អង្គការអន្តរជាតិចំនួន៦ ដែលធ្វើការងារលើកកម្ពស់សិទ្ធិកុមារ ចេញរបាយការណ៍សិក្សាស្រាវជ្រាវមួយនៅសប្ដាហ៍នេះ ដោយព្រមានថា គោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ជាតិ២០៣០ ដែលកម្ពុជាចង់ក្លាយជាប្រទេសមានចំណូលមធ្យមកម្រិតទាបនោះ អាចនឹងបរាជ័យ ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាល ព្រងើយកន្តើយលើការគោរពសិទ្ធិកុមារ។
របាយការណ៍សិក្សាស្រាវជ្រាវ «កូនសោអនាគត់កម្ពុជា» កម្រាស់ជិត ៤០ទំព័រនេះ ត្រូវបានចងក្រងឡើងដោយអង្គការអន្តរជាតិចំនួន៦ រួមមាន អង្គការសម្ព័ន្ធមូលនិធិកុមារ (Child Fund Alliance) អង្គការភ្លែនអន្តរជាតិ (Plan International) អង្គការជួយសង្គ្រោះកុមារ (Save the Children) ភូមិកុមារអេសអូអេសកម្ពុជា (SOS Children’s Villages Cambodia) អង្គការ Terre De Hommes Netherlands និងអង្គការទស្សនៈពិភពលោក (World Vision)។
របាយការណ៍នេះលើកឡើងថា ការគោរពសិទ្ធិកុមារជាកូនសោដ៏សំខាន់ដើម្បីសម្រេចក្ដីប្រាថ្នារបស់កម្ពុជា ដែលចង់ក្លាយជាប្រទេសមានចំណូលមធ្យមកម្រិតទាបនៅឆ្នាំ២០៣០ និងមានចំណូលខ្ពស់នៅឆ្នាំ២០៥០។
របាយការណ៍បន្តថា វិសមភាពនៃការបែងចែកផលនៃកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងបរិបទនៃការផ្លាស់ប្ដូរក្នុងសង្គម គឺជាឧបសគ្គធំៗពីរ ដែលបានរារាំងការរីកលូតលាស់នៃផ្នែករាងកាយ និងប្រាជ្ញាស្មារតីរបស់កុមារ។
របាយការណ៍នេះកត់សម្គាល់ថា ថ្វីត្បិតតែកំណើនសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាកើនឡើងរហូតក្នុងរយៈពេល ៣០ឆ្នាំចុងក្រោយមកនេះ បាននាំឱ្យកុមារមួយចំនួនរស់នៅក្នុងគ្រួសារធូរធារ មានភាពស្រណុលស្រួល ឆាប់ធំធាត់ និងទទួលបានការអប់រំស្ដង់ដារខ្ពស់ សេវាសុខភាពល្អ ។ល។ ប៉ុន្តែ កុមារកើតក្នុងគ្រួសារក្រីក្ រកុមារតាមទីជនបទដាច់ស្រយាល ជនជាតិភាគតិច និងកុមារពិការ ពិបាកក្នុងការទទួលបានសិទ្ធិជាមូលដ្ឋានរបស់ខ្លួន។
កុមារកម្ពុជាត្រឹម ១១ភាគរយនៅជនបទ និង៣៦ភាគរយនៅភ្នំពេញ ទទួលបានការសិក្សាក្នុងកម្មវិធីអប់រំកុមារតូច។ ក្មេងជំទង់ ៤ភាគរយរៀនចប់ត្រឹមអនុវិទ្យាល័យ។ កុមារក្រិសក្រិនមានចំនួន ៣៤ភាគរយនៅជនបទ និង២៤ភាគរយនៅភ្នំពេញ។ កុមារជិត៣០ភាគរយរស់នៅខ្វះអនាម័យ និងទឹកស្អាតប្រើប្រាស់ ព្រមទាំងបន្ទោរបង់ពាសវាលពាសកាល។
ចំពោះបញ្ហាប្រឈមថ្មីៗវិញ កុមារកម្ពុជាមួយចំនួនក៏ប្រឈមនឹងការកេងប្រវ័ញ្ចនានាបណ្ដាលមកពីការរីកចម្រើននៃបច្ចេកវិទ្យា ការកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទ ពិសេសក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ ការរស់នៅខ្វះភាពកក់ក្ដៅបណ្ដាលមកពីការចំណាកស្រុករបស់ឪពុកម្ដាយ ឬគ្រួសារ បម្រែបម្រួលអាកាសធាតុទឹក និងអនាម័យ។
ម្យ៉ាងទៀត នៅពេលឆ្នាំ២០៣០មកដល់ ជំនួយអភិវឌ្ឍន៍ពីភាគីម្ចាស់ជំនួយអន្តរជាតិ ដើម្បីជួយកុមារកាន់តែតិចទៅៗ ជាហេតុនាំឱ្យស្ថានភាពជាទូទៅនៃកុមារងាយរងគ្រោះកាន់តែមានភាពមិនច្បាស់លាស់។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលផ្នែកទំនាក់ទំនងរបស់អង្គការសម្ព័ន្ធមូលនិធិកុមារ លោក ឃុន ពិសី ប្រាប់តាមរយៈសារតេឡេក្រាមថា ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិល បានផ្ញើរបាយការណ៍ជាទូទៅទៅកាន់ស្ថាប័នទូត ក្រសួងពាក់ព័ន្ធ អង្គការជាតិ អន្តរជាតិ និងសាធារណជន រួមទាំងក្រុមកុមារ និងយុវជន។
