អតីតមេគុកទួលស្លែងក្នុងរបបខ្មែរក្រហម លោក កាំង ហ្កេកអ៊ាវ ហៅឌុច ទទួលមរណភាពនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរសូវៀត នៅម៉ោង០០:៥១នាទី រំលងអធ្រាត្រយប់ថ្ងៃទី១ ឈានចូលថ្ងៃទី២ ខែកញ្ញា។ ការស្លាប់នេះ គឺបន្ទាប់ពីលោកអនុវត្តន៍ទោសបានជាង១០ឆ្នាំ។
ការស្លាប់របស់លោក ត្រូវបានសាធារណជន បង្ហាញជាមតិចម្រុះមួយចំនួន ក្នុងនោះ៖
លោក ហោ សុខុន អាយុ៥៤ឆ្នាំ ដែលម្តាយ និងបងប្អូនរបស់លោក ត្រូវខ្មែរក្រហមសម្លាប់ទាំងអស់ មានប្រសាសន៍ថា ៖ « បើនិយាយពីកំហឹងរបស់ខ្ញុំ កាលពី៣ឆ្នាំ ៨ខែ ២០ថ្ងៃហ្នឹង គឺវាមានកំហឹងទៅហើយ តែឥឡូវបើគាត់ស្លាប់យើងមិនដឹងធ្វើយ៉ាងមិច? ខ្ញុំជាកូនកំព្រាទេណា! អ៊ីចឹងបានការឈឺចាប់ហ្នឹងវាឆ្អែតឆ្អន់ដែរ តែមិនដឹងថាមិនដឹងធ្វើមិចបើគាត់ស្លាប់ហើយក៏មិនដឹងថាមិចដែរ។ គ្រាន់តែចង់ស្នើដល់តុលាការអន្តរជាតិជួយរកយុត្តិធម៌ឱ្យអ្នកស្លាប់ តែចំពោះយុត្តិធម៌ដល់តាឌុច ខ្ញុំយល់ថាមិនបាច់រកទេ ព្រោះដឹងថាគាត់ជាជនឧក្រិដ្ឋទៅហើយ » ។
លោក លន់ អាយ អាយុ ៥២ឆ្នាំ ដែលគ្រួសារទាំងអស់ត្រូវខ្មែរក្រហមសម្លាប់ មានប្រសាសន៍ថា៖ «ការស្លាប់របស់គាត់នេះ បើសិនជាគាត់ស្លាប់ក៏វាល្អដែរ ព្រោះអីគាត់បានធ្វើទារុណកម្មប្រជាជនខ្មែរ ៣ឆ្នាំ ៨ខែ ២០ថ្ងៃនេះ វាធ្វើឱ្យខ្មែរពិបាក អាហ្នឹងខ្ញុំយល់តែប៉ុណ្ណឹងទេ។ […] ខ្ញុំអហោសកម្មឱ្យ ជាតិនេះគាត់បានធ្វើអាក្រក់ តែបើស្លាប់ទៅហើយជាតិក្រោយ សុំឱ្យបានធ្វើបុណ្យធ្វើទាន កុំឱ្យសាងនូវអំពើអាក្រក់ដូចជាតិនេះទៀត ឱ្យចេះសាងនូវអំពើល្អ » ។
អតីតជនរងគ្រោះនៃមន្ទីរសន្ដិសុខស ២១ ហើយមានម្ដាយ និងឪពុកបានស្លាប់ក្នុងមន្ទីរស២១ លោក នង ចាន់ផល មានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំជាអតីតជាកុមារហើយ មានអាយុ៩ឆ្នាំមានភាពតក់ស្លុត មានការភ័យខ្លាចពេលមានគេធ្វើទារុណកម្មម្ដាយចំពោះមុខ ពួកយើងស្លុតនឹងឈឺចាប់មែនទែន តែឥឡូវបានដំណឹងថា ឌុចបានទទួលមរណភាព នេះជាចំណុចមួយដែលជួយឱ្យការឈឺចាប់ផ្លូវចិត្តរបស់យើងបានជារបួសបានខ្លះ តែយុត្តិធម៌ដែលយើងចង់បាននោះគឺវាមិនបាន១០០ភាគរយទេ » ។
ឌុច កើតនៅថ្ងៃទីនៅថ្ងៃទី១៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៤២ នៅភូមិពៅវើយ ឃុំពាមបាង ស្រុងស្ទោង ខេត្តកំពង់ធំ។ លោកមានបងប្អូនបង្កើតចំនួន៥នាក់ ក្នុងត្រកូលកសិករ។
