ក្រសួងសុខាភិបាលបានដាក់ចេញគោលការណ៍សារជាថ្មី ដោយណែនាំឱ្យអ្នកជំងឺកូវីដ-១៩កម្រិតស្រាលព្យាបាលនៅផ្ទះ ដើម្បីជួយសម្រាលបន្ទុករបស់ក្រុមគ្រូពេទ្យនិងថវិកាចំណាយរបស់រដ្ឋ ស្របពេលស្ថានភាពរីករាលដាលនៃជំងឺផ្លូវដង្ហើមថ្មីមួយនេះមិនមានសញ្ញាថមថយ។
ក្នុងសេចក្តីប្រកាសចុះថ្ងៃទី២០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២១ រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងសុខាភិបាល លោក ម៉ម ប៊ុនហេង បានសម្រេចឱ្យអ្នកជំងឺកូវីដ-១៩កម្រិតស្រាលឬគ្មានរោគសញ្ញា ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ព្យាបាលដាច់ដោយឡែកនៅផ្ទះដោយខ្លួនឯង ក្រោមការផ្តល់ប្រឹក្សាពីគ្រូពេទ្យនិងគ្រប់គ្រងរបស់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានតាមនីតិវិធីប្រតិបត្តិស្តង់ដារថ្មី។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងសុខាភិបាល លោកស្រី ឱ វណ្ណឌីន ប្រាប់ វីអូឌី នៅថ្ងៃទី២១ ខែមិថុនានេះថា គោលការណ៍ថ្មីនេះធ្វើឡើងដើម្បីជួយសម្រាលបន្ទុកគ្រូពេទ្យ និងចំនួនគ្រែពេទ្យនៅតាមមន្ទីរពេទ្យផ្សេងៗដែលមានចំនួនកម្រិតសម្រាប់មើលថែអ្នកជំងឺកូវីដ-១៩ស្រាលៗឬមិនមានរោគសញ្ញា ដែលមានប្រមាណ៨០ភាគរយនៃអ្នកជំងឺសរុប។
លោកស្រីមានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រសិនបើគ្រប់គ្នានៅក្នុងពេទ្យ ដល់ពេលពេញទៅ នៅពេលមានអ្នកជំងឺធ្ងន់ចូលទៅ យើងអត់មានកន្លែងដាក់គាត់ទេ ព្រោះអ្នកជំងឺធ្ងន់ទាមទារការជួយសង្គ្រោះនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ មិនអាចសង្គ្រោះនៅផ្ទះបានទេ។ អ៊ីចឹងវាជារឿងមួយដែលសម្រាលបន្ទុក ហើយក្នុងហ្នឹងក៏យើងអាចលៃលករក្សាទីកន្លែងខ្លះដើម្បីទទួលអ្នកជំងឺដែលធ្ងន់ ដើម្បីយើងអាចជួយសង្គ្រោះអាយុជីវិតគាត់បាន»។
មន្រ្តីអ្នកនាំពាក្យរូបនេះបន្ថែមថា វិធានការថ្មីនេះក៏ជួយកាត់បន្ថយបន្ទុកចំណាយថវិកាផ្សេងៗរបស់រដ្ឋាភិបាលនិងអ្នកជំងឺផ្ទាល់ នៅអំឡុងពេលស្នាក់នៅក្នុងមណ្ឌលថែទាំឬមន្ទីរពេទ្យ ខណៈអ្នកជំងឺកម្រិតនេះ អាចតាមដានស្ថានភាពសុខភាពនៅផ្ទះបាន ក្រោមកិច្ចសហការជាមួយគ្រូពេទ្យ។
លោកស្រីថ្លែងបន្ថែមថា៖ «វាមិនមែនកាត់បន្ថយតែរដ្ឋទេ បុគ្គលក៏កាត់បន្ថយដែរ ពីព្រោះបុគ្គលគាត់ទៅពេទ្យ គាត់ពិបាក គាត់ត្រូវចំណាយថវិកាផ្ទាល់ខ្លួន គាត់ទិញនេះទិញនោះ ទិញរបស់របរប្រើប្រាស់ខ្លួនគាត់។ តែបើគាត់នៅផ្ទះ គាត់មានរបស់គាត់ស្រាប់ អីស្រាប់ គាត់អត់មានចាំបាច់ត្រូវការចំណាយលុយសម្រាប់ការសម្រាកពេទ្យរបស់គាត់ទេ»។
