បណ្ដាញតេឡេក្រាមឈ្មោះ White Shark Channel បើកចំហសម្រាប់តែអ្នកដែលមានបំណងចង់ចូលក្នុងបណ្ដាញនេះប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែជាធម្មតា ការងារដែលបានចែករំលែក ត្រូវបានរក្សាទុកជាការសម្ងាត់។
នោះគឺដោយសារតែ White Shark ហាក់ដូចជាប្រភេទនៃព្រឹត្តិបត្រជាភាសាចិន សម្រាប់សហគ្រាសឧក្រិដ្ឋកម្មជុំវិញពិភពលោក ជាកន្លែងដែលអង្គការនានានៅក្នុងឧស្សាហកម្មឆបោកតាមអ៊ីនធឺណិតអាចចរចាអំពីការជួញដូរមនុស្ស និងពាណិជ្ជកម្មខុសច្បាប់។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ អ្នកបង្ហោះនៅក្នុងបណ្ដាញនេះផ្សព្វផ្សាយអំពីសេវារបស់ពួកគេ ឬស្វែងរកអ្នករត់ពន្ធមនុស្ស អ្នកស្វែងរកចាប់ឧក្រិដ្ឋជន សូម្បីតែជនឆបោកដែលកំពុងស្វែងរកការងារថ្មី ក៏មាននៅក្នុងបណ្ដាញសង្គម White Shark នេះដែរ។
ដោយមានអ្នកជាវច្រើនជាង៥ ០០០នាក់ បណ្ដាញសង្គមនេះគឺជាមជ្ឈមណ្ឌលដ៏មមាញឹកសម្រាប់អ្វីដែលហាក់ដូចជាសកម្មភាពខុសច្បាប់។ ទោះជាយ៉ាងណា បុគ្គលិកប្រឆាំងការឆបោកម្នាក់បានប្រាប់ វីអូឌី ថា បណ្ដាញនេះគឺជាបណ្ដាញឧក្រិដ្ឋកម្មតាមអ៊ីនធឺណិតដ៏ធំមួយ។ ទីផ្សារងងឹតបែបឌីជីថលនិងបើកចំហនេះ ជួយបង្ហាញឱ្យឃើញពីរបៀបដែលឧស្សាហកម្មឆបោកបានចាក់ឫសយ៉ាងជ្រៅ មិនត្រឹមតែនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែនៅក្នុងទីតាំងផ្សេងៗគ្នាជុំវិញពិភពលោក។
អ្នកតំណាងនៃអង្គការប្រឆាំងករណីឆបោកសកលដែលមានមូលដ្ឋាននៅប្រទេសសិង្ហបុរី ដែលបានបដិសេធមិនបញ្ចេញឈ្មោះដោយសារតែការស៊ើបអង្កេតនៅតែបន្ត បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំងាយស្រួលក្នុងការតាមដានពួកគេដែលមានចំនួនរាប់រយនាក់ ប៉ុន្តែការស៊ើបអង្កេតជាលក្ខណៈបុគ្គលរាងពិបាកបន្តិច»។
ក្រុមនេះបញ្ចុះបញ្ចូលជនរងគ្រោះករណីឆបោក «pig-butchering» ឱ្យចូលរួមកាន់តែច្រើន ដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលបានកាន់តែច្រើនដែរ។
អ្នកតំណាងរូបនេះបាននិយាយថា ពួកគេត្រួតពិនិត្យការជជែកជាក្រុមតាមតេឡេក្រាមដែលគ្របដណ្ដប់សកម្មភាពឧក្រិដ្ឋកម្មយ៉ាងទូលំទូលាយ។ បណ្តាញសង្គមទាំងនេះភាគច្រើនត្រូវការតំណភ្ជាប់អញ្ជើញឱ្យចូលក្នុងក្រុម ហើយជាទូទៅ ជនរងគ្រោះមិនដឹងថា វាជាការឆបោកឡើយ រហូតដល់ពួកគេយល់កាន់តែស៊ីជម្រៅអំពីឧស្សាហកម្មឆបោកនេះ។
ពួកគេបាននិយាយថា៖ «យើងនឹងចូលរួមរាល់ការជជែកជាក្រុមតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន»។
ករណីមួយក្នុងចំណោមករណីទាំងនេះគឺ «ការសម្អាតប្រាក់ ការផ្ទេរសាច់ប្រាក់» ហើយករណីមួយទៀត គឺទាក់ទងនឹងបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន។ ពួកគេថែមទាំងមានការជជែកជាក្រុមតាមតេឡេក្រាម ដែលជនឆបោកអាចទិញប្រវត្តិរូបក្លែងក្លាយ (fake profiles) សូម្បីតែស៊ីមកាត [ក្លែងក្លាយ] ក៏មានការជជែកជាក្រុមជាច្រើនដែលលក្ខណៈជាការឆបោកជាច្រើនផងដែរ។
