ការផ្លាស់ប្តូរមេដឹកនាំនៅជប៉ុនធ្វើឡើងក្នុងបរិយាកាសរីករាយដូចក្នុងពិធីជប់លៀង ហើយបង្កប់ន័យក្នុងការទទួលខុសត្រូវចំពោះផលប្រយោជន៍ជាតិ ដោយមិនបង្កឱ្យពលរដ្ឋមានការព្រួយបារម្ភពីបញ្ហាធ្លាក់ចុះសេដ្ឋកិច្ចឬមានសង្គ្រាមកើតឡើងនោះទេ។
លោក Abe Shinzo វ័យ៦៥ឆ្នាំ កាន់តួនាទីជានាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុនជិត៨ឆ្នាំ គឺក្លាយជាមេដឹកនាំដែលកាន់តួនាទីនេះបានវែងជាងគេ ប្រៀបធៀបជាមួយមេដឹកនាំមុនៗ។ លោកបានដាក់ពាក្យលាលែងពីតំណែងជានាយករដ្ឋមន្ត្រីកាលពីខែសីហា ក្រោមហេតុផលជំងឺរលាកសួត។
ទោះជាមេដឹកនាំរូបនេះយកមូលហេតុនៃជំងឺទើបលាលែងចេញពីតំណែងនេះក៏ដោយ ប៉ុន្តែសុខភាពរបស់លោកមិនមែនចុះខ្សោយខ្លាំងដល់ដើរមិនរួចនោះទេ គឺលោកនៅតែអាចចូលរួមកម្មវិធីរបស់ជាតិបានធម្មតា រួមទាំងសន្និសីទបញ្ជាក់ពីជំងឺគឺលោកធ្វើដោយខ្លួនឯង រួមទាំងចូលរួមពិធីផ្ទេរតំណែង និងការធ្វើដំណើរទស្សនកិច្ចទៅស្តូប Yasukuni ជាដើម។ ជារួម ការឈឺនេះ មិនមែនដល់ថ្នាក់ដេកដួលនោះទេ ប៉ុន្តែលោកថា មិនចង់ឱ្យស្ថានភាពនៃសុខភាពរបស់លោកប៉ះពាល់ដល់កិច្ចការរបស់ជាតិ។
នៅថ្ងៃទី២៨ ខែសីហា លោក Abe ប្រកាសលាលែងចេញពីតំណែង ទិដ្ឋភាពជារួមនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុនមិនមានអ្វីប្រែប្រួលនោះទេ ហើយថ្នាក់ដឹកនាំជប៉ុនចាប់ផ្តើមបន្តនីតិវិធីរបស់ខ្លួនក្នុងការជ្រើសរើសមេដឹកនាំបន្តដូចធម្មតា។ រហូតដល់ថ្ងៃទី១៦ ខែកញ្ញា សមាជិករដ្ឋសភាបានបោះឆ្នោតជ្រើសរើសលោក Yoshihide Suga វ័យ៧១ឆ្នាំ អតីតរដ្ឋមន្ត្រីទទួលបន្ទុកទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី ឱ្យកាន់តំណែងជានាយករដ្ឋមន្ត្រីជំនួសលោក Abe។
បើពិនិត្យលើបរិយាកាសនៃការផ្ទេរតំណែង គឺលោក Abe បានផ្តល់ផ្កាមួយបាច់ជូនលោក Suga និងជូនពរឱ្យបំពេញការងារបានលទ្ធផលល្អ។ អតីតនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានជូនផ្កា ហើយនាយករដ្ឋមន្ត្រីចូលកាន់តំណែងថ្មី បានទទួលយកផ្កាក្នុងបរិយាកាសរីករាយ។
ការមិនក្រាញអំណាចនិងបក្ខពួក
ក្នុងស្ថានភាពនិងវ័យរបស់លោក Abe គឺលោកអាចនៅបន្តតំណែងជានាយករដ្ឋមន្ត្រីទៀតបាន។ ករណីដែលលោកមានជំងឺ លោកក៏អាចសម្រាកព្យាបាលជំងឺ ដោយទុកការងារឱ្យមន្ត្រីថ្នាក់ក្រោមធ្វើបានមួយរយៈ ដែលវិធីសាស្ត្រនេះ មេដឹកនាំផ្សេងៗទៀតលើពិភពលោកក៏បានជ្រើសរើសយកទៅប្រើដែរ។
ប៉ុន្តែលោកមិនបានជ្រើសរើសយកផ្លូវនេះទេ ដោយប្រកាសថា លោកសុំលាលែងចេញពីតំណែង ដើម្បីកុំឱ្យសុខភាពរបស់លោកម្នាក់ឯងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់កិច្ចការងាររបស់ប្រទេសជាតិទាំងមូល។
ចំពោះការមិនបង្កើតបក្ខពួក គឺលោក Abe មិនបានបង្កើតខ្សែបណ្តាញឬបក្ខពួកកូនប្រពន្ធរបស់ខ្លួនឱ្យបម្រើការងារនៅក្នុងជួររដ្ឋាភិបាលនោះទេ។ ចំណែកការជ្រើសរើសមេដឹកនាំក្រោយ គឺលោក Abe មិនពាក់ព័ន្ធទេ ដោយវាជាការសម្រេចផ្ទាល់តាមនីតិវិធីឆ្នោតនៅក្នុងរដ្ឋសភា។
ការទទួលខុសត្រូវ
