មូលហេតុនៅពីក្រោយនៃការធ្វើរបងលើដីឆ្នេរអូរឈើទាលនៅតែស្ថិតក្នុងអាថ៌កំបាំង

របងហ៊ុមព័ទ្ធតាមបណ្ដោយឆ្នេរអូរឈើទាល ដោយមិនទាន់ដឹងថានរណាជាម្ចាស់កម្មសិទ្ធិនៅឡើយ ស្ថិតក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ ថ្ងៃទី០២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២៣។ (ហ៊ី ឆាយ)

មកដល់ពេលនេះ រឿងដែលថាតើរបងហ៊ុមព័ទ្ធតាមបណ្ដោយឆ្នេរអូរឈើទាល ក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ ជាកម្មសិទ្ធិរ​​បស់អ្នក​​ណា​​​​​នោះ ហាក់លែងជាប្រធានបទដែលគេចង់ដឹងចង់​ឮទៀតទៅហើយ ដោយជំនួសមក​​វិញ​​ ថាតើ​​មា​ន​​​​មូល​​ហេតុអ្វីដែលនៅពីក្រោយនៃការបិទបាំងព័ត៌មានអំពីម្ចាស់កម្មសិទ្ធិ ដែលទទួលបានវាស​​នា​​​​ល្អជាង​​គេ ក្នុងចំណោមពលរដ្ឋខ្មែរជាង១៦លាននាក់ ដែលអាចសាងសង់របងដ៏ស្កឹមស្កៃស្ទើរ​​ចូល​​ទៅ​​​​ក្នុង​​​​សមុទ្រដោយគ្មានឧបសគ្គបែបនេះ។

ទាំងមន្រ្តីរដ្ឋបាលខេត្តព្រះសីហនុ និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀតរបស់រដ្ឋ ពុំមានអ្នកណា​​ហ៊ា​​ន​​​​អះ​​អាង​​ពីម្ចាស់កម្មសិទ្ធិនៃរបងដែលកំពុងតែហ៊ុមព័ទ្ធស្របឆ្នេរខ្សាច់ ក្នុងតំបន់ទេសចរណ៍​​ដ៏ពេញ​​និយ​ម​​មួយនេះបាននៅឡើយទេ។

កាលពីចុងសប្ដាហ៍កន្លងទៅនេះ ក្រុមការងាររបស់សារព័ត៌មាន វីអូឌី បានព្យាយាម​​សុំកា​​របំ​​ភ្លឺ​​ដោ​​យ​​​​ផ្ទាល់ពីមន្ទីរសុរិយោដីខេត្តព្រះសីហនុ ប៉ុន្តែត្រូវបានបុគ្គលិកផ្នែករដ្ឋបាលបដិសេធ កា​​ល​​ពី​​ថ្ងៃ​​ទី៣ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២៣ ថាពុំមានអ្នកហ៊ានស្រាយបំភ្លឺអំពីបញ្ហានេះទេ។ ក្នុងថ្ងៃតែមួយ វីអូឌី ក៏​បា​​ន​​​ព្យាយាមទាក់ទងលោក ជា សុផារ៉ា រដ្ឋមន្រ្តីក្រ​​សួង​​​​រៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ តា​​ម​​​ទូរសព្ទជាច្រើនដងដែរ​ ប៉ុន្តែពុំ​​មានអ្នក​​ទទួល​​។

បច្ចុប្បន្ន របងដែលកំពុងតែសាងសង់នេះធ្វើជិតរួចតាមផែនការមួយរយភាគរយហើយ។ តា​​មរយៈ​​ប​​ទ​​​​​សម្ភាសដោយផ្ទាល់ជាមួយកម្មករសំណង់ ដែលថ្លែងក្នុងលក្ខខណ្ឌមិនបញ្ចេញឈ្មោះ បាន​​ប្រា​ប់​​​​ថា របងដែលនៅសេសសល់នេះអាចនឹង​​ត្រូវបញ្ចប់​​​​រួចរាល់នៅមុនចូលឆ្នាំខ្មែរខាងមុខ​។