វីអូឌី បានតាមដានសកម្មភាពរបស់បណ្ដញសង្គម White Shark ក្នុងរយៈពេលមួយខែកន្លងមកនេះ ដើម្បីយកធ្វើជាសេចក្ដីយោងចំពោះការស៊ើបអង្កេតពីមុននៃឧស្សាហកម្មឆបោកនេះ។ ការបង្ហោះទាំងឡាយបានបើកផ្លូវចំពោះអាជីវកម្មឆបោកក្នុងទីផ្សារងងឹត ដែលបង្ហាញដោយរូបភាពក្រាហ្វិកនិងវីដេអូអំពីការធ្វើទារុណកម្ម ការរំលោភបំពាន និងរូបភាពអាសអាភាស ជាថ្នូរនឹងអ្វីមួយ។
អ្នករាយការណ៍ព័ត៌មានបានទទួលដំណឹងអំពីឱកាសការងារ យ៉ាងហោចណាស់៦៥ក្នុងរយៈពេលមួយម៉ោង បន្ទាប់ពីមានការបង្ហោះដោយបុរសជនជាតិចិនវ័យក្មេងម្នាក់ដែលកំពុងស្វែងរកការងារនៅក្នុងឧស្សាហកម្មឆបោកនៅកម្ពុជា។ អ្នកស្វែងរកការងារ គឺជាបេក្ខជនដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិសម្រាប់អាជីវកម្មឆបោកតាមអ៊ីនធឺណិត មានបទពិសោធន៍ មានលិខិតឆ្លងដែនផ្ទាល់ខ្លួន និងមិនមែនធ្វើការដើម្បីទូទាត់សងថៅកែនៃអាជីវកម្មឆបោកណាពីមុនឡើយដើម្បីប្តូរការងារថ្មី។
ការផ្ដល់ការងារបានបំពេញតម្រូវការសម្រាប់អ្នកដែលស្វែងរកការងារក្នុងឧស្សាហកម្មនេះ ដែលកំពុងហូរចូលមកក្នុងប្រទេសកម្ពុជា តាមរយៈទំនាក់ទំនងទៅនឹងអំពើឆបោកនិងឧក្រិដ្ឋកម្មតាមអ៊ីនធឺណិត។ ការងារទាំងនោះរួមមាន ការចុចលើតំណភ្ជាប់ farm-based scams ទៅកាន់ការលក់រូបិយបណ្ណឌីជីថល ដែលផ្តោតលើជនជាតិចិននិងជនជាតិផ្សេងទៀតជុំវិញពិភពលោក។
ការងារផ្សេងទៀតមានដូចជា ផ្សព្វផ្សាយបណ្ដាញសម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ វេទិកាកីឡាអេឡិចត្រូនិច ល្បែងស៊ីសង និងការភ្នាល់តាមអ៊ីនធឺណិតគ្រប់ប្រភេទ ប៉ុន្តែជាពិសេសទាក់ទងនឹងការប្រកួតបាល់ទាត់ពិភពលោកនាពេលខាងមុខ។
វីអូឌី ក៏បានធ្វើការវិភាគតាមវិធីសាស្រ្ដបន្ថែមទៀតលើការបង្ហោះប្រហែល៣៥៣ផ្សេងទៀត នៅលើបណ្ដាញសង្គម White Shark ក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃ។ ទាំងនេះបានបង្ហាញពីទីផ្សារការងារដែលសម្បូរទៅដោយថៅកែនិងកម្មករដែលចង់ចូលក្នុងបណ្ដាញនេះ។ បទវិភាគនេះក៏បានជួយបង្ហាញអំពីមាត្រដ្ឋានសកលនៃឧស្សាហកម្មនេះផងដែរ ខណៈប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនិងការស៊ើបអង្កេតរបស់សង្គមស៊ីវិលថ្មីៗនេះបានបង្ហាញថា ប្រទេសកម្ពុជាមានទីផ្សារបើកចំហសម្រាប់ជនឆបោកដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយឥស្សរជននយោបាយនិងសង្គម។ ប្រទេសនេះគឺជាមជ្ឈមណ្ឌលសម្រាប់ឧស្សាហកម្មសកលភាវូបនីយកម្ម។
ការវិភាគលើការបង្ហោះបានរកឃើញការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មចំនួន១២៥ ដែលទំនងជាករណីជួញដូរមនុស្ស ហើយជនដែលត្រូវបានគេជួញដូរមួយចំនួនមានតម្លៃទាបប្រហែល២ ០០០ដុល្លារ។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ មិនមានភាពច្បាស់ថាតើបុគ្គលទាំងនេះមួយចំនួនបានយល់ព្រមដោយស្ម័គ្រចិត្ដ ឬសុំឱ្យគេរត់ពន្ធឆ្លងព្រំដែនដើម្បីស្វែងរកការងារនៅអង្គការឆបោក។ អង្គការទាំងនេះប្រើពាក្យពេចន៍ផ្សេងៗគ្នា ដើម្បីសំដៅលើសកម្មភាពខុសច្បាប់របស់ខ្លួន។
