ក្រុមយុវជនបានចាប់ផ្ដើមធ្វើយុទ្ធនាការចុះអប់រំផ្សព្វផ្សាយនៅតាមផ្ទះពលរដ្ឋ អំពីផលប៉ះពាល់នៃប្លាស្ទិក និងការញែកសំរាមឱ្យបានត្រឹមត្រូវ បន្ទាប់ពីអាជ្ញាធរសហការជាមួយអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល កៀរគរយុវជនស្ម័គ្រចិត្តនៅក្នុងមូលដ្ឋាន ដើម្បីរៀបចំឱ្យមានវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលអំពីការទុកដាក់សំរាមនេះឱ្យបានល្អប្រសើរ។
កញ្ញា លី សា អាយុ១៦ឆ្នាំ ជាសិស្សថ្នាក់ទី១០ នៃវិទ្យាល័យភ្នំក្រោមស៊ូវ៉ុន ក្នុងសង្កាត់ចុងឃ្នៀស ក្រុងសៀមរាប បានប្រាប់វីអូឌីថា មូលហេតុដែលរូបគេស្ម័គ្រចិត្តចូលរួមក្នុងយុទ្ធនាការអប់រំផ្សព្វផ្សាយនេះ ព្រោះតែចង់ផ្លាស់ប្ដូរទម្លាប់របស់ពលរដ្ឋបោះចោលសំរាមចូលទៅក្នុងទឹក។ ប្រភពបន្តថា ការផ្សព្វផ្សាយអំពីផលលំបាក និងអត្ថប្រយោជន៍ពីការទុកដាក់សំរាមនេះ ឱ្យបានល្អ វានឹងអាចជួយឱ្យមានភ្ញៀវទេសចរកាន់តែច្រើនចូលមកកម្សាន្តនៅក្នុងសហគមន៍ទេសចរណ៍មួយនេះ ជាពិសេសជំរុញឱ្យមានចំណូលសម្រាប់សហគមន៍ថែមទៀតផង។
កញ្ញាបន្តថា៖«ពីមុនច្រើនណាស់ ច្រើនខ្លាំង! គ្រាន់តែកាលខ្ញុំរើសដំបូង ក្នុងម្នាក់បាន ៦ ទៅ ៧ការរ៉ុង។ តែឥលូវកាត់បន្ថយច្រើន ច្រើនមែនទេន អាចចូលទៅដល់៩០ភាគរយ។ ហើយខ្ញុំចូលរួមនេះ ខ្ញុំអាចធ្វើជាគំរូមួយដ៏ល្អសម្រាប់ប្អូនៗខាងក្រោយទៀត។ ប្អូនៗខាងក្រោយ គាត់អាចមកធ្វើដូចខ្ញុំដែរ។ ហើយពេលខ្ញុំជួយ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ធ្វើឱ្យបរិស្ថានស្អាត ខ្ញុំសប្បាយចិត្ត»។
គេសង្កេតឃើញថា ប្លាស្ទិកដែលប្រើរួច និងត្រូវគេបោះចោល មានច្រើនប្រភេទដូចជា ថង់ប្លាស្ទិក បំពង់បឺតប្លាស្ទិក កែវប្លាស្ទិក ប្រអប់ស្នោ ប្លាស្ទិកដាក់អាហារ និងដបប្លាស្ទិក ជាដើម។ ការប្រើប្រាស់ដោយទូលំទូលាយបែបនេះ ក៏ព្រោះតែមានភាពងាយស្រួយក្នុងការស្វែងរកទិញនៅលើទីផ្សារ មានតម្លៃថោក និងភាពជាប់បានយូររបស់វា។ ក៏ប៉ុន្តែប្លាស្ទិកទំាងនេះ អ្នកប្រើប្រាស់មិនដែលបានដឹង ឬក៏ដឹងខ្លះដែរពីការបង្កឱ្យទៅជាផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមាននៅថ្ងៃក្រោយ។
ចំណែកលោក អ៊ុ សារី ចៅសង្កាត់ចុងឃ្នៀស បានឱ្យដឹងថា ឆ្លងកាត់ការអប់រំ និងការផ្សព្វផ្សាយពីផលប៉ះពាល់នៃកាកសំណល់ប្លាស្ទិកនេះហើយ លោកមានជំនឿថា ឥរិយាបថនៃការចោលសំរាមផ្តេសផ្តាសបែបនេះ នឹងលែងកើតមានដូចពីមុនទៀតហើយ។ ក្នុងនាមអាជ្ញាធរ លោកមានសុទិដ្ឋិនិយមថានឹងចូលរួមកាន់តែសកម្មបន្ថែមទៀត ធ្វើយ៉ាងណាឱ្យសហគមន៍ទេសចរណ៍មួយនេះក្លាយជាមូលដ្ឋានមួយគ្មានការបំពុលដោយសំរាមប្លាស្ទិក។
