ធនាគារពិភពលោក បានលើកឡើងនៅក្នុងរបាយការណ៍ថ្មីមួយដែលចេញផ្សាយ កាលពីថ្ងៃពុធម្សិលមិញថា ដោយសារបញ្ហាជំងឺកូវីដ-១៩ និងសង្គ្រាមនៅក្នុងប្រទេសអ៊ុយក្រែន ពិភពលោកទំនងជាមិនអាចសម្រេចបាននូវគោលដៅរយៈពេលវែង ក្នុងការលុបបំបាត់ភាពក្រីក្រនៅត្រឹមឆ្នាំ២០៣០ឡើយ។
ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មាន Reuters នៅថ្ងៃទី៥ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២២ បានស្រង់របាយការណ៍នោះមកចុះផ្សាយបន្តថា ការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ បានបង្អាក់ដល់ការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ ដែលមនុស្សជាង ៧១លាននាក់ នៅរស់នៅក្នុងភាពក្រីក្រក្នុងឆ្នាំ២០២០ ដែលនោះមានន័យថាមនុស្ស ៧១៩លាននាក់ ឬប្រហែល ៩,៣% នៃចំនួនប្រជាជននៅលើពិភពលោក កំពុងរស់នៅដោយទទួលបានប្រាក់ចំណូលជាមធ្យមត្រឹមតែ ២,១៥ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយសង្រ្គាមដែលកំពុងអូសបន្លាយ បានកាត់បន្ថយកំណើនសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងប្រទេសចិន ហើយតម្លៃខ្ពស់នៃម្ហូបអាហារ និងថាមពល បានគំរាមកំហែងដល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងបន្ថែមទៀត ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ។
របាយការណ៍បន្តថា ប្រជាជនប្រមាណ ៥៧៤លាននាក់ ឬប្រហែល ៧% នៃចំនួនប្រជាជនលើពិភពលោក នឹងនៅតែទទួលបានប្រាក់ចំណូលជាមធ្យម ២,១៥ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃនៅឆ្នាំ២០៣០ ដែលភាគច្រើននៅអាហ្វ្រិក។
ប្រធានធនាគារពិភពលោក លោក ដេវីដ ម៉ាលផាស (David Malpass) បាននិយាយថា របាយការណ៍ ស្តីពី ភាពក្រីក្របានបង្ហាញថា មនុស្សរាប់សិបលាននាក់ កំពុងព្រឈមនឹងភាពក្រីក្រ ហើយបានអំពាវនាវឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរគោលនយោបាយសំខាន់ៗ ដើម្បីជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងជួយដល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងក្នុងការលុបបំបាត់ភាពក្រីក្រ។
លោកបាននិយាយនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍មួយថា៖ «ការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ គឺដើរទន្ទឹមគ្នានឹងស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក»។
លោកបន្ថែមថា អតិផរណា ការធ្លាក់ចុះនៃរូបិយបណ្ណ និងវិបត្តិជាសកល ជាហេតុធ្វើឱ្យមាន
អត្រានៃភាពក្រីក្រកាន់តែច្រើនឡើង។
លោកអ៊ីនដឺមីត ហ្គីល (Indermit Gill) ប្រធានសេដ្ឋវិទូរបស់ធនាគារពិភពលោក បាននិយាយថា ការបរាជ័យក្នុងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនៅក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ នឹងមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់សមត្ថភាពរបស់ពិភពលោកទាំងមូល ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងមានជនទេសន្តប្រវេសន៍កាន់តែច្រើនឡើង។
ភាពបរាជ័យនេះ ក៏នឹងកំណត់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងប្រទេសដែលមានសេដ្ឋកិច្ចជឿនលឿនផងដែរ ដោយសារតែអត្រានៃភាពក្រីក្រ នឹងរារាំងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ដែលមានប្រជាជនច្រើន ពីការក្លាយជាអ្នកប្រើប្រាស់ទំនិញធំជាងនៅលើទីផ្សារពិភពលោក។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រសិនបើអ្នកខ្វល់ខ្វាយអំពីវិបុលភាពក្នុងប្រទេសដែលមានសេដ្ឋកិច្ចជឿនលឿន មិនយូរមិនឆាប់ អ្នកចង់ឱ្យប្រទេសទាំងនោះមានទីផ្សារធំ ដូចជា ប្រទេសឥណ្ឌា និងប្រទេសចិនជាដើម។ អ្នកក៏ចង់ឱ្យប្រទេសទាំងនោះរីកចម្រើនផងដែរ ដើម្បីក្លាយជាប្រភពនៃតម្រូវការ មិនត្រឹមតែផ្គត់ផ្គង់ប៉ុណ្ណោះទេ»។
ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរទិសដៅ ធនាគារពិភពលោក បាននិយាយថា ប្រទេសនានាគួរតែជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ចៀសវាងឧបត្ថម្ភធនទូលំទូលាយ ផ្តោតលើកំណើនរយៈពេលវែង និងដាក់ចេញនូវវិធានការ ដូចជា ពន្ធលើអចលនទ្រព្យ និងពន្ធកាបូន ដែលអាចជួយបង្កើនប្រាក់ចំណូលដោយមិនប៉ះពាល់ដល់ប្រជាជនដែលក្រីក្របំផុត។
របាយការណ៍បន្តថា ការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ បានថយចុះរួចទៅហើយក្នុងរយៈពេល ៥ឆ្នាំ ដោយសារតែការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ ហើយប្រជាជនក្រីក្របំផុតជួបការលំបាកខ្លាំងក្នុងការចំណាយប្រចាំថ្ងៃ។ ធនាគារពិភពលោក បន្តទៀតថា ប្រជាជនក្រីក្របំផុតចំនួន ៤០% បានបាត់បង់ប្រាក់ចំណូលជាមធ្យម ៤% ក្នុងអំឡុងការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ ដែលជាការបាត់បង់ទ្វេដងបើធៀបអ្នកមានបំផុត២០% ។
របាយការណ៍ បានបង្ហាញថា ការចំណាយរបស់រដ្ឋាភិបាល និងជំនួយសង្គ្រោះបន្ទាន់ បានជួយកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ ប៉ុន្តែការងើបឡើងវិញនៃសេដ្ឋកិច្ចមិនស្មើគ្នាទេ ដោយប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ដែលមានធនធានតិចជាង មានការចំណាយតិចជាង និងទទួលបានផលតិចជាង។
របាយការណ៍បន្តថា បច្ចុប្បន្ននេះ នៅក្នុងអនុតំបន់សាហារ៉ាអាហ្រ្វិកមានភាពក្រីក្រច្រើនជាងគេ ដែលមានអត្រាភាពក្រីក្រប្រហែល ៣៥% គឺស្មើនឹង៦០%នៃប្រជាជនទាំងអស់ក្នុងពិភពលោកដែលស្ថិតក្នុងភាពក្រីក្រ៕