ក្នុងចំណោមការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មអំពីការជួញដូរមនុស្សសរុបចំនួន១២៥ករណី មាន២៤ករណីត្រូវបានលើកឡើងយ៉ាងច្បាស់ថាកំពុងមាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ទីក្រុងឌូបៃមាន២៨ករណី និងហ្វីលីពីនមាន២៧ករណី ខណៈ១០ករណីទៀតនៅក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា។ ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មចំនួន ២៨ មិនបានបញ្ជាក់ពីទីតាំងណាមួយច្បាស់ឡើយ។
លោក យេរេមី ឌូក្លាស (Jeremy Douglas) ប្រធានតំបន់នៃការិយាល័យគ្រឿងញៀន និងឧក្រិដ្ឋកម្មនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ បានថ្លែងថាការិយាល័យរបស់លោកក៏កំពុងតាមដានបណ្ដាញ [ជាច្រើន] ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងប្រតិបត្តិការឆបោក ដែលគេសង្ស័យនៅតំបន់អាស៊ី
អាគ្នេយ៍ ពោលគឺ «នៅក្នុងតំបន់ពិសេសទី១ និងតំបន់ពិសេសទី៤ នៃប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ខេត្តបូកែវ (Bokeo) ប្រទេសឡាវ ប្រទេសហ្វីលីពីន និងនៅកន្លែងផ្សេងៗគ្នាក្នុងប្រទេសកម្ពុជា»។
ខេត្តបូកែវ (Bokeo) ប្រទេសឡាវ ជាទីតាំងរបស់កាស៊ីណូ Kings Roman នៅតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេស Golden Triangle ជាកន្លែងមួយដែលគេដឹងថាជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងសហគ្រាសឧក្រិដ្ឋកម្មជាច្រើន។
លោក Douglas បានមានប្រសាសន៍ថា បណ្ដាញតេឡេក្រាមដែលត្រូវបានត្រួតពិនិត្យដោយអង្គការសហប្រជាជាតិ ស្តីពីគ្រឿងញៀននិងឧក្រិដ្ឋកម្ម (UNODC) ផ្ដោតជាចម្បងទៅលើកម្មករដែលនិយាយភាសាចិន និងជនរងគ្រោះពីការជួញដូរដែលអាចកើតមាន ហើយវាមិនខុសច្បាប់ដូច White Shark នោះទេ។
លោកបានសរសេរនៅក្នុងអ៊ីមែលថា៖ «មិនដូច White Shark HR ដែលហាក់ដូចជាកំពុងជួញដូរកម្មករនិងជនរងគ្រោះពីការជួញដូរយ៉ាងច្បាស់ ភាគច្រើនវាហាក់ដូចជាទំព័រជ្រើសរើសបុគ្គលិកដែលត្រូវបានប្រើ ដើម្បីទាក់ទាញកម្លាំងពលកម្មដែលនិយាយភាសាចិន។ ការសម្ដែងជាជ្រើសរើសបុគ្គលិកស្របច្បាប់ ធ្វើឱ្យមានការលំបាកសម្រាប់ការអនុវត្តច្បាប់ក្នុងកិច្ចអន្តរាគមន៍»។
មកពីអង្គការប្រឆាំងការឆបោកជាសកល អ្នកតំណាងរូបនេះបាននិយាយថា ជារឿយៗ ជនរងគ្រោះពីការជួញដូរ ព្យាយាមបង្កើតភស្តុតាងជាក់ស្តែងដែលបង្ហាញថា ពួកគាត់ចាញ់បោកគេ និងត្រូវបានគេផ្ដាច់ទំនាក់ទំនងទាំងឡាយ និងផ្ដល់អត្តសញ្ញាណក្លែងក្លាយ។
ពួកគេបាននិយាយថា៖ «នោះជាបញ្ហាដ៏ធំមួយសម្រាប់រឿងរ៉ាវដែលស្ថិតនៅក្រោមឆ័ត្រនៃឧក្រិដ្ឋកម្មតាមអ៊ីនធឺណិត»។
លោកបន្ថែមថា តំបន់ពណ៌ប្រផេះបែបនេះបានធ្វើឱ្យមានការលំបាកក្នុងការអំពាវនាវដល់អង្គភាពពាក់ព័ន្ធនិងទំនាក់ទំនងរវាងពួកគេ។
