សាច់ញាតិរបស់អ្នកជាប់ឃុំម្នាក់ដែលស្លាប់ ក្រោយបញ្ជូនទៅសង្គ្រោះមិនទាន់ពេលនោះ បានស្នើដល់ក្រសួងមហាផ្ទៃ ចុះស៊ើបអង្កេតការងាររបស់មន្ត្រីពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ដើម្បីស្វែងរកការពិត ជុំវិញករណីដែលបណ្តែតបណ្តោយឱ្យអ្នកជាប់ឃុំមានស្ថានភាពជំងឺធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងរហូតសង្គ្រោះលែងបាន ទើបបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យ។
កាលពីថ្ងៃទី២៣ ខែមិនា ឆ្នាំ២០២៥ មានការបង្ហោះនូវវីដេអូខ្លីមួយ ដែលបង្ហាញពីទិដ្ឋភាពគ្រួសារសព បង្ហាញការឈឺចាប់ ខណៈអ្នកជាប់ឃុំម្នាក់ ឈ្មោះ លាប ចាន់ថា អាយុ ១៧ឆ្នាំ ដែលត្រូវជាកូនប្រុសរបស់គាត់ កំពុងសម្រាកនៅលើគ្រែពេទ្យ ដែលស្ថានភាពជំងឺធ្ងន់ធ្ងរមិនអាចជួយសង្គ្រោះបាន។
លោក ទៀវ សំអុល ជាឪពុករបស់អ្នកជាប់ឃុំឈ្មោះ លាប ចាន់ថា និងជាចាងហ្វាងសារព័ត៌មានស្ពាននាគ នៅខេត្តបន្ទាយមានជ័យ បានឱ្យដឹងថ្ងៃទី២៤ ខែមិនា ឆ្នាំ២០២៥នេះថា កូនប្រុសរបស់គាត់មិនធ្លាប់មានជំងឺអ្វីពីមុនមកនោះទេ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃទី២០ ខែមិនានេះ លោកបានទទួលទូរស័ព្ទពីខាងពន្ធនាគារថា កូនរបស់គាត់ឈឺ និងកំពុងសង្គ្រោះនៅមន្ទីរពេទ្យមួយក្នុងស្រុកមង្គលបុរី ហើយស្អែកឡើងថ្ងៃទី២១ ខែមិនា កូនគាត់ក៏បានស្លាប់ ព្រោះគ្រូពេទ្យជួយសង្គ្រោះមិនបាន ដោយសារស្ថានភាពជំងឺធ្ងន់ធ្ងរទៅហើយ។
ករណីនេះ លោកបានចោទជាសំណួរទៅកាន់មន្ត្រីពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យថា ហេតុអ្វីបានជាទុកកូនរបស់គាត់ដល់ថ្នាក់សង្គ្រោះលែងបាន ទើបបញ្ជូនទៅសង្គ្រោះនៅមន្ទីរពេទ្យ?
លោកថា៖ «យកមកពេទ្យបានតែមួយយប់ទេ កូនខ្ញុំត្រូវដាច់ខ្យល់ ខ្ញុំឆ្ងល់ថាតើហេតុអ្វីបានជាខាងពន្ធនាគារទុកកូនខ្ញុំទៅដល់ថ្នាក់ហ្នឹង? មិនដែលជំងឺអីសោះកូនខ្ញុំ ហើយពេលដែលឈឺហេតុអ្វីគាត់មិនព្រមផ្តល់ព័ត៌មានមកខាងអាណាព្យាបាល ហេតុអីក៏ទុកដល់ថ្នាក់ហ្នឹង? ទុករហូតដល់ឈឺ ដល់ឈឺសង្គ្រោះលែងបានហើយបានបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យ ចឹងខ្ញុំអត់មានដឹងថាដើមហេតុយ៉ាងម៉េច ខ្ញុំអត់ដឹងទេ ប៉ុន្តែគ្រាន់ថា ខ្ញុំចង់ដឹងថាហេតុអីឈឺល្មមៗ ហេតុអ្វីមិនបញ្ជូនកូនខ្ញុំមកព្យាបាល មិនផ្តល់ព័ត៌មានដល់អាណាព្យាបាល ទុករហូតដល់កូនខ្ញុំសង្គ្រោះលែងបាន បានបាត់បង់ជីវិតចឹង»។
