អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាននៅខេត្តកោះកុង អះអាងថា ខ្លួននៅមិនទាន់បានដឹងករណីកាប់ព្រៃកោងកាង និងការសាងសង់សំណង់រឹងចូលសមុទ្រក្នុងដែនសមត្ថកិច្ចរបស់ខ្លួននៅឡើយទេ។
កាលពីថ្ងៃទី៨ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២២ មានការផ្សព្វផ្សាយតាមបណ្តាញសង្គម និងតាមសារព័ត៌មានមួយចំនួនជាបន្តបន្ទាប់ ករណីអ្នកមានលុយមានអំណាច បានកាប់ព្រៃកោងកាង និងចាក់ដីលុបសមុទ្រ រួមទាំងការសាងសង់សំណង់រឹងចូលសមុទ្រ ស្ថិតនៅភូមិខ្សាច់ក្រហម ឃុំជីខក្រោម ស្រុកស្រែអំបិល ខេត្តកោះកុង ដោយគ្មានការទប់ស្កាត់ពីអាជ្ញាធរ។
ជុំវិញករណីនេះ មេឃុំជីខក្រោម លោក អាង ទី អះអាងនៅថ្ងៃពុធនេះថា លោកមិនទាន់ដឹងករណីនេះនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែលោកនឹងចុះពិនិត្យមើលករណីនេះ។
លោកថា៖ «ខ្ញុំមិនបានដឹងរឿងនេះទេ ខ្ញុំទើបមកដែរ ប៉ុន្តែយ៉ាងណាខ្ញុំនឹងចុះទៅមើលករណីនេះ»។
វីអូឌី មិនអាចសុំការឆ្លើយពីអភិបាលស្រុកស្រែអំបិលលោក ជា ច័ន្ទកញ្ញា បានទេនៅថ្ងៃពុធនេះ ដោយទូរសព្ទចូលគ្មានអ្នកទទួល។
បើតាមវីដេអូឃ្លីបជាង៧នាទី ដែលផ្សព្វផ្សាយលើបណ្តាញសង្គមកាលពីថ្ងៃម្សិលមិញ បានបង្ហាញពីសកម្មភាពឡានដឹកដីចាក់លុបព្រៃកោងកាង លុបសមុទ្រជាច្រើនហិកតា និងការសាងសង់សំណង់រឹងចាស់ថ្មី ចូលសមុទ្រជាច្រើនកន្លែងទៀតផង។
អ្នកសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុកប្រចាំខេត្តកោះកុងលោក ថោង ច័ន្ទតារា មានប្រសាសន៍ថា លោកទទួលបានការរាយការណ៍ពីប្រជាពលរដ្ឋថា មានបទល្មើសកាប់ព្រៃកោងកាង ការចាក់ដីលុបសមុទ្រ និងការសាងសង់សំណង់រឹងចូលសមុទ្រក្នុងភូមិសាស្រ្តឃុំជីខក្រោមដែរ ប៉ុន្តែលោកមិនទាន់បានចុះទៅពិនិត្យមើលផ្ទាល់នៅឡើយ។
តែយ៉ាងណា មន្ត្រីការពារសិទ្ធិមនុស្សរូបនេះ បន្តថា ការដែលអាជ្ញាធរឆ្លើយថា មិនមានបទល្មើសធនធានសមុទ្រក្នុងដែនសមត្ថកិច្ចរបស់ខ្លួននោះ គឺបង្ហាញពីការមិនទទួលខុសត្រូវក្នុងនាមខ្លួនជាអាជ្ញាធរ។
លោក ថោង ច័ន្ទតារា អះអាងថា ក្នុងខេត្តកោះកុង ករណីបទល្មើសរំលោភយដីក្នុងដែនសមុទ្របានកើតឡើងស្ទើរគ្រប់ទីកន្លែង ដែលប្រព្រឹត្តឡើងដោយអ្នកមានលុយមានអំណាច ហើយគ្មានចំណាត់ការណាមួយពីមន្ត្រីជំនាញឡើយ។ លោកបានដាក់ការសង្ស័យថា បញ្ហានេះកើតឡើងដោយសារការប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយជាប្រព័ន្ធ រវាងអាជ្ញាធរ និងជនល្មើស ដែលជាអ្នកមានលុយមានអំណាច។