ភាគច្រើននៃមនុស្សដែលត្រូវបានផ្សាយពាណិជ្ជកម្មសម្រាប់លក់ក្នុងអំឡុងពេលនៃការវិភាគរយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃ មានជនជាតិថៃច្រើនជាងជនជាតិផ្សេងទៀត ក្នុងចំណោមជាតិសាសន៍ជាច្រើនដែលគេអាចទិញបាន។ ទោះជាយ៉ាងណា ក្នុងអំឡុងពេលវិភាគប៉ុន្មានសប្ដាហ៍ក្រោយមក បានបង្ហាញថា មានជនជាតិថៃតិចតួច ហើយជនជាតិវៀតណាម ឬជនជាតិចិនច្រើននាក់ ត្រូវបានជួញដូរនៅក្នុងទីក្រុងឌូបៃ ឬហ្វីលីពីន។
ឃ្លាដែលប្រើនៅក្នុងការប្រកាសទាំងនេះ គឺមិនច្បាស់លាស់។ ជារឿយៗ មានព័ត៌មានលម្អិតតិចតួច។ អ្នកផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មនឹងនិយាយថា ពួកគេមានមនុស្ស [ប្រហែលជាបញ្ជាក់សញ្ជាតិរបស់អ្នកទាំងនោះ] ដែលមានជំនាញភាសា អាចវាយកុំព្យូទ័របានល្អ ឬមានបទពិសោធន៍ពីមុនទាក់ទងនឹងការឆបោក។
វីអូឌី បានទាក់ទងអ្នកផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ដោយធ្វើជាសុំព័ត៌មានបន្ថែមអំពីការជួញដូរមនុស្សដែលត្រូវបានជួញដូរ។ បើយោងតាមព័ត៌មានដែលទទួលបាន វាហាក់ដូចជាគ្មានបញ្ហាអ្វីឡើយក្នុងការដឹកជញ្ជូនឬពាក្យដែលពួកគេប្រើគឺ «លក់» អ្នកដែលពួកគេបានចុះឈ្មោះក្នុងបញ្ជីសម្រាប់លក់។
អ្នកបង្ហោះម្នាក់បានសរសេរថា៖ «លក់ជនជាតិវៀតណាមពីរនាក់។ បច្ចុប្បន្ននេះ ពួកគេនៅម៉ុកបៃ [Moc Bai]។ ស្ត្រីទាំងពីរនាក់នោះគ្មានបញ្ហាអ្វីឡើយក្នុងការវាយអត្ថបទ។ អ្នកណាត្រូវការការងារ មកឱ្យលឿន»។
ថ្វីត្បិតតែម៉ុកបៃ (Moc Bai) មានទីតាំងស្ថិតនៅប្រទេសវៀតណាម ជាប់ព្រំដែនជាមួយនឹងក្រុងបាវិតនៃប្រទេសកម្ពុជាក៏ដោយ អ្នកប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមជាភាសាចិន តែងតែប្រើឈ្មោះជាភាសាវៀតណាម ដើម្បីសំដៅទៅលើក្រុងបាវិត។
អ្នកផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មបាននិយាយថា៖ «លក់អស់ហើយ! បើខ្ញុំមានទៀត ខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នកឱ្យដឹង។ ប្រសិនបើអ្នកមានមនុស្សដើម្បីជួញដូរ អ្នកក៏អាចទាក់ទងខ្ញុំបានដែរ។ ចូររក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នាជានិច្ច។ យើងអាចផ្ដល់ផលប្រយោជន៍ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក»។
ក្រោយមក អ្នកផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មផ្សេងបានផ្ញើឱ្យ វីអូឌី នូវទីតាំងដែលអ្នកទិញអាចសម្ភាសមនុស្សដែលនឹងត្រូវលក់។
ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មរបស់អ្នកបង្ហោះម្នាក់នៅលើបណ្ដាញ White Shark បាននិយាយថា៖ «បានលក់ជនជាតិឥណ្ឌាម្នាក់នៅខេត្តព្រះសីហនុ។ គាត់អាចវាយអត្ថបទជាភាសាអង់គ្លេស និងមានតម្លៃសមរម្យ។ អ្នកអាចផ្ញើសារមកខ្ញុំដោយផ្ទាល់ ប្រសិនបើអាចទទួលយកបាន»។
អ្នកបង្ហោះបានប្រាប់ វីអូឌី ថាបុរសនោះអាចមានតម្លៃ ២ ៥០០ដុល្លារ ហើយជា[អ្នកចាប់ផ្ដើម]ពាក់ព័ន្ធនឹងបទពិសោធន៍ការងាររបស់គាត់។ ពួកគេបានផ្ញើរូបភាពលិខិតឆ្លងដែនរបស់បុរសនោះ ដែលបង្ហាញថា គាត់ពិតជាមកពីប្រទេសបង់ក្លាដែស ហើយគាត់កើតក្នុងឆ្នាំ១៩៩៤។
