អង្គការសម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ ព្រមទាំងអង្គការសមាគម សង្គមស៊ីវិល ១៧ស្ថាប័នផ្សេងទៀត រកឃើញថា ពលករខ្មែរ ដែលបានត្រឡប់មកស្រុកកំណើតវិញ ក្រោយហេតុការណ៍ជម្លោះព្រំដែន រវាងកម្ពុជាជាមួយប្រទេសថៃ ជាច្រើនម៉ឺននាក់ កំពុងប្រឈមនឹងភាពមិនច្បាស់លាស់ នៅក្នុងការចាប់ផ្ដើមជីវិតថ្មី នៅលើទឹកដីកំណើតរបស់ខ្លួន។
របាយការណ៍ លើកឡើងថា អតីតពលករភាគច្រើន កំពុងប្រឈមនឹងបញ្ហាគ្មានការងារធ្វើ ឬមានដីសម្រាប់ធ្វើកសិកម្មតិចតួច ដែលធ្វើឱ្យពួកគេគ្មានស្ថេរភាពហិរញ្ញវត្ថុ និងប្រឈមបញ្ហាជីវភាព។
នៅក្នុងរបាយការណ៍របស់អង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ ដែលចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី៧ ខែតុលា ដោយដាក់ចំណងជើង «ពង្រឹងសេវាកម្ម និងកិច្ចគាំពារដល់ពលករចំណាកស្រុក» បានលើកឡើងថា មានពលករខ្មែរយ៉ាងតិចចំនួន ៩០ម៉ឺននាក់ បានវិលត្រឡប់មកពីប្រទេសថៃវិញ ចាប់តាំងពីមានការប៉ះទង្គិចខ្លាំងក្លានៅតាមព្រំដែនរវាងកម្ពុជា និងថៃ នៅថ្ងៃទី២៤ ខែកក្កដា មក។
តាមលីកាដូ ការត្រឡប់ចូលស្រុកកំណើតពេលនេះ គឺច្រើនមិនធ្លាប់មានពីមុនមក ពោលគឺច្រើនជាងអំឡុងពេលនៃការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ទៅទៀត ដែលនៅពេលនោះ មានពលករចំណាកស្រុកត្រឹមតែប្រមាណ ២៦ម៉ឺននាក់ ប៉ុណ្ណោះ។
អង្គការលីកាដូ ចាត់ទុកការវិលត្រឡប់មកប្រទេសវិញដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់បែបនេះ កំពុងក្លាយជាបន្ទុកដ៏ធ្ងន់មួយ ទៅលើសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេស និងសុខុមាលភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា។
របាយការណ៍ដដែល បញ្ជាក់ថា នៅមុនពេលមានការប៉ះទង្គិចគ្នានៅតាមព្រំដែន ប្រាក់ចំណូលដែលពលករចំណាកស្រុកនៅប្រទេសថៃរកបាន គឺជាកត្តារួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់មួយ នៅក្នុងផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប (GDP) របស់កម្ពុជា ដោយពលករចំណាកស្រុក បានផ្ញើប្រាក់មកក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេនៅក្នុងប្រទេស រាប់រយដុល្លារ ជារៀងរាល់ខែ ដែលសរុបមានចំនួនជិត ៣ ពាន់លានដុល្លារ នៅក្នុងឆ្នាំ២០២៤។
ទោះយ៉ាងណា របាយការណ៍បានលើកយកទិន្នន័យរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល មកបង្ហាញថា ប្រមាណ ៨០ភាគរយ នៃពលករចំណាកស្រុកដែលវិលត្រឡប់មកប្រទេសវិញ ក្នុងម្នាក់អាចមានដីប្រកបរបរកសិកម្មតិចជាងមួយហិកតា នៅពេលត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេវិញ ដែលស្ថានភាពនេះធ្វើឱ្យពលករចំណាកស្រុកទាំងនោះ មានការលំបាកក្នុងការត្រឡប់ទៅប្រកបរបរកសិកម្មវិញ ហើយបង្កើតជាសម្ពាធមួយដល់ពួកគេ ឱ្យប្រញាប់ស្វែងរកការងារផ្សេង ដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលទ្រទ្រង់ជីវភាព។