បើតាម លោក ទៀវ សំអុល ក្រោយរៀបចំពិធីបុណ្យសពកូនរបស់គាត់រួច គាត់នឹងសិក្សាផ្លូវច្បាប់ និងដាក់ពាក្យបណ្តឹងស្នើទៅក្រសួងមហាផ្ទៃ សុំអន្តរាគមន៍ចាត់មន្ត្រីចុះស៊ើបអង្កេតនៅក្នុងពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ជុំវិញការស្លាប់កូនប្រុសរបស់គាត់។
លោកថា៖ «ឥលូវចប់បុណ្យរួចសព្វគ្រប់ហើយ ខ្ញុំស្វែងរកអ្នកច្បាប់ ដើម្បីឱ្យគាត់អ្នកផ្តល់យោបល់មតិ ដើម្បីនឹងដាក់ពាក្យបណ្តឹងទៅក្រសួងមហាផ្ទៃ ដើម្បីឱ្យក្រសួងមហាផ្ទៃគាត់មានវិធានការ ដំណោះស្រាយ រកដាក់ក្រុមមកស៊ើបអង្កេតមើល តើរឿងវាយ៉ាងម៉េច ដើម្បីកុំឱ្យថាមានភាពអយុត្តិធម៌ ខ្ញុំក៏អត់មានការចោទប្រកាន់ទៅពន្ធនាគារថាយ៉ាងម៉េច អត់ទេ តែក៏ចង់ឱ្យមានការស៊ើបអង្កេតឱ្យបានច្បាស់លាស់ ចំពោះករណីកូនរបស់ខ្ញុំដែលស្លាប់បាត់បង់ជីវិតហ្នឹង»។
វីអូឌី មិនអាចសុំការអត្ថាធិប្បាយជុំវិញករណីនេះពី លោក អ៊ុង ស៊ីផាន ប្រធានពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យបានទេនៅថ្ងៃនេះ។
តែយ៉ាងណា បើតាមលិខិតបំភ្លឺរបស់ពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ចុះថ្ងៃទី២៣ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២៥ បានច្រានចោលចំពោះការចោទនេះ។ លិខិតនោះ បញ្ជាក់ថា ជនជាប់ឃុំឈ្មោះ លាប ចាន់ថា អាយុ ១៧ឆ្នាំ ក្នុងអំឡុងពេលជាប់ឃុំជាង ១ឆ្នាំមកនេះ ពុំធ្លាប់មានជំងឺនៅក្នុងពន្ធនាគារម្តងណាឡើយ ទើបតែនៅថ្ងៃទី២០ ខែមិនា ឆ្នាំ២០២៥ ពិរុទ្ធជនរូបនេះ មានអាការៈមិនស្រួលខ្លួន ហើយភ្លាមនោះមន្ត្រីគ្រប់គ្រងអគារបានបញ្ជូនទៅប៉ុស្តិ៍សុខភាព និងបានជូនដំណឹងទៅយាយរបស់អ្នកជាប់ឃុំចំនួន ៣លើកផងដែរ។
លិខិតដដែល បន្តទៀតថា ដោយពិនិត្យឃើញថា ជនរូបនោះមានសភាពហត់ខ្លាំង ពិបាកដកដង្ហើម ចុកឆ្អល់ចុងដង្ហើម ក្អួត និងស្វាយចុងដៃចុងជើង ក៏មានការបញ្ជូនទៅសង្គ្រោះបន្ទាន់ភ្លាមៗនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពកម្ពុជា-ជប៉ុន ស្រុកមង្គលបូរី ប៉ុន្តែមិនអាចជួយសង្គ្រោះបាន រហូតដល់អ្នកជាប់ឃុំរូបនេះបានស្លាប់ ដោយសារជំងឺបេះដូង និងខ្វះអុកស៊ីសែនទៅចិញ្ចឹមក្នុងខួរក្បាល។
លិខិតបំភ្លឺរបស់ពន្ធនាគារខេត្ត បានគូសបញ្ជាក់ថា៖ «សូមធ្វើការបដិសេធទាំងស្រុងចំពោះគេហរទំព័រហ្វេសប៊ុកថ្ងៃថ្មី ដែលបានធ្វើការចុះផ្សាយខ្លឹមសារខាងលើ ក្នុងន័យចោទប្រកាន់ និងបំភ្លើសការពិតដល់ពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ដែលធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់កិត្តិយស សេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់អង្គភាពពន្ធនាគារ ក៏ដូចជាអគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធនាគារ ក្រសួងមហាផ្ទៃ»។
