ពលរដ្ឋ​​នៅជាប់ព្រំដែនវៀតណាម​​បារម្ភ​ខ្លាច​មិន​បាន​បណ្ណ​កម្ម​សិទ្ធិ​ទោះ​រដ្ឋ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត

ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​មួយ​ចំនួន​ មាន​ដីស្រែ​នៅ​ជាប់​​ព្រំដែន​វៀត​ណាម ​ក្នុង​​ឃុំ​​ដូង ស្រុក​​រមាស​​​​ហែក ​ខេត្ត​​ស្វាយ​​រៀង ​បាន​​សម្តែង​ការ​ព្រួយ​​បារម្ភ​ ខ្លាច​​អាជ្ញាធរ​ខ្មែរ ​​មិន​​ហ៊ាន​​ចុះ​​ទៅ​​វាស់​ដី​ស្រែ ​​ដើម្បី​ផ្តល់​​បណ្ណ​កម្ម​សិទ្ធិ​​កាន់​​កាប់​ដីធ្លី​​ជូន​ពួក​គាត់​ ខណៈ​ដីស្រែ​មួយ​ផ្នែក​​របស់​​ពួក​គាត់​​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ដី​ចម្ការ​​របស់​វៀតណាម។

ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​នេះ ​កើតមាន​ឡើង​​នៅពេល​ដែល​​​រដ្ឋាភិបាល​ កំពុង​​បើក​យុទ្ធនា​ការ​​ចុះ​​វាស់​​វែង​​ដីធ្លី​ជា​​ប្រព័ន្ធ ​ដើម្បី​​ផ្តល់​​បណ្ណ​កម្ម​សិទ្ធិ​កាន់កាប់​ដីធ្លី​​​ ជូន​​ប្រជា​ពល​រដ្ឋ​​នៅ​ទូទាំង​​ប្រទេស ក្នុង​​នោះ​​ភូមិ​មួយ​ចំនួន ​នៅក្នុងឃុំ​ដូង​ ​ស្រុក​រមាស​ហែក ​​ក៏​អាជ្ញាធរ​បាន​និង​កំពុង​ដំណើរ​ការ​​វាស់​វែង ​និង​​បំពេញ​​បែប​​បទ​​តាម​​នីតិវិធី ​ក្នុង​ការ​ចេញបណ្ណកម្ម​សិទ្ធិ​កាន់​កាប់ដីធ្លីជូន​ប្រជាពលរដ្ឋ​​​ផង​ដែរ។

 ស្រ្តីវ័យ ​៧០ឆ្នាំ​​ម្នាក់​ ដែល​បដិសេធប្រាប់ឈ្មោះ ​និង​មិន​ឱ្យថត​សំឡេង​ ដោយ​​សារ​​​តែ​កន្លង​​ទៅ​​ធ្លាប់​ត្រូវ​បាន​​អាជ្ញាធរ​​​ហៅ​​ទៅ​ព្រមាន​ នៅពេល​​និយាយ​​ពីរឿងបាត់​បង់​ដី​​ខ្មែរ​​នៅ​​តាម​ព្រំដែន​​ប្រាប់​អ្នក​​​កាសែត ​បាន​​និយាយ​ប្រាប់VODនៅ​ដើម​ខែកុម្ពៈ​នេះ​​​​ថា កាលពីមុន ​អ្នក​ស្រី​​មាន​​​ដី​ស្រែ​៣​ហិកតា​ នៅ​​ខាង​​ក្រោយ​​ប៉ុស្តិ៍​​នគរបាល​ព្រំដែនខ្មែរ​ ក្នុង​ភូមិ​​ដូង ដែល​​កាល​ពី​មុន​​ជា​វត្ត​ភូមិ​ដូង​ចាស់​។