ប្រភពបន្តថា៖ «វាមិនងាយរួចទេ។ តាមមើល៍! ចូលឆ្នាំហើយរួចហើយ។ ខ្ញុំអត់ដឹងថាធ្វើរបងហើយធ្វើផ្ទះទៀតអត់ អត់ដឹងទេ។ ធ្វើតែរបងទេ»។

កម្មករកំពុងធ្វើសកម្មភាពសាងសង់របងដែលហ៊ុមព័ទ្ធតាមបណ្ដោយឆ្នេរអូរឈើទាល ដោយមិនទាន់ដឹងថានរណាជាម្ចាស់កម្មសិទ្ធិនៅឡើយ ស្ថិតក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ ថ្ងៃទី០២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២៣។
កម្មករកំពុងធ្វើសកម្មភាពសាងសង់របងដែលហ៊ុមព័ទ្ធតាមបណ្ដោយឆ្នេរអូរឈើទាល ដោយមិនទាន់ដឹងថានរណាជាម្ចាស់កម្មសិទ្ធិនៅឡើយ ស្ថិតក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ ថ្ងៃទី០២ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២៣។ (ហ៊ី ឆាយ)

មិនថាតែកម្មករសំណង់ទេ ដែលបដិសេធមិនដឹងថារបងដែលខ្លួនកំពុងធ្វើនេះជារបស់អ្នកណា សូ​​​ម្បី​​​បុរសម្នាក់ដែលកំពុងតែមើលក្មេងនៅក្នុងផ្ទះដែលហ៊ុមព័ន្ធដោយរបងនេះ ហើយផ្តល់បទ​​សម្ភាស​​​ឱ្យ វីអូឌី កាលពីថ្ងៃសៅរ៍ ទី៤ ខែកុម្ភៈ ក៏ជួយបិទបាំងព័ត៌មាននេះដែរ។ ប្រភពដដែលបន្តថា រូបគេ​​មិន​​​​មែន​​ជាសាច់ញាតិ ឬក៏ជាម្ចាស់ដីនេះទេ ហើយក៏មិនដឹងថាតើអ្នកណាជាម្ចាស់ឱ្យប្រាកដនោះដែរ។

លោកបន្តថា៖ «ខ្ញុំអត់[ដឹង]ដែរបង ព្រោះខ្ញុំមកលេងហ្នឹងទេ ខ្ញុំមកលេងទេ។ ខ្ញុំ​​មកពីអូរចារណា៎! ​​ខ្ញុំស្គាល់​​គ្នា​​​​នៅហ្នឹង ហើយមកលេងនៅហ្នឹង ពេលល្ងាចខ្ញុំទៅវិញអ៊ីចឹងទៅ។ខ្ញុំអត់ដឹងថាមានគេប្រតិកម្ម ព្រោះខ្ញុំមកលេងទេ»។

បើ​ពិនិត្យដោយផ្ទាល់ឃើញថា របងដែលរៀបចំស្ទើរដូចជាជញ្ជាំងផ្ទះថ្មមួយទៅហើយនេះ មាន​​គ​​​​ម្លា​​តពីទឹកសមុទ្រប្រមាណ ១២ម៉ែត្រ នៅពេលទឹកនាច ហើយនៅពេលទឹកជោរវិញ ចម្ងាយពី​​​រ​​ប​ង​​​​​ទៅ​ទឹកសមុទ្រចន្លោះប្រហែលពី ៤ ទៅ ៥ម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះ។ ទីតាំងនេះស្ថិតនៅឆៀងខាងត្បូងនៃ​​ម្ខាង​​ផ្លូ​​វថ្លល់ និង​​នៅមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីផ្ទះ​​លំ​​ហែ​​​របស់​​លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ទេ។

