កម្មករ-កម្មការិនីមួយចំនួនបម្រើការងារនៅរោងចក្រ ប្រឹភីសឹស (Propitious Cambodia Garment Ltd) ស្ថិតក្នុងក្រុងតាខ្មៅ ខេត្តកណ្តាល ប្រឈមជួបបញ្ហាជីវភាព ក្រោយថៅកែបញ្ឈប់ពួកគេពីការងារក្រោមហេតុផលគ្មានអ្នកបញ្ជាទិញ។
កម្មករ-កម្មការិនីជាង ២៤០០នាក់ ដែលបម្រើការងារនៅ ប្រឹភីសឹស ត្រូវបានថៅកែប្រកាសបញ្ឈប់ពីការងារភ្លាមៗកាលពីថ្ងៃទី២២ ខែមេសា និងបានបើកលុយសំណងជូនពួកគេចំនួន ៤ចំណុច កាលពីថ្ងៃទី២៥ ខែមេសា។
កម្មការិនីម្នាក់ដែលប្រាប់ត្រឹមឈ្មោះ ស៊ីយ៉ា និងបម្រើការផ្នែកវេចខ្ចប់នៅរោងចក្រ ប្រឹភីសឹស ឱ្យដឹងថា អ្នកស្រី និងស្វាមីបានបម្រើការងារនៅរោងចក្រនេះទាំងអស់គ្នា ហើយត្រូវថៅកែបញ្ឈប់ពីការងារទាំងពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធ។ អ្នកស្រីកំពុងតែបារម្ភពីផលប៉ះពាល់ជីវភាព និងការចំណាយផ្សេងៗក្រោយបាត់បង់ការងារធ្វើ។
កម្មការិនីរូបនេះបន្តថា អ្នកស្រី និងស្វាមី មិនដឹងទៅធ្វើអ្វី និងរកការងារថ្មីកន្លែងណាធ្វើនោះទេ ខណៈដែលរោងចក្រជាច្រើនកំពុងប្រកាសព្យួរការងារកម្មករដែរនោះ។
អ្នកស្រី ស៊ីយ៉ា បន្ថែមថា៖ «សម្រាប់គ្រួសារខ្ញុំ ទាំងប្តីទាំងប្រពន្ធ គឺធ្វើការងារនៅរោងចក្រហ្នឹងតែមួយ ហើយគេបញ្ឈប់ពីការងារទាំងពីរនាក់អ៊ីចឹង មានតែប្រឈមនឹងការខ្វះលុយទឹកដោះគោឱ្យកូនប៉ៅ ព្រោះមិនដឹងរោងចក្រហ្នឹងគេបើកវិញថ្ងៃណាផង។ ហើយឥលូវក៏អត់ទាន់ទៅធ្វើតេស្តនៅរោងចក្រណាទៀតផង។ បើជីវភាពឥលូវនេះមិនទាន់អីទេ ប៉ុន្តែ បន្តិចទៀត បើយើងនៅតែអត់ការងារធ្វើអ៊ីចឹង វាមិនដឹងម៉េចដែរ។ ហើយខ្ញុំនៅផ្ទះជួល ត្រូវការចំណាយបង់ផ្ទះជួល ទឹកភ្លើង និងហូបចុកប្រចាំថ្ងៃ ជាដើម»។
អ្នកស្រី ស៊ីយ៉ា ឱ្យដឹងថា សំណង ៤ចំណុចដែលថៅកែទូទាត់ឱ្យអ្នកស្រីក្រោយបញ្ឈប់ពីការងារនោះ គឺសរុបបានតែ ១៧០ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។
កម្មការិនីម្នាក់ទៀត អ្នកស្រី អ៊ីង សំណាង អះអាងថា បម្រើការងារនៅរោចក្រ ប្រឹភីសឹស រយៈពេល ៦ឆ្នាំហើយ។ អ្នកស្រី រៀបរាប់ថា អ្នកស្រីមិនមែនប្រឈមតែខ្វះលុយចាយវាយប្រចាំថ្ងៃប៉ុណ្ណោះទេ គឺអ្នកស្រីក៏ប្រឈមជំពាក់បណុលធនាគារទ្វេដងផងដែរ ប្រសិនវិស័យមួយនេះពុំមានការយោគយល់ក្នុងការសងត្រឡប់ ពេលអ្នកស្រីអត់ការងារធ្វើនោះ។
អ្នកស្រី អ៊ឹង សំណាង បន្ថែមថា៖ «អ៊ីចឹង ខ្ញុំចង់ឱ្យខាងធនាគារមានការយោគយល់ខ្លះចំពោះកម្មករដែលអត់ការងារធ្វើដូចជាពួកខ្ញុំនេះ ចំពោះការបង់សងការប្រាក់ និងបង់សងត្រឡប់។ ឥលូវ ពួកខ្ញុំកំពុងអត់ការងារធ្វើ ហើយលុយក៏អត់។ អត់ម៉ាចប់ ហើយប្រឈមច្រើនណាស់»។
ប្រធានរដ្ឋបាលរោងចក្រ ប្រឹភីសឹស អ្នកស្រី គួច ដាវី ប្រាប់វីអូឌីថា ករណីថៅកែបញ្ឈប់កម្មករក្នុងចំនួនច្រើននេះ គឺដោយសារគ្មានអ្នកបញ្ជាទិញ។ អ្នកស្រីថា រោងចក្របានបញ្ឈប់កម្មករចំនួនជាង ២,៤០០នាក់ ហើយកម្មករបានព្រមព្រៀងទទួលសំណងអស់ហើយកាលពីថ្ងៃទី២៥ ខែមេសា។