បើតាមលិខិតបំភ្លឺរបស់ពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យ អ្នកជាប់ឃុំដែលបានស្លាប់នោះ ត្រូវបានឃុំខ្លួនកាលពីថ្ងៃទី២៣ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៣ ក្រោមការចោទពីបទ កាន់កាប់ឬដឹកជញ្ជូនអាវុធដោយគ្មានការអនុញ្ញាត និងបទហិង្សាដោយចេតនា(ស្ថានទម្ងន់ទោស) លួច និងពីបទប្រើប្រាស់ដោយខុសច្បាប់នូវសារធាតុញៀន កម្រិតទោស ៣ឆ្នាំ ក្នុងនោះបានរងទោសរយៈពេល ១ឆ្នាំ ២ខែ ២៨ថ្ងៃ និងទោសនៅសល់ ១ឆ្នាំ ៩ខែ ២ថ្ងៃ។
អ្នកនាំពាក្យអគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធនាគារ លោក ឃៀង សុណាឌីន មានប្រសាសន៍ថា ពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យបានស្រាយបំភ្លឺច្បាស់ហើយ ពីស្ថានភាពនៃការស្លាប់របស់អ្នកជាប់ឃុំរូបនោះ។ លោកថា ប្រសិនបើខាងគ្រួសារសព មិនអស់ចិត្ត និងមានចម្ងល់ត្រង់ណានោះ អាចទៅជួបមន្ត្រីពន្ធនាគារខេត្ត និងគ្រូពេទ្យដែលព្យាបាលអ្នកជាប់ឃុំរូបនោះ ដើម្បីផ្ទៀងផ្ទាត់ឯកសារ របាយការណ៍កោសល្យវិច្ច័យ និងសាកសួរព័ត៌មានលម្អិតពីស្ថានភាពជំងឺរបស់អ្នកស្លាប់បាន។
លោកថា៖ «អីចឹងស្នើសុំឱ្យគ្រួសារសាច់ញាតិគាត់ទៅជួបជាមួយអង្គភាព[ពន្ធនាគារខេត្តបន្ទាយមានជ័យ] ដើម្បីផ្ទៀងផ្ទាត់ឯកសារជាមួយគ្នា អំពីស្ថានភាពជំងឺរបស់ជនហ្នឹង ហើយអាចទៅសាកសួរនៅខាងមន្ទីរពេទ្យបង្អែកដែលគាត់អ្នកទទួលព្យាបាលជនហ្នឹងចុងក្រោយ ចឹងខ្ញុំគិតថា លោកគ្រូពេទ្យនៅតាមមន្ទីរពេទ្យបង្អែកដែលជននេះក៏គាត់មានទិន្នន័យ ដែលអាចផ្ទៀងផ្ទាត់ថាតើស្ថានភាពជំងឺជននេះយ៉ាងណា មុននឹងឈានដល់មរណភាព»។
សម្រាប់លោក វន់ ពៅ ប្រធានសមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យនៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ ដែលធ្លាប់ជាប់ពន្ធនាគារដោយសារការបង្ក្រាបដោយហិង្សាក្នុងអំឡុងការធ្វើកូដកម្មរបស់កម្មករ នៅផ្លូវវេងស្រេង និងមុខរោងចក្រយ៉ាកជីងកាលពីឆ្នាំ២០១៤នោះ បានបង្ហាញការសោកស្តាយនៅពេលទទួលបានព័ត៌មាននេះ ដោយលោកថា នេះជាការធ្វេសប្រហែសមួយ និងជាការឆក់ល្វែងដែលមន្ត្រីពន្ធនាគារ មិនបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសុខភាពអ្នកជាប់ឃុំ។
