អ្នកស្រី គួង សុផាត អាយុ៦០ឆ្នាំ រស់នៅតាមបណ្ដោយផ្លូវរថភ្លើង ក្នុងខណ្ឌដូនពេញ រាជធានីភ្នំពេញ បានរៀបរាប់ឱ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្ន អ្នកស្រីត្រូវជួលផ្ទះឈើតូចមួយដើម្បីរស់នៅជាមួយកូនស្រីអាយុ៣៥ឆ្នាំ រួមនឹងចៅចំនួនពីរនាក់។
អ្នកស្រីបន្តថា ការឆ្លងរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ បានបង្កជាផលប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់ជីវភាពគ្រួសារក្នុងឆ្នាំ២០២០ ខណៈការលំបាកនេះនៅតែបន្តអូសបន្លាយរហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ន។
អ្នកស្រីថា៖ «បច្ចុប្បន្ននេះ យើងនៅតែមិនមានអាហារសម្រាប់ទទួលទានគ្រប់គ្រាន់ ដោយសារតែយើងត្រូវសន្សំលុយដើម្បីបង់ថ្លៃផ្ទះជួលឱ្យគេ។ វានៅតែពិបាកក្នុងការរកចំណូល»។
យោងតាមរបាយការណ៍មួយចេញផ្សាយដោយធនាគារពិភពលោក (World Bank) កាលពីថ្ងៃចន្ទ ទី២៨ ខែវិច្ឆិកា កន្លងទៅ បានឱ្យដឹងថា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០២០ ប្រជាជនកម្ពុជាប្រមាណ ៤៦ម៉ឺននាក់ បានធ្លាក់ទៅក្រោមបន្ទាត់នៃភាពក្រីក្រវិញ ដោយសារតែការរាតត្បាតជំងឺកូវីដ-១៩ ដែលក្នុងនោះ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានកំណត់បន្ទាត់ភាពក្រីក្រអប្បបរមាជាតិដែលមានចំណូលចំនួន១០ ៩៥១រៀល ក្នុងមនុស្សម្នាក់ ក្នុងមួយថ្ងៃ ខណៈគ្រួសារមួយចំនួនក៏ត្រូវកាត់បន្ថយការចំណាយលើអាហារផងដែរ។
ក្នុងនាមជាពលរដ្ឋមួយរូបរស់នៅក្នុងសង្កាត់ស្រះចក អ្នកស្រី គួង សុផាត បានបន្តរៀបរាប់ពីទុក្ខលំបាករបស់ខ្លួនថា៖ «យើងត្រូវដកអាហារពេលព្រឹក ឬអាហារពេលល្ងាចចេញជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ មានពេលខ្លះ យើងក៏ត្រូវហូបពងទាតែមួយគ្រាប់ជុំគ្នាក្នុងមួយពេលផងដែរ ដើម្បីសន្សំប្រាក់ទុកសម្រាប់ទិញអាហារនៅថ្ងៃបន្ទាប់ទៀត»។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា គ្រួសាររបស់ខ្លួនត្រូវចំណាយថវិកាប្រមាណ៥ពាន់រៀលក្នុងមួយថ្ងៃលើអាហារ ដោយភាគច្រើនពួកគេអាចហូបបានតែពងទា មីកញ្ចប់ និងត្រីខកំប៉ុងតែប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកស្រីថា៖ «យើងមានអារម្មណ៍ថាឃ្លាន និងមិនមានកម្លាំងកំហែងគ្រប់គ្រាន់ឡើយ»។
កូនស្រីរបស់អ្នកស្រី គួង សុផាត គឺជាអ្នករកប្រាក់ចំណូលដ៏សំខាន់ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ តាមរយៈរបរលក់បង្អែមសណ្ដែកខៀវ ឬនំអន្សម ដោយមុនពេលមានករណីឆ្លងរីករាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ កូនរបស់អ្នកស្រីអាចរកចំណូលបានប្រមាណ៣ម៉ឺនរៀលក្នុងមួយថ្ងៃ។
សម្រាប់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ខ្លួនអាចរកបានចាប់ពី១ម៉ឺន ទៅ២ម៉ឺនរៀលក្នុងមួយថ្ងៃតែប៉ុណ្ណោះ ហើយថ្ងៃខ្លះក៏កាន់តែតិចជាងនេះទៀតផង ដែលវាពិតជាបង្កការលំបាកក្នុងការសន្សំប្រាក់ឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីបង់ថ្លៃផ្ទះជួលចំនួន៦០ដុល្លារក្នុងមួយខែ។
ទោះជាយ៉ាងណា អ្នកស្រី គួង សុផាត បន្ថែមថា វានៅតែមានភាពប្រសើរជាងអំឡុងពេលបិទខ្ទប់កាលពីពេលកន្លងទៅ ដែលនៅពេលនោះ កូនស្រីរបស់គាត់មិនអាចសូម្បីតែចេញក្រៅដើម្បីរកចំណូលបាន។
របាយការណ៍របស់ធនាគារពិភពលោក ក៏បានឱ្យដឹងផងដែរថា ការស្ដារសេដ្ឋកិច្ចឡើងវិញរបស់កម្ពុជាដែលមិនទាន់កើតមានក្នុងគ្រប់វិស័យ បានធ្វើឱ្យគ្រួសារក្រីក្រប្រឈមនឹងការលំបាកក្នុងការស្ដារជីវភាពឡើងវិញផងដែរ។
របាយការណ៍ដដែលថា៖ «ជំងឺកូវីដ-១៩ បានបង្កផលប៉ះពាល់ដល់កម្លាំងពលកម្មដែមានជំនាញទាប កម្មករនៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ និងគ្រួសារដែលមានចំណូលទាប ហើយការស្ដារសេដ្ឋកិច្ចមិនទាន់បានគ្រប់វិស័យ អាចធ្វើឱ្យការស្ដារសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារកើតឡើងក្នុងល្បឿនរឹតតែយឺតទៅទៀត»។
ពលរដ្ឋរស់នៅតាមផ្លូវរថភ្លើង ក្នុងសង្កាត់ស្រះចក រាជធានីភ្នំពេញ មួយរូបទៀត អ្នកស្រី ហ៊ឹម ផល្លា អាយុ៣៨ឆ្នាំ បានលើកឡើងថា ក្នុងអំឡុងពេលនៃជំងឺរាតត្បាតនេះ អ្នកស្រីមិនអាចចេញទៅលក់ងាវដូចធម្មតាបានទេ ខណៈកូនច្បងរបស់ខ្លួនពីរនាក់ក៏មិនអាចចេញទៅធ្វើការនៅតាមភោជនីយដ្ឋានបានផងដែរ ដោយខ្លួនត្រូវពឹងលើប្តីជាសន្តិសុខតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកស្រីថា៖ «យើងអាចទទួលទានអ្វីដោយផ្អែកលើចំណូលដែលអាចរកបាន ហើយវាមិនមានអ្វីសម្រាប់ទទួលច្រើននោះទេ។ មានពេលខ្លះ យើងហូបពងទា មីកញ្ចប់ ហើយពេលខ្លះក៏មានបន្លែ។ យើងមានសាច់សម្រាប់ទទួលទាន លុះត្រាតែមានបងប្អូនរបស់យើងយកមកឱ្យ»៕
បកប្រែនិងសម្រួលចេញពីអត្ថបទដើមភាសាអង់គ្លេស៖ Falling Back Into Poverty Meant Sharing One Egg Among Family of Four
