ថៃអាចក្លាយជាប្រទេសអាស៊ានដំបូងគេ និងជាប្រទេសទី២នៅអាស៊ីបន្ទាប់ពីតៃវ៉ាន់ ដែលអនុញ្ញាតឱ្យក្រុមមនុស្សស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាមានដៃគូស្របច្បាប់ បន្ទាប់ពីគណៈរដ្ឋមន្រ្តីថៃបានអនុម័តសំណើច្បាប់ «សម្ព័ន្ធភាពដៃគូស៊ីវិល» (Civil Partnership) កាលពីសប្តាហ៍មុន។
សំណើច្បាប់ថ្មីនេះនឹងដាក់ឱ្យពិភាក្សាជជែកដេញដោលនៅសភាក្នុងចំណោមតំណាងរាស្រ្តចម្រុះបក្សសម្ព័ន្ធនយោបាយ ដើម្បីអនុម័តចេញជាច្បាប់។
តាមប្រភពពីកាសែតក្នុងស្រុក Prachatai នៅថ្ងៃទី៩ ខែកក្កដា ឱ្យដឹងថា ប្រសិនច្បាប់នេះចេញ ជនជាតិថៃដែលស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា អាចចុះឈ្មោះជាដៃគូនឹងគ្នា ដើម្បីមានសិទ្ធិសុំកូនអ្នកដទៃមកចិញ្ចឹម ទទួលមរតកពីដៃគូ និងកាន់កាប់ទ្រព្យសម្បត្តិរួមគ្នាបាន។
តាមប្រភពដដែល គណៈរដ្ឋមន្រ្តីក៏បានយល់ព្រមឱ្យធ្វើការកែច្បាប់ពាណិជ្ជកម្ម និងស៊ីវិល ដើម្បីហាមមិនឱ្យបុគ្គលម្នាក់រៀបការ ឬយកដៃគូសម្ព័ន្ធជាមួយបុគ្គលម្នាក់ផ្សេងទៀតដែលមានប្តី ឬប្រពន្ធ ឬមានដៃគូសម្ព័ន្ធរួច។
យ៉ាងណាក្តី សំណើច្បាប់ទាំងពីរមិនបានផ្តល់សិទ្ធិឱ្យក្រុមមនុស្សស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា ឬហៅកាត់ LGBT អាចទទួលបានប្រយោជន៍ហិរញ្ញវត្ថុ ដូចជាលក្ខន្តិកៈដែលមានចែងក្នុងមាត្រាច្បាប់ស្តីពីសម្ព័ន្ធភាពប្តីប្រពន្ធនោះទេ។
ភាពខុសគ្នានេះកំពុងបង្កឱ្យមានយុទ្ធនាការតវ៉ាលើបណ្តាញសង្គមពីក្រុមអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា ជាមួយការភ្ជាប់សារ «#វិសមភាពអាពាហ៍ពិពាហ៍» និង «#និយាយថាទេចំពោះច្បាប់សម្ព័ន្ធភាពជាដៃគូស៊ីវិល»ដោយពួកគេចាត់ទុកថា សំណើច្បាប់របស់ក្រសួងយុត្តិធម៌ថៃនេះបង្កើតបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរ។
សកម្មជនអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាជនជាតិថៃម្នាក់ បានរិះគន់លើ Facebook និង Twitter ថា ការបង្កើតច្បាប់សម្ព័ន្ធភាពជាដៃគូស៊ីវិល ផ្តល់សិទ្ធិដល់ដៃគូស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាតែលើការទទួលមរតក និងការកាន់ទ្រព្យសម្បត្តិរួមគ្នា ប៉ុន្តែមិនបានផ្តល់សិទ្ធិ កាតព្វកិច្ច និងការការពារដូចប្តីប្រពន្ធទូទៅនោះទេ។
