អគ្គស្នងការនគរបាលជាតិបានឱ្យដឹងថា បុរសជាមន្ត្រីនគរបាលប៉ុស្តិ៍បាក់ខែង បានប្រើប្រាស់កាំភ្លើងបាញ់បុរសជាមន្ត្រីនគរបាលប៉ុស្តិ៍កោះឧកញ៉ាតី ស្រុកខ្សាច់កណ្តាល ខេត្តកណ្តាល បណ្តាលឱ្យស្លាប់នៅផ្ទះជនរងគ្រោះ ដោយសារភ្លើងប្រច័ណ្ឌ។
ក្នុងគេហទំព័ររបស់អគ្គស្នងការដ្ឋាននគរបាលជាតិចុះផ្សាយកាលពីម្សិលមិញថា មន្ត្រីនគរបាលប៉ុស្តិ៍បាក់ខែងខណ្ឌឬស្សីកែវ រាជធានីភ្នំពេញ ត្រូវជាបងថ្លៃ បានបាញ់សម្លាប់មន្ត្រីនគរបាលប៉ុស្តិ៍កោះឧកញ៉ាតីដែលជាប្អូនថ្លៃ បណ្តាលឱ្យស្លាប់ក្នុងថ្លុកឈាម នៅផ្ទះរបស់ឪពុកជនរងគ្រោះ ស្ថិតក្នុងភូមិចុងកោះ ឃុំកោះឧកញ៉ាតី ស្រុកខ្សាច់កណ្តាល កាលពីថ្ងៃ១៥ ខែមេសា វេលាម៉ោង ៧យប់។
ក្រោយពីកើតហេតុ ស្នងការនគរបាលខេត្តកណ្តាល លោក ឈឿន សុចិត្ត បានដឹកនាំកម្លាំងជំនាញចុះពិនិត្យកន្លែងកើតហេតុផ្ទាល់ និងស្វែងរកចាប់ជនដៃដល់ ប៉ុន្តែ ត្រូវបានជនល្មើសរត់គេចខ្លួនបាត់។
អ្នកនាំពាក្យអគ្គស្នងការដ្ឋាននគរបាលជាតិ លោក ឆាយ គឹមខឿន មានប្រសាសន៍នៅថ្ងៃនេះថា ដើមចមដែលនាំឱ្យមន្ត្រីប៉ុស្តិ៍បាក់ខែង ធ្វើសកម្មភាពបាញ់សម្លាប់មន្ត្រីនគរបាលប៉ុស្តិ៍កោះឧកញ៉ាតី ដោយសារតែប្រច័ណ្ឌប្រពន្ធ។
ទោះជាយ៉ាងណា លោក គឹមខឿន បញ្ជាក់ថា រហូតមកដល់ថ្ងៃនេះ សមត្ថកិច្ចមិនទាន់ស្រាវជ្រាវចាប់ជនល្មើសមកផ្តន្ទាទោសនៅឡើយ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកប្រព្រឹត្តជាមន្ត្រីប៉ូលីសទៀត គាត់មិនឈរឱ្យយើងចាប់ទេ ប្រហែលជាហត់ក្នុងការស្រាវជ្រាវបន្តិច ទំនាស់ជាបឋមថាប្រច័ណ្ឌប្រពន្ធ»។
មេធាវី សុក សំអឿន មានប្រសាសន៍ថា ជាបទពិសោធន៍ បើរឿងនោះកើតចេញពីការប្រច័ណ្ឌរហូតដល់បាញ់សម្លាប់គ្នាបែបនេះ អាចចាត់ចូលក្នុងបទល្មើសឃាតកម្មគិតទុកជាមុន និងការប្រើប្រាស់អាវុធខុសច្បាប់។ ប៉ុន្តែលោកបញ្ជាក់ថា នៅក្នុងមាត្រាច្បាប់ណាដែលចែងដាក់ទោសធ្ងន់ជាងគេ គឺតុលាការនឹងសម្រេចយកទោសនោះមកអនុវត្ត។
មេធាវីរូបនោះបញ្ជាក់ថា បើអ្នកប្រព្រឹត្តបទល្មើសជាមន្ត្រីរាជការ ច្បាប់ក៏ចែងដាក់ទោសបុគ្គលនោះធ្ងន់ធ្ងរផងដែរ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ភាគច្រើន កាលណាអ្នកប្រព្រឹត្តជាមន្ត្រីរាជការ វាចូលស្ថានទម្ងន់ទោស គឺមានទោសធ្ងន់ជាងអ្នកប្រព្រឹត្តធម្មតា»។
នាយករងអង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ លោក អំ សំអាត មានប្រសាសន៍ថា សមត្ថកិច្ចត្រូវស្រាវជ្រាវចាប់ជនល្មើសមកផ្តន្ទាទោសតាមច្បាប់ ដើម្បីជាគំរូល្អដល់សង្គម។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ជាតួនាទី ជាភារកិច្ចរបស់មន្ត្រីពាក់ព័ន្ធដែលធ្វើការស្រាវជ្រាវតាមចាប់ជនល្មើសមកផ្តន្ទាទោសតាមផ្លូវច្បាប់ ដើម្បីជាគំរូ ហើយឬក៏ជាការអនុវត្តច្បាប់ ព្រោះអ្នកដែលប្រព្រឹត្ត ឬអ្នកដែលធ្វើមនុស្សឃាត ឬក៏ការសម្លាប់មនុស្ស ជាបទឧក្រិដ្ឋ ត្រូវចាប់យកមកផ្តន្ទាទោសទៅតាមផ្លូវច្បាប់»។
ច្បាប់ស្ដីពីការគ្រប់គ្រងអាវុធ គ្រឿងផ្ទុះ និងគ្រាប់រំសេវ ឆ្នាំ២០០៥ ក្នុងមាត្រា ២០ បានចែងថា ជនណាដែលបំពាក់ដាក់តាមខ្លួន កាន់កាប់ ប្រើប្រាស់ លក់ ទិញ ឱ្យខ្ចី ផ្ទេរ ចែកចាយ ជួល កែឆ្នៃ តម្លើង ជួសជុលនូវអាវុធ គ្រឿងផ្ទុះ និងគ្រាប់រំសេវគ្រប់ប្រភេទ ដោយគ្មានការអនុញ្ញាត ត្រូវផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារពី ៦ (ប្រាំមួយ) ខែ ទៅ ២ (ពីរ) ឆ្នាំ និងពិន័យជាប្រាក់ពី ៥០០,០០០ (ហាសិបម៉ឺន) រៀល ដល់ ២ ០០០ ០០០ (ពីរលាន) រៀល ដោយពុំទាន់គិតពីបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌផ្សេងទៀត។
ចំណែក មាត្រា ៤៩០ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ ចែងថា គ្រប់បុគ្គលដែលនៅក្រៅលំនៅឋានរបស់ខ្លួន យកតាមខ្លួន ឬដឹកជញ្ចូនអាវុធគ្រឿងផ្ទុះ ឬគ្រាប់រំសេវ ដោយគ្មានការអនុញ្ញាតពីអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ច ត្រូវផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារពី ៦ខែ ទៅ ៣ឆ្នាំ និងពិន័យជាប្រាក់ពី ១លានរៀល ទៅ ៦លានរៀល។
រីឯមាត្រា ២០០ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ ចែងថា ការសម្លាប់មនុស្សដោយគិតទុកជាមុន និងដោយរៀបផែនការ ពួនស្ទាក់ ត្រូវផ្ដន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិត៕