ចំណែកលោក ឡុង ឌីម៉ង់ អភិបាលរងខេត្ត និងជាអ្នកនាំពាក្យសាលាខេត្តព្រះសីហនុ បានបដិ​​សេ​​ធកាលពីថ្ងៃទី២ ខែកុម្ភៈ ថាក្នុងនាមរដ្ឋបាលខេត្ត មិនអាចផ្តល់ការអត្ថាធិប្បាយជុំវិញកិច្ចការ​​ស​​ម្ងា​​ត់​​​ ថាតើអ្នកណាជាម្ចាស់កម្ម​សិទ្ធិនេះបានទេ ព្រោះនាំឱ្យប៉ះពាល់ទៅដល់សិទ្ធិឯកជនរបស់​​នី​តិ​​បុគ្គល។

បើតាមលោក ឡុង ឌីម៉ង់ អ្វីដែលលោកអាចឆ្លើយបំភ្លឺបាននៅពេលនេះ គឺម្ចាស់កម្មសិទ្ធិទទួល​​បាន​​ច្បាប់កាន់កាប់ត្រឹមត្រូវ ហើយការសាងសង់របងនេះក៏មិនប៉ះពាល់ដល់ចំណីឆ្នេរដែរ។

លោកបន្តថា៖ «ដីហ្នឹងដីមានបណ្ណកម្មសិទ្ធិរួចហើយ។ នៅក្នុងបណ្ណកម្មសិទ្ធិ ដូចជាក្រុមហ៊ុន។ ខ្ញុំបញ្ជាក់ជូនអត់កើត ព្រោះបណ្ណកម្មសិទ្ធិ គេអត់ឱ្យយើងបញ្ចេញឈ្មោះជាសាធារណៈទេ»។

លោក ឡុង ឌីម៉ង់ ត្រូវបានកាសែតក្នុងស្រុកស្រង់សម្ដីមកចុះផ្សាយថា ទីតាំងដីដែលកំពុងរង​​ការ​​រិះ​​​​គន់នេះ ជាអតីតទីស្នាក់ការវរៈនគរបាលការពារព្រំដែនទឹក។ ផ្ទៃដីជាង ៨ពាន់ម៉ែត្រការ៉េនេះ (៨ ៤​​០០) ដែលស្ថិតនៅក្នុងសង្កាត់លេខ៤ ក្រុងព្រះសីហនុនេះ ត្រូវបានរដ្ឋាភិបាល​​​ធ្វើអនុបយោ​​គ​​ពីដីសាធារណៈរបស់រដ្ឋ មកជាដីឯកជន​​របស់​​រដ្ឋ​​ កាន់កាប់ដោយក្រុមហ៊ុនឯកជនមួយនៅ​​អំ​​ឡុង​ឆ្នាំ២០០៧ ហើយនៅឆ្នាំ២០០៨ រដ្ឋបាន​​ចេ​​ញ​​​​​​បណ្ណកម្មសិទ្ធិស្របច្បាប់ឱ្យទៅនីតិ​​បុគ្គល​​ធ្វើ​​ជា​​ម្ចាស់​កម្មសិទ្ធិ រហូតដល់ពេលបច្ចុប្បន្ន​។

ការបិទបាំងក្នុងការផ្តល់ព័ត៌មានលម្អិតអំពីម្ចាស់កម្មសិទ្ធិនេះថាជារបស់អ្នកណាឱ្យប្រាកដ មិនមែន​​តែ​​រដ្ឋ​​បាលខេត្តព្រះសីហនុ និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធរបស់រដ្ឋទេ សូម្បីអតីតអភិបាលខេត្តដែលធ្លាប់​​គ្រប់​​គ្រង​ដីរដ្ឋនៅក្នុងខេត្តភាគនិរតីមួយនេះ ក៏បានអះអាងដូចគ្នាដែរ។

បើពិនិត្យអំពីកាលបរិច្ឆេទ​ ក្នុងពេលដែលរដ្ឋធ្វើអនុបយោគពីដីសាធារណៈរបស់រដ្ឋ មកជា​​ដី​​ឯក​​ជនរបស់រដ្ឋ នៅត្រង់ទីតាំងអតីតទីស្នាក់ការនគរបាលជើងទឹកនេះ គឺនៅក្នុងអាណត្តិ​​នៃកា​​រ​​គ្រ​ប់​​​​​​​​គ្រងដោយលោក ស្បោង សារ៉ាត និងលោក សាយ ហាក់ ដែលជា​អតីតអភិបាល​​ខេត្តព្រះ​​សី​ហ​នុ​។