អ្នក​ស្រី​បាន​និយាយ​ក្នុង​សម្តីដើមថា៖ «ដី៣ហិកតា​នៅ​ត្រង់​នេះ ​ជាដីកេរ្តិ៍ម៉ែ​ខ្ញុំ តាំង​​ពីដូនតា​មក​ហើយ​​ខ្ញុំ​បាន​ចូលមក​ធ្វើស្រែធម្មតាវិញ​ ចាប់​តាំង​ពីបែកអាពត​ក្រោយ​ឆ្នាំ​១៩៧៩។ ប៉ុន្តែ​នៅ​ក្នុង​អំឡុង​​​ឆ្នាំ​​១៩៩៤​ ទាហ៊ាន​​យួន​គេបាន​ប្រើគ្រឿងចក្រ​ចូល​​មក​ឈូស​ឆាយ​កាប់​គាស់​​រំ​លើង​ដីព្រៃ​និង​​ដីស្រែ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ​ នៅ​តាម​បណ្តោយ​ព្រំដែន​រាប់​ពាន់​ហិកតា។ បច្ចុប្បន្ន​ក្នុង​ចំណោម​​​ដី​៣ហិកតា​នោះ ​ខ្ញុំ​នៅសល់មិន​ដល់១ហិកតាទេ ​ពីព្រោះ​​យួន​​យក​​អស់​ហើយ ហើយ​ដី​ជិត​១ហិកតា​នេះ​ ​ប្រហែល​​ជាអាជ្ញាធរខ្មែរ​យើង ​មិន​ហ៊ាន​ទៅ​វាស់​ធ្វើ​ប្លង់​ឱ្យទេ​​មើល​​ទៅ​ ពីព្រោះ​វានៅ​ជាប់​​ព្រំដែន​តែម្តង​ ហើយ​អាជ្ញាធរ​ខ្មែរ​​យើង​ ​ខ្លាចយួន​ចង់​ងាប់ ​​​មិន​​ដែល​​ឃើញ​​ហ៊ាន​​​តតាំង​ជាមួយ​យួន​​ទេ»។

បុរស​វ័យ​៧៥​ឆ្នាំម្នាក់​​ ដែល​​ប្រាប់ឱ្យដាក់​​ឈ្មោះ​​ត្រឹម តាម៉ៅ និង​​ក៏​មិន​​ឱ្យ​​ថតសំឡេង​​ដែរ​នោះ ​រស់​នៅ​ភូមិ​អង្គុញ ​​ជា​ភូមិនៅ​ជាប់​​ព្រំ​ដែន​​ផង​ដែរ ក៏បាន​សម្តែងការ​ព្រួយ​បារម្ភ​ខ្លាច​​អាជ្ញាធរ​​ខ្មែរ​មិន​​ហ៊ាន​​ចុះ​ទៅ​វាស់​ដី​នៅ​សល់​ប្រមាណកន្លះ​ហិកតា​របស់​លោក ​ដើម្បី​ចេញ​បណ្ណ​កម្ម​សិទ្ធិ​ឱ្យលោក​​ដោយ​​សារ​តែ​ដីស្រែរបស់​លោក ​នៅ​ជាប់​នឹងព្រំដី​ដែល​ត្រូវ​បាន​គេ​កំណត់ថា​ជាតំបន់ស។

 លោកតាម៉ៅនិយាយ​ក្នុង​សំដីដើមថា៖«ដីកេរដូនតាខ្ញុំ​ប្រហែល​ជា៤ហិកតា​ទៀត​នៅ​ជាប់​ជើង​ព្រៃ​បត់ឈ្ងោក ​ត្រូវ​យួន​ឈូសឆាយ​វាទ​យក​អស់កាលពីអំឡុង​ឆ្នាំ​១៩៩៤។ ឥឡូវ​ទាំង​ដីស្រែខ្ញុំ​ និង​ដី​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​រាប់​រយគ្រួសារ​ផ្សេង​ទៀត រួម​ទាំង​ព្រៃ​បត់ឈ្ងោក​​តាំងពីផ្សារ​ចេក​មាស រហូត​ដល់ក្បាលចាម ​ត្រូវ​យួន​ឈូសឆាយ​ដាំ​អំពៅ​ ដាំដំឡូង​ និង​ដាំ​កៅស៊ូអស់​ហើយ​»

VOD ​មិន​​ទាន់​​អាច​​ទាក់​ទង ​លោក​ ម៉ិញ ស៊ីចាយ ប្រធានមន្ទីររៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម សំណង់ និង​សុរិយោ​ដី​ខេត្ត​ស្វាយ​រៀង និង​​លោក ​ប៉េង​ ពោធិ៍​សា​ អភិបាល​នៃ​គណ:​អភិបាល​ខេត្ត​ស្វាយ​រៀង​ ដើម្បី​ស្នើ​សុំ​ធ្វើ​អត្ថាធិប្បាយ​លើ​ក្តី​បារម្ភ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​​ ដែល​មាន​ដីស្រែ​នៅ​ជាប់​ព្រំ​ដែន​ ដូចមានការ​លើកឡើង​ខាងលើ​​នេះ​បាន​ទេ​ នៅថ្ងៃទី​១០ ​ខែកុម្ភៈ ​ឆ្នាំ​២០២៥។