ក្រៅពីការលាឈប់ដើម្បីកុំឱ្យប៉ះពាល់ដល់កិច្ចការជាតិ លោក Abe ក៏បានបញ្ជាក់ជំហរនៅពេលដែលកំពុងមានជំងឺថា កុំឱ្យពលរដ្ឋមានការព្រួយបារម្ភ គឺលោកនៅតែអាចបំពេញការងារបានធម្មតា ដោយមិនឱ្យមានការកកស្ទះឬមានបញ្ហាអ្វីនោះទេ។
បើទោះបីជាលោក Abe ទទួលបានការបោះឆ្នោតគាំទ្រច្រើនពីប្រជាពលរដ្ឋ ហើយលោកកាន់អំណាចបានយូរជាងគេក៏ដោយ ក៏មេដឹកនាំរូបនេះធ្លាប់រងការចោទថា បានបំពានគោលការណ៍ច្បាប់នៅពេលប្រកួតប្រជែងការបោះឆ្នោត។
ចំពោះការចោទប្រកាន់លើរូបលោកនៅពេលនោះ លោកមិនបានច្រានចោលការចោទប្រកាន់ ហើយក៏មិនទទួលថានោះជាកំហុសរបស់លោក ឬវាយប្រហារបកទៅលើក្រុមអ្នកចោទប្រកាន់នោះទេ គឺលោកគោរពតាមការស៊ើបអង្កេតរបស់ស្ថាប័នអយ្យការតាមនីតិវិធីរបស់ច្បាប់ប្រទេស។
ក្រៅពីការចោទប្រកាន់ទាក់ទងការបំពានលើដំណើរការបោះឆ្នោតដែលជាការចោទប្រកាន់មិនមានអ្វីលេចធ្លោនោះ លោក Abe កាន់តំណែងជិត៨ឆ្នាំ មិនមានកំហុសអ្វីដែលត្រូវចោទប្រកាន់ផ្សេងទៀតនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញមានតែការដឹកនាំប្រទេសឱ្យមានការរីកចម្រើននិងមានកិត្តិយសលើឆាកអន្តរជាតិ។
ការមិនមានកំហុសនេះ ធ្វើឱ្យលោកចាកចេញពីតំណែងដោយមិនមានការភ័យខ្លាច ហើយពោរពេញទៅដោយកិត្តិយសនិងបរិយាកាសរីករាយ។ ចំណុចដែលមេដឹកនាំផ្សេងៗទៀតអាចរៀនសូត្រតាមបាន គឺមិនកាន់តំណែងរហូតដល់អស់ជីវិតនាំឱ្យលំបាកវេទនាខ្លួនឯងផងនិងសង្គមជាតិទាំងមូលផង។
ប្រព័ន្ធច្បាប់និងធនធានមនុស្សគ្រប់គ្រាន់
លោក Abe មិនបារម្ភថា អស់ពីលោកទៅប្រទេសជាតិជួបវិបត្តិដោយសារតែមន្ត្រីផ្សេងៗទៀត មិនមានសមត្ថភាពឬពលរដ្ឋមិនមានចំណេះដឹង អាចមកកាន់តួនាទីជានាយករដ្ឋមន្ត្រីជំនួសលោកបាននោះទេ។
ចំពោះគុណភាពនៃប្រព័ន្ធអប់រំ ជប៉ុនគឺជាប្រទេសដែលមានប្រព័ន្ធអប់រំល្អនិងមានការីកចម្រើន។ ចំណាត់ថ្នាក់នៅឆ្នាំ២០២០ លើគុណភាពអប់រំលើពិភពលោក គឺជប៉ុនជាប់លេខ៩ កើនឡើងជាងឆ្នាំមុន២លេខ។
មួយទៀត ចំពោះប្រព័ន្ធច្បាប់រឹងមាំល្អដែលតម្រូវឱ្យមនុស្សគោរពទាំងអស់គ្នា មិនថាថ្នាក់ដឹកនាំឬពលរដ្ឋសាមញ្ញនោះទេ ជាកត្តាមួយសំខាន់ធ្វើឱ្យមេដឹកនាំមិនហ៊ានប្រព្រឹត្តខុសក្នុងពេលកាន់តំណែង។ ចំណាត់ថ្នាក់ប្រទេសដែលអនុវត្តច្បាប់បានត្រឹមត្រូវ ក្នុងចំណោមប្រទេសទាំងអស់នៅលើពិភពលោកក្នុងឆ្នាំ២០២០ គឺជប៉ុនជាប់លេខ១៥។ ការសិក្សាដដែលបញ្ជាក់ថា ប្រទេស៣ដែលល្អជាងគេលើពិភពលោក រួមមាន ដាណឺម៉ាក ណ័រវេ និង ហ្វាំងឡង់ ចំណែកប្រទេស៣ដែលមានចំណាក់ថ្នាក់ក្រោមគេគឺ ហ្គុងហ្គោ កម្ពុជា និង វេណេហ្សូអេឡា។
ជារួមមក បរិយាកាសទាំងការយល់ដឹងរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំ ប្រព័ន្ធច្បាប់ ការអប់រំ និងការយល់ដឹងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងនាមជាម្ចាស់ប្រទេសក្នុងសង្គមប្រជាធិបតេយ្យ ធ្វើឱ្យជប៉ុនក្លាយជាប្រទេសគំរូមួយនៅក្នុងតំបន់អាស៊ី ក៏ដូចជាពិភពលោក ដែលមេដឹកនាំមានការទទួលខុសត្រូវនិងការផ្លាស់ប្តូរមេដឹកនាំមានលក្ខណៈធម្មតា បរិយាកាសរីករាយដូចក្នុងពិធីជប់លៀងមួយ៕
