ក្រុមអង្គការសមាគមជិត ៨០ស្ថាប័ន ជំរុញឱ្យរដ្ឋាភិបាលបង្កើនការយកចិត្តទុកដាក់លើស្ត្រី ជាពិសេសកម្មករក្នុងវិស័យការងារ ក្រោយពីរកឃើញថា ស្ត្រីច្រើនវិស័យរងការរំលោភបំពាន ក្នុងនោះមានទាំងវិស័យកាត់ដេរ ដែលថា ៩១ភាគរយ ជួបវិបត្តិបំណុល និងការកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងពលកម្ម។
ការជំរុញនេះ ធ្វើឡើងតាមរយៈសេចក្តីថ្លែងការណ៍រួម របស់ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិល ក្នុងថ្ងៃប្រារព្ធទិវាសិទ្ធិនារី ថ្ងៃទី៨ ខែមិនា ក្រោមប្រធានបទ «ពង្រឹងសិទ្ធិអំណាចស្ត្រី និងក្មេងស្រី ដើម្បីសមភាព ស្ថិរភាពសេដ្ឋកិច្ច និងយុត្តិធម៌សង្គម»។
ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលទាំងនោះ រួមមាន អង្គការ សមាគម សហភាពសហជីព និងសហព័ន្ធ សហជីពឯករាជ្យ បណ្តាញយុវជន និងសហគមន៍មូលដ្ឋាន ជាដើម។
ពួកគេទទួលស្គាល់ ចំពោះសមិទ្ធផលនានាដែលរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានខិតខំប្រឹងប្រែងសម្រេចបាន ក្នុងរយៈពេល៧អាណត្តិកន្លងទៅនេះ ក្នុងការការពារ និងការលើកកម្ពស់សិទ្ធិស្រ្តីនិងសមភាពយេនឌ័រ ។
ប៉ុន្តែថា អំពើហិង្សាទាក់ទងនឹងយេនឌ័រ និងការបៀតបៀន ការរើសអើង ការកេងប្រវ័ញ្ចពលកម្ម ជាពិសេសលើស្ត្រីក្នុងខ្សែចង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់សម្លៀកបំពាក់នៅតែបន្តកើតមានគ្រប់ទម្រង់ និងគ្រប់ទីកន្លែង ដូចជា នៅកន្លែងការងារ តាមទីសាធារណៈ តាមផ្ទះ និងតាមអនឡាញជាដើម។
សេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះ បានដកស្រង់របាយការណ៍ ស្តីពី «សម្ពាធក្រោមថ្នេរសាច់ក្រណាត់» មកផ្សព្វផ្សាយថា កម្មករកាត់ដេរ ៩១ភាគរយ កំពុងជាប់បំណុល ដោយ៧០ភាគរយនៃកម្មករមានការកើនឡើងបំណុលចាប់តាំងពីការរាតត្បាតនៃជំងឺកូវីដ-១៩។
ពួកគេថា៖ «កម្មករជាស្ត្រីត្រូវបានបង្ខំចិត្តខ្ចីបំណុលដែលមានអត្រាការប្រាក់ខ្ពស់ ដែលធ្វើឱ្យពួកគេធ្លាក់ខ្លួនកាន់តែជ្រៅនៅក្នុងអន្ទាក់បំណុល។ ជាងនេះទៀត ក្រុមហ៊ុនម៉ាកយីហោ និងក្រុមហ៊ុនផ្តត់ផ្គង់ពុំបានបើកប្រាក់ឈ្នួល និងនៅជំពាក់អត្ថប្រយោជន៍នានារបស់កម្មករកាត់ដេរ ចាប់ពីអំឡុងពេលនៃការរាតត្បាតជំងឺកូវីដ–១៩ ដែលនាំឱ្យកម្មករជាច្រើនពាន់គ្រួសារធ្លាក់ខ្លួនក្នុងបំណុល និងមានអារម្មណ៍តានតឹងក្នុងការរកប្រាក់សងបំណុល»។
ករណីនេះ ពួកគេបានអំពាវនាវដល់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងក្រសួងពាក់ព័ន្ធ និយោជក និងក្រុមហ៊ុនម៉ាកយីហោ មានវិធានការជាក់លាក់ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងបន្ទាន់ ដើម្បីពង្រឹងកិច្ចគាំពារផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងសង្គមសម្រាប់កម្មករនិយោជិតជាស្ត្រី។
លើសពីនេះ ពួកគេអំពាវនាវដល់ក្រុមហ៊ុនម៉ាកយីហោ និងក្រុមហ៊ុនផ្គត់ផ្គង់នានា បញ្ឈប់ការកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងពលកម្ម ដូចជា ការបង្ខំឱ្យធ្វើការងារថែមម៉ោង ការមិនបើកប្រាក់ឈ្នួល ចំពោះការងារថែមម៉ោង និងការកេងបន្លំប្រាក់ឈ្នួលក្នុងខ្សែចង្វាក់ផ្គត់ផ្គង់សម្លៀកបំពាក់ និងផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ ព្រមទាំងប្រាក់បំណាច់បញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារជូនកម្មករ។
បន្ថែមពីនេះ ពួកគេអំពាវនាវរកកិច្ចអន្តរាគមន៍ ដើម្បីដោះស្រាយករណីកេងបន្លំប្រាក់ឈ្នួល និងអត្ថប្រយោជន៍នានា ក្នុងអំឡុងពេលកូវីដ-១៩ ជាពិសេសក្នុងករណីរោងចក្របញ្ឈប់ប្រតិបត្តិការ។