 ប៉ុន្តែ​នៅ​ក្នុង​កិច្ចប្រជុំ ជំរុញ និងផ្តល់ការគាំទ្រ​ដល់ការងារ​ចុះបញ្ជីដីធ្លី ​ក្នុងភូមិ​សាស្រ្តខេត្ត​​ស្វាយ​រៀង​ កាលពី​ពេល​កន្លងមក ​លោក​​ សាយ សំអាល់ ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី និង​​ជារដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​រៀប​ចំ​ដែន​ដី នគរូបនីយ​កម្ម និងសំណង់ ​បាន​បញ្ជាក់​ថា លោក​​នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន ម៉ាណែត បាន​ដាក់​ចេញ​នូវ​​គោល​នយោបាយ​ចុះ​បញ្ជី​ដីធ្លី​ជាអាទិភាព​មួយ ដើម្បី​ផ្តល់​សុវត្ថិ​ភាព​ក្នុង​ការ​កាន់​កាប់​ដីធ្លី​ស្រប​ច្បាប់ និង​បង្កើន​ជីវភាព​រស់​នៅ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ឱ្យ​កាន់​តែ​​ប្រសើរ​ឡើង។

​រដ្ឋមន្ត្រីរូបនោះ ​បញ្ជាក់​​ថា ការងារចុះបញ្ជី​ដីធ្លីជាការងារស្នូល ទាមទារឱ្យមាន​ក្រសួងរៀបចំដែនដី ជា​អ្នកដឹកនាំ​ការងារនយោបាយ ហិរញ្ញវត្ថុ បច្ចេកទេស រីឯប្រតិបត្តិករ គឺ​រដ្ឋបាលខេត្ត និង​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ក្នុង​ខេត្ត ត្រូវ​សហការ​ចូល​រួម​ពិនិត្យ​ព្រំ​ដី ក្នុង​ពេល​ដែល​​ក្រុ​ម​ការ​ងារ​កំពុង​ចុះ​វាស់​វែង​ដីធ្លី ដើម្បី​ឱ្យ​ដំណើរការ​ចុះ​បញ្ជី​ដីធ្លី​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ដោយ​រលូន​។

បើតាមលោក តាម៉ៅ និង​​​ចាស់​​ព្រឹទ្ធា​ចារ្យ​​មួយ​​ចំនួន​ដែល​​​​​ធំ​ដឹង​ក្តី​ និង​​រស់នៅក្នុង​ឃុំ​ដូង​ តាំង​​ពី​មុន​​សម័យ​​សង្គម​​រាស្ត្រ​​និយម​​ម​ក​​នោះ បាន​និយាយ​រៀបរាប់​ថា នៅ​ក្នុងឃុំ​ដូង ​មាន​ភូមិ​ចំនួន​​៦​​ដែល​​នៅ​​ជាប់​ព្រំដែន​វៀតណាម​ ​​ក្នុង​នោះ​ មាន​ភូមិ​កំពង់ថ្នា ភូមិ​អង្គុយ ភូមិ​ឈើ​ទាល ភូមិ​ដូង ភូមិ​​តាសួស និង​ភូមិ​ពោន រួម​ទាំង​​​មាន​ព្រៃឈើ​រាប់គីឡូម៉ែត្រ​​នៅ​តាម​ព្រំដែន ​ដូចជា ព្រៃ​​បត់​ឈ្ងោក​ ព្រៃ​​ត្រាច​គុយ និងព្រៃត្រពាំងប្រាសាទ​ ដែល​មាន​ប្រាសាទបុរាណមួយ​​នៅ​កណ្តាល​​ព្រៃ​នោះ​​និង​​មាន​​បឹង​​ធម្ម​ជាតិ​​ដ៏ធំ​​ មើល​ដាច់កន្ទុយ​ភ្នែក​មួយ​​ឈ្មោះ​ បឹង​ជប់ ត្រូវ​​បាន​​វៀត​ណាម​​ឈូស​ឆាយ​​វាទ​​​រំលោភ​​យក​អស់​។

