កម្មកររោងចក្រចំនួន ៣៣នាក់ បានស្លាប់ និងជិត ១ ៥០០នាក់ បានរងរបួសធ្ងន់ និងស្រាលក្នុងករណីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ក្នុងរយៈពេល៦ខែដើមឆ្នាំ២០២១។
តាមរបាយការណ៍ពីបេឡារបបសន្តិសុខសង្គម ហៅកាត់ ប.ស.ស ឱ្យដឹងនៅថ្ងៃអង្គារនេះថា ក្នុងរយៈពេល៦ខែដើមឆ្នាំនេះ ករណីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍កើតលើកម្មករនិយោជិតធ្វើការក្នុងវិស័យរោងចក្រកាត់ដេរ អំឡុងធ្វើដំណើរក្នុងម៉ោងការងារតាមមធ្យោបាយផ្សេងៗរាប់ទាំងម៉ូតូ និងរថយន្តសរុបមាន ១ ៣៣៣ ករណី ក្នុងនោះស្លាប់ ៣៣នាក់ របួសធ្ងន់មាន ៣២៨នាក់ និងរបួសស្រាលមាន ១ ១៦៣នាក់។
តែយ៉ាងណា របាយការណ៍ពី ប.ស.ស ដដែល បញ្ជាក់ថា អត្រាគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍លើកម្មករនៅក្នុងរយៈពេល៦ខែដើមឆ្នាំនេះ បានថយចុះ ៥២ភាគរយ ធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នាក្នុងឆ្នាំ២០២០។
របាយការណ៍ដដែល ឱ្យដឹងដែរថា ក្នុងចំណោមករណីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នោះ កម្មកររោងចក្រចំនួន ២៧៦នាក់ ដែលភាគច្រើនជាស្រ្តី បានរងរបួស ក្នុងពេលធ្វើដំណើរតាមរថយន្តរួមគ្នាច្រើន ក្នុងនោះមាន ៣២នាក់រងរបួសធ្ងន់។
មន្រ្តីប.ស.ស មួយរូប ដែលប្រាប់ក្នុងលក្ខខណ្ឌសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ ឱ្យដឹងថា ភាគច្រើននៃគ្រោះថ្នាក់ គឺកើតនៅតាមបណ្តោយផ្លូវដែលមានបណ្តុំរោងចក្រច្រើន ដូចជា ក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺ តាកែវ និងស្វាយរៀង។ លោកថា បញ្ហានេះភាគច្រើន កើតឡើងដោយសារអ្នកបើកបរមិនគោរព ឬមិនយល់ដឹងពីច្បាប់ចរាចរណ៍ច្បាស់លាស់ និងកត្តាយានយន្ត ខណៈរថយន្តខ្លះផ្ទុកកម្មកររហូតដល់ ៥០នាក់ ទៅ៦០នាក់។
ប្រភពដដែលនិយាយថា៖ «កត្តាមនុស្សហ្នឹងគឺសំខាន់ណាស់ ហើយយើងព្យាយាមផ្សព្វផ្សាយទៅគាត់គឺចង់ឱ្យគាត់ផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថពីការបើកបរដោយប្រថុយប្រថាន មកការបើកបរប្រកបដោយការទទួលខុសត្រូវ ដើម្បីកុំឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍»។
ប្រធានអង្គការមូលនិធិរបួសអាស៊ី លោក គឹម បញ្ញា លើកឡើងថា បញ្ហាករណីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍លើកម្មកររោងចក្រដែលធ្វើដំណើររួមគ្នាច្រើនតាមរថយន្តប្រភេទដឹកទំនិញ បានកើតឡើងស្ទើររៀងរាល់ខែ ហើយករណីខ្លះឈានដល់ការបាត់បង់អាយុជីវិត និងពិការ។ លោកបន្ថែមថា ដូចជាករណីកើតឡើងនៅស្រុកសំរោងទង ខេត្តកំពង់ស្ពឺ កាលពីខែសីហាកន្លងទៅ ដែលធ្វើឱ្យកម្មករចំនួន៤នាក់បានស្លាប់ និងរងរបួសធ្ងន់ស្រាលជាង ២០នាក់។
លោកថា បញ្ហានេះបានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពកម្មកររងគ្រោះ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ ហើយក៏បានធ្វើឱ្យខាតបង់ដល់ភាគីថៅកែរោងចក្រ និងបង្កើនបន្ទុករបស់រដ្ឋាភិបាល តាមរយៈបេឡារបបសន្តិសុខសង្គម ដែលត្រូវចំណាយលើថ្លៃព្យាបាល និងការធានារ៉ាប់រងផ្សេងទៀត ដោយមិនទាន់គិតពីបញ្ហាប្រឈមចំពោះគ្រោះថ្នាក់សុខភាព បញ្ហាជំងឺឆ្លង ពិសេសជំងឺរាតត្បាតកូវីដ-១៩ ដោយសារការធ្វើដំណើរប្រច្រៀតគ្នាច្រើនក្នុងរយៈពេលយូរ។