លោកបន្ថែមថា៖ «ទី១ ការប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយនៅក្នុងបទល្មើសហ្នឹង ភាគច្រើនមានតែអ្នកមានលុយមានអំណាច មានឥទ្ធិពលគប់គិតគ្នាជាប្រព័ន្ធ ទាំងអាជ្ញាធរ ទាំងមន្ត្រីជំនាញ ដោយមិនសូវមានចំណាត់ការជាក់លាក់ ឬខ្លាំងក្លាទៅលើបទល្មើសហ្នឹងទេ។ ហើយបទល្មើសនេះ វាបានរាលដាលដល់កន្លែងផ្សេងៗទៀតនៅក្នុងតំបន់ជាប់ឆ្នេរ និងព្រៃកោងកាង ឬធនធានធម្មជាតិមានការរីករាលច្រើន»។
មន្ត្រីការពារសិទ្ធិមនុស្សរូបនេះ បារម្ភពីការបាត់បង់ធនធានធម្មជាតិសមុទ្រឆាប់រហ័ស និងរាលដាលទៅកន្លែងផ្សេងៗទៀតកាន់តែច្រើន ប្រសិនបើមន្ត្រីជំនាញ និងអាជ្ញាធរថ្នាក់ជាតិ មិនពង្រឹងការអនុវត្តច្បាប់ ឬចាត់វិធានការច្បាប់តឹងរឹងចំពោះជនល្មើស និងអ្នកពាក់ព័ន្ធជាមួយបទល្មើសនោះ។
លោកបន្ថែមថា៖ «អីចឹងមន្ត្រីជំនាញ និងអាជ្ញាធរត្រូវតែពង្រឹងការអនុវត្តច្បាប់ ដោយចុះបង្ក្រាបឱ្យបានតឹងរឹង និងម៉ឺងម៉ាត់ ហើយអាជ្ញាធរថ្នាក់ជាតិ ត្រូវសកម្មចុះធ្វើអធិការកិច្ចពិនិត្យមើលករណីនេះ និងទប់ស្កាត់កុំឱ្យមានការប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយជុំវិញបទល្មើសធនធានសមុទ្រនេះ»។
យោងតាមអនុក្រឹត្យស្តីពីការគ្រប់គ្រងអាងទន្លេ ដែលរដ្ឋាភិបាលចេញកាលពីឆ្នាំ២០១៥ ត្រង់មាត្រា៨ បានកំណត់ថា ឆ្នេរនិងពាមសមុទ្រត្រូវទុកចម្ងាយ ១០០ម៉ែត្រ (ពេលទឹកជោរអតិបរមា) ដោយគិតពីមាត់ឆ្នេរ និងមាត់ពាមសមុទ្រ។
មាត្រា៩៨ នៃច្បាប់ស្ដីពីជលផល ចែងថា ការកាប់ឆ្ការ គាស់រាន ឈូសឆាយព្រៃលិចទឹក និងព្រៃកោងកាង ឬហ៊ុំព័ទ្ធកាន់កាប់ព្រៃលិចទឹក និងព្រៃកោងកាង ត្រូវផ្ដន្ទាទោសពី៣ឆ្នាំទៅ៥ឆ្នាំ ហើយវត្ថុតាងទាំងអស់ ត្រូវរឹបអូសជាសម្បត្តិរដ្ឋ ឬបំផ្លាញចោល។
ចំណែកមាត្រា១០២ នៃច្បាប់ដដែលនេះ បញ្ជាក់ថា បើបទល្មើសនោះប្រព្រឹត្តឡើងដោយអាជ្ញាធរដែនដី មន្ត្រីនគរបាល មន្ត្រីយោធា និងមន្ត្រីពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀត ត្រូវផ្ដន្ទាទោសពី១ឆ្នាំទៅ៣ឆ្នាំ និងពិន័យជាប្រាក់ពី៥លានរៀល ទៅ៥០លានរៀល៕
