សហគមន៍នេសាទត្រពាំងរពៅ ជាសហគមន៍មួយក្នុងចំណោមសហគមន៍ចំនួន៥ ស្ថិតនៅឃុំព្រែកត្នោត ស្រុកទឹកឈូ ខេត្តកំពត ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងកាលពីខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០១ និងបានចុះបញ្ជីនៅក្នុងឆ្នាំ២០០៧ នៅក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ មានផ្ទៃក្រឡាសរុប១២៥១ហិកតា (មានដែនអភិរក្ស៥៥០ហិកតា ក្នុងនោះមានព្រៃកោងកាងដែលប្រជាពលរដ្ឋក្នុងសហគមន៍បានដាំប្រមាណជាង៥០ហិកតា)។ សហគមន៍នេះមានសមាជិកចំនួន៥៣៨គ្រួសារ ដោយមានភូមិចំនួនពីរ គឺភូមិត្រពាំងរពៅ និងភូមិព្រែកក្រែង។
ទោះជាយ៉ាងណា ប្រជាសហគមន៍នៃតំបន់នេះកំពុងតែបង្ហាញពីការបារម្ភចំពោះការប៉ះពាល់តំបន់អភិរក្សនេះ បន្ទាប់ពីទទួលដំណឹងថា ក្រុមហ៊ុនឯកជនមួយបានទទួលសិទ្ធិមកអភិវឌ្ឍនៅតំបន់របស់ពួកគេរស់នៅ។
ប្រជាសហគមន៍តំបន់នេះ លើកឡើងថា ប្រសិនជាមានក្រុមហ៊ុនមកអភិវឌ្ឍពិតមែន វានឹងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ជីវៈចម្រុះ និងមុខរបរនេសាទរបស់ពួកគាត់ ខណៈដែលខាងតំណាងក្រុមហ៊ុនបានប្រាប់ថា ក្រុមហ៊ុនទទួលបានសិទ្ធិវិនិយោគបានយ៉ាងត្រឹមត្រូវស្របច្បាប់ពីក្រុមប្រឹក្សាអភិវឌ្ឍន៍កម្ពុជា និងរាជរដ្ឋាភិបាល ដោយនឹងត្រូវចាប់ផ្តើមអភិវឌ្ឍក្នុងពេលឆាប់ៗនេះហើយ។
ដោយសារតែមានបញ្ហានេះ ស្រ្តីពីរនាក់បានចេញមុខការពារសហគមន៍របស់ខ្លួន ទោះបីត្រូវលះបង់ពេលវេលា ថវិកា និងប្រឈមមុខនឹងការគំរាមកំហែងក៏ដោយ។
ស្ថិតនៅក្នុងវ័យជាង៥០ឆ្នាំ អ្នកស្រី ប៉ុន ញូង ជាអនុប្រធានសហគមន៍នេសាទត្រពាំងរពៅ និងជាស្រ្តីដែលមានវ័យចំណាស់ជាងគេក្នុងចំណោមសមាជិកជាស្រ្តីនៅក្នុងសហគមន៍មួយនេះ។ ថ្វីត្បិតតែវ័យរាងជ្រេបន្តិចមែន តែអ្នកស្រីមើលទៅហាក់ដូចជារឹងមាំ ម៉ឺងម៉ាត់ និងមានភាពក្លាហាន ជាពិសេសនៅពេលដែលរំលឹកដល់ពេលដែលគាត់បានពុះពារទៅជួបនាយករដ្ឋមន្រ្តីកម្ពុជា នៅអំឡុងពេលបុណ្យសមុទ្រ កាលពីឆ្នាំ២០១៩កន្លងទៅ។
