នៅលើទីលានលេងស្គីទឹកកក ឯផ្សារទំនើបមួយក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ មនុស្សម្នាជាច្រើនកំពុងតែប្រយ័ត្នប្រយែង ដើរលើទឹកកក ធ្វើយ៉ាងណាមិនឲ្យដួល ខណៈអ្នកខ្លះចេះដើរតិចៗ ហើយកំពុងនៅហ្វឹកហាត់បន្ត។
ដោយឡែក នៅចំកណ្តាលទីលានលេងស្គីនេះ បុរសម្នាក់មានមាឌស្តើង កម្ពស់ខ្ពស់ កំពុងតែជិះស្គី បង្វិលខ្លួន រាំតាមចង្វាក់ភ្លេងយ៉ាងពិនប្រសប់។ បុរសម្នាក់នេះ គឺជាកីឡាករជម្រើសជាតិផ្នែក ជិះស្គីលើទឹកកក ដែលនឹងធ្វើដំណើរទៅប្រកួតកីឡាអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ឬ ហៅខ្លីថា ស៊ីហ្គេម លើកទី២៩ ខាងមុខនេះ។
ឆ្នាំនេះ កីឡាស៊ីហ្គេម នឹងប្រព្រឹត្តិទៅចំនួន១១ថ្ងៃ គឺពីថ្ងៃទី១៩ ដល់ថ្ងៃទី៣០សីហាឆ្នាំ២០១៧ នៅទីក្រុងកូឡាឡាំពួ ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។ លើកនេះ កម្ពុជាសម្រេចដាក់កីឡាចំនួន២៤ប្រភេទ ចូលធ្វើការប្រកួត ក្នុងចំណោមនោះ កីឡាថ្មី២ប្រភេទ ទើបមានឱកាស ចូលប្រកួតស៊ីហ្គេមលើកដំបូងគឺ កីឡាជិះទូកក្តោង និង កីឡាជិះស្គីលើទឹកកក។
បើតាមវចនានុក្រម ពាក្យថា កីឡាជិះទូកក្តោង គឺជាកីឡាមួយប្រភេទដែលអ្នកលេង ជិះទូកដែលមានក្តោង ហើយ អ្នកលេងប្រើក្តោងនេះ សម្រាប់ឲ្យទូកមានល្បឿន និងសម្រាប់កាច់ចង្កូតផង។ ចំណែក កីឡាជិះស្គីទឹកកក គឺជាកីឡាមួយប្រភេទ ដែលអ្នកលេង មានពាក់ស្បែកជើងដែកស្តើងដែលប្រើសម្រាប់ពាក់ដើរលើទឹកកក ប្រកួតដើរ និង ធ្វើចលនាឲ្យបានលឿន ឬ រាំលោត នៅលើទឹកកក ទៅតាមវិញ្ញាសាផ្សេងៗ។
ជាគ្រូបង្ហាត់កីឡាជិះស្គីទឹកកកផងនិងជាកីឡាករជំរើសជាតិផង លោក សេន ប៉ុនធឿន ព្រមនឹងមិត្តភក្តិគឺ លោក ខៀវ បញ្ញា ឲ្យដឹងថា ពួកគាត់ទាំងពីរមានភាពមមាញឹក ក្នុងរយៈពេលថ្មីៗនេះ ព្រោះត្រូវបែងចែកពេលវេលាឲ្យបានល្អ ពិសេសពេលវេលាហ្វឹកហាត់ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនឲ្យបានល្អបំផុតសម្រាប់ការប្រកួតខាងមុខ។
ស្ថិតក្នុងវ័យ២៧ឆ្នាំ មានមាឌស្តើង ខ្ពស់ លោក ប៉ុនធឿន ថាខ្លួនចូលចិត្តកីឡានេះ តាំងតែពីពេលគេបើកលេងដំបូងនៅប្រទេសខ្មែរម្ល៉េះ ហើយលោកខំប្រឹងស្វែងរកគ្រប់មធ្យោបាយ ដើម្បីបានហាត់កីឡានេះ។ លោកថា ពេលហាត់កីឡាជិះស្គីទឹកកកលើកដំបូង លោកមានការលំបាក ដោយថា លោកត្រូវឈរនៅលើទឹកកករាប់ម៉ោងពេលលេងកីឡា ស្រពេលចាញ់អាកាសធាតុផង។ លោកប្រាប់ថា អ្នកលេងត្រូវការមានសមត្ថភាពរក្សាលំនឹងខ្លួនឲ្យបានល្អ ហើយត្រូវប្រយ័ត្នខ្លាំងបំផុតព្រោះខ្លាចដួល មានគ្រោះថ្នាក់។ លោកបន្តថា ការហ្វឹកហាត់នៅប្រទេសយើងនៅមិនទាន់ល្អប៉ុន្មាន ព្រោះខ្វះកន្លែងហាត់ ហើយឧបករណ៍ហាត់ដូចជាស្បែកជើងស្គី ឬ ខ្សែរសម្រាប់តោងហាត់ក៏មានមិនគ្រប់គ្រាន់ផង។
