ប្រជាពលរដ្ឋនៅបឹងទំពុន រាជធានីភ្នំពេញ ប្រមូលផ្តុំគ្នានៅលើដីមានជម្លោះ ដើម្បីអំពាវនាវទៅរដ្ឋាភិបាលពន្លឿនដោះស្រាយដីធ្លីជូនពួកគេឱ្យបានឆាប់ដោយអះអាងថា ក្រុមហ៊ុនឈូសឆាយយកដីរបស់ពួកគេដោយមិនផ្តល់សំណង។
តំណាងប្រជាពលរដ្ឋ លោក គឹម ជីវ៉ា និយាយថា ដើមចមដែលនាំឱ្យពួកគេប្រមូលផ្តុំតវ៉ានៅព្រឹកថ្ងៃនេះ ដោយសារតែក្រុមហ៊ុនឯកជនអភិវឌ្ឍន៍ នៅតែបន្តចាក់ដីរំលោភយកដីរបស់ពួកគេ៣៨គ្រួសារ លើផ្ទៃដីជាង១២ហិកតា ស្ថិតនៅភូមិសន្សំកុសលទី២ និងទី៦ សង្កាត់បឹងទំពុន ខ័ណ្ឌមានជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ ហើយអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធមិនឃើញចេញមកជួយរកដំណោះស្រាយតាមការស្នើសុំរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនោះទេ។
អ្នកស្រីនិយាយថា៖ «ក្រុមហ៊ុនមកចាក់ដីរំលោភយកដីពួកយើង ហើយក្រុមហ៊ុនអត់ឃើញមានដំណោះស្រាយឱ្យពួកខ្ញុំទេ អភិបាលរងខ័ណ្ឌគាត់ហៅយើងទៅជួបកាលពីថ្ងៃ៧ ខែ១០ ឆ្នាំ២០២០ គាត់អត់និយាយរកដំណោះស្រាយទេមកទល់ពេលនេះ ហើយគាត់និយាយសុំអភិវឌ្ឍន៍ គាត់ថាដីសាធារណៈ បំរើមុខងារសាធារណៈ ។ អញ្ចឹងបានខ្ញុំថា គាត់មិនមែនជាអាជ្ញាធរបំរើរាស្ត្រ ដូចសម្តេចតេជោហ៊ុន សែន ទេ»។
លោក ជីវ៉ា បន្តថា ប្រជាពលរដ្ឋកាន់កាប់អាស្រ័យផលដាំស្រូវ និងត្រកូននៅលើដីនោះចាប់ពីឆ្នាំ១៩៩០មកម្ល៉េះ ព្រមទាំងមានអាជ្ញាធរដឹងឮផងដែរ។
អ្នកស្រី ស៊ុំ ចន្ថា និយាយថា ពួកគេជួបបញ្ហាប្រឈមច្រើនក្នុងជីវភាពគ្រួសារ ក្រោយពីមានជម្លោះដីធ្លីជាមួយក្រុមហ៊ុន ហើយមិនបានចេញទៅប្រកបរបរអ្វីនោះទេ។ ករណីនេះ លោកអំពាវនាវទៅរដ្ឋាភិបាលពន្លឿនដោះស្រាយបញ្ហានេះជូនពួកគេឱ្យបានសមរម្យ។
លោកអំពាវនាវដូចនេះថា៖ «ខ្ញុំអំពាវនាវទៅរដ្ឋាភិបាល ជាពិសេសសម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន មេត្តាជួយកូនចៅផង ពួកខ្ញុំកំពុងទទួលរងការគាប់សង្កត់ពីក្រុមហ៊ុន និងអាជ្ញាធរ ឥឡូវពួកខ្ញុំពិបាកវេទនាណាស់ រាល់ថ្ងៃនាំគ្នាតវ៉ាអត់បានរកលុយ ណាមួយគ្រួសារខ្វះខាតទៀត»។
ប្រជាពលរដ្ឋដែលរងផលប៉ះពាល់បានលើកឡើងប្រហាក់ប្រហែលគ្នាថា ជារៀងរាល់ថ្ងៃពួកគេនាំគ្នាប្រមូលផ្តុំនៅលើដីមានជម្លោះ និងអ្នកខ្លះទៀតទៅសុំឱ្យសង្កាត់ ខណ្ឌ សាលាក្រុង និងក្រសួងដែនដីនគររូបនីយកម្ម និងសំណង់ ជួយអន្តរាគមន៍ដែរ ប៉ុន្តែនៅតែមិនមានដំណោះស្រាយ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកមានជម្លោះដីធ្លីម្នាក់ទៀត អ្នកស្រី គីម ម៉េង ព្រមានថា បើរដ្ឋាភិបាល និងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធមិនជួយរកដំណោះស្រាយជូនពួកគេទេ គឺពួកគាត់នៅតែបន្តតវ៉ារហូតមានដំណោះស្រាយ។
អ្នកស្រីព្រមានដូចនេះថា៖ «បើរដ្ឋាភិបាលនិងអាជ្ញាធរមិនដោះស្រាយ ពួកយើងនឹងតស៊ូតទៀតរហូតមានដំណោះស្រាយ ព្រោះដីនេះ ពួកខ្ញុំកាន់កាប់តាំងពីយូរ(ឆ្នាំ១៩៩០)មកហើយ មានលិខិតស្នាម មានអាជ្ញាធរសង្កាត់ ខ័ណ្ឌដឹងឮ ហើយពួកខ្ញុំបានបង់ពន្ធប្រចាំឆ្នាំជូនរដ្ឋទៀត»។