ក្នុងពេលដែលអង្គុយជជែកគ្នាជាមួយអ្នកសារព័ត៌មាន សមាជិកសហគមន៍នេសាទផ្សេងទៀត នៅក្នុងកញ្ចុះមួយហ៊ុមព័ទ្ធទៅដោយព្រៃកោងកាង មានខ្យល់ត្រជាក់បក់មកពីសមុទ្រ លាយឡំជាមួយនឹងសំឡេងរលកនៃសមុទ្រកំពត អ្នកស្រី ប៉ុន ញូង បានប្រដូចជីវៈចម្រុះនៃព្រៃកោងកាង ទៅនឹងជីវិតរបស់គាត់ និងប្រជានេសាទដទៃទៀតនៅក្នុងសហគមន៍ត្រពាំងរពៅនេះ ដូច្នេះហើយការការពារសហគមន៍នេះពីការអភិវឌ្ឍរបស់ក្រុមហ៊ុន គឺដូចជាការការពារជីវិតរបស់ប្រជាសហគមន៍ដូចគ្នាដែរ។
អ្នកស្រីបានរៀបរាប់ថា៖ «កាលពីថ្ងៃបុណ្យសមុទ្រហ្នឹង ខ្ញុំបានសរសេរលិខិតមួយផ្ទាំងឱ្យចៅអ្នកសរសេរ ខ្ញុំអ្នកប្រាប់ ហើយទៅដោយសម្ងាត់តែ២នាក់ទេ [២នាក់បងស្រី ឡោះ សាឌះ ជនជាតិខ្មែរឥស្លាម និងជាសមាជិកសហគមន៍ ]។ ដល់ពេលទៅដល់ មានទាន់បានជួបឯណា ចូលដល់មាត់ច្រកចូល ប៉ូលិសស្រីម្នាក់គេឆែកសុំមើល ដល់ហើយគេឃើញក្រដាស គេសួរខ្ញុំថា ក្រដាសអី? ខ្ញុំថាក្រដាសនេះទុកទៅជួបសម្តេច ខ្ញុំនិយាយត្រង់អញ្ចឹងតែម្តង»។
បន្ទាប់ពីសួរនាំរឿងក្រដាសដែលគ្រោងយកទៅឱ្យនាយករដ្ឋមន្ត្រីនេះ ប៉ូលិសបានឃាត់ខ្លួនអ្នកស្រី និងនាំអ្នកស្រីទៅស្នងការខេត្តដើម្បីសួរនាំ។
អ្នកស្រី ប៉ុន ញូង បានអះអាងថា៖ «គេបានសួរខ្ញុំថា បើអ៊ុំឯងមានបញ្ហា ម៉េចក៏អ៊ុំឯងមិនធ្វើពីថ្នាក់ក្រោមឡើង ខ្ញុំថាខ្ញុំធ្វើហើយក្មួយ តាំងពី២០១៥នោះ រឿងនេះមិនមែនតែកើតឡើងថ្ងៃនេះទេ ឥលូវខ្ញុំលែងទុកចិត្តហើយ។ ខ្ញុំលែងជឿហើយ ព្រោះលិខិតខ្ញុំ មេដៃខ្ញុំទាំងប៉ុន្មាន វាគ្មានប្រសិទ្ធភាព ដោះមិនចេញ រុញពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ។ ដល់អ៊ីចឹងយើងមានការព្រួយបារម្ភ ក៏សុំប្រថុយចូលទៅជួបសម្តេចឱ្យលោកជួយ ប៉ុន្តែថ្ងៃនោះអត់បានជួបផ្ទាល់»។
អ្នកស្រីបានរំលឹកថា ព្រឹត្តិការណ៍នោះបានកើតឡើងកាលពីថ្ងៃទី២១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩ វេលាម៉ោង១១ព្រឹក។ អ្នកស្រីបានឱ្យដឹងថា ពេលនោះសមត្ថកិច្ចបានធ្វើការសួរនាំរហូតដល់ល្ងាចទើបគេដោះលែងឱ្យមកផ្ទះវិញ ដោយរង់ចាំរហូតលោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ចេញពីកម្មវិធីបុណ្យសមុទ្រ។
ក្រោយការតស៊ូជួបលោក ហ៊ុន សែន មិនបានសម្រេច អ្នកស្រី ប៉ុន ញូង និងអ្នកស្រី ឡោះ សាឌះ បានព្យាយាមរកកិច្ចការពារពីរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងមហាផ្ទៃ លោក ស ខេង វិញម្ដង តាមរយៈវេទិកាថ្នាក់ជាតិមួយដែលធ្វើនៅក្រសួងមហាផ្ទៃ នារាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២៥ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩។