មិនខុសគ្នាប៉ុន្មានពីលោក ប៉ុនធឿន លោក ខឿវ បញ្ញា ជាកីឡាករម្នាក់ទៀត ដែលនឹងរួមដំណើរទៅប្រកួតស៊ីហ្គេម ក៏មានបទពិសោធប្រហាក់ប្រហែលទៅនឹងមិត្តភក្តិរបស់ខ្លួនដែរពេលលេងស្គីដំបូង។ លោកថា ទម្រាំតែបានមកឈរនៅតំណាក់កាលនេះ មិនមែនជារឿងងាយស្រួលទេ ព្រោះជួបគ្រោះថ្នាក់ជាច្រើនជាប់មករហូត។ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនទៅលេងស៊ីហ្គេមនេះ លោកថា ពួកគាត់ត្រូវថែរខ្លួនឲ្យបានល្អ ជៀសវាងគ្រោះថ្នាក់ ដៃជើង មិនឲ្យគ្រេចថ្លស់ជាដើម។
ទាំងលោក ប៉ុនធឿន និង លោក បញ្ញា បានអះអាងប្រហាក់ប្រហែលគ្នាថា ដោយសារតែកីឡានេះ គឺជាកីឡាថ្មី និងទើបតែដាក់ចូលជាកីឡាអូឡាំពិកជំរើសជាតិផង ពួកលោកមិនសូវមានទំនុកចិត្តប៉ុន្មានក្នុងការដណ្តើមយកមេដាយទេ តែពួកលោកថា នឹងប្រឹងឲ្យអស់លទ្ធភាពក្នុងការប្រកួតមួយនេះ។
លោក ប៉ុនធឿន ថា៖ «ស្គីទឹកកក យើងទើបតែមានប៉ុន្មានឆ្នាំ ហើយប្រទេសផ្សេង គេមានយូរហើយ គេចូលអូឡាំពិកតាំងតែពីខ្ញុំចាប់ផ្តើមលេងស្គី ហើយយើងទើបនឹងចូល បើសង្ឃឹម គឺយើងមិនសង្ឃឹមប៉ុន្មានទេ តែយើងនឹងខំប្រឹងឲ្យអស់លទ្ធភាព»។
ដោយឡែក កីឡាថ្មីមួយប្រភេទទៀតគឺ កីឡាទូកក្តោង ត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅខែសីហាឆ្នាំ២០១៥ ជាកីឡាអូឡាំពិក ដែលកម្ពុជាមិនធ្លាប់ទៅប្រកួតនៅក្រៅប្រទេសពីមុនមកទេ។ បើតាមគេហទំព័រផ្លូវការរបស់ គណៈកម្មាធិការជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជា កីឡាករទូកក្តោង ដែលនឹងទៅប្រកួតស៊ីហ្គេមមានចំនួន៣នាក់ ដែលសព្វថ្ងៃកំពុងតែទទួលការហ្វឹកហាត់នៅប្រទេសចិន និង ប្រទេសថៃ។ កីឡាករទាំង៣នាក់មាន កីឡាករ សូត្រ មេសា កីឡាករ ហៀង សុខហេង អាយុ១៥ឆ្នាំ ជាកីឡាករប្រកួតក្នុងវិញ្ញាសាជិះក្តាលើរលក (Windsurfing) និង កីឡាករ ឌុច ប៊ុនធឿន ដែលជានាវិកប្រចាំមូលដ្ឋានកងទ័ពជើងទឹករាមមានអាយុ៣៣ឆ្នាំ ប្រកួតកីឡា ជិះទូកក្តោង (Laser Radial)។
