ពលរដ្ឋជិត១០០គ្រួសារ រស់នៅឃុំតាំងក្រសាំង ស្រុកទឹកផុស ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង បារម្ភពីការបាត់បង់ដីធ្លី ក្រោយការចរចារកដំណោះស្រាយជាមួយភាគីជម្លោះ ក្រោមការសម្របសម្រួលរបស់អាជ្ញាធរខេត្ត ពុំមានលទ្ធផលជាវិជ្ជមាន។
កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២ អាជ្ញាធរខេត្តកំពង់ឆ្នាំងបានជួបជាមួយតំណាងពលរដ្ឋ និងភាគីជម្លោះ ដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយដីធ្លីជាថ្មីទៀត រវាងពលរដ្ឋ៩១គ្រួសារ និងបុគ្គល២នាក់ឈ្មោះ ដុស សុវណ្ណៈ និងឈ្មោះ ពេជ ចរិយា នៅសាលាឃុំតាំងក្រសាំង ប៉ុន្តែការចរចានោះមិនទទួលបានផលឡើយ។
លោក ឆែម សឿម អះអាងថាជាពលរដ្ឋរស់នៅភូមិក្រាំងតាមុំ ឃុំតាំងក្រសាំង ប្រាប់វីអូឌីនៅថ្ងៃពុធនេះថា អ្នកភូមិ៩១គ្រួសារ ដែលមានដីទំហំជាង១១៣ហិកតា បានកាន់កាប់និងអាស្រ័យផលបន្តពីឪពុកម្ដាយលើដីទំហំជាង១១៣ហិកតា តាំងពីឆ្នាំ១៩៧៩ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំ២០២០ មានបុគ្គល២នាក់ឈ្មោះ ដុស សុវណ្ណៈ និងឈ្មោះ ពេជ ចរិយា ដែលជាកូនអតីតមន្ត្រីសូរិយោដីស្រុកទឹកផុស បានមកអះអាងថា ដីនោះជាដីរបស់ខ្លួនដែលមានបណ្ណកម្មសិទ្ធិតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៥ទៅវិញ។
ពលរដ្ឋរូបនេះបន្តថា ការចរចារកដំណោះស្រាយកាលពីចុងសប្ដាហ៍មុននោះ គឺភាគីជម្លោះឈ្មោះ ដុស សុវណ្ណៈ ស្នើសុំផ្ដល់ដីជូនពលរដ្ឋវិញត្រឹម១០ហិកតាប៉ុណ្ណោះ ក្នុងចំណោមដី១២៥ហិកតា ប៉ុន្តែពលរដ្ឋមិនព្រម។ លោកថា ពលរដ្ឋទាមទារដីតាមទំហំកាន់កាប់ជាក់ស្តែងរៀងៗខ្លួន។
លោកបន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំក៏ដូចជាប្រជាពលរដ្ឋមានការព្រួយបារម្ភនិងពិបាកចិត្តខ្លាំងណាស់ អ្នកខ្លះដេកមិនលក់ផងរាល់ថ្ងៃនេះ បើអ្នកខ្លះមានទាំងដីផ្ទះ និងដីស្រែនៅក្នុងប្លង់គេ។ និយាយឱ្យចំទៅ ប្រសិនជាច្បាប់ឱ្យអ្នកមានប្លង់ហ្នឹងឈ្នះ ពលរដ្ឋដឹងតែសោកាហើយ គ្មានដីឯណាបង្កបង្កើនផលទៀត បើមានបន្តិចបន្តួច[ក្នុង]ម្នាក់ហ្នឹងហើយ»។
ពលរដ្ឋម្នាក់ទៀត លោក កង សុផាត អាយុ៥០ឆ្នាំ ដែលប៉ះពាល់ដីស្រែប្រហែល២ហិកតា បានអះអាងថា លោកកើតនៅភូមិក្រាំងតាមុំ ឃុំតាំងក្រសាំង និងបានធ្វើស្រែលើដីជម្លោះនោះបន្តពីឪពុកម្តាយ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរមិនដែលចុះធ្វើបណ្ណកម្មសិទ្ធិជូនពួកគាត់ឡើយរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។
លោក កង សុផាត ឱ្យដឹងថា ពលរដ្ឋមានដីចន្លោះ១ទៅ២ហិកតាប៉ុណ្ណោះក្នុង១គ្រួសារ សម្រាប់បង្កបង្កើនផលធ្វើស្រែចិញ្ចឹមជីវិត។ លោកថា ប្រសិនបើភាគីជម្លោះយកដីនោះអស់ អ្នកភូមិនឹងគ្មានដីសម្រាប់បង្កបង្កើនផល ហើយពួកគាត់នឹងជួបបញ្ហាជីវភាព។