កាលពីខែសីហា ឆ្នាំ២០២៥ មជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទិ្ធមនុស្ស (សង់ត្រាល់) បានសិក្សាស្វែងយល់អំពីតម្រូវការ និងស្ថានភាពរបស់ពលករចំណាកស្រុកដែលត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញ ចំនួនជាង ៧រយនាក់ នៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបង បន្ទាយមានជ័យ ឧត្តរមានជ័យ សៀមរាប ព្រះវិហារ កោះកុង និងប៉ៃលិន។ ជាលទ្ធផល ពលករចំណាកស្រុកដែលត្រឡប់មកវិញ ភាគច្រើនលើសលុប គឺវិលទៅស្រុកកំណើតនៅតាមជនបទ ក្នុងបណ្តាខេត្ត របស់ពួកគាត់វិញ ហើយមានតម្រូវការខ្លាំងទៅលើម្ហូបអាហារ និងការងារធ្វើ។ កាលវិលត្រឡប់យ៉ាងគំហុកនៃពលករចំណាកស្រុកនៅពេលនេះ បង្កជាផលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំង បន្ថែមទៅលើស្ថានភាពការងារធ្វើ និងសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងប្រទេស ដែលកំពុងតែលំបាកស្រាប់ទៅហើយ។
នៅក្នុងនេះ លីកាដូ រកឃើញថា កម្ពុជាមិនមានការងារធ្វើគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់គ្នានោះទេ ទោះបីជាក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ ធ្លាប់បានប្រកាសថា មានកន្លែងការងារយ៉ាងតិច ១៩ម៉ឺន កន្លែងនៅទូទាំងប្រទេសក្ដី ក៏ការងារទាំងនោះ ភាគច្រើននៅក្នុងវិស័យឧស្សាហកម្ម និងសេវាកម្ម ដែលផ្ទុយពីជំនាញរបស់ពលករ ភាគច្រើនមានជំនាញផ្នែកសំណង់ និងកសិកម្មខ្នាតធំ ដែលជាតម្រូវការនៅក្នុងប្រទេសថៃ។
បញ្ហាមួយទៀតនោះ កន្លែងការងារ ដែលក្រសួងបានប្រកាស ភាគច្រើនមានតែនៅតំបន់ខាងក្នុង និងជុំវិញរាជធានីភ្នំពេញ និងទីប្រជុំជននានា ខណៈដែលពលករចំណាកស្រុកភាគច្រើន រស់នៅតាមបណ្តាខេត្តជាប់ព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ។
របាយការណ៍ដដែល បានលើកនូវអនុសាសន៍៥ចំណុចទៅកាន់រដ្ឋាភិបាល ដើម្បីបន្ថយស្ថានការណ៍តានតឹងជីវភាពរបស់ពលករ រួមមាន ពង្រីកនូវយន្តការកិច្ចគាំពារសង្គមដល់គ្រួសារ ដែលមានពលករចំណាកស្រុក លើកទឹកចិត្តដល់វិស័យឯកជនដែលទទួលយកពលករចំណាកស្រុកចូលធ្វើការងារ ការអភិវឌ្ឍជំនាញរយៈពេលខ្លី និងផ្ដល់ជំនួយហិរញ្ញប្បទានផ្នែកសុខភាព ការផ្អាកជាបណ្តោះអាសន្ននូវការសងបំណុល និងបង្រួមដំណើរការធ្វើសារផ្លូវច្បាប់ និងការធ្វើចំណាកស្រុកប្រកបដោយសុវត្ថិភាព ដើម្បីកាត់បន្ថយការចំណាកស្រុកខុសច្បាប់ម្តងទៀត។
ក្នុងរបាយការណ៍ដដែលនេះ លីកាដូ លើកឡើងថា នៅក្នុងស្ថានភាពនេះ គឺជាបញ្ហាប្រឈមមួយយ៉ាងធំ ដែលតម្រូវឱ្យមានវិធានការរួមគ្នាពីរាជរដ្ឋាភិបាល វិស័យឯកជន និងក្រុមសង្គមស៊ីវិល ដើម្បីរក្សាឱ្យបាននូវជីវភាពរស់នៅ សម្រាប់ពលករចំណាកស្រុកដែលបានវិលត្រឡប់ចូលប្រទេសវិញ៕
