ក្រសួងអប់រំ បាននិយាយថា ខ្លួនកំពុងរកលទ្ធភាពឱ្យកុមារជាង៣ម៉ឺននាក់ រស់នៅខេត្តជាប់ព្រំដែនថៃ មានឱកាសសិក្សា ខណៈសាលារៀន៥០កន្លែងនៅតំបន់ព្រំដែននោះ ត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាមណ្ឌលចត្តាឡីស័ក។
ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា កាលពីថ្ងៃម្សិលមិញ បាននិយាយក្នុងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានថា បើទោះជារដ្ឋាភិបាលបានបើកបវេសនកាលឆ្នាំសិក្សាថ្មី ដែលបានចាប់ផ្តើមតាំងពីថ្ងៃទី១១ ខែមករា ឆ្នាំ២០២១មក ប៉ុន្តែសាលារៀនចំនួន៥០កន្លែង នៅខេត្តបាត់ដំបង បន្ទាយមានជ័យ និងខេត្តឧត្តរមានជ័យ នៅមិនទាន់អាចដំណើរការសិក្សាឡើងវិញដូចសាលាផ្សេងទៀតបាននៅឡើយ ដោយសារអាជ្ញាធរខេត្តជាប់ព្រំដែន បានប្រើប្រាស់សាលាទាំងនោះធ្វើជាមជ្ឈមណ្ដលសម្រាប់ធ្វើចត្តាឡីស័ក សម្រាប់ពលករខ្មែរមកពីថៃ។
ក្នុងចំណោមសាលារៀនទាំង៥០កន្លែងនោះ ក្រសួងថា មានសាលាបឋមសិក្សាចំនួន១៣កន្លែង អនុវិទ្យាល័យ១៨កន្លែង និងវិទ្យាល័យ១៩កន្លែង ដែលមានសិស្សសិក្សាសរុបចំនួន៣២ ០០០នាក់។
ករណីនេះ ក្រសួងថា ខ្លួនកំពុងសហការជាមួយអង្គការ យូនីសេហ្វ ក្នុងការរិះរកវិធីឆ្លើយតបបន្ទាន់ ចំពោះតម្រូវការសិក្សារបស់សិស្សដែលពុំទាន់អាចទៅរៀនបាននេះ។
ក្រសួងគូសបញ្ជាក់ថា ជាការវាយតម្លៃ តម្រូវការធំបំផុតចំពោះសិស្សដែលរងផលប៉ះពាល់ គឺខ្វះសៀវភៅសិក្សាដែលត្រូវរៀនពីចម្ងាយ ហើយថា៖ «ដើម្បីឆ្លើយតបចំពោះតម្រូវការនេះ យូនីសេហ្វ ដោយមានការគាំទ្រថវិកាពីប្រទេសស៊ុយអែត បានទិញសៀវភៅសិក្សាមុខវិជ្ជាគោលសម្រាប់ចែកជូនសិស្ស […] ចាប់ពីថ្នាក់ទី១ ដល់ថ្នាក់ទី១២ មានចំនួនជាង ៣ម៉ឺន៥ពាន់ក្បាល [៣៥ ០៥៥] ត្រូវបានចែកជូនទៅសិស្សឱ្យអាចបន្តការសិក្សារបស់ពួកគេបាន»។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា លោក ហង់ ជួនណារ៉ុន បានលើកឡើងក្នុងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មាននោះដែរថា ទោះបីជាកម្ពុជាកំពុងជួបប្រទះការលំបាកពីការឆ្លងរាលដាលជំងឺកូវីដ១៩ក៏ដោយ ក៏ក្រសួងត្រូវប្រឹងប្រែងឱ្យអស់លទ្ធភាព ដើម្បីឱ្យសិស្សអាចនៅតែបន្តការសិក្សាបាន និងធានាថា ពួកគេមានសុវត្ថិភាពពីជំងឺនេះ។
លោកថា៖ «ដូច្នេះហើយបានជាការផ្តល់សៀវភៅសិក្សានៅពេលនេះដល់សិស្សដែលរងផលប៉ះពាល់ គឺជាការអន្តរាគមន៍ចំពោះមុខដ៏មានសារៈសំខាន់ ដើម្បីជួយឱ្យពួកគេនៅតែបន្តការសិក្សាបាន»។
គ្រូបង្រៀនម្នាក់នៅសាលាបឋមសិក្សាថ្មពួក ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ លោក ដែន ពេញ មានប្រសាសន៍ថា ក្រោយពីអាជ្ញាធរខេត្តបានយកសាលាទៅធ្វើមណ្ឌលសម្រាប់ធ្វើចត្តាឡីស័កនោះ បានធ្វើឱ្យសិស្សនៅសាលានេះមួយចំនួនត្រូវរៀននៅតាមផ្ទះ និងខ្លះទៀតរៀននៅតាមវត្តអារាម។