ព្រៃនៅ​តាម​ព្រំដែន​ដែល​មាន​ប្រវែង ​និង​ជម្រៅ​រាប់​គីឡូម៉ែត្រ​ទាំង​​​នោះ​ មាន​ដើមឈើធំៗ​ អាច​ឱ្យ​​អ្នក​​ភូមិ​​កា​ប់​​​ឈើ​​សាង​​សង់​​ផ្ទះ ​​​និង​​អាស្រ័យ​​ផល​អនុផល​​ព្រៃ​​ឈើ ​ដូច​​ជា​ កាប់​ឈើ​​ដាក់​​ឡ​ដុត​ធ្វើ​ជា​ធ្យូង ជីក​ទំពាំង ​ដក​ផ្សិត ​បោច​វល្លិ៍ជា​ដើម​ ​និង​ក៏មាន​​ដីព្រៃរិក​រិល​​​រាប់​​រយ​​ហិកតា​ សម្រាប់​​​អ្នក​ភូមិ​​ឃ្វាល​​គោ​​ឃ្វាល​​ក្របី​ផងដែរ​។

 ប៉ុន្តែ​ចាប់​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៩៤មក​ កង​​ទ័ព​វៀតណាម​​ បាន​​ចាប់​ផ្តើម​​ធ្វើការ​ឈូសរំលើង​ដីព្រៃ​ ​និង​ឈូស​កម្ទេច​​ប្រាសាទ​​បុរាណ​ខ្មែរឱ្យ​រាបដល់​​ដី ថែម​ទាំង​ឈូស​ឆាយ​​​វាទ​យក​ដីស្រែ​របស់​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ខែ្មរ​ ​នៅ​ជាប់​ជើង​ព្រៃ ​ដែលពួកគាត់​ធ្លាប់​​ធ្វើស្រែ​តជំនាន់​​តាំង​​​ពី​ដូន​​តា​មក​​នោះ​ ដើម្បី​ដាំអំពៅ​ដាំកៅស៊ូ និង​​ដាំដំណាំផ្សេងៗ។

ប្រភពដដែល​បន្ត​ថា កាលពីដំបូង​ប្រជាពលដ្ឋ​ខ្មែរ ​នៅ​តាម​ភូមិ​ទាំង​នោះ ​បាន​​លើក​គ្នា​​ទៅ​តតាំង​​វ៉ៃ​តប់​​រុញ​​ច្រាន​​​បណ្តេញ​​​ទាហាន​​វៀត​ណាម​​​ទាំង​​នោះ មិន​ឱ្យ​ធ្វើការ​ឈូស​ឆាយ​លើ​ដី​ស្រែ​​របស់​ពួក​គាត់​ឡើយ។

 ប៉ុន្តែ​អាជ្ញាធរ​ខ្មែរ​​មិន​ត្រឹម​តែ​មិន​បាន​ជួយ​ការ​ពារ​ដី​ទាំងនោះ ​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​ឈ្លាន​ពាន​​របស់​ទាហាន​​វៀត​ណា​ម​​ប៉ុណ្ណោះ​​ទេ ថែម​​ទាំង​​ហាម​​ឃាត់​ពល​រដ្ឋ​ខ្មែរ ​មិន​ឱ្យ​តប​តទៅ​​វៀតណាម​ឡើយ​ដោយ​​អះ​អាង​​ថា ទុកឱ្យ​​រដ្ឋាភិបាល​ដោះ​ស្រាយ​។

 ប៉ុន្តែ​ចាប់តាំង​ពីពេល​នោះ​មក​ គេ​មិន​ដែល​ឃើញ​អាជ្ញាធរកម្ពុជា ​ឬ​គណៈ​​កម្មាធិការ​​ព្រំដែន​របស់​​រដ្ឋាភិបាល​​កម្ពុជា​ ​ចេញមុខដោះ​​ស្រាយ​​ទាម​ទារ​យក​ដី​ស្រែនោះ ​ជូន​ពល​រដ្ឋ​វិញ​ឡើយ។​​