អ្នកនាំពាក្យសាលារាជធានីភ្នំពេញ លោក ម៉េត មាសភក្តី មានប្រសាសន៍ថា ប្រជាពលរដ្ឋដែលកាន់កាប់ដីនៅសន្សំកុសលទី២ និងទី៦ សង្កាត់បឹងទំពុន គឺពួកគាត់កាន់កាប់ដោយខុសច្បាប់។ ករណីនេះ លោកថា រដ្ឋាភិបាលមិនមានវិធានការផ្តល់សំណងឱ្យនោះទេ។
លោកមានប្រសាសន៍ដូចនេះថា៖ «ការកាន់កាប់របស់គាត់មិនស្របច្បាប់ ទោះជាយូរប៉ុណ្ណាក៏ដោយ អញ្ចឹងវាអត់មានការទាមទារសំណង ឬសាលារាជធានីត្រូវផ្តល់សំណងឱ្យនោះទេ គាត់ទៅកាន់កាប់យកបឹងរបស់រដ្ឋខុសច្បាប់»។
នាយករងទទួលបន្ទុកផ្នែកឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការលីកាដូ លោក អំ សំអាត មានប្រសាសន៍ថា រដ្ឋាភិបាលគួរតែរកវិធីដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លីជូនប្រជាពលរដ្ឋឱ្យមានតម្លាភាព ទើបធ្វើឱ្យការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចិរភាព។
ប៉ុន្តែលោក សំអាត បញ្ជាក់ថា បើរដ្ឋាភិបាល និងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធមិនពន្លឿនដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លីជូនប្រជាពលរដ្ឋឱ្យបានឆាប់ទេ ការតវ៉ា និងបញ្ហាប្រឈមនានា នឹងកើតមាននៅថ្ងៃខាងមុខ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ « បញ្ហាប្រឈមវាអាចមានបាតុកម្ម ឬមានការតវ៉ា ហើយអាចប្រឈមនឹងអំពើហិង្សា និងការចាប់ខ្លួនប្រជាពលរដ្ឋ កន្លងមកយើងតែងតែលើកឡើងថា រងគ្រោះដោយសារដីធ្លី ហើយជាប់ពន្ធនាគារដោយសារដីធ្លី ហើយបញ្ហាហ្នឹងក៏មិនល្អដែរសំរាប់មុខមាត់អាជ្ញាធរ គេនឹងរិះគន់ថាជាការរំលោភបំពានលើសិទ្ធិពលរដ្ឋ»។
សេចក្តីជូនដំណឹងរបស់ទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី បញ្ជាក់ទៀតថា ចំពោះផ្ទៃបឹងទំពុនទាំងពីរដែលទទួលរងការរំលោភបំពានពីប្រជាពលរដ្ឋ និងឈានដល់ការសាងសង់ជាសំណង់រឹងមាំយូរឆ្នាំហើយនោះ រដ្ឋបាលរាជធានីភ្នំពេញ ត្រូវធ្វើប្រទានកម្មជូនពលរដ្ឋតាមស្ថានភាពជាក់ស្តែង ហើយក្រុមហ៊ុនត្រូវដោះស្រាយជាគោលនយោបាយជូនពលរដ្ឋដែលបានកាន់កាប់ផ្ទៃអាងខុសច្បាប់តាមស្ថានភាពជាក់ស្តែង ដោយក្នុងតម្លៃ២០ដុល្លារទៅ៦០ដុល្លារក្នុងមួយម៉ែត្រការ៉េ។
ក្រោយមក នៅថ្ងៃទី១៤ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៨ រដ្ឋាភិបាលបានចេញអនុក្រឹត្យមួយស្តីពីការកំណត់ផ្ទៃអាងស្តុកទឹកបឹងទំពុន១២,៩ហិកតា ស្ថិតក្នុងសង្កាត់បឹងទំពុន ខណ្ឌមានជ័យ ជាសម្បត្តិសាធារណៈរបស់រដ្ឋ និងធ្វើអនុប្រយោគនូវផ្ទៃបឹងទំហំ៣៥ហិកតា ទៅក្រុមហ៊ុន ភ្នំពេញ ព្រីខាស ផ្លេន ធ្វើការអភិវឌ្ឍទៅជាតំបន់ពាណិជ្ជកម្ម តំបន់លំនៅឋាន និងសួនបៃតង។ អនុក្រឹត្យដដែលនេះបញ្ជាក់ថា រាល់ឯកសារពាក់ព័ន្ធនឹងការកាន់កាប់និងឯកសារទិញលក់កន្លងមក ត្រូវទុកជាមោឃៈ។
បើតាមសេចក្តីជូនដំណឹងរបស់សាលារាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធបានចុះវាស់វែងនិងកំណត់ព្រំដីក្នុងផ្ទៃបឹងទំពុនទំហំ៤៧,៩ហិកតា ស្ថិតក្នុងសង្កាត់បឹងទំពុន១ ខណ្ឌមានជ័យ។ ក្រោយវាស់វែងរួច សាលារាជធានីភ្នំពេញ កាត់ផ្ទៃដីទំហំ៣៥ហិកតា ទៅឱ្យក្រុមហ៊ុនធ្វើការអភិវឌ្ឍ និងនៅសល់១២,៩ហិកតា ទុកជាសម្បត្តិរដ្ឋវិញ៕
