ក្រសួង​កសិកម្ម​ព្រមាន​ចាត់​វិធានការ​ដាក់ទោស​លើ​ជន​ដែល​បង្ក​ឱ្យ​មាន​ភ្លើងឆេះព្រៃ

ក្រុមពន្លត់អគ្គិភ័យនិងក្រុមសមត្ថកិច្ច ប្រតិបត្តិការពន្លត់អគ្គិភ័យភ្លើងឆេះព្រៃ ស្ថិតនៅភូមិសាស្ត្រភូមិកក្រាញ់ សង្កាត់សៀមរាប ក្រុងសៀមរាប ខេត្តសៀមរាប ដោយហេតុការណ៍នេះកើតឡើងកាលពីថ្ងៃអង្គារ ទី១៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២១។ (អគ្គស្នងការដ្ឋាននគរបាលជាតិ)

ក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ព្រមានចាត់វិធានការច្បាប់លើជនដែលបង្កឱ្យមានភ្លើងឆេះព្រៃដោយចេតនា ដោយសាររាល់ឆ្នាំភ្លើងឆេះព្រៃបានបង្ក​វិនាសកម្ម និងខាតបង់ធ្ងន់ធ្ងរដល់បរិស្ថាននិងសេដ្ឋកិច្ចជាតិ។

ក្នុងសេចក្ដីណែនាំរបស់ក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ដែលទើបចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី១០ ខែមករាម្សិលមិញនេះ ថាជារៀងរាល់ឆ្នាំ ធាតុអាកាសទូទៅនៅកម្ពុជាចាប់ផ្ដើមផ្លាស់ប្ដូរពីរដូវវស្សាចូលដល់រដូវ​លំហើយ បន្តចូលរដូវប្រាំង ដែលធាតុអាកាសមានសភាពក្ដៅហែង ស្ងួតខ្លាំង ជាកត្តាងាយបង្កនូវភ្លើងឆេះព្រៃ។

ជាក់ស្ដែង ក្រសួងរកឃើញថា កត្តាចម្បងដែលបង្កឱ្យមានភ្លើងឆេះព្រៃញឹកញាប់បំផុតនារដូវប្រាំង តាមរយៈលំនៅឋានថ្មី ការដុតព្រៃដើម្បីចាប់សត្វ ប្រើភ្លើងដុតយកឃ្មុំ ការបន្សល់ភ្លើងនៅក្នុងព្រៃតាមរយៈការធ្វេសប្រហែសរបស់មនុស្ស ដែលបង្កឱ្យមានបញ្ហាដ៏ធ្ងន់ធ្ងរដល់ការបាត់បង់ធនធានព្រៃឈើ ព្រៃលិចទឹក និងរាលដាលរហូតដល់ឆេះស្រូវ និងភូមិកររបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ក្រសួងថា បញ្ហានេះបានបង្កវិនាសកម្មនិងការខាតបង់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់សង្គម សេដ្ឋកិច្ចជនបទ សេដ្ឋកិច្ចជាតិ ធនធានធម្មជាតិ និងបរិស្ថាន ជាដើម។

ករណីនេះ ក្រសួងកសិកម្មព្រមានចាត់វិធានការច្បាប់លើជនដែលបានប្រព្រឹត្ដ ឬបង្កឱ្យមានភ្លើងឆេះព្រៃ ឬឆេះព្រៃលិចទឹកដោយចេតនា ត្រូវផ្ដន្ទាទោសក្រោមបទល្មើសព្រៃឈើថ្នាក់ទី១ ឬបទល្មើសជលផលថ្នាក់ទី១ ដែលត្រូវជាប់ពន្ធនាគារពី៥ឆ្នាំទៅ១០ឆ្នាំ ឬ៣ឆ្នាំទៅ៥ឆ្នាំ។