បើទោះជាបែបណា លោក ស្បោង សារ៉ាត កូតាមកពីគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងបច្ចុប្បន្ន​​ជា​​ប្រ​​ធា​ន​​ក្រុមប្រឹក្សាខេត្តព្រៃវែង បានបដិសេធកាលពីថ្ងៃទី៦ ខែកុម្ភៈ ​ថាលោកមិនមានជាប់​​ពាក់​​ព័ន្ធណាមួយ​​នឹងការទិញលក់ដីដែលជាអតីតទីតាំងនគរបាលជើងទឹក​​នេះទេ។ ជាអភិបាល​​ខេត្ត​​ព្រះសីហនុ ច​​ន្លោះ​​ពីឆ្នាំ២០០៨ ដល់ឆ្នាំ២០១៤ លោក ស្បោង សារ៉ាត អះអាងថា ទីតាំងនេះបានក្លាយ​​ជា​​កម្ម​​​​សិទ្ធិ​​ឯកជន តាំងពីមុនពេលលោកធ្វើជាអភិបាលខេត្តទៅទៀត។

លោកបន្តថា៖ «អូ! អាហ្នឹងខ្ញុំអត់ដឹងទេ ខ្ញុំអត់ដឹងទេ។ ពេលខ្ញុំទៅហ្នឹង គឺខ្ញុំឃើញអ៊ីចឹងស្រាប់ហើយ ខ្ញុំអត់ដឹងទេ។ អត់មានទេ ខ្ញុំអត់ដឹងទេ»។

មិនមែនមានតែលោក ស្បោង សារ៉ាត ទេ ដែលបដិសេធអំពីរឿងនេះ។ ​​អតីតអភិបាលខេត្តព្រះសី​​ហ​​នុ​​ ចន្លោះពីឆ្នាំ២០០១ ដល់ឆ្នាំ២០​​០​​៨ កូតាម​​​​ក​​​​ពីគណបក្សហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិច លោក សាយ ហាក់ ក៏​​អះអាងដូចគ្នាដែរ។ បើតាមលោក សាយ ហាក់ ពេលវេលាបានអូសបន្លាយមកយូរឆ្នាំហើយ ហេ​​តុ​​​​ដូ​ច្នេះ​​​​មានឯកសារច្រើនណាស់ក្នុងពេលនោះ ដែលធ្វើឱ្យលោកពិបាកក្នុងការចងចាំ ហើយក៏មិន​​អាច​​បំភ្លឺបានថាតើដីនោះជារបស់អ្នកណាឱ្យប្រាកដ។

លោកបន្តថា៖ «អូ! ខ្ញុំចាំមិនបានទេ។ ខ្ញុំចាំមិនបានទេ វាយូរហើយ។ ចាំអត់បានទេ សូមទោសៗ និងសូ​​មអធ្យាស្រ័យ ព្រោះចេញមកយូរហើយ។ វាមិនដឹងឯកសារណា ឯកសារណាផង ខ្ញុំអត់​​ដឹង​​ទេ​​​​ អូខេណា៎ អរគុណ»។

មកដល់ពេលនេះ កុំថាឡើយរដ្ឋបាលខេត្ត និងស្ថាប័នដែលពាក់ព័ន្ធ ដែលព្យាយាមលាក់​​បាំង​​ព័ត៌​​មានអំពីម្ចាស់កម្មសិទ្ធិ សូម្បីពលរដ្ឋដែលរស់នៅក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ ក៏សុទ្ធតែបានអះអាងដូចគ្នា​ថា ដីនេះមិនដឹងជារបស់អ្នកណានោះទេ។