អ្នកស្រី ឡោះ សាឌះ អាយុជាង៤០ឆ្នាំ បានបញ្ជាក់ថា៖ «គេបានធ្វើវេទិកាថ្នាក់ជាតិហ្នឹង ក្រោយបុណ្យសមុទ្រ គឺចំថ្ងៃទី២៥ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩ ដល់ពេលខ្ញុំទៅពីរនាក់អ៊ុំ និងបានជួបប្រាប់ឯកឧត្តម សក់ សេដ្ឋា តំណាងសម្តេច ស ខេង ពីបញ្ហាសហគមន៍ខ្ញុំ។ ហើយគាត់ថា គាត់មិនមែនធ្វើការខាងហ្នឹងទេ គាត់ខាងក្រសួងមហាផ្ទៃទេ! តែគាត់នឹងយកសំណើរបស់ខ្ញុំនិងអ៊ុំហ្នឹង គាត់នឹងយកទៅដោះស្រាយឱ្យ គាត់ថាអញ្ចឹង»។
ក្រោយការពុះពាររបស់ស្រ្តីទាំងពីរជាច្រើនថ្ងៃដើម្បីជួបថ្នាក់ដឹកនាំប្រទេសរកកិច្ចការពារសហគមន៍របស់គាត់ ស្រ្តីទាំង២នាក់ត្រូវបានប្រជាសហគមន៍ឧទ្ទេសនាមអ្នកទាំងពីរថាជា«ស្រ្តីឆ្នើមប្រចាំសហគមន៍ត្រពាំងរពៅ»។
ប្រធានសហគមន៍ត្រពាំងរពៅ លោក ទិត រីន ដែលត្រូវជាកូនបង្កើតរបស់អ្នកស្រី ប៉ុន ញូង ផងនោះ បានកោតសរសើរនិងគោរពចំពោះទង្វើរបស់ម្តាយខ្លួននិងសមាជិកស្រ្តីឯទៀតដែលបានលះបង់ទាំងកម្លាំងកាយចិត្ត ដើម្បីការពារសហគមន៍នេះឱ្យនៅសភាពដើមបែបនេះ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «គាត់មានឆន្ទៈខ្ពស់ជួយតវ៉ាពីបញ្ហាក្នុងមូលដ្ឋានរបស់គាត់ ហើយមិនថាប្រជុំនៅតាមឃុំ វេទិកាសាធារណៈឬក៏ប្រជុំទៅដល់ថ្នាក់ជាតិទេ និយាយរួមគាត់ការពារ គាត់ព្យាយាមតស៊ូមតិ ដើម្បីឱ្យសហគមន៍ហ្នឹងវានៅគង់វង្ស មិនចង់ឱ្យក្រុមហ៊ុនណាមកអភិវឌ្ឍទេ ព្រោះអីគាត់គិតឃើញថា កន្លែងហ្នឹងជាឆ្នាំងបាយរបស់សមាជិករបស់ពួកគាត់ទាំងអស់គ្នា។ ហើយក៏គាត់ចង់ទុកសហគមន៍ហ្នឹងឱ្យក្មេងជំនាន់ក្រោយជួយអភិវឌ្ឍឬក៏ជួយអភិរក្សអីទៅទៀតអញ្ចឹង ព្រោះអីសហគមន៍នេសាទរាល់ថ្ងៃហ្នឹងវាមានសក្តានុពលខ្លាំងសម្រាប់សមាជិកក្នុងឃុំព្រែកត្នោតហ្នឹង អាចរកចិញ្ចឹមគ្រួសារបានយ៉ាងស្រួល»។
បើទោះបីជាក្រោយការតវ៉ានៅវេទិកាថ្នាក់ជាតិកាលពីពេលកន្លងទៅហាក់បីធ្វើឱ្យប្រជាសហគមន៍ស្ងប់ចិត្តបន្តិចមែន តែក្ដីបារម្ភរបស់ពួកគាត់នៅតែមានមិនដាច់។