ជាបទពិសោធន៍ដែលធ្លាប់ជាប់ពន្ធនាគារទាំងមានរបួស និងជំងឺប្រចាំកាយផងនោះ លោកថា ថ្នាំសង្កូវ និងការព្យាបាលរបស់មន្ត្រីពេទ្យក្នុងពន្ធនាគារ នៅមានកម្រិត ហើយសម្រាប់អ្នកជាប់ឃុំដែលមិនមានលុយ នឹងមិនងាយនឹងទទួលបានការព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យខាងក្រៅភ្លាមៗ ដូចអ្នកមានលុយមានអំណាច ឬឧកញ៉ានោះទេ គឺទុកទាល់តែឈឺធ្ងន់ទើបបញ្ជូនទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យ។
លោកថា៖ «ពេទ្យក្នុងពន្ធនាគារមិនមានជំនាញច្បាស់លាស់ក្នុងការព្យាបាលអ្នកទោសទេ អីចឹងវារឿងមួយដែរ ចឹងអ្នកទោសដែលគ្មានខ្សែគ្មានអី ជាអ្នកមាន ជាក្រុមអ្នកឧកញ៉ា តែពួកយើងអ្នកក្រីក្រ ឬអ្នកទោសនយោបាយ អ្នកទោសមនសិកាធម្មតា មិនងាយគេឱ្យព្យាបាលធ្ងន់ធ្ងរទេ ទាល់តែធ្ងន់ធ្ងរបានគេបញ្ជូនមកក្រៅ ជាក់ស្តែងកាលខ្ញុំនៅពន្ធនាគារត្រពាំងថ្លុង ទាល់តែយើងឈឺចាប់ខ្លាំង ធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងបានបញ្ជូនមកក្រៅ អីចឹងវាជារឿងមួយដែលខ្ញុំមានការសោកស្តាយដែរ ដែលរឿងនេះវាជារឿងមួយអយុត្តិធម៌ សម្រាប់អ្នកដែលជាប់ពន្ធនាគារនៅក្នុងស្រុកយើង»។
ជាគំនិតកែលម្អ លោក វន់ ពៅ យល់ថា ក្រសួងពាក់ព័ន្ធ ជាពិសេសពនន្ធាគារគ្រប់រាជធានី-ខេត្ត គួរបង្កើនការយកចិត្តទុកដាក់លើសុខភាពរបស់អ្នកជាប់ឃុំឱ្យបានស្មើៗគ្នា ដោយមិនត្រូវប្រកាន់អ្នកមានលុយ ឬអ្នកក្រីក្រ, ត្រូវរៀបចំឱ្យមានពេទ្យជំនាញច្បាស់លាស់ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះអ្នកជំងឺឱ្យបានទាន់ពេល និងត្រូវបើកទូលាយឱ្យគ្រូពេទ្យមកពីអង្គការសង្គមស៊ីវិលជួយពិនិត្យ និងព្យាបាលអ្នកជាប់ឃុំជាដើម។
ចំណែក នាយកទទួលបន្ទុកកិច្ចការទូទៅនៃអង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ លោក អំ សំអាត មានប្រសាសន៍ថា អ្នកជាប់ឃុំមានសិទ្ធិទទួលបានសេវាសុខភាពដូចពលរដ្ឋធម្មតាដែរ ដោយគ្មាននរណាអាចដកហូតសិទ្ធិនេះបានទេ។
លោកបន្តថា ប្រសិនបើអាជ្ញាធរបណ្តោយឱ្យអ្នកជាប់ឃុំធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់ធ្ងរក្នុងពន្ធនាគារ ហើយទើបបញ្ជូនព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យខាងក្រៅ ដូចការលើកឡើងរបស់សាច់ញាតិនោះមែន នោះគឺជាការបំពានសិទ្ធិទទួលសេវាសុខភាពរបស់អ្នកជាប់ឃុំ។