អ្នកបង្ហោះបានបន្ថែមទៀតថា ពួកគេនិងបុរសនោះនៅកន្លែងមួយឈ្មោះសណ្ឋាគារ ហ្ស៊ីង យូ ថៃ (Xing Yue Tai) ហើយថែមទាំងបានផ្ញើទីតាំងក្បែរកាស៊ីណូជីនប៉ី១ (Jin Bei 1) និងរង្វង់មូលតោមាស ក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ។ ពេលដែលអ្នកទិញមកដល់ អ្នកបង្ហោះបាននិយាយថា ពួកគេនឹងនាំបុរសនោះទៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវដើម្បីជជែកគ្នា។
លោក Douglas មកពី UNODC បាននិយាយថា ប្រតិបត្តិការឆបោកមួយចំនួនហាក់ដូចជាមានការលាក់បាំង ឬពាក់ព័ន្ធនឹងកាស៊ីណូអនឡាញ។
លោកបានសរសេរថា៖ «ប្រទេសកម្ពុជា គឺជាតួអង្គដ៏សំខាន់មួយ ហើយគ្មានអ្វីដែលគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលនោះទេ ដោយសារតែប្រទេសនេះមានហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធរូបវន្ត និងបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មានសំខាន់ៗសម្រាប់ប្រតិបត្តិការល្បែងស៊ីសង ហើយឧស្សាហកម្មកាស៊ីណូបានរងផលប៉ះពាល់បន្ទាប់ពីការហាមប្រាមមិនឱ្យចេញអាជ្ញាបណ្ណអនឡាញថ្មី។ គេត្រូវការប្រាក់ចំណូលជាចាំបាច់ ហើយវាជាមូលហេតុចម្បង។»
ថ្លែងទៅកាន់ឧស្សាហកម្មឆបោកនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងប្រទេសជិតខាងរបស់ខ្លួន លោក Douglas ក៏បានចង្អុលបង្ហាញពីកត្តាមួយចំនួន ដូចជា ភាពខ្វះចន្លោះក្នុងអភិបាលកិច្ច និងការទទួលបានកម្មករនិយាយភាសាចិននៅក្នុងតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេសដែលជួយជំរុញការផ្លាស់ប្តូរ ប៉ុន្តែលោកនៅតែបន្តសង្កត់ធ្ងន់លើតួនាទីរបស់កាស៊ីណូ និងល្បែងអនឡាញ។
លោកបន្ថែមទៀតថា៖ «យើងមិនអាចនិយាយឱ្យច្បាស់ថា អ្នកណានៅពីក្រោយរឿងទាំងអស់នោះឡើយ ប៉ុន្តែមានការពាក់ព័ន្ធនឹងប្រតិបត្តិការកាស៊ីណូសំខាន់ៗមួយចំនួន។ មជ្ឈមណ្ឌលល្បីឈ្មោះ ដូចជា សណ្ឋាគារ KB មានការពាក់ព័ន្ធច្រើននៅក្នុងកាស៊ីណូខេត្តព្រះសីហនុ ដែលមានយ៉ាងហោចណាស់កាស៊ីណូចំនួន៥ ហើយនៅក្នុងតំបន់ពិសេសទី១ [Special Region 1] និងមីយ៉ាវ៉ាឌី [Myawaddy] ក្នុងប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា។»
និយាយអំពីបណ្ដាញ White Shark វិញ ខ្លឹមសារផ្សេងទៀតដែលវិភាគដោយវីអូឌី រួមបញ្ចូលទាំងប្រធានបទចម្រុះ។ អ្នករាយការណ៍ព័ត៌មានបានឃើញការបង្ហោះចំនួន៩៤ អំពីអ្នកស្វែងរកការងារសម្រាប់តួនាទីប្រសើរជាងមុននៅក្នុងអង្គការឆបោកដែលមានការប្រកួតប្រជែង និងមានការប្រកាសចំនួន៩២ ពីមនុស្សដែលចង់បញ្ចេញមតិយោបល់របស់ពួកគេ អំពីអ្នករត់ពន្ធ អ្នកជួញដូរ និងអាជីវកម្មខុសច្បាប់ផ្សេងទៀតដែលពួកគេគិតថាមិនបានបំពេញតាមកិច្ចព្រមព្រៀង។
ឈ្មោះពេញរបស់ក្រុមនេះគឺ «White Shark Channel/HR/Tossing people/Job hunting/Hiring/Exposure/Complaints»។