លោកបន្តថា សៀវភៅសិក្សា ពុំមែនជាបញ្ហាចោទសម្រាប់សិស្សនោះទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលបញ្ហាប្រឈមរបស់សិស្សនៅពេលនេះ គឺបញ្ហាអនាម័យនិងវិធានការទប់ស្កាត់ការឆ្លងជំងឺកូវីដ១៩ ខណៈកុមារប្រមាណ៨០ភាគរយប៉ុណ្ណោះដែលមានលទ្ធភាពពាក់ម៉ាស់។
លោកថា៖ «នៅតាមសាលារៀនក្មេងមានបន្ទប់ទឹកគ្រប់គ្រាន់ មានកន្លែងលាងដៃគ្រប់គ្រាន់ ដល់រៀនកន្លែងតាមខ្នងផ្ទះ វាខ្វះខាតខាងទឹក»។
អគ្គលេខាធិការសមាគមគ្រូបង្រៀនកម្ពុជាឯករាជ្យ នៅខេត្តបាត់ដំបង លោក ម៉ែន សុខធៃ និយាយថា លោកមានការព្រួយបារម្ភពីអនាគតរបស់កុមារនៅតាមព្រំដែន បើសិនពួកគេនៅតែបាត់ឱកាសចូលរៀននៅតាមសាលារៀន ខណៈឪពុកម្តាយពួកគេមានជីវភាពក្រីក្រ។
លោកថា៖ «ការចែកសៀវភៅបានត្រឹមម៉ាចែកទេ ព្រោះទៅដល់ផ្ទះ ភាគរយតិចបំផុតដែលម៉ែឪយកចិត្តទុកដាក់ឱ្យកូនអាន កូនរៀន ព្រោះនៅតាមព្រំដែនសព្វថ្ងៃនេះ កត្តាជីវភាពខ្វះខាតមែនទែន បើយើងមកជួប បានយើងដឹង»។
គ្រូបង្រៀនរូបនេះបានអំពាវនាវទៅក្រសួងអប់រំ ជំរុញឱ្យមានការបង្កើតមណ្ឌលចត្តាឡីស័កដាច់ដោយឡែកចេញពីសាលារៀន ដើម្បីឱ្យសិស្សអាចមានលទ្ធភាពបានចូលរៀនវិញ។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា លោក រស់ សុវាចា ឱ្យដឹងបន្ថែមតាមបណ្តាញសង្គមតេឡេក្រាម នៅថ្ងៃនេះថា ក្រសួងបាននិងកំពុងបន្តពិនិត្យ និងប្រមូលផ្តុំគ្រឹះស្ថានសិក្សាជាមណ្ឌលចត្តាឡីស័ក ដើម្បីផ្តល់លទ្ធភាពឱ្យសិស្សបានចូលរៀននៅគ្រឹះស្ថានសិក្សារបស់ខ្លួនតាមទិដ្ឋភាពជាក់ស្តែង ក្រោយមានការបាញ់ថ្នាំសម្លាប់មេរោគរួចរាល់តាមវិធានការរបស់ក្រសួងសុខាភិបាល។
លោកគូសបញ្ជាក់ថា នៅចំពោះមុខនេះ មិនមានការប៉ះពាល់ដល់ដំណើរការសិក្សារបស់សិស្ស ដែលគ្រឹះស្ថានសិក្សារបស់ពួកគេត្រូវបានយកទៅធ្វើជាមណ្ឌលចត្តាឡីស័កនោះទេ។
លោកបន្តថា គណៈគ្រប់គ្រងគ្រឹះស្ថានសិក្សាដែលបានប្រើប្រាស់ជាមណ្ឌលចត្តាឡីស័កទាំងនោះ បានអនុញ្ញាតឱ្យសិស្សរៀននៅទីតាំងក្បែរសាលារៀន និងសាលាខ្លះទៀតបានប្រើប្រាស់ផ្ទះនាយក នាយករង ឬផ្ទះគ្រូបង្រៀនដែលនៅជិត ដើម្បីឱ្យសិស្សបានរៀន ជាដើម។
ទោះយ៉ាងណា នាយិកាអង្គការ យូនីសេហ្វ ប្រចាំកម្ពុជា លោកស្រី ហ្វ័រូហ្វ ហ្វយូហ្សិថ បានលើកឡើងក្នុងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ក្រសួងថា កុមារគ្រប់រូបមានសិទ្ធិទទួលបានការអប់រំ ហើយយើងត្រូវរួមគ្នាបំពេញនូវសិទ្ធិនោះឱ្យពួកគេ។
លោកស្រីបានលើកទឹកចិត្តដល់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ឱ្យពិនិត្យនូវជម្រើសដទៃទៀតក្នុងការគាំទ្រដល់ការវិលត្រឡប់ប្រកបដោយសុវត្ថិភាពរបស់កម្មករចំណាកស្រុក ហើយការចាត់ទុកការប្រើប្រាស់សាលារៀនជាមជ្ឈមណ្ឌលចត្តាឡីស័ក គួរតែជាជម្រើសចុងក្រោយ ដើម្បីកាត់បន្ថយនូវផលប៉ះពាល់ចេញពីការបិទសាលារៀនទាំងនោះ៕