បច្ចុប្បន្ន​​ដីស្រែ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​​ខ្មែរ ​​នៅតាម​ព្រំដែន​​​រាប់​គីឡូម៉ែត្រ​ បាន​​ក្លាយ​​ទៅ​ជាដី​ចម្ការ​អំពៅ​ ​ចម្ការ​​កៅស៊ូ ចម្ការ​ដំឡូង​មី​របស់​វៀតណាម ហើយ​ពលររដ្ឋ​ខ្មែរ​មួយ​ចំនួន ដែល​ជាម្ចាស់​ដី​បាន​​ទៅ​ធ្វើ​ជាកម្មករ​ស៊ីឈ្នួល​នៅតាម​ចម្ការ​របស់​វៀតណាម​ទាំង​នោះ។

 បើ​តាម​ប្រជាពលរដ្ឋ​ បច្ចុប្បន្ន​​នៅ​ច្រក​ព្រំដែន​ក្នុង​​ឃុំដូង ​​មាន​​សមត្ថកិច្ចខ្មែរ​​ពាក់​ព័ន្ធ​​ចំនួន​៥​ស្ថាប័ន​ ចាំរាប់ក្បាល​ឡាន​​ដឹកទំនិញ​ចេញ-ចូល យក​​​ប្រាក់​ ដោយ​ឡាន​ដឹកទំនិញ​ធុន​ធំ១​គ្រឿង​ ត្រូវ​បង់ប្រាក់ទៅឱ្យ​សមត្ថកិច្ច​ទាំង​នោះ​​សរុប​ចាប់ពី ​៣០​ម៉ឺន​ទៅ​ដល់៤០​ម៉ឺន​រៀល​​។

 ទំនិញ​ដែល​ដឹកចូលពីវៀតណាម​មកកម្ពុជា ​មាន​បន្លែ​ផ្លែឈើនិង​ត្រី សាច់ ដោយ​​គេពុំ​ឃើញ​សមត្ថ​កិច្ច​​ខ្មែរ​ ​ធ្វើការត្រួត​ពិនិត្យ​ទំនិញ​ទាំង​នោះទេ គឺរាប់​តែ​ក្បាល​​ឡាន​​យក​ប្រាក់។ ចំណែក​ទំនិញ​​ដែល​​ដឹក​ពីកម្ពុជា​ទៅវៀតណាម មាន​ស្រូវ ផ្លែស្វាយ និង​ដំឡូងមីជាដើម។

 ប្រភពដដែល​បន្ត​ថា នៅ​តាមវាលស្រែ​តាម​បណ្តោយ​​ព្រំដែន​វិញ ​​ជារៀងរាល់​ថ្ងៃ គេ​ឃើញ​​​ទាហាន​វៀត​ណាម​ បាន​​ដើរ​ល្បាត​២ដង​ព្រឹកម្តង​​ល្ងាច​១ដង ​ចំណែក​​ខាង​កម្ពុជា​គេ​មិន​ដែល​ឃើញ​ដើរ​ល្បាត​​តាម​ព្រំដែននោះទេ៕

រក្សាសិទ្វិគ្រប់យ៉ាងដោយ ស៊ីស៊ីអាយអឹម

សូមបញ្ជាក់ថា គ្មានផ្នែកណាមួយនៃអត្ថបទ រូបភាព សំឡេង និងវីដេអូទាំងនេះ អាចត្រូវបានផលិតឡើងវិញក្នុងការបោះពុម្ពផ្សាយ ផ្សព្វផ្សាយ ការសរសេរឡើងវិញ ឬ ការចែកចាយឡើងវិញ ដោយគ្មានការអនុញ្ញាតជាលាយលក្ខណ៍អក្សរឡើយ។
ស៊ីស៊ីអាយអឹម មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះការលួចចម្លងនិងចុះផ្សាយបន្តណាមួយ ដែលខុស នាំឲ្យយល់ខុស បន្លំ ក្លែងបន្លំ តាមគ្រប់ទម្រង់និងគ្រប់មធ្យោបាយ។ ជនប្រព្រឹត្តិ និងអ្នកផ្សំគំនិត ត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះមុខច្បាប់កម្ពុជា និងច្បាប់នានាដែលពាក់ព័ន្ធ។

អត្ថបទទាក់ទង

សូមផ្ដល់មតិយោបល់លើអត្ថបទនេះ