ក្រុមការងារបុរាណវិទ្យានៃក្រសួងបរិស្ថាន កំពុងសិក្សាទៅលើផូស៊ីលឆ្អឹងសត្វ នៅកោះប៉ា ជាប់ព្រំដែនជម្រកសត្វព្រៃតាតៃ ឃុំបាក់ខ្លង ស្រុកមណ្ឌលសីមា ខេត្តកោះកុង ដែលឆ្អឹងនេះអាចមានទំនាក់ទំនងនឹងសត្វក្នុងសម័យដែលមានដាយណូស័រស់នៅ។
មន្ត្រីនាយកដ្ឋានតំបន់បេតិកភណ្ឌនៃអគ្គនាយកដ្ឋានសហគមន៍មូលដ្ឋាននៃក្រសួងបរិស្ថាន លោក លឹម វណ្ណច័ន្ទ ត្រូវបានស្រង់ប្រសាសន៍មកផ្សព្វផ្សាយក្នុងទំព័រហ្វេសប៊ុកក្រសួងបរិស្ថានថា នៅថ្ងៃទី៩ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២១ មានការរកឃើញផូស៊ីលឆ្អឹងសត្វកប់ក្នុងថ្ម មានប្រវែង៧០ស.ម និងទទឹង២០ស.ម នៅក្បែរដែនជម្រកសត្វព្រៃតាតៃ។
លោកបន្តថា នេះអាចជាផូស៊ីលឆ្អឹងសត្វដំបូងដែលរកឃើញនៅកម្ពុជា និងលេចចេញមកក្នុងស្រទាប់ថ្មភក់ផ្នែកខាងក្រោមនៃកោះដែលទឹកសមុទ្រច្រោះរាល់ថ្ងៃ។
លោកបន្ថែមថា៖ «តាមរយៈផែនទីភូគព្ភសាស្ត្រតំបន់នេះមានអាយុកាលក្នុងស័កទី២ [៦៥លាន-១៩០លានឆ្នាំ] មានន័យថា អាចមានទំនាក់ទំនងនឹងសត្វដែលរស់នៅក្នុងពេលដែលដាយណូស័រនៅមានជីវិត»។
រដ្ឋលេខាធិការ និងជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថាន លោក នេត្រ ភក្ត្រា មានប្រសាសន៍នៅថ្ងៃទី១១ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២១ ថាការសិក្សាទៅលើផូស៊ីលឆ្អឹងសត្វនេះ គឺជាការស្រាវជា្រវថ្មីមួយទៀត ដើម្បីធ្វើការពិនិត្យឱ្យដឹងថា តើនៅក្នុងតំបន់ការពារធម្មជាតិមានប្រវត្តិបែបណា និងមានការវិវត្តយ៉ាងណា ពាក់ព័ន្ធនឹងធនធានធម្មជាតិតាំងតែពីដើមមក។
លោកថ្លែងថា៖ «យើងសិក្សាសក្តានុពលនៃប្រភេទធនធានធម្មជាតិនៅតំបន់មួយចំនួនដែលបានបន្សល់ទុកនូវផូស៊ីល ដើម្បីសិក្សាពីការផ្សារភ្ជាប់បច្ចុប្បន្ននិងអតីតកាល ពីការវិវត្តនៃប្រភេទធនធានធម្មជាតិរបស់យើង ក៏ដូចជាបេតិកភណ្ឌផ្សេងៗទៀតដែរ»។
លោកបន្ថែមថា៖ «អញ្ចឹងគាត់ [មន្ត្រីជំនាញក្រសួង] ធ្វើការសិក្សា គោលបំណងគឺដើម្បីចងក្រងទិន្នន័យឱ្យបានច្បាស់លាស់។ ហើយទី២ ដើម្បីធ្វើយ៉ាងម៉េចផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងគោលបំណងទេសចរណ៍ផងដែរ ពីព្រោះការចូលទៅទស្សនាក្នុងតំបន់ការពារធម្មជាតិ នៅក្នុងនាមជាទេសចរណ៍ធម្មជាតិនេះ គឺយើងមិនមែនមើលត្រឹមតែព្រៃ មើលសត្វព្រៃនៅពេលបច្ចុប្បន្នទេ ក៏ប៉ុន្តែត្រូវស្វែងយល់ពីអតីតកាលនៃតំបន់នោះ ថាតើវាមានការវិវត្តយ៉ាងម៉េច»។
គួរបញ្ជាក់ថា កន្លងមក មន្ត្រីជំនាញក្រសួងបរិស្ថាន ក៏ធ្លាប់បានធ្វើកំណាយស្រាវជ្រាវអំពីប្រភេទ ផូស៊ីលមួយចំនួនទៀតផងដែរ ដូចជា ផូស៊ីលដើមឈើដែលបានក្លាយជាថ្ម ប្រវែងប្រមាណ១៣ម៉ែត្រ និងទីតាំងផូស៊ីលឈើចំនួន១៨កន្លែងផ្សេងទៀតដែលបានរកឃើញនៅក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃលំផាត់ ខេត្តរតនគិរី និង ផូស៊ីលខ្យងថ្ម អាម៉ូនីត (Ammonite) ដែលបានរកឃើញកាលពីឆ្នាំ២០១៩ នៅដែនជម្រកសត្វព្រៃស្រែពក ខេត្តមណ្ឌលគិរី ជាដើម៕