តែយ៉ាងណា ខាងមន្ត្រីពន្ធនាគារបានចេញលិខិតបំភ្លឺដែរ ដូច្នេះដើម្បីស្វែងរកនូវការពិត លោក អំ សំអាត បានជំរុញដល់ក្រសួងមហាផ្ទៃ បង្កើតគណៈកម្មការចុះធ្វើការស៊ើបអង្កេតរកមូលហេតុពិតឱ្យបានច្បាស់លាស់។
លោកថា៖ «អាហ្នឹងត្រូវតែមានបង្កើតគណៈកម្មការមួយ ធ្វើការពិនិត្យទៅលើរឿងហ្នឹងឱ្យបានច្បាស់លាស់ ដើម្បីបញ្ជាក់ពីរឿងហេតុដែលបាត់បង់ជីវិត ឬក៏មូលហេតុនៃការបាត់បង់ជីវិត ឱ្យច្បាស់លាស់ ហើយបើសិនជារកទៅឃើញថាមានការពាក់ព័ន្ធណាមួយ អាហ្នឹងត្រូវអនុវត្តតាមផ្លូវច្បាប់»។
កាលពីខែដើមខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២៤ ក៏មានការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានមួយចំនួន ពីការស្លាប់ជាបន្តបន្ទាប់របស់អ្នកជាប់ឃុំជាង ១០នាក់ នៅពន្ធនាគារខេត្តព្រះវិហារផងដែរ។ តែភ្លាមនោះ ពន្ធនាគារខេត្តនេះ បានចេញលិខិតបំភ្លឺដោយច្រានចោលព័ត៌មានទាំងនោះ និងបានបញ្ជាក់ថា ក្នុងខែតុលា មានអ្នកជាប់ឃុំ ៤នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលបានស្លាប់ ដោយសារជំងឺសួត ទឹកនោមផ្អែម ជាតិពុលក្នុងថ្លើម និងជំងឺគាំងបេះដូង។
នៅក្នុងរបាយការណ៍ចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី១៨ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២៥ អង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ បង្ហាញថា រយៈពេលជាង១៥ឆ្នាំមកនេះ ស្ថានភាពពន្ធនាគារនៅកម្ពុជា នៅតែបន្តមានភាពចង្អៀត និងកង្វះធនធាន។ បើតាមលីកាដូ ពន្ធនាគារជាច្រើនកន្លែងមានដាក់ជនជាប់ឃុំចំនួន ១៧៥ភាគរយ ដែលជាចំនួនលើសសមត្ថភាពដែលពន្ធនាគារអាចដាក់អ្នកជាប់ឃុំបាន។
ទោះជាយ៉ាងណា អ្នកជាប់ឃុំនៅកម្ពុជា ត្រូវអ្នកសង្កេតការណ៍ មើលឃើញមានស្តង់ដារផ្សេងៗ ពីគ្នា ទៅតាមប្រភេទក្រុមមនុស្ស។ អ្នកជាប់ឃុំក្រីក្រ មិនត្រូវបានអាជ្ញាធរ អើពើយកចិត្តទុកដាក់ព្យាបាលទេ ខណៈអ្នកទោសមនសិការ ត្រូវបានរឹតត្បឹត និងគំរាមកំហែង ប៉ុន្តែអ្នកទោស ដែលមានលុយមានអំណាចវិញ ពួកគេតែងទទួលបានសិទ្ធិពិសេស ទាំងកន្លែងស្នាក់នៅធំទូលាយ និងអាចធ្វើអ្វីៗបានតាមចិត្ត ហើយពេលមានជំងឺអាចទៅរស់នៅបន្ទប់វីអាយភី (VIP) របស់ពេទ្យបានតាមចិត្ត ដោយមិនកំណត់ពេល។
ជាក់ស្ដែង ដូចជាករណីឧកញ៉ា ថោង សារ៉ាត់ ពាក់ព័ន្ធករណីឃាតកម្ម ដែលតុលាការកាត់ ទោសឱ្យជាប់គុកមួយជីវិត និងឧកញ៉ា គិត ធាង ដែលពាក់ព័ន្ធករណីជួញដូរគ្រឿងញៀន បានទៅរស់នៅក្នុងបន្ទប់វីអាយភីក្នុងមន្ទីរពេទ្យរដ្ឋ រហូតដល់ត្រូវបានតុលាការដោះលែងឱ្យមានសេរីភាពវិញស្ងាត់ៗ៕