ប្រធានរដ្ឋបាលរោងចក្ររូបនេះ អះអាងថា រោងចក្រមិនបានបិទទ្វារនោះទេ គឺគ្រាន់តែបញ្ឈប់កម្មករមួយផ្នែកប៉ុណ្ណោះ ហើយថា នៅពេលការបញ្ជាទិញវិលត្រឡប់មកវិញនោះ ខាងរោងចក្រនឹងទូរសព្ទហៅកម្មករដែលបានបញ្ឈប់ទាំងនោះឱ្យចូលបម្រើការងារវិញ។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «ប្រសិនជាមានការបញ្ជាទិញវិញ ហើយកូវីដត្រូវបានបញ្ចប់ ហើយខាងអាមេរិក និងសហភាពអឺរ៉ុបទម្លាក់ការបញ្ជាទិញវិញ ក្រុមហ៊ុននឹងជ្រើសរើសពួកគាត់មកធ្វើការងារវិញ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ យើងអត់អាចកំណត់បានថាពេលណាទេ»។
ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជា លោក អាត់ ធន់ មានប្រសាសន៍ថា ការបិទទ្វាររោងចក្រជាបន្តបន្ទាប់ និងការបញ្ឈប់កម្មករពីការងារដូចពេលនេះ វាជាសញ្ញាមិនល្អមួយសម្រាប់កម្មករវិស័យកាត់ដេរ។
មេសហជីពរូបនេះ បានលើកទឹកចិត្តឱ្យថៅកែរោងចក្រព្យួរការងារ ហើយទូទាត់ឱ្យកម្មករទទួលបាន ៧០ដុល្លារ ជាជាងបញ្ឈប់កម្មករពីការងារ។ លោក អាត់ ធន់ ក៏ស្នើទៅរដ្ឋាភិបាលឱ្យជួយកម្មករតាមរយៈការជំរុញឱ្យក្រុមហ៊ុន ឬរោងចក្រព្យួរការងារកម្មករ ជាជាងបិទរោងចក្រ និងជំរុញឱ្យគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ រួមទាំងធនាគារ ពន្យារពេលឱ្យកម្មករសងបំណុលទាំងថ្លៃដើម និងការប្រាក់បណ្ដោះអាសន្នសិន។
លោក អាត់ ធន់ បន្ថែមថា៖ «ប្រសិនជាក្រុមហ៊ុនមានលទ្ធភាព ឬរដ្ឋាភិបាលជជែកជាមួយក្រុមហ៊ុនបានត្រឹមតែព្យួរ ខ្ញុំគិតថា វាជារឿងមួយល្អ ដែលបានបង់លុយឱ្យគាត់ ៧០ដុល្លារហ្នឹង។ ក្នុងករណីក្រុមហ៊ុនបិទទ្វារដោយក្រុមហ៊ុនមិនដំណើរបាន អាហ្នឹងខ្ញុំគិតថា ត្រូវគុណលុយឱ្យគេទៅតាមច្បាប់ ៥ចំណុចហ្នឹងទៅ។ ប៉ុន្តែ យើងមិនលើកទឹកចិត្តដាច់ខាតចំពោះការបញ្ឈប់កម្មករដោយក្រុមហ៊ុនមិនបានបិទ ហើយបញ្ឈប់ថ្នាក់ដឹកនាំសហជីពដោយសារការរើសអើងផ្សេងៗ ព្រោះអាហ្នឹងវាជាឥរិយាបថមិនល្អរបស់ក្រុមហ៊ុន»។
មេសហជីពរូបនេះ ឱ្យដឹងថា តាមផ្លូវច្បាប់ ពេលដែលក្រុមហ៊ុនបញ្ឈប់កម្មករពីការងារ ត្រូវទូទាត់សំណងជូនកម្មករចំនួន ៥ចំណុច មានប្រាក់ខែចុងក្រោយ ប្រាក់សំណងជំងឺចិត្ត ប្រាក់ជូនដំណឹង ប្រាក់អតីតភាពការងារ និងប្រាក់ដំណាច់ឆ្នាំដែលនៅសេសសល់។
ក្នុងសន្និសីទសារព័ត៌មានមួយនៅទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រីកាលពីម្សិលមិញនេះ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ លោក ហេង សួរ ឱ្យដឹងថា មានរោងចក្រជាង ១៣០ បានដាក់ពាក្យព្យួរការងារ និងប៉ះពាល់កម្មករប្រហែល ១០ម៉ឺននាក់៕