លោក ឃុន ពិសី ប្រាប់បន្តថា៖ «គោលបំណងសំខាន់របស់យើង គឺចង់អបអរសាទរនូវកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ រួមទាំងរាជរដ្ឋាភិបាលផងដែរ ដែលបានខិតខំសម្រេចបាននូវសមិទ្ធិផលជាច្រើនផ្នែកសិទ្ធិកុមារ និងពញ្ញាក់អារម្មណ៍ឱ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់ពីអ្នកពាក់ព័ន្ធបន្ថែមទៀតលើបញ្ហាសំខាន់ៗនៃសិទ្ធិកុមារ។ ក្រុមការងារកំពុងបន្តជួបប្រជុំគ្នាបន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការផ្សព្វផ្សាយរបាយការណ៍ ដើម្បីពិភាក្សាពីយុទ្ធសាស្ដ្របន្តទៀត»។
របាយកាណ៍សិក្សាស្រាវជ្រាវនេះ បានបង្ហាញពីការងារអាទិភាពចំនួន ៦ ដើម្បីវិនិយោគលើសិទ្ធិកុមាររួមមាន ការកែលម្អលទ្ធភាពគុណភាព និងការទទួលបានសេវាអប់រំកុមារតូច ប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងកង្វះលទ្ធភាពទទួលបានការអប់រំប្រកបដោយគុណភាព ដោះស្រាយបញ្ហាកិច្ចការពារកុមារដែលមានអត្រាខ្ពស់ កាត់បន្ថយឱ្យបានច្រើនបំផុតនូវអត្រាកុមារខ្វះអាហាររូបត្ថម្ភ កែលម្អលទ្ធភាពទទួលបានសេវាទឹកផឹកមូលដ្ឋាន និងអនាម័យ និងបង្កើនការចូលរួមសម្រេចចិត្តរបស់កុមារ។
ផែនការសកម្មភាពជាតិស្ដីពីការអភិវឌ្ឍកុមារពីឆ្នាំ២០១៦ ដល់ឆ្នាំ២០១៨ របស់គណៈកម្មាធិការជាតិដើម្បីកុមារកម្ពុជា បង្ហាញថា បញ្ហាកុមារកម្ពុជា ផ្សារភ្ជាប់កត្តាសំខាន់ចំនួន ២ គឺកត្តាគ្រួសារ និងសង្គមជាតិ។
ស្ថាប័នជំនាញនេះ ដាក់ចេញនូវយុទ្ធសាស្ដ្រចំនួន៥ ដើម្បីលើកកម្ពស់សិទ្ធិកុមារ ដែលរួមមាន ការលើកកម្ពស់គុណភាពអប់រំ និងជំនាញវិជ្ជាជីវៈ ការលើកកម្ពស់សុខុមាលភាពកុមារ ពង្រឹងកិច្ចគាំពារកុមារ ពង្រឹងកិច្ចសហការអនុវត្តគោលនយោបាយ និងច្បាប់នានា ពង្រឹងយន្តការអនុវត្តឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព។
ការសិក្សា និងអង្កេតនានារបស់តំណាងរដ្ឋាភិបាល និងតំណាងអង្គការសហប្រជាជាតិ ដែលធ្វើការងារលើកកម្ពស់សិទ្ធិកុមារ បង្ហាញថា ក្នុងរយៈពេលជិត ៣០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ស្ថានភាពសិទ្ធិកុមារមានការវិវត្តល្អគួរសម។
សូចនាករទាំងនោះរួមមាន អត្រាមរណភាពទារកពី ១១៦នាក់នៅឆ្នាំ១៩៩២ មកនៅត្រឹមជាង ៣០នាក់នៅឆ្នាំ២០១៦។ អត្រាមរណភាពមាតា (១សែនករណី) ក្នុងពេលសម្រាលកូនចំនួន ៨៩៦នាក់នៅឆ្នាំ១៩៩២ ថយចុះមកនៅ ១៦១នាក់ក្នុងឆ្នាំ២០១៥។
អត្រាកុមារក្រិសក្រិនបានធ្លាក់ចុះពីជាង ៥៦ភាគរយនៅឆ្នាំ១៩៩៦ មកនៅជាង ៣២ភាគរយនៅឆ្នាំ២០១៤ ខណៈអត្រាភាពក្រីក្រ បានថយចុះពីអត្រា ៤៧ភាគរយនៅឆ្នាំ២០០៧ មកនៅជាង ១៣ភាគរយនៅឆ្នាំ២០១៤ ហើយចំណូលជាតិសរុបសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ បានកើនឡើងពីចំនួន ២៥០ដុល្លារនៅឆ្នាំ១៩៩៥ មកដល់១ ៣៨០ដុល្លារ នៅក្នុងឆ្នាំ២០១៨៕