លោក ប៉ា ចន្ទរឿន លើកឡើងថា លោកមិនមែនជាអ្នកជំនាញខាងសុខាភិបាល ប៉ុន្តែក្នុងនាមលោកជាអ្នកជំនាញខាងវិទ្យាសាស្រ្តសង្គម មើលឃើញថា វិធានការព្យាបាលអ្នកជំងឺកូវីដ-១៩កម្រិតស្រាលនៅផ្ទះ ជាមធ្យោបាយមួយជួយបន្ធូរបន្ថយបន្ទុកចំណាយរបស់រដ្ឋាភិបាល និងសម្រាលបន្ទុកធនធានគ្រូពេទ្យក្នុងការថែទាំអ្នកជំងឺ។
យ៉ាងណា លោកថា រដ្ឋាភិបាល ជាពិសេសក្រសួងសុខាភិបាលគួរបង្កើនការផ្សព្វផ្សាយបញ្ជ្រៀបការយល់ដឹងរបស់ពលរដ្ឋចំពោះវិធានការថ្មីរបស់ខ្លួន និងបញ្ចូលការអប់រំផ្នែកផ្លូវចិត្ត ដើម្បីកុំឱ្យអ្នកជំងឺមានការភិតភ័យ និងចូលរួមទប់ស្កាត់ជំងឺទាំងអស់គ្នា។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «បន្ថែមពីលើការចេញជាឯកសារលាយលក្ខណ៍អក្សរ គួរតែមានជាវីដេអូឬក៏បង្កើនការផ្សព្វផ្សាយឱ្យបានទូលំទូលាយ ជាពិសេសឱ្យប្រជាពលរដ្ឋងាយយល់ ងាយធ្វើតាម ទើបយន្តការនៃការបង្កើតឱ្យមានការព្យាបាលជំងឺកូវីដនៅតាមផ្ទះហ្នឹង មានប្រសិទ្ធភាព»។
ដោយឡែក នាយកប្រតិបត្តិសម្ព័ន្ធគណនេយ្យភាពសង្គម លោក សន ជ័យ ថ្លែងថា គោលការណ៍ថ្មីរបស់ក្រសួងអាចនឹងជួបការលំបាកនៅពេលអនុវត្តជាក់ស្តែង ពិសេសលើអ្នកជំងឺដែលស្នាក់នៅក្នុងទីប្រជុំជនឬតាមបន្ទប់ជួលក្បែររោងចក្រកាត់ដេរ ដែលពិបាកកាត់ផ្តាច់ពួកគេមិនឱ្យពាក់ព័ន្ធសមាជិកគ្រួសារនិងអ្នកជិតខាង។
លោកថា៖ «បរិបទនៃការរស់នៅរបស់ពលរដ្ឋនៅទីប្រជុំជន គឺជាការបារម្ភមួយ ខណៈពេលដែលការស្នាក់នៅផ្ទះតូចចង្អៀតនៅក្នុងផ្ទះល្វែងដែលមានសមាជិក-សមាជិកាច្រើន គឺជារឿងមួយដែលយើងនៅតែបារម្ភ ទោះបីជាគោលការណ៍យើងគិតគូរដល់ចំណុចហ្នឹងក៏ដោយ»។
លោកបន្ថែមថា ប្រសិនបើអត្រាឆ្លងកើនឡើងខ្ពស់ជាងពេលបច្ចុប្បន្ន អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាននៅតំបន់ដែលផ្ទុះការចម្លងខ្លាំង អាចនឹងមានបញ្ហាខ្វះខាតកម្លាំងក្នុងការគ្រប់គ្រងនិងទប់ស្កាត់មិនឱ្យអ្នកជំងឺឬអ្នកជាប់ធ្វើចត្តាឡីស័កក្នុងមូលដ្ឋានរបស់ខ្លួន។
លោកថ្លែងថា៖ «មានតែពឹងឱ្យប្រជាពលរដ្ឋជួយមើលប្រជាពលរដ្ឋខ្លួនឯង ហើយអាជ្ញាធរ ប្រសិនបើមានការបំពានបម្រាមអីធ្ងន់ធ្ងរ គឺត្រូវមានការឆ្លើយតបឬចាត់វិធានការភ្លាមៗដើម្បីឃាត់ទុក ដើម្បីឱ្យពួកគាត់អនុវត្តទៅតាមវិធានការរបស់សុខាភិបាល»។
យោងតាមគោលការណ៍ណែនាំក្នុងនីតិវិធីប្រតិបត្តិស្តង់ដារសម្រាប់គ្រប់គ្រង ថែទាំ និងព្យាបាលអ្នកជំងឺកូវីដ-១៩ របស់ក្រសួងសុខាភិបាល ចុះថ្ងៃទី២០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២១ ដែលមានកម្រាស់៣២ទំព័រ បានបែងចែកអ្នកជំងឺកូវីដ-១៩កម្រិតស្រាល គឺជាអ្នកដែលមិនមានចេញរោគសញ្ញាឬមានរោគសញ្ញាកម្រិតស្រាល ដូចជា ក្តៅខ្លួន អស់កម្លាំង ក្អក តឹងច្រមុះ ហៀរសំបោរ ឈឺបំពង់ក ឈឺក្បាល និងឈឺសាច់ដុំ ជាដើម៕