ក្នុងចំណោមអ្នករកការងារធ្វើទាំងនោះ គឺជាមនុស្សមកពីប្រទេសផ្សេងៗគ្នា រួមមាន ចិន វៀតណាម ឥណ្ឌូនេស៊ី ម៉ាឡេស៊ី និងរុស្ស៊ី។ អ្នកបង្ហោះមួយចំនួន ជាពិសេសអ្នកដែលនៅក្នុងប្រទេសចិន កំពុងស្វែងរកការងារធ្វើពីចម្ងាយ ជំនាញផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ដូចជា ការលួចចូល (Hacking) និងវិស្វកម្មគេហទំព័រ ជាដើម។ ប្រហែល ៥% នៃអ្នកស្វែងរកការងារបាននិយាយថា ពួកគេកំពុងស្វែងរកការងារ [ធម្មតា] បន្ថែមទៀត ដូចជា ធ្វើជាចុងភៅឯកជន គណនេយ្យករ ឬអ្នកគ្រប់គ្រងអាជីវកម្ម។
ក៏មានការបង្ហោះចំនួន៣១ ដែលផ្សាយពាណិជ្ជកម្មអំពីការផ្ដល់ប្រាក់រង្វាន់ចំពោះការចាប់ខ្លួនជនល្មើស ឬផ្តល់ព័ត៌មានអំពីកន្លែងលាក់ខ្លួនរបស់ពួកគេ។ ការបង្ហោះទាំងនេះមួយចំនួនបានផ្ដល់ព័ត៌មានលម្អិតតិចតួចអំពីគោលដៅក្រៅពីឈ្មោះនិងព័ត៌មានរបស់ពួកគេ ខណៈព័ត៌មានផ្សេងទៀត រួមបញ្ចូលទាំងព័ត៌មានអំពីមូលហេតុដែលអ្នកបង្ហោះចង់បានពួកគេ។
បុរសម្នាក់ដែលត្រូវបានគេបង្ហោះនោះ បានធ្វើការជាអ្នកដឹកជញ្ជូន ប៉ុន្តែបានលួចកញ្ចប់ថ្នាំញៀនខុសច្បាប់ពីថៅកែរបស់ខ្លួន ដែលឥឡូវនេះគេកំពុងតែតាមចាប់ខ្លួនគាត់។ ថៅកែផ្សេងទៀតផ្ដល់ប្រាក់រង្វាន់សម្រាប់ការចាប់ខ្លួនកម្មករធ្វើការក្នុងវិស័យឆបោក ដែលរត់ចេញពីក្រុមហ៊ុនដែលត្រូវបានគេឃុំឃាំងនិងបង្ខំឱ្យធ្វើការ។
ការបង្ហោះមួយចំនួនផ្សេងទៀត រួមមាន រូបថតអេក្រង់អំពីការសន្ទនារវាងថៅកែនិងកម្មកររបស់ពួកគេដែលបានភៀសខ្លួន។
ការបង្ហោះទាំងនេះ ដែលជាធម្មតាត្រូវបានធ្វើឡើងដោយថៅកែ ជាទូទៅមានចំណងជើងរិះគន់កម្មករ ចំពោះអ្វីដែលអ្នកបង្ហោះបានចាត់ទុកថាជាអាកប្បកិរិយាមិនសមរម្យ ជាពិសេសក្នុងករណីដែលអង្គការឆបោកបានជួយក្នុងការរត់ពន្ធមនុស្សចេញពីប្រទេសចិនដើម្បីរកការងារធ្វើ។
ការបង្ហោះផ្សេងទៀតដែលវិភាគដោយវីអូឌី រួមមាន អត្ថបទសារព័ត៌មានចំនួនប្រាំ អំពីករណីឧក្រិដ្ឋកម្មនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដែលពីរករណីជាករណីស្វែងរកអ្នករត់ពន្ធសម្រាប់ជួល និងពីរករណីទៀតស្វែងរកព័ត៌មានអំពីសមាជិកគ្រួសារដែលបាត់ខ្លួន។
ក៏មានអ្នកបង្ហោះម្នាក់ទៀតនិយាយថា «ពួកគេអាចផ្គត់ផ្គង់[ជនជាតិ]ថៃជាប្រចាំ» ហើយកំពុងស្វែងរកជនឆបោកដែលមានបទពិសោធន៍ដើម្បីជួយពួកគេបង្កើតអាជីវកម្ម។
ការបង្ហោះចុងក្រោយ គឺមកពីមេខ្យល់ដែលបង្ហោះផ្សាយពាណិជ្ជកម្មរយៈពេលបីថ្ងៃ ដែលមានស្ត្រីស្លៀកពាក់សិចស៊ី។
ទោះជាយ៉ាងណា ខណៈមានការបង្ហោះជាច្រើននៅក្នុងបណ្ដាញសង្គមមួយនេះ មានព័ត៌មានលម្អិតតិចតួច មានការផ្តល់ជូនជាច្រើនពីប្រតិបត្តិករកម្ពុជា ចំពោះការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មស្វែងរកការងារក្លែងក្លាយ។ ការផ្ដល់ជូនទាំងនោះ គឺមកពីប្រតិបត្តិករក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ក្រុងព្រះសីហនុ ក្រុងបាវិត ក្រុងប៉ោយប៉ែត ខេត្តពោធិ៍សាត់ និងតំបន់ជ្រៃធំ ក្នុងស្រុកកោះធំ ខេត្តកណ្តាល ជាប់ព្រំដែនប្រទេសវៀតណាម។