ស្ថិតក្នុងវ័យ១៥ឆ្នាំ លោក សូត្រ មេសា ប្រាប់វីអូឌីថា លោកនឹងចូលរួមប្រកួតកីឡា ជិះក្តាលើរលក (Windsurfing) ក្នុងស៊ីហ្គេមខាងមុខ ហើយថា ការហាត់មានភាពលំបាក និងត្រូវការភាពអត់ធ្មត់ច្រើន។ លោកថា ពេលហាត់នៅប្រទេសចិននេះ លោកត្រូវការសម្របខ្លួនខ្ពស់ជាមួយអាកាសធាតុ ត្រូវដឹងឲ្យច្បាស់ពីរលក និងចលនារបស់ទឹកសមុទ្រ ដោយថា វាអាចមានគ្រោះថ្នាក់ ឬខកខានមិនអាចហាត់បាន បើស្ថានភាពរលកមិនល្អ ឬ មានព្យុះពេលខ្លះ។
មិនខុសពីកីឡាករស្គីទឹកកក លោក សូត្រ មេសា មានប្រសាសន៍ថា ខ្លួនមានសង្ឃឹមតិចតួចក្នុងការទទួលបានមេដាយ តែលោកថា លោកមានភាពជឿជាក់ថា នឹងអាចធ្វើបានយ៉ាងហោចណាស់ក៏បានកម្រិតមធ្យមដែរ។
ចំពោះ អគ្គលេខាធិការគណៈកម្មាធិការជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជា និងជាអ្នកដឹកនាំក្រុមកីឡាករទាំងអស់របស់កម្ពុជាទៅប្រកួតស៊ីហ្គេម លោក រ៉ាត់ ចំរើន បានមានប្រសាសន៍ថា កីឡាស្គីទឹកកក និង កីឡាទូកក្តោងនេះ គឺជាប្រភេទកីឡា ដែលកំពុងមានការរីកចម្រើន និងមានសកម្មភាពមួយចំនួនមកហើយ តែលោកថា កីឡាទាំងនេះ មិនទាន់មានលទ្ធភាពអាចទៅយកមេដាយក្នុងការប្រកួតបានទេ។
លោកថា៖ «កីឡាមានបីប្រភេទ គឺ កីឡាមានសក្តានុពល កីឡាដែលអាចឈានទៅយកមេដាយបាន ទីពីរ គឺកីឡាមានប្រជាប្រិយភាព មិនអាចឈានទៅយកមេដាយបាន តែវាមានប្រជាប្រិយភាព មានភាពទាក់ទាញ ហើយ ទីបី គឺកីឡាដែលកំពុងតែមានការរីកចម្រើន ដែលយើងមិនបានសង្ឃឹមថា នឹងយកមេដាយបានទេ។ កីឡាទាំងពីរទទួលបាន ការបំប៉នយ៉ាងជាប់លាប់ ឯកីឡាស្កេតនេះ គឺជាកីឡាកម្រនៅប្រទេសក្តៅ ដែលគេចាត់ទុកថា ពិសេសដោយឡែក ដែលគេត្រូវគាំទ្រត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការហ្វឹកហាត់បន្ថែម»។
យ៉ាងណាមិញ លោកបានបញ្ជាក់បន្តថា ប្រភេទកីឡាដែលកម្ពុជារំពឹងថា នឹងនាំទៅរកមេដាយបាន មានដូចជា សីប៉ាក់តាក្រ សីឈិនឡូន តេក្វាន់ដូ វូស៊ូ ប៉េតង់ ប្រដាល់សាកល និង ប្រភេទប្រដាល់គុនខ្មែរ។
កីឡា ស៊ីហ្គេមនេះ ត្រូវបានធ្វើឡើងលើកដំបូងនៅឆ្នាំ១៩៥៩ ទៅនៅទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ ដែលធ្វើការប្រកួតក្នុងរយៈពេល២ឆ្នាំម្តង ក្នុងចំណោមប្រទេសក្នុងតំបន់អាស៊ានទាំងអស់ លើវិញ្ញាសារកីឡាច្រើនយ៉ាង ។
យោងតាមអនុក្រឹត្យរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល ក្រុមកីឡាករកម្ពុជា ដែលអាចឈានដល់ឈ្នះមេដាយមាស នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ ស៊ីហ្គេម នឹងទទួលបានប្រាក់ឧបត្ថម្ភ ១ម៉ឺនដុល្លារ មេដាយប្រាក់នឹងទទួលប្រាក់ឧបត្ថម្ភ ៧ពាន់៥រយដុល្លារ និងមេដាយសំរឹទ្ធិទទួលបាន ៤ពាន់ដុល្លារអាមេរិក៕