ពលរដ្ឋបន្តថា៖ «អាហ្នឹងខ្ញុំអត់សូវដឹងដែរបង។ យើងអត់ដឹង យើងអត់ហ៊ាននិយាយអ៊ីចឹងទៅណា។ បើយើងដឹងពីសាច់រឿង យើងហ៊ាននិយាយ តែនេះខ្ញុំអត់ដឹងសោះ។ ខ្ញុំនៅទីនេះ ខ្ញុំអត់ដឹងដែរ ព្រោះ​​របងនេះ ខ្ញុំមកឃើញអ៊ីចឹងហើយ។ ​​កន្លែងហ្នឹង គេហៅថាជាកន្លែងបន្ទាយ​​មានប៉េអ៊ឹម។ គាត់​​អ្នក​​ធ្វើ​​កា​​នៅហ្នឹង តែខ្ញុំមិនដឹងច្បាស់ថាគាត់ជាអ្នកណា។ ធម្មតាទេ ពេលឃើញតំបន់អ៊ីចឹងទៅ វាទូលាយ ហើយស្អាត តែដល់ពេលបិទអ៊ីចឹងទៅ វាអាក្រក់មើលដែរ តែយើងមិនអាចនិយាយបាន»។

បញ្ហានេះអាចរាប់ថាជាលើកទី១ហើយដែលព័ត៌មានស្តីពីម្ចាស់កម្មសិទ្ធិ ត្រូវបានគេបិទយ៉ាង​​ជិត​​។ ​​​​រឿ​​ង​​នេះ កុំថាឡើយពលរដ្ឋដែលមានរបរតូចតាចនៅក្បែររបងរឹងមាំដូចមហាកំពែងនេះ សូម្បី​​អ្ន​ក​​​​​ចេ​​ញ​​ចូលនៅក្នុងផ្ទះនេះផ្ទាល់ ក៏សុទ្ធតែបានអះអាងគ្រប់ៗគ្នាថាមិនដឹង​​ម្ចាស់កម្មសិទ្ធិជាអ្នក​​ណា​​​​ឱ្យ​​ប្រា​​ក​​​​​​ដ​​​នោះដែរ​។

មិនខុសគ្នាទេ ចៅសង្កាត់​៤ លោក សេង នីន លើកឡើង​ថា របង​នេះត្រូវ​បាន​សាង​សង់​មួយ​រយៈ​មុន ​ហើយ​ជាកម្មសិទ្ធិ​​របស់​ផ្ទះ​ឯកជន​មួយ​នៅ​ឆ្នេរ​អូរឈើទាល​។ លោក​បាន​និយាយ​ថា លោក​បាន​ទៅ​មើលផ្ទះ​នោះកា​​ល​ពី​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ ប៉ុន្តែ​ឃើញ​តែ​សន្តិសុខ​នៅ​ទីនោះ​​ប៉ុណ្ណោះ។

លោកបន្តថា៖ «ខ្ញុំ​ឃើញ​ហើយ ប៉ុន្តែ​វា​ជា​កម្មសិទ្ធិ​ឯកជន។ ខ្ញុំ​មិន​អាច​ចូល​បាន​ទេ។ ​មនុស្សកំពុង​លេង​នៅ​ជុំវិញ​ឆ្នេរ»

កាលពីថ្ងៃទី២៥ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៩ លោក ជា សុផារ៉ា ក្នុងនាមជាប្រធានគណៈកម្មាធិការជាតិ​​គ្រ​​ប់​​​គ្រង និងអភិវឌ្ឍន៍តំបន់ឆ្នេរសមុទ្រកម្ពុជា ជំរុញឱ្យអាជ្ញាធរខេត្តដែលនៅជាប់ឆ្នេរសមុទ្រ រួមមាន ​​ខេ​​ត្ត​​​​​ព្រះសីហនុ កំពត កែប និងខេត្តកោះកុង ត្រូវចូលរួមទប់ស្កាត់ការទន្រ្ទានកាន់កាប់ដីសាធារណៈ ដីចំណីឆ្នេរ ដីចំណីដៃសមុទ្រ ស្ទឹង ព្រែក និងផ្លូវទឹកដែលតភ្ជាប់ទៅសមុទ្រ ដូចការ​​កំណត់​​របស់​​រដ្ឋា​​​​ភិបាលលេខ០១ ស្តីពីការអភិវឌ្ឍតំបន់ឆ្នេរសមុទ្រ និងប្លង់សុរិយោដីដែលបានកំណត់​​ជា​​ធរ​​មាន​​។