ជាធម្មតា ពួកគេចាប់ផ្ដើមដោយស្វែងរកព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនមួយចំនួនពីអ្នកស្នើសុំ ដូចជា ទីតាំងរបស់ពួកគេ តួនាទីដែលពួកគេចង់បាន និងថាតើពួកគេមានលិខិតឆ្លងដែនឬទេ។ ការងារមួយត្រូវធ្វើការ១២ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ចាប់ផ្តើមនៅម៉ោង១១ព្រឹក និងឈប់សម្រាកពី២ទៅ៤ថ្ងៃក្នុងមួយខែ។
ប្រាក់ខែគោលមានចាប់ពីប្រហែល៨៩០ដុល្លារ ទៅ១ ៤៨៦ដុល្លារក្នុងមួយខែ សម្រាប់កម្មករអាជីវកម្មឆបោកម្នាក់ និង១៨ ០០០ដុល្លារសម្រាប់ប្រធានក្រុម។ គេសន្យាផងដែរថា កម្មករនឹងទទួលបានកម្រៃជើងសានៅក្នុងក្រុមការងាររបស់ពួកគេ ដែលជារឿយៗផ្តោតលើការងារឆបោកជាក្រុម។ អ្នកជ្រើសរើសកម្មករប្រាប់ វីអូឌី ថា បើក្រុមណាមួយរកចំណូលបានកាន់តែច្រើន ពួកគេនឹងទទួលបានកម្រៃជើងសាកាន់តែច្រើនដែរ។
កម្រៃជើងសា អាចកាត់ចេញពីប្រាក់ចំណូល ពេលខ្លះអាចជាសម្ភារ។ ករណីឆបោកមួយផ្នែកលើការលួចកាបូបប្រាក់អេឡិចត្រូនិច cryptocurrency wallet theft ដែលត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយអំពីការផ្ដល់ប្រាក់រង្វាន់ ដូចជា ខ្សែក្រវាត់ស្បែកម៉ាក Gucci, ទូរសព្ទ iPhone 13 Pro Max, ចិញ្ចៀនម៉ាក Cartier, នាឡិកាម៉ាក Rolex, រថយន្ត BMW 3 series និងរថយន្តម៉ាក Porsche Cayenne។
ការផ្ដល់ជូនជាច្រើនក៏ត្រូវមានលក្ខខណ្ឌតម្រូវជាអតិបរមាអំពីការអនុវត្តការងារផងដែរ។ ប្រសិនបើកម្មករមិនអាចបំពេញតាមលក្ខខណ្ឌតម្រូវនោះ ក្រុមហ៊ុនអាចបញ្ឈប់ពួកគេពីការងារ។ ភាគច្រើនទាក់ទងនឹងចំនួនមនុស្សដែលគេលក់ទៅឱ្យប្រតិបត្តិការផ្សេងទៀត។
យ៉ាងណាក៏ដោយ មានការបង្ហោះមួយចំនួននៅក្នុងបណ្ដាញនេះ ដែលព្រមានអំពីឧស្សាហកម្មឆបោកនេះផងដែរ។ ការបង្ហោះនោះមានដូចជា វីដេអូ និងរូបថត ដែលបង្ហាញពីជនឆបោកដែលត្រូវបានធ្វើទារុណកម្មនិងវាយដំដោយអ្នកចាប់បង្ខាំង ក៏ដូចជារូបភាពនិងវីដេអូដែលបង្ហាញពីទម្រង់នៃការរំលោភបំពានផ្សេងទៀត។
ការបង្ហោះមួយដែលមានពីរផ្នែក យកចេញពីបណ្ដាញសង្គម WeChat មានវីដេអូនិងរូបថតបង្ហាញពីបុរសម្នាក់ត្រូវបានគេធ្វើទារុណកម្មដោយចាក់ទឹកឱ្យឈ្លក់ ដែលពិពណ៌នាអំពីលក្ខណៈនៃការឆបោកនៅកម្ពុជាយ៉ាងក្រៀមក្រំ។
វីដេអូបង្ហាញពីបុរសម្នាក់កំពុងអង្គុយនៅលើកៅអីនៅក្នុងបន្ទប់ដ៏ធំមួយ ដោយដៃនិងជើងជាប់ចំណង។ បុរសម្នាក់ទៀតអង្គុយបែរមុខទៅរកគាត់ ដោយខ្នងបែរទៅកាន់កាមេរ៉ាចំកោងទៅមុខ និងកាន់បារី ហើយនិយាយខ្សឹបៗដែលបន្ទរដោយស្ត្រីម្នាក់ដែលហាក់ដូចជាកំពុងកាន់កាមេរ៉ា។
បន្ទាប់មកទៀត គេយកបុរសដែលដៃនិងជើងជាប់ចំណងនោះដាក់ឱ្យដេកផ្ងារទៅលើឥដ្ឋ និងយកកន្សែងមកគ្របមុខគាត់។ បុរសដែលបានរៀបរាប់ពីខាងដើម ដែលអង្គុយបែរខ្នងដាក់កាមេរ៉ា ចាក់ទឹកលើកន្សែងដែលគ្របលើមុខគាត់ ដើម្បីធ្វើឱ្យគាត់ថប់ដង្ហើម។
កថាខណ្ឌមួយចំនួននៃអត្ថបទជាភាសាចិនដែលបានចែករំលែកនៅលើរូបភាព និយាយថា ហេតុការណ៍នេះកើតឡើងនៅរាជធានីភ្នំពេញ។ ចំណងជើងមួយទៀតនៅលើវីដេអូបង្ហាញពីលក្ខខណ្ឌនៃឧស្សាហកម្មឆបោកដូចដែលមាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដែរ។