លោកបន្តថា «ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃមួយដែលបើកយុទ្ធនាការសំខាន់បំផុត ដែល[សហគមន៍]ចុងឃ្នៀសបានប្ដេជ្ញាចិត្តថា បើកយុទ្ធនាការ និងបន្តសកម្មភាពបន្តទៅទៀត ធ្វើឱ្យចុងឃ្នៀសក្លាយជាសហគមន៍មួយដែលគ្មានប្លាស្ទិក ព្រោះចុងឃ្នៀសជាសហគមន៍មួយបណ្ដែតលើទឹក បានន័យថា ការរស់នៅទាក់ទៅនឹងវិស័យទេសចរណ៍ និងជលផល។ ដូច្នេះ បើសិនជាយើងប្រើថង់ប្លាស្ទិក ប៉ះពាល់ដល់វិស័យជលផល ហើយមិនតែប៉ុណ្ណោះប៉ះពាល់ដល់សុខភាពផ្ទាល់តែម្តង»។
នៅក្នុងទិវាអនាម័យបរិស្ថានជាតិ ២៣ វិច្ឆិកា និងយុទ្ធនាការប្រចាំឆ្នាំ ប្រមូលសំរាមរដូវទឹកស្រក ក្នុងបឹងទន្លេសាប ដែលរៀបចំធ្វើឡើងនៅសហគមន៍នេះ កាលពីថ្ងៃទី២៦ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២២ បង្ហាញថា តំបន់ទេសចរណ៍ចុងឃ្នៀស ជាមូលដ្ឋានមួយ ភាគច្រើនមានប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅលើផ្ទះបណ្ដែតទឹក។ របាយការណ៍របស់អាជ្ញាធរ បញ្ជាក់ថា ជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ពលរដ្ឋនៅទីតាំងនេះ គឺតែងបោះចោលសំរាមផ្សេងៗចូលទៅក្នុងទឹក ជាពិសេសសំរាមប្លាស្ទិក។ ជាធម្មតា ពលរដ្ឋមិនសូវដែលបានស្វែងយល់ពីផលប៉ះពាល់ផ្នែកសុខភាពដែលបណ្ដាលមកពីប្លាស្ទិកនេះទេ ជាពិសេសការបង្កផលអវិជ្ជមានទៅដល់ជីវចម្រុះដែលមាននៅក្នុងបឹងទន្លេសាបនេះតែម្តង។
របាយការណ៍ដែលចេញដោយក្រសួងបរិស្ថាន ដែលដាក់ចំណងជើងថា «រួមគ្នាកាត់បន្ថយប្លាស្ទិក» ដែលចេញកាលពីខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩ ឱ្យដឹងថា ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាម្នាក់ដែលរស់នៅក្នុងទីក្រុងនានារបស់ប្រទេសកម្ពុជា ត្រូវគេរកឃើញថាបានប្រើប្រាស់ថង់ប្លាស្ទិក ២ ០០០ថង់ ក្នុងមួយឆ្នាំ។ ជាងនេះទៀត បរិមាណប្លាស្ទិកនេះនឹងកើនឡើងរង្វង់ ៨,៣ ពាន់លានតោន កាលពីឆ្នាំ២០១៥ នឹងបន្តកើនឡើងដល់ ១២ពាន់លានតោន នៅឆ្នាំ២០៥០ ប្រសិនបើនិន្នាការនៃការប្រើប្រាស់ និងទម្លាប់គ្រប់គ្រងសំណល់ប្លាស្ទិកដូចបច្ចុប្បន្ននៅតែបន្តបែបនេះទៀត។