ចំណែកសេចក្តីជូនដំណឹងរបស់រដ្ឋាភិបាលដែលចេញកាលពីដើមខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១២ កំណត់ថា ឆ្នេរសមុទ្រ​​ត្រូវ​​កំណត់ចាប់ពីខ្សែបន្ទាត់ទឹកជោរខ្ពស់បំផុតនៃទឹកសមុទ្រឡើងមកលើ រហូតដ​ល់​​​ខ្សែ​​បន្ទាត់​​​ហា​​ម​​ឃាត់ការកាន់កាប់ ឬសាងសង់ជាថ្ម ដី ឬខ្សាច់ ដែល​បានកំណត់​​ទុកជាតំបន់ស​​ម្រា​ប់​​ប្រើប្រាស់​​ជា​​សាធារណៈ និងត្រូវចាត់ថ្នាក់ជាដីសាធារណៈរបស់រដ្ឋ។

ការកំណត់ថាជា​​ទំហំ​​ឆ្នេរ​​​សមុទ្រ គឺរាប់សម្រាប់ឆ្នេរជម្រាល ត្រូវកំណត់យ៉ាងតិច ៣០ម៉ែត្រ ចាប់​​ពីខ្សែបន្ទាត់ទឹក​​ជោរ​​ខ្ព​​ស់​​​បំផុត ទៅដល់ដីគោក។ ចំណែកឆ្នេរចោទវិញ ត្រូវកំណត់យ៉ាងតិច ២០​​ម៉ែ​​ត្រ ចាប់​​ពីចំណុច​​កំ​​ពូ​​លនៃផ្ទៃចោទមកដីគោក។​ នៅក្នុងបញ្ញត្តិស្តីពីការអភិវឌ្ឍតំបន់​​ឆ្នេរសមុទ្រ​​នេះ​​​ដែរ ដីឆ្នេរសមុទ្រគឺហាមសាងសង់សំណង់រឹង លើ​​​​​ក​​​​លែ​ង​តែការសាងសង់នោះបម្រើឱ្យសេ​​ច​​ក្តី​​ត្រូ​​​​វការសម្រាប់ប្រយោជន៍សាធារណៈ។

មន្រ្តីសមាគមការពារសិទ្ធិអាដហុក ប្រចាំខេត្តព្រះសីហនុ លោកស្រី ជៀប សុធារី យល់ឃើញថា តំ​​បន់ឆ្នេរ​​សព្វថ្ងៃនេះ នៅក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ ស្ទើរក្លាយទៅជា​​កម្មសិទ្ធិឯកជនទាំង​​ស្រុងទៅ​​ហើយ​​។ លោកស្រីបន្តថា ការអភិវឌ្ឍដែលមិនបានគិតដល់ផលប៉ះពាល់សេដ្ឋកិច្ច និងសង្គម វាមិនបា​​ន​​បម្រើឱ្យភាពចាំបាច់របស់សាធារណជនទេ តែផ្ទុយទៅវិញ បញ្ហានេះនឹងជួយបំប៉ន​​ភាពលូត​​លា​ស់​​សម្រាប់តែវិស័យឯកជន។