ក្រុមហ៊ុន ជីង គ័រ គឺជាក្រុមហ៊ុនដែលបានទទួលសិទ្ធិអភិវឌ្ឍន៍នៅក្នុងសហគមន៍នេះនៅលើផ្ទៃដីប្រមាណជាង៦៤០ហិកតា។ ក្រុមហ៊ុននេះអះអាងថា ការចូលមករបស់ក្រុមហ៊ុននឹងធ្វើឱ្យជីវភាពប្រជាជនមានភាពល្អប្រសើរ ហើយខ្លួនក៏មិនធ្វើអ្វីឱ្យប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានចម្រុះនៃតំបន់នេះដែរ។
តំណាងក្រុមហ៊ុន ជីង គ័រ ដែលសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ បានប្រាប់ថា ក្រុមហ៊ុនបានធ្វើត្រឹមត្រូវស្របច្បាប់គ្រប់បែបយ៉ាងចំពោះការស្នើសុំវិនិយោគនៅក្នុងសហគមន៍ត្រពាំងរពៅនេះ។ លោកបានបន្តថា រោងចក្ររណបផ្សេងទៀតដែលស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ក្រុមហ៊ុន ជីង គ័រ ដូចជា រោងចក្រផលិតម្សៅអង្ករនិងរោងម៉ាស៊ីនកិនស្រូវជាដើម សុទ្ធតែបានផ្តល់ការងារនិងមុខរបរ ដោយបានផ្លាស់ប្តូរជីវភាពពលរដ្ឋនៅសហគមន៍នេះបានច្រើន មិនដូចអ្វីដែលជាការលើកឡើងរបស់ពលរដ្ឋនៅក្នុងសហគមន៍នោះទេ។
ដោយបានអះអាងថាខ្លួនបានរស់នៅតំបន់ក្បែរសហគមន៍ជិត១០ឆ្នាំ និងស្ទើរតែក្លាយជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅជាអចិន្ត្រៃយ៍នៅខេត្តកំពតហើយ តំណាងក្រុមហ៊ុន ជីង គ័រ រូបនេះបានប្រាប់ថា៖
«ដូចបងប្រាប់អញ្ចឹង អ្វីដែលក្រុមហ៊ុនធ្វើ វាអត់មានបំពានច្បាប់ទេ ហើយប្រជាពលរដ្ឋនៅហ្នឹងក៏អត់មានបំពានគាត់ដែរ»។
នៅពេលអ្នកសារព័ត៌មានលើកឡើងពីការព្រួយបារម្ភរបស់ពលរដ្ឋអំពីការចាក់ដីលុបក្នុងសហគមន៍ដែលអាចមានការកាប់បំផ្លាញព្រៃកោងកាងជាដើម តំណាងក្រុមហ៊ុនរូបនេះបានកាត់ថា តាំងពីក្រុមហ៊ុនមកធ្វើការងារនៅតំបន់នេះជិត១០ឆ្នាំ មិនទាន់បានកាប់ព្រៃកោងកាងសូម្បីមួយដើមនោះទេ។
តំណាងក្រុមហ៊ុនបានលើកឡើងថា៖ «មានអ្នកទៅលុបព្រៃកោងកាង អូនទៅមើលខាងផែផ្សេងទៀត បងមិនបាច់បញ្ចេញឈ្មោះទេ មើលនៅជិតៗហ្នឹង តើមានព្រៃកោងកាងដូចកន្លែងបងអត់? កន្លែងបងធ្វើមកជិត១០ឆ្នាំ អត់ទាន់ប៉ះពាល់មួយដើម»។
បើតាមតំណាងក្រុមហ៊ុន ជីង គ័រ ក្រុមហ៊ុនអាចនឹងអភិវឌ្ឍតំបន់ត្រពាំងរពៅទៅជាកន្លែងកម្សាន្តកែច្នៃសម្រាប់ឱ្យភ្ញៀវទេសចរទៅលេងកម្សាន្ត ដែលប្រជាសហគមន៍ក៏នឹងទទួលប្រយោជន៍ពីការអភិវឌ្ឍនេះផងដែរ។