ចំណងជើងនោះបាននិយាយទៀតថា៖ «ពួកគេគិតថា នេះជាប្រទេសកម្ពុជា ដូច្នេះពួកគេអាចធ្វើអ្វីបានតាមចិត្ត។ តាមពិតទៅ វាជារឿងពិត ពួកគេមានលុយច្រើន ហើយថែមទាំងអាចសម្លាប់មនុស្សទាំងដៃប្រលាក់ឈាម។ ពួកគេមិនខ្លាចឡើយ ព្រោះនៅទីនេះ គេអាចប្រើលុយដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងអស់។ ប្រសិនបើបុរសម្នាក់នៅក្នុងវីដេអូនេះឈ្លក់ទឹកស្លាប់ ពួកគេគ្រាន់តែនិយាយថា វាជាឧបទ្ទវហេតុ ហើយពួកគេឱ្យប្រាក់បន្តិចបន្តួចដល់នគរបាល ហើយគ្មាននរណាម្នាក់ខ្វល់ពីមូលហេតុនៃការស្លាប់នោះឡើយ បើទោះបីជាមានស្លាកស្នាមនៅលើដៃជើងរបស់គាត់ បង្ហាញថាគាត់ត្រូវបានធ្វើទារុណកម្មក៏ដោយ»។
អ្នកបង្ហោះរូបនេះបានបន្តថា នគរបាលមូលដ្ឋានឃើញតែលុយប៉ុណ្ណោះ ពួកគេមិនឃើញពីរបួសឡើយ។
អ្នកបង្ហោះរូបនេះបន្ថែមទៀតថា៖ «ក្នុងអាជីវកម្មឆបោកនៅកម្ពុជា ជីវិតមនុស្សមានតម្លៃថោកជាងសត្វទៅទៀត។ កម្មករត្រូវបានបង្ខាំងទុកយ៉ាងឃោរឃៅបំផុត។ ប្រសិនបើធ្វើការមិនបានសម្រេចតាមផែនការ ពួកគេនឹងត្រូវបានវាយដំ និងធ្វើទារុណកម្ម ហើយបន្ទាប់មកលក់ទៅឱ្យអាជីវកម្មបន្ទាប់ ដែលពួកគេនឹងចាប់ផ្តើមការងារជាថ្មី»។
អង្គការសង្គមស៊ីវិលជាច្រើនបានទទូចឱ្យអាជ្ញាធរកម្ពុជាចាត់វិធានការតឹងរ៉ឹង ដើម្បីបង្រ្កាបក្រុមជនឆបោកដែលភាគច្រើនពួកគេធ្វើប្រតិបត្តិការនៅតាមទីតាំងដែលមានឈ្មោះល្បី។
ខណៈនគរបាលរំដោះកម្មករចេញពីកន្លែងទាំងនេះ មិនទាន់មានការពិន័យជាក់លាក់ណាមួយចំពោះអ្នកគ្រប់គ្រងរបស់ពួកគេនៅឡើយ។ ការស៊ើបអង្កេតថ្មីៗនេះ បានរកឃើញទំនាក់ទំនងមួយចំនួនរវាងទីតាំងនានាជាមួយនឹងឥស្សរជនខ្មែរមួយចំនួន។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងមហាផ្ទៃ លោក ខៀវ សុភ័គ បានអះអាងថា វាមិនអាចទេ ដែលនគរបាលមិនស៊ើបអង្កេតលើការស្លាប់គួរឱ្យសង្ស័យ។
លោកបន្ថែមថា៖ «ពលរដ្ឋណាដែលស្លាប់ខុសប្រក្រតី តែងតែមានការស៊ើបអង្កេត ហើយនគរបាលធ្វើកោសលវិច័យ។ គ្រួសាររបស់ពួកគេនឹងមិននៅស្ងៀមទេ ប្រសិនបើមានរឿងបែបនេះកើតឡើង។ ហេតុអ្វីបានជាពួកគេចេះដឹងច្រើនជាងគ្រួសារគេម៉្លេះ? អ្នកទាំងនោះជាមនុស្សល្ងីល្ងើ និងខ្វាក់ភ្នែក។ អាជ្ញាធរយើងមិនខ្វាក់ភ្នែកដូចពួកគេទេ ហើយពួកគេទេជាមនុស្សដែលខ្វាក់ភ្នែក»។
លោកបន្តថា៖ «វាមិនអាចទេដែលពេលមនុស្សស្លាប់ យើងបោះបង់ចោលដូចខ្មោចឆ្កែ។ ពេលនរណាម្នាក់ស្លាប់ មានមន្ត្រីមកពិនិត្យនិងស៊ើបអង្កេត»។
លោកថា មិនមានការធ្វើទារុណកម្មទេ ហើយលោកបានលើកឡើងថា ប្រទេសណាក៏មានបញ្ហានេះដែរ។
លោកថា៖ «គ្មានប្រទេសណាដែលល្អឥតខ្ចោះ ឬជាឋានសួគ៌ទេ ហើយសូម្បីតែប្រទេសមហាអំណាចក៏មានរឿងមិនល្អកើតឡើងដែរ»។
* អ្នករាយការណ៍ព័ត៌មានដែលនិយាយភាសាចិនបានចូលរួមចំណែកក្នុងការសរសេរអត្ថបទនេះ ប៉ុន្តែសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ ដោយសារព្រួយបារម្ភអំពីសុវត្ថិភាព៕
បកប្រែនិងសម្រួលដោយលោក លី សេងហន ចេញពីអត្ថបទដើមភាសាអង់គ្លេស៖ Underground Group Chat Teems With Human Trafficking Ads