លោកស្រីបន្តថា៖ «យើងចង់និយាយថា ឆ្នេរធម្មជាតិទាំងអស់ហ្នឹង គឺវាដូចជាអំណោយផលពីធម្មជាតិមកឱ្យយើងទាំងអស់គ្នាអាចចិញ្ចឹមជីវិតរស់នៅបានដោយសម្បូរសប្បាយ។ ប៉ុន្តែដល់ពេលវាទៅជាឯកជន គាត់បានជាកម្មសិទ្ធិអ៊ីចឹង យើងសោកស្តាយមែនទែន ចង់និយាយអ៊ីចឹងហ្អា៎។ ឥឡូវនេះ យើ​​ងមើលទៅថាកាន់តែខ្ទេចអស់ទៅ។ បើកាលពីមុនវិញ យើងឃើញមានឆ្នេរធម្មជាតិ មានភ្នំ មាន​​ព្រៃ​​ព្រឹក្សាអី! ហើយឥឡូវនេះ វាបានកែប្រែអស់ហើយ ទៅជាហេដ្ឋារចនាសម្ពន្ធ សំណង់ អគា​​រស្កឹមស្កៃ ​​ខ្ទេចខ្ទីអស់ហើយ ឥឡូវហ្នឹងនោះ»។

ពលរដ្ឋដែលរស់នៅក្នុងក្រុងព្រះសីហនុ ថ្លែងក្នុងលក្ខខណ្ឌសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ បញ្ជាក់ថា បច្ចុ​​ប្បន្ន​នេះ មិនមែនមានតែតំបន់ឆ្នេរអូរឈើទាលមួយ​ទេ ដែលត្រូវបានឯក​​ជនរំលោភសិទ្ធិ​​កាន់​​កាប់ នៅមានទីតាំងផ្សេងទៀតដែលជាតំបន់ឆ្នេរ ក៏មានវាសនាមិនខុសគ្នានេះដែរ។

ប្រភពបន្តថា៖ «នៅក្រុងព្រះសីហនុ នៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ខ្ញុំសង្កេតឃើញថាមានឆ្នេរបីបួ​​នដែល​​មានសំណង់រឹងនៅលើចំណីឆ្នេរ មានដូចជាឆ្នេរព្រែកត្រែង។ ឆ្នេរព្រែកត្រែង មានផ្នែកខ្លះហ្នឹងត្រូវ​​បានឯកជនគាត់ចាក់ដីទន្ទ្រានយករហូតដល់មាត់សមុទ្រតែម្តង។ មានខ្លះទៀត ដូចជា នៅឆ្នេរម្លប់ជ្រៃ ក៏មានសំណង់រឹងធំ ស្កឹមស្កៃ ហើយដូចជា ឆ្នេរឯករាជ្យ ជាក់ស្តែងហ្នឹង មានផ្នែកខ្លះ! ហើយឆ្នេរអូ​​​​ឈើ​​​ទាល យើងឃើញថាទើបតែថ្មីៗនេះ។ ជាក់ស្តែង ​​នៅក្រុងព្រះសីហនុ យើងឃើញ​​ថា នៅសល់តែ​​ឆ្នេរអូរ​​ត្រេះទេ មិនទាន់មានសំណង់រឹងណាក្រៅពីមានកំពង់ផែមួយគេសង់នៅលើសមុទ្រ »៕

រក្សាសិទ្វិគ្រប់យ៉ាងដោយ ស៊ីស៊ីអាយអឹម

សូមបញ្ជាក់ថា គ្មានផ្នែកណាមួយនៃអត្ថបទ រូបភាព សំឡេង និងវីដេអូទាំងនេះ អាចត្រូវបានផលិតឡើងវិញក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយ ផ្សព្វផ្សាយ ការសរសេរឡើងវិញ ឬ ការចែកចាយឡើងវិញ ដោយគ្មានការអនុញ្ញាតជាលាយលក្ខណ៍អក្សរឡើយ។
ស៊ីស៊ីអាយអឹម មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះការលួចចម្លងនិងចុះផ្សាយបន្តណាមួយ ដែលខុស នាំឲ្យយល់ខុស បន្លំ ក្លែងបន្លំ តាមគ្រប់ទម្រង់និងគ្រប់មធ្យោបាយ។ ជនប្រព្រឹត្តិ និងអ្នកផ្សំគំនិត ត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះមុខច្បាប់កម្ពុជា និងច្បាប់នានាដែលពាក់ព័ន្ធ។

អត្ថបទទាក់ទង

សូមផ្ដល់មតិយោបល់លើអត្ថបទនេះ