មេឃុំព្រែកត្នោត ស្រុកទឹកឈូ ខេត្តកំពត លោក គង់ ប៊ុនរា បានឱ្យដឹងថា លោកមិនមានការជំទាស់ចំពោះការអភិវឌ្ឍនោះទេ គ្រាន់តែស្នើសុំឱ្យមានការគិតគូរផលប៉ះពាល់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋឱ្យបានត្រឹមត្រូវ។
លោកមេឃុំថា៖ «ធម្មតាការអភិវឌ្ឍយើងត្រូវតែមានការគាំទ្រហើយ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែថា ការគាំទ្ររបស់យើងហ្នឹង យើងពិនិត្យមើលពាក់ព័ន្ធនឹងផលប៉ះពាល់ដែរ គឺថាអ្វីដែលប៉ះពាល់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋ យើងសំណូមពរឱ្យអ្នកវិនិយោគគាត់ជួយដោះស្រាយជាមួយប្រជាពលរដ្ឋរបស់យើង វាមានតែចូលរួមទាំងអស់គ្នាអញ្ចឹងទេ ទើបប្រសើរ»។
ភាពចម្រូងចម្រាសរវាងពលរដ្ឋក្នុងសហគមន៍ត្រពាំងរពៅនិងក្រុមហ៊ុន ជីងគ័រ ត្រូវបានខាងសង្គមស៊ីវិលមើលឃើញថា មិនមែនជាបញ្ហាដែលទើបតែកើតឡើងថ្មីៗនោះទេ។
អ្នកសម្របសម្រួលនៅអង្គការអាដហុកប្រចាំខេត្តកំពត លោក យន់ ផល្លី មានប្រសាសន៍ថា លោកគាំទ្រការអភិវឌ្ឍ តែទោះជាយ៉ាងណាប្រសិនការអភិវឌ្ឍនោះប៉ះពាល់ដល់ធម្មជាតិនិងពលរដ្ឋច្រើននោះ ការអភិវឌ្ឍបែបនេះមិនគួរកើតមាននោះទេ។
លោកបានបន្ថែមថា៖ «យើងឃើញថា ប្រជាពលរដ្ឋនៅសហគមន៍នេះគាត់ធ្វើការតស៊ូមតិដើម្បីរក្សាតំបន់ឆ្នេរនេះ មិនដើម្បីតែបុគ្គលនិងគ្រួសារតំបន់គាត់នោះទេ សម្រាប់ការពារដីសម្បត្តិរដ្ឋ»។
ក្នុងនាមជាបុគ្គលិកអង្គការសង្គមស៊ីវិលមួយរូប លោក យន់ ផល្លី ចង់ឱ្យមានការរក្សាទុកសហគមន៍ត្រពាំងរពៅនេះនៅដដែល និងស្នើដល់អាជ្ញាធរឱ្យចូលរួមជាមួយពលរដ្ឋការពារ និងអភិរក្សនូវព្រៃសហគមន៍ និងជីវៈចម្រុះក្នុងតំបន់នេះ ដើម្បីលើកកម្ពស់ជីវភាពពលរដ្ឋក្នុងតំបន់ ក៏ដូចជាកាត់បន្ថយការចំណាកស្រុករបស់ពលរដ្ឋផងដែរ។
បែបនេះក្តី យើងមិនទាន់ដឹងថា វាសនារបស់សហគមន៍ត្រពាំងរពៅនឹងក្លាយទៅជាយ៉ាងណានោះទេ ខណៈគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍របស់ក្រុមហ៊ុន ជីង គ័រ នៅមានសភាពស្ងប់ស្ងាត់នៅឡើយ តែប្រជាសហគមន៍បានអះអាងថា បានត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចដើម្បីតវ៉ានិងប្រឆាំងចំពោះការអភិវឌ្ឍរបស់ក្រុមហ៊ុននេះឱ្យខានតែបាន៕
អត្ថបទ៖ ឯម សុជាតា