នាយកទទួលបន្ទុកកិច្ចការទូទៅនៃអង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ លោក អំ សំអាត មានប្រសាសន៍ថា បើទោះបីមានកិច្ចខិតខំកែលម្អពីរដ្ឋាភិបាលក្តី តែបញ្ហាវានៅតែបន្តកើតមាន រាប់មិនអស់ ទាំងអំពើហិង្សា ការបៀតបៀន លើស្រ្តីដែលធ្វើការនៅគ្រប់វិស័យ រួមទាំងការរំលោភបំពានដីធ្លី។
លោកបង្ហាញក្តីបារម្ភថា បើរដ្ឋាភិបាលមិនពន្លឿនដោះស្រាយបញ្ហានេះទេ បញ្ហាទាំងអស់នេះ ជាដើមហេតុ ធ្វើឱ្យកម្មករធ្លាក់ទៅក្នុងការជំពាក់បំណុលវណ្ឌក។
លោកថា៖ «ដូចជារឿងបញ្ហាដីធ្លី បញ្ហាបងប្អូនកម្មករកម្មការិនី ហើយនិងស្ត្រីមួយចំនួន នៅពេលដែលគាត់រងបញ្ហាដីធ្លីហើយ គាត់បន្ថែមបញ្ហាមួយទៀត គឺបំណុល បងប្អូនកម្មករកម្មការិនី ក៏មានបំណុល ចឹងបំណុលមួយចំនួនវាក្លាយទៅជាបំណុលវណ្ឌក។ បំណុលវណ្ឌក វាបង្កឱ្យមានអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ វានាំឱ្យមានការបែកបាក់នៅក្នុងគ្រួសារ វានាំឱ្យកូនរបស់ពួកគាត់បាត់បង់ការសិក្សា នាំឱ្យមានចំណាកស្រុក បញ្ហាទាំងអស់នេះគឺត្រូវតែមានការពិនិត្យ និងធ្វើការដោះស្រាយរួមគ្នា ដើម្បីធ្វើម៉េចផ្តល់សិទ្ធិអំណាចទៅស្រ្តី ឬក៏កុមារី តាមគោលនយោបាយរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល»។
សម្រាប់ លោក អំ សំអាត ប្រសិទ្ធភាពនៃការដោះស្រាយ ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ពង្រឹងការអនុវត្តច្បាប់ ស្តីពីការងារ និងគាំពារផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងសង្គមសម្រាប់កម្មករនយោជិត ព្រមទាំងលុបបំបាត់ការបៀតបៀន និងអំពើហិង្សាទាក់ទងនឹងយេនឌ័រជាដើម។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ លោក កត្តា អ៊ន មិនអាចសុំការអត្ថាធិប្បាយបានទេ នៅថ្ងៃទី១០ ខែមិនានេះ។
កាលពីខែមីនា ឆ្នាំ២០២៤ ក្នុងឱកាសប្រារព្ធទិវាអន្តរជាតិនារីលើកទី១១៣ អង្គការសង្គមស៊ីវិលទាំងនេះ ក៏បានចេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍រួម ដោយបានលើកឡើងនូវតម្រូវការចំនួន ១៦ចំណុច សម្រាប់ជូនរាជរដ្ឋាភិបាលដោះស្រាយ។
ប៉ុន្តែថា សំណើរ ឬតម្រូវការទាំងនេះ នៅពុំទាន់ត្រូវបានរាជរដ្ឋាភិបាល ដោះស្រាយពេញលេញ និងប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនៅឡើយ។
ហេតុដូច្នោះ ក្នុងឱកាសប្រារព្ធខួបលើកទី១១៤ នៃទិវាសិទ្ធិនារីអន្តរជាតិនារីនេះ ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិល លើកនូវសំណើ ឬតម្រូវការទាំង១៦ចំណុចនោះឡើងវិញ ដាក់ជូនរដ្ឋាភិបាលពិចារណា និងដោះស្រាយប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។
សំណើរទាំងនោះ មានដូចជា ធ្វើវិសោធនកម្មច្បាប់ស្តីពីការទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ និងកិច្ចការពារជនរងគ្រោះ ចាត់វិធានការតាមផ្លូវច្បាប់ឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព និងតឹងរ៉ឹងចំពោះអំពើហិង្សា និងការបៀតបៀនគ្រប់ទម្រង់លើស្ត្រី និងក្មេងស្រី។
ធ្វើការកែទម្រង់ និងពង្រឹងសុវត្ថិភាពស្តង់ដារនៃមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនកម្មករ ក្នុងវិស័យវាយនភណ្ឌកាត់ដេរ ពង្រីកទីផ្សារការងារក្នុងស្រុក ពន្លឿនការអនុវត្តគោលនយោបាយផ្តល់ប្រាក់ឧបត្ថម្ភអំឡុងពេលបាត់បង់ប្រាក់ចំណូល ពិសេស សម្រាប់ស្ត្រី និងយុវជនជាដើម៕