បន្ថែមពីនេះ ក្រសួងក៏បានណែនាំដល់អង្គភាពជំនាញ មន្ទីរ តាមបណ្ដារាជធានី-ខេត្ដ រដ្ឋបាលថ្នាក់ក្រោមជាតិ រួមទាំងសហគមន៍ព្រៃឈើ សហគមន៍នេសាទ និងសហគមន៍កសិកម្ម ប្រជាពលរដ្ឋ កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ និងអាជ្ញាធរដែនដីគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ ត្រូវមានករណីយកិច្ចទទួលខុសត្រូវ ថែរក្សា ការពារព្រៃឈើ បង្ការ និងប្រយុទ្ធនឹងភ្លើងឆេះព្រៃ។ ការណែនាំនេះ ដើម្បីចូលរួមថែរក្សាជម្រកមច្ឆជាតិ ការពារបង្ការ និងប្រយុទ្ធនឹងភ្លើងឆេះព្រៃលិចទឹកតាមមូលដ្ឋានរៀងៗខ្លួន ដោយអនុលោមតាមច្បាប់ស្ដីពីព្រៃឈើ និងច្បាប់ស្ដីពីជលផល ទើបទទួលបានផលវិជ្ជមានខ្ពស់។

អតីតស្ថាបនិកមួយរូបនៃចលនាមាតាធម្មជាតិ និងបច្ចុប្បន្នជាមន្ត្រីគម្រោងតស៊ូមតិនៃគម្រោងអ្នកការពារព្រៃឈើនៃសមាគមបណ្ដាញយុវជនកម្ពុជា លោក សាន់ ម៉ាឡា មានប្រសាសន៍ថា ភ្លើងឆេះព្រៃដែលកើតចេញពីមនុស្សដុតដើម្បីទន្ទ្រានយកដី ឬចាប់សត្វ ឬយកឃ្មុំ ជាដើម ។ ករណីនេះ លោកថា បើក្រសួងកសិកម្មនិងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធមិនទប់ស្កាត់ឱ្យបានទាន់ពេលវេលាទេ នឹងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន ធនធានធម្មជាតិ រួមទាំងជីវភាពរបស់ពលរដ្ឋផងដែរ ។

លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «បើសិនជាមានការបំផ្លិចបំផ្លាញកាន់តែខ្លាំងទៅៗ ចង់មិនចង់ វាជាផ្នែកមួយដែលរួមឱ្យមានការកើនកម្ដៅផែនដី អាចធ្វើឱ្យអាកាសធាតុមានការប្រែប្រួលមិនទៀងទាត់ ក៏ដូចជាប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនក្នុងតំបន់»។

ប្រធានសម្ព័ន្ធប្រជានេសាទកម្ពុជា លោក ឡុង សូចែត សង្កេតឃើញថា ភ្លើងឆេះព្រៃកន្លងមក អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធហាក់មានវិធានការផ្លូវច្បាប់ទៅលើជនល្មើសនៅមានភាពធូររលុងនៅឡើយ។

ករណីនេះ លោកស្នើទៅក្រសួងកសិកម្មនិងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធត្រូវអនុវត្តច្បាប់ឱ្យបានតឹងរ៉ឹង និងដាក់ទោសទណ្ឌឱ្យធ្ងន់ធ្ងរលើជនល្មើស ដោយមិនប្រកាន់បក្ខពួករវាងអ្នកមាននិងអ្នក្រ ទើបទប់ស្កាត់បញ្ហាប្រឈមទាំងនោះមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។

លោកអំពាវនាវដូច្នេះថា៖ «បើអនុវត្តច្បាប់ ត្រូវអនុវត្តទាំងអស់គ្នា មិនថាអ្នកឯងមានតួនាអ្វីក៏ដោយ អ្នកឯងមានឋានៈអ្វីក៏ដោយ អំណាចអ្វីក៏ដោយ បើអ្នកឯងប្រព្រឹត្តបទល្មើសហ្នឹង ត្រូវទទួលទោសដូចគ្នា បានមានប្រសិទ្ធភាព! បើធ្វើទៅពលរដ្ឋអ្នកក្រីក្រ ស្រាប់តែមានបញ្ហាប៉ះពាល់ យកគ្នាទៅដាក់ទោស ប៉ុន្តែសម្រាប់គេអ្នកមានលុយ គេអាចយកលុយទៅបិទបាំង គេអាចរួចខ្លួន វាធ្វើឱ្យមានភាពលម្អៀង ថ្ងៃក្រោយគ្មាននរណាសូវគិតគូរគោរពច្បាប់»។