ប្រធានអង្គការមូលនិធីទំពាំងស្នងឫស្សី លោក ស៊ា សុផល ប្តេជ្ញាចិត្តថានឹងរៀបចំតំបន់ចុងឃ្នៀសនេះ ធ្វើយ៉ាងណាកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកនេះឱ្យស្ថិតនៅក្នុងកម្រិតមួយដែលអាចនិយាយបានថាស្ទើរតែគ្មានតែម្តង។ លោកបន្តថា ដើម្បីជំរុញឱ្យគម្រោងនេះអាចដំណើរការទៅបាន គឺត្រូវទាក់ទាញឱ្យមានចូលរួមទាំងអស់គ្នា មិនថាអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន និងសាលារៀនទេ សូម្បីទីវត្តអារាម ក៏ត្រូវរាប់បញ្ចូលនៅក្នុងតួអង្គដែលខ្វះមិនបាន ក្នុងការរួមចំណែកដើម្បីជួយបំផុសចលនាផ្សព្វផ្សាយ និងអប់រំអំពីផលប៉ះពាល់នៃប្លាស្ទិកនេះដែរ ចាប់ពីពេលនេះទៅ។
លោកបន្តថា៖ «យើងមានការបណ្ដុះជាចំណេះដឹងបច្ចេកទេស វិទ្យាសាស្ត្រ ក្នុងនោះយើងសហការជាមួយមន្ទីរបរិស្ថាន មន្ទីរជំនាញ ដែលគាត់មានមេរៀនពីរបៀបកាត់បន្ថយប្លាស្ទិក ហើយមេរៀនឱ្យស្របនឹងគោលនយោបាយ គោលការណ៍របស់ថ្នាក់ជាតិ ជាមេរៀនបែបវិទ្យាសាស្ត្រ ជាចំណេះដឹង! ក្នុងនោះ អង្គការចូលរួមបច្ចេកទេស និងគំនិតផ្តួចផ្តើម ធ្វើម៉េចឱ្យងាយស្រួល ឱ្យគម្រោងនេះទៅមុខបាន មិនមែនគ្នាយើង[អាចធ្វើ]បានទេ។ យើងឱ្យមានការចូលរួមពីគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ សាលារៀនក៏ត្រូវធ្វើ វត្តអារាមក៏ត្រូវធ្វើ ក្រុមប្រឹក្សាឃុំ យុវជន និយាយរួម ចុងឃ្នៀសមានអី យើងបញ្ចូលទាំងអស់»។
សង្កាត់ចុងឃ្នៀស ជាតំបន់ទេសចរណ៍មួយផ្នែក ក្រៅពីតំបន់ទេសចរណ៍បែបបុរាណវិទ្យា និងអេកូទេសចរណ៍តាមបែបធម្មជាតិដទៃទៀត នៅក្នុងខេត្តសៀមរាប។ តំបន់នេះមានទីតាំងនៅជាប់នឹងបឹងទន្លេសាបផ្នែកខាងក្រោមនៃទីរួមខេត្ត។ ដោយសារវាស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ទំនាបបែបនេះហើយ ទើបវាមានភាពងាយស្រួល និងអំណោយផលធ្វើឱ្យសំរាម និងកាកសំណល់ប្លាស្ទិកហូរចុះពីផ្នែកខាងលើ នៃទីរួមខេត្ត មកទើរនៅនឹងតំបន់ចុងឃ្នៀសនេះតែម្តង។
នៅក្នុងទិវាអនាម័យបរិស្ថានជាតិ ថ្ងៃទី២៣ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២២ កន្លងទៅនេះ អាជ្ញាធរ និងអង្គការដៃគូ មានជំនឿថា តាមរយៈការបណ្តុះបណ្តាលឱ្យមានក្រុមយុវជនប្រមាណ១០០នាក់នេះ នឹងអាចជួយឱ្យតំបន់ចុងឃ្នៀសនឹងឈានទៅកាត់បន្ថយប្លាស្ទិកបាន ចាប់ពីពេលនេះទៅ។ ក្រុមយុវជនស្ម័គ្រចិត្តទាំង១០០នាក់នេះ នឹងរៀបចំជាយុទ្ធនាការចុះផ្សព្វផ្សាយតាមផ្ទះឱ្យបានគ្រប់ច្រកល្ហក ជាពិសេសពលរដ្ឋដែលកំពុងរស់នៅលើភូមិបណ្តែតទឹក ប្រមាណ៧០០គ្រួសារ ក្នុងសង្កាត់ចុងឃ្នៀស ឱ្យពួកគេយល់ដឹង និងចូលរួមទាំងអស់គ្នា៕
អត្ថបទដោយ៖ កញ្ញា យូ រស្មី