តាមសារលើគណនី Facebook ឈ្មោះ Anna Lawattanatrakul បង្ហោះនៅថ្ងៃទី១០ ខែកក្កដា សកម្មជនរូបនោះសរសេរថា ច្បាប់នេះមិនបានចែងថា តើអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាអាចសម្រេចរៀបចំបុណ្យសព ឬការវះកាត់ជំនួសដៃគូ ឬមានសិទ្ធិទទួលបានប្រយោជន៍របបសន្តិសុខសង្គម ការធានារ៉ាប់រង អាចយកដៃគូជាជនបរទេស ឬប្រើនាមត្រកូលដៃគូបាន ឬយ៉ាងណានោះទេ។
ប្រភពដដែលបន្ថែមថា រដ្ឋាភិបាលមិនគួរបង្កើតច្បាប់ថ្មីបន្ថែមពីលើច្បាប់សម្ព័ន្ធភាពប្តីប្រពន្ធនោះទេ ប៉ុន្តែ គួរកែសម្រួលមាត្រាច្បាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលមានស្រាប់ត្រង់ចំណុចមួយចំនួន ដូចដែលបក្សប្រឆាំងស្នើ ដោយគ្រាន់តែប្តូរពាក្យសម្ព័ន្ធភាពរវាងប្រុសនិងស្រី មកជារវាងមនុស្សពីរនាក់។
សកម្មជនរូបនេះបានលើកឡើងទៀតថា ធ្វើដូច្នេះ ពលរដ្ឋថៃពេញវ័យ(១៧-១៨ឆ្នាំ)គ្រប់រូប នឹងអាចស្វែងរកដៃគូចងសម្ព័ន្ធ ឬរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដោយទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីសិទ្ធិ កាតព្វកិច្ច និងការការពារក្នុងច្បាប់ ដោយមិនប្រកាន់ភេទ ឬយេនឌ័រខុសគ្នា។
សមាជិកសភាមកពីបក្សប្រឆាំង និងដែលឋិតក្នុងក្រុម LGBT ឈ្មោះ Tanwarin Sukkhapisit លើកឡើងថា ច្បាប់សម្ព័ន្ធភាពជាដៃគូស៊ីវិល មិនបានបង្កើតសមភាពអាពាហ៍ពិពាហ៍ក្នុងសង្គមថៃនោះទេ ហើយក៏មិនផ្តល់ការការពារ និងសិទ្ធិស្មើភាពដូចប្តីឬប្រពន្ធដែរ។
តំណាងរាស្រ្តមកពីបក្ស Move Forward Party រូបនេះ បន្ថែមថា ផ្ទុយទៅវិញ វានឹងបង្កឱ្យមានការមាក់ងាយ និងរើសអើងកាន់តែខ្លាំងទៅលើសហគមន៍ LGBT ក្នុងសង្គមថៃ ដែលលោកស្រីថា វាមិនចាំបាច់ឱ្យមានច្បាប់សម្ព័ន្ធភាពដៃគូស៊ីវិលដាច់ដោយឡែក។
ក្រុម LGBT មានរាប់បញ្ចូលក្រុមបុរសស្រឡាញ់បុរស ស្រ្តីស្រឡាញ់ស្រី្ត បុរសឬស្រ្តីស្រឡាញ់បុរសផងស្រ្តីផង និងបុរសកែភេទស្រ្តី។
តាមការប៉ាន់ប្រមាណរបស់មជ្ឈមណ្ឌល LGBT នៅឆ្នាំ២០១៨ ថៃមានក្រុម LGBT ចំនួន ៤លាន ២សែននាក់ ឈរជាប្រទេសមានមនុស្សស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាច្រើនជាងគេបំផុតលំដាប់ទី៤នៅអាស៊ី។ តាមប្រភពដដែល ចិនឈរលំដាប់លេខ១ ដោយមានអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាចំនួន ៩០លាននាក់ តាមពីក្រោយដោយឥណ្ឌាមាន ៨៤លាននាក់ និងជប៉ុនមាន ៨លាន ២សែននាក់៕
