ស្ត្រីម្នាក់ដែលអះអាងថាត្រូវបានថៅកែឡឥដ្ឋមួយកន្លែងក្នុងឃុំជាលា ស្រុកបាធាយ ខេត្តកំពង់ចាម ឃាត់ខ្លួនទុកមិនឱ្យចាកចេញពីទីតាំងរបស់ខ្លួន ត្រូវបានដោះលែងឱ្យមានសេរីភាពវិញ បន្ទាប់ពីក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់យល់ព្រមសងបំណុលចំនួន៥ ០០០ដុល្លារទៅកាន់ម្ចាស់ទីតាំងមួយនេះ។
យោងតាមរបាយការណ៍មួយដែលទទួលបានតាមរយៈបណ្តាញទូរសព្ទទាន់ហេតុការណ៍១១៧ កាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែតុលា បានឱ្យដឹងថា ស្រ្តីដែលមិនមានការបញ្ជាក់ពីអត្តសញ្ញាណមួយរូបត្រូវបានថៅកែឃុំខ្លួនទុកនៅក្នុងទីតាំងឡឥដ្ឋ ក្នុងឃុំជាលា ខណៈមន្ត្រីសមត្ថកិច្ចស្រុកក៏បានចុះទៅកាន់ទីតាំងនៅថ្ងៃដដែល ដើម្បីពិនិត្យលើករណីនេះ។
របាយការណ៍ដដែលបន្តថា ម្ចាស់ទីតាំងមិនអនុញ្ញាតឱ្យស្ត្រីរូបនេះចាកចេញពីឡឥដ្ឋនោះឡើយ គឺដោយសារតែគាត់នៅជាប់ជំពាក់បំណុល។
តាមរយៈការសម្របសម្រួលដោយសមត្ថកិច្ចជាមួយម្ចាស់ឡឥដ្ឋ នៅថ្ងៃទី២៩ ខែតុលា ស្រ្ដីខាងលើនេះគឺត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យចាកចេញពីទីតាំង បន្ទាប់ពីគ្រួសាររបស់ខ្លួនយល់ព្រមសងប្រាក់៥ ០០០ដុល្លារក្នុងរយៈពេលមួយខែ។
ទាក់ទិននឹងករណីនេះ មេឃុំជាលា លោក លុយ តុងឆេង បានលើកឡើងថា ស្ត្រីរូបនោះ និងប្តីរបស់ខ្លួន កាលពីពេលកន្លងទៅ បានធ្វើការនៅទីតាំងឡឥដ្ឋខាងលើនេះទាំងពីរនាក់ ប៉ុន្តែមានថ្ងៃមួយ ពួកគេក៏បានចាកចេញទីតាំង ដោយនៅពេលដែលត្រលប់មកវិញ គឺឃើញមានតែស្រ្ដីជាប្រពន្ធប៉ុណ្ណោះ។
លោកបន្តថា ម្ចាស់ទីតាំងឡឥដ្ឋ បន្ទាប់មកក៏មិនអនុញ្ញាតឱ្យស្ត្រីរូបនោះចាកចេញទៀតទេ ដោយសារតែនៅជំពាក់បំណុល។
ទោះជាយ៉ាងណា លោក លុយ តុងឆេង បន្ថែមថា៖ «ខាងគ្រួសាររបស់ស្រ្តីរូបនេះបានធានាសងប្រាក់ទៅកាន់ម្ចាស់ទីតាំងឡឥដ្ឋវិញក្នុងរយៈពេលមួយខែ ខណៈម្ចាស់ទីតាំងក៏បានយល់ព្រមប្រគល់សៀវភៅគ្រួសារ សំបុត្រកំណើត និងអត្តសញ្ញាណបណ្ណមកវិញផងដែរ។ បញ្ហានេះត្រូវបានដោះស្រាយបញ្ចប់ហើយ»។
មេឃុំដដែលបន្តថា ក្រៅពីករណីរបស់ស្រ្តីខាងលើនេះ ក្នុងនោះក៏មានកម្មករប្រមាណ៥០ទៅ៦០នាក់ផ្សេងទៀតដែលកំពុងតែធ្វើការសងបំណុលនៅក្នុងទីតាំងឡឥដ្ឋមួយនេះ ខណៈមួយចំនួនក៏មានបំណងចង់ចាកចេញពីទីតាំងនេះផងដែរ។
អង្គការសម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ ក៏ធ្លាប់បានចេញរបាយការណ៍មួយក្នុងឆ្នាំ២០១៦ ស្តីពី «ការអភិវឌ្ឍលើទាសភាព៖ ការបញ្ចាំខ្លួនដោះបំណុល និងពលកម្មកុមារក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋនៅកម្ពុជា» ដែលមានបង្ហាញនូវភស្តុតាងអំពីការរីករាលដាលនៃការប្រើប្រាស់ទម្រង់ទាសភាពសម័យបច្ចុប្បន្ន ក្នុងឧស្សាហកម្មផលិតឥដ្ឋនៅកម្ពុជាផងដែរ។
របាយការណ៍នេះត្រូវបានធ្វើឡើងដោយផ្អែកលើការសិក្សាស្រាវជ្រាវលើតំបន់ផលិតឥដ្ឋសំខាន់ៗនៅកម្ពុជា ដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅភាគខាងជើងនៃរាជធានីភ្នំពេញ ក្នុងនោះមានសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋជាង១០០ និងមានកម្មកររាប់ពាន់នាក់ ដែលម្ចាស់សិប្បកម្មបានជ្រើសរើសកម្មករដោយការផ្តល់ប្រាក់កម្ចី និងការផ្តល់កន្លែងស្នាក់នៅដល់គ្រួសារទីទ័លក្រ។
ម្ចាស់សិប្បកម្មទាំងនោះធានាការផ្ដល់ប្រាក់កម្ចីដោយការសន្យារបស់កម្មករថា អ្នកទាំងនោះត្រូវធ្វើការក្នុងសិប្បកម្មរហូតដល់ប្រាក់កម្ចីនោះត្រូវបានទូទាត់សងគ្រប់ចំនួនវិញ។
របាយការណ៍ដដែលបន្ថែមថា ការអនុវត្តការបញ្ចាំខ្លួនដើម្បីដោះបំណុល និងពលកម្មកុមារ ធ្វើឱ្យគ្រួសារកម្មករជាច្រើនជំនាន់ធ្លាក់ចូលក្នុងភាពក្រីក្រ និងការជិះជាន់ឥតឈប់ឈរ ខណៈខ្លួនក៏បានសំណូមពរដោយទទូចឱ្យរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាចាត់វិធានការជាបន្ទាន់ ដើម្បីដោះលែងកម្មករបញ្ចាំខ្លួនដោះបំណុលទាំងអស់ផងដែរ៕
បកប្រែនិងសម្រួលចេញពីអត្ថបទដើមភាសាអង់គ្លេស៖ Debt Bondage Worker Freed From Kampong Cham Brick Kiln