ប្រភពដដែលបន្ថែមថា បញ្ហានេះទាមទារឱ្យមានការចូលរួមវិភាគទានទាំងភាគីកម្មករ ភាគីថៃកែ និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធរបស់រដ្ឋាភិបាល ក្នុងការជំរុញឱ្យភាគីម្ចាស់រថយន្តដឹកកម្មករផ្លាស់ប្តូរពីការប្រើប្រាស់ប្រភេទរថយន្តដឹកទំនិញ មករថយន្តក្រុង ឬកែសម្រួលលក្ខខណ្ឌសុវត្ថិភាពរថយន្តដោយដាក់កៅអី និងកាត់បន្ថយចំនួនអ្នកជិះ តាមរយៈការបង្កើនថ្លៃសេវាដឹកជញ្ជូនជាដើម។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «បញ្ហាគេថាអត់មានលុយដើម្បីប្តូរទេ វាផ្តោតអីចឹងថា អត់មានលុយសម្រាប់ប្តូរទេ ទាំងអ្នកបើកបរក្តី ទាំងស្ថាបនពាក់ព័ន្ធក្តី។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំចង់ឱ្យយល់ឃើញថា លុយវាសំខាន់ហើយ ប៉ុន្តែ យើងអាចមានវិធីសាស្រ្តដែលអាចកៀរគរយកធនធាន យកលុយហ្នឹងយកមកប្រើប្រាស់បាន ប្រសិនបើយើងមានការប្តេជ្ញាចិត្ត យើងមានព័ត៌មានច្បាស់លាស់ យើងមានយុទ្ធសាស្រ្ត និងផែនការសកម្មភាពជាក់លាក់»។
ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពកម្ពុជា អ្នកស្រី យ៉ាង សោភ័ណ្ឌ មើលឃើញថា ស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ពេលធ្វើដំណើរតាមរថយន្តរួមគ្នារបស់កម្មករ មិនមានភាពល្អប្រសើរនោះទេ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយ ដោយសារខ្វះការចូលរួមដោះស្រាយពីភាគីរដ្ឋាភិបាល និងថៅកែនិយោជក។
អ្នកស្រីថា ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពកូវីដ-១៩ កម្មករកំពុងជួបបញ្ហាប្រឈមផ្នែកជីវភាព ដោយសារមិនសូវមានការងារថែមម៉ោង មិនអាចបង្កើនថ្លៃឈ្នួលធ្វើដំណើរដែលមានពី១០ដុល្លារទៅ១៨ដុល្លារក្នុងមួយខែនោះទេ។
ប្រភពដដែល បន្ថែមថា បញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដែលកើតឡើងកន្លងមក ភាគច្រើនដោយសារអ្នកបើកបរជាបុគ្គលិកឯកជន ដែលមិនមានការបណ្តុះបណ្តាលត្រឹមត្រូវ ខ្វះការគ្រប់គ្រង ហើយខ្លះបើកបរបានប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹងមុនពេលដឹកកម្មករថែមទៀត។
តំណាងសហជីពកម្មកររោងចក្ររូបនេះ បន្តថា និយោជក ឬរដ្ឋាភិបាល គួរតែប្រមែប្រមូលអ្នកបើកបរមកធ្វើការបណ្តុះបណ្តាល និងគ្រប់គ្រងពួកគេដោយផ្ទាល់ទើបអាចដោះស្រាយបញ្ហាបាន។
អ្នកស្រី យ៉ាង សោភ័ណ្ឌ មានប្រសាសន៍ថា៖ «ប្រសិនណាយើងអត់បានធ្វើអីចឹងទេ ខ្ញុំគិតថា បញ្ហាវានៅតែកើតមានអីចឹង ហើយប្រសិនណាទាំងរដ្ឋ ទាំងក្រុមហ៊ុននៅតែព្រងើយកន្តើយចំពោះរឿងពាក់ព័ន្ធនឹងការធ្វើដំណើររបស់កម្មករហ្នឹង ខ្ញុំគិតថា វានៅតែជាបញ្ហាហ្នឹង តែបើយករឿងហ្នឹងជារឿងរួម ហើយយើងគ្រប់គ្រងពួកគាត់វិញ ហើយសុខចិត្តការធ្វើដំណើរហ្នឹងស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់និយោជក ការគ្រប់គ្រងរបស់រដ្ឋវិញ ខ្ញុំគិតថា ចង់មិនចង់ក៏មានការកែប្រែមួយចំនួនដែរ»។
វីអូឌី មិនអាចទាក់ទងសុំការអធិប្បាយពីអ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ លោក ហេង សួរ និងនាយនគរបាលចរាចរណ៍ផ្លូវគោក លោក ថី វិសាល បានទេនៅថ្ងៃអង្គារនេះ៕