លោកបន្ថែមថា៖ «ប្រជាពលរដ្ឋ គាត់ចង់បានតែដីរបស់គាត់មកវិញទេ។ គាត់មានដីតិចតួចទេ ចុះបើដីពួកគាត់ត្រូវយកទៅចែកឱ្យគេ គាត់ម៉េចព្រម! ហើយពលរដ្ឋនៅស្រុកស្រែ ១គ្រួសារមានកូន៣ឬ៤នាក់ ចុះបើយកដីគាត់អស់ គាត់បានអីចែកកូន? ដូចខ្ញុំបញ្ជាក់អ៊ីចឹង ដីប្រជាពលរដ្ឋខាងខ្ញុំនេះបានបន្តពីឪពុកម្តាយមក មិនបានទិញដូរពីអ្នកណាទេ»។
វីអូឌី មិនអាចសុំការឆ្លើយតបពីអភិបាលរងខេត្តកំពង់ឆ្នាំង លោក សាន់ យូ ដែលចុះសម្របសម្រួលដោះស្រាយបញ្ហាវិវាទដីធ្លីនេះ និងបុគ្គលឈ្មោះ ដុស សុវណ្ណៈ និងឈ្មោះ ពេជ ចរិយា ដែលជាភាគីជម្លោះម្ខាងទៀតបានទេ នៅថ្ងៃពុធនេះ។
ប្រធានមន្ទីររៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង លោក លី សុភា មានប្រសាសន៍ថា អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធកំពុងបន្តសម្របសម្រួលឱ្យភាគីជម្លោះជួបចរចាគ្នាម្តងទៀតក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ ដើម្បីឈានទៅរកដំណោះស្រាយដែលឈ្នះៗទាំងអស់គ្នា។
បើតាមលោក លី សុភា ភាគីខាងលោក ដុស សុវណ្ណៈ និងអ្នកស្រី ពេជ ចរិយា មានបណ្ណកម្មសិទ្ធិលើដីទំហំ១២៥ហិកតា តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៥ ខណៈក្រុមពលរដ្ឋដែលរស់នៅនិងអាស្រ័យនោះជាក់ស្តែង គឺគ្មានបណ្ណឡើយ។
លោកបន្ថែមថា៖ «ការដោះស្រាយថ្ងៃមុនហ្នឹង ជាលទ្ធផល វាមិនទាន់បានជាផ្លែផ្កាអ្វីនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែឥលូវនេះ បន្តឱ្យតំណាងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋហ្នឹងពិនិត្យពិភាក្សាគ្នា ហើយស្នើឱ្យភាគីដែលគាត់មានបណ្ណហ្នឹងសម្របសម្រួលកន្លែងណាដែលប៉ះពាល់តិចតួច គួរតែដោះបណ្ដឹងជំទាស់ហ្នឹងទៅ ដើម្បីឱ្យប្រជាពលរដ្ឋចេញបណ្ណបានដែរ»។
មេឃុំតាំងក្រសាំង លោក ពុធ ឃឿន ធ្លាប់ប្រាប់វីអូឌីថា ពលរដ្ឋបានកាន់កាប់និងអាស្រ័យផលដោយធ្វើស្រែលើដីកំពុងមានជម្លោះនោះតាំងពីក្រោយសម័យខ្មែរក្រហម រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ប៉ុន្តែពុំមានបណ្ណកម្មសិទ្ធិឡើយ។ ចំណែកភាគីម្ខាងទៀត លោកថា មានបណ្ណកម្មសិទ្ធិលើដីនោះតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៥ ប៉ុន្តែមិនដែលចូលមកអាស្រ័យផលនោះទេ។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុកប្រចាំខេត្តកំពង់ឆ្នាំង លោក សំ ចាន់គា មានប្រសាសន៍ថា ជម្លោះដីធ្លីដែលពាក់ព័ន្ធជាមួយអ្នកមានបណ្ណកម្មសិទ្ធិ និងពលរដ្ឋរស់នៅជាក់ស្តែងនេះ បានកើតឡើងច្រើននៅក្នុងខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ដោយសារអ្នកទិញមួយចំនួនបានទិញតែបណ្ណ ប៉ុន្តែមិនបានទៅពិនិត្យមើលដីជាក់ស្តែងឡើយ។ មន្ត្រីសិទ្ធិមនុស្សរូបនេះបានស្នើដល់អាជ្ញាធរត្រូវដោះស្រាយករណីនេះឱ្យមានតម្លាភាពនិងយុត្តិធម៌ សម្រាប់គ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធ ដើម្បីកុំឱ្យពួកគេខាតបង់ផលប្រយោជន៍ដោយសារបញ្ហានេះ៕