កាលពីខែឧសភា ឆ្នាំ២០២១ មានភ្លើងឆេះព្រៃលិចទឹកជិត១សប្ដាហ៍ ស្ថិតនៅតំបន់អភិរក្សធនធានជីវចម្រុះ «បឹងពា​​រាំង» លើផ្ទៃដីជាង១០ហិកតា ក្នុងភូ​មិសាស្រ្តមួយផ្នែកធំនៃ​សង្កាត់ជ្រាវ ហើយរាលដាលដល់ផ្នែកខ្លះនៃសង្កាត់សៀមរាប និងចុងឃ្នៀស ខេត្តសៀមរាប។

ករណីនេះ ប្រធានសហគមន៍នៃសមាគមទេសចរណ៍វប្បធម៌ធម្មជាតិ «បឹងពារាំង» លោក គង់ មង្គល សន្និដ្ឋានពេលនោះថា ការឆេះព្រៃអភិរក្សនេះ គឺផ្ដើមចេញពីកា​រដុតព្រៃរានយកដីធ្វើចម្ការ។

​ផ្អែកតាមរូបភាពផ្កាយរណបរបស់អង្គការអភិរក្ស​ព្រៃឈើ​ដែលមានឈ្មោះថា Global Forest Watch កាលពីឆ្នាំ២០២០ បានប៉ាន់ប្រមាណថា ប្រទេសកម្ពុជាបានបាត់បង់ព្រៃឈើជាង២លានហិកតា (២,១៧) ចាប់ពីចន្លោះឆ្នាំ​២០០១ ដល់ឆ្នាំ២០១៨ គឺស្មើនឹង ១ភាគ៤​ នៃការបាត់បង់គម្រប​ព្រៃឈើចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០០ ហើយបានបញ្ចេញសារធាតុកាបូនប្រមាណ៩១៤​ម៉េហ្គាតោន (megaton) ឬ​ស្មើ​នឹង៩១៤​លាន​តោនទៅក្នុងបរិយាកាស។

ប្រភពដដែលបន្តថា ដោយឡែក តំបន់ការពារបឹងទន្លេសាប ត្រូវបានកត់ត្រាថាបាត់បង់ព្រៃឈើប្រមាណ១៦ ៨​០០ហិកតា ចាប់ពីចន្លោះឆ្នាំ​២០០១ និងឆ្នាំ​២០០៨៕

រក្សាសិទ្វិគ្រប់យ៉ាងដោយ ស៊ីស៊ីអាយអឹម

សូមបញ្ជាក់ថា គ្មានផ្នែកណាមួយនៃអត្ថបទ រូបភាព សំឡេង និងវីដេអូទាំងនេះ អាចត្រូវបានផលិតឡើងវិញក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយ ផ្សព្វផ្សាយ ការសរសេរឡើងវិញ ឬ ការចែកចាយឡើងវិញ ដោយគ្មានការអនុញ្ញាតជាលាយលក្ខណ៍អក្សរឡើយ។
ស៊ីស៊ីអាយអឹម មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះការលួចចម្លងនិងចុះផ្សាយបន្តណាមួយ ដែលខុស នាំឲ្យយល់ខុស បន្លំ ក្លែងបន្លំ តាមគ្រប់ទម្រង់និងគ្រប់មធ្យោបាយ។ ជនប្រព្រឹត្តិ និងអ្នកផ្សំគំនិត ត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះមុខច្បាប់កម្ពុជា និងច្បាប់នានាដែលពាក់ព័ន្ធ។

អត្ថបទទាក់ទង

សូមផ្ដល់មតិយោបល់លើអត្ថបទនេះ