នៅឆ្នាំ១៩៦៥ ឌុច បានក្លាយជាគ្រូបង្រៀនគណិតវិទ្យា និងចាប់ផ្ដើមស្រលាញ់លទ្ធិកុម្មនីស្ត ហើយ ៣ឆ្នាំក្រោយមកពោលគឺនៅឆ្នាំ១៩៦៨ លោកត្រូវបាននគរបាលចាប់ខ្លួន។ លោកត្រូវបានដោះលែងវិញ ក្រោយរដ្ឋប្រហារនៅឆ្នាំ១៩៧០ នឹងបានរត់ទៅចូលរួមជាមួយខ្មែរក្រហមនៅតាមបណ្ដោយជួរភ្នំក្រវ៉ាញ នឹងត្រូវបានក្លាយជាមេគុកជាបន្តបន្ទាប់តាំងពីពេលនោះមក។
ក្រៅពីមន្ទីរសន្ដិសុខស ២១ដែលលោកគ្រប់គ្រងពីឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៩ លោកក៏ធ្លាប់ជាមេគុកម១៣ នៅអមលាំង ខេត្តកំពង់ស្ពឺ និងម៩៩ នៅជើងភ្នំឱរ៉ាល់ផងដែរ។
លោកកាំង ហ្គេអៀវ ហៅឌុច ត្រូវបានអង្គជំនុំជម្រះតុលាការកំពូលសម្រេចសេចក្តី នៅថ្ងៃទី៣ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១២ ដោយផ្តន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិត បន្ទាប់ពីប្រើពេលជំនុំជម្រះទោស និងត្រូវបានបញ្ជូនទៅអនុវត្តទោសនៅថ្ងៃ០៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៣ នៅពន្ធនាគារខេត្តកណ្តាល។
ប្រធានពន្ធនាគារខេត្តកណ្ដាលលោក ចាត ស៊ីនាង បានឱ្យVOD ដឹងថា៖ « គាត់អាយុ៧៨ឆ្នាំហើយ គាត់មានទៅណាទៀត! មានតែទៅមុខ មិនអាចទៅក្រោយបានទេ។ រាល់ថ្ងៃគាត់អត់មានធ្វើអីក្រៅពីអានសៀវភៅទេ កន្លែងគាត់នៅហ្នឹង មានកន្លែងសម្រាប់ហាត់ប្រាណ មានបន្ទប់ទឹក បន្ទប់អីស្រេចក្នុងហ្នឹង ហើយអត់មានឱ្យអ្នកទោសណាម្នាក់នៅច្រលូកច្រលំហ្នឹងគាត់ទេ អាចណាស់ហើយយកអ្នកទោសម្នាក់ទៅជួយមើលថែគ្នាហ្នឹង ក្រៅពីហ្នឹងគឺអត់មានអ្នកណាទៅបូកលូកទេ» ។
បើតាមលោក ចាត ស៊ីនាង លោកកាំង ហ្គិចអៀវ ហាក់បានផ្លាស់ជំនឿពីគ្រឹស្តសាសនាមកគោរពព្រះពុទ្ធសាសនាវិញនារយៈពេល២ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។
លោកបន្ថែមថា៖« ពីមុនគាត់ជឿ[គ្រឹស្តសាសនា]ឃើញម្នាក់មួយនៅអាមេរិកយូរៗមកម្ដង ដល់ក្រោយមកគាត់ដេញម្នាក់ហ្នឹងលែងឱ្យមក។ ហើយដល់ពេលប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយហ្នឹង ឱ្យតែយើងធ្វើបុណ្យភ្ជុំដាក់បាត្រអី លោក កាំង ហ្គេចអៀវ បានមកចូលរួមជាមួយពួកយើង ធ្វើបុណ្យ សំពះលោកអីដែរ។ យូរហើយប្រហែលជាពីរឆ្នាំហើយ » ។
សពលោកកាំង ហ្គិចអៀវ ត្រូវបានដឹកមកបូជានៅវត្តចាក់អង្រែក្រោមទាំងថ្ងៃ ដោយគ្មានរៀបចំពិធីបុណ្យសពអ្វីទាំងអស់ ខណៈក្រុមគ្រួសារបានមកទទួលធាតុនឹងចេញទៅវិញដោយគ្មាននិយាយអ្វីផងដែរ។
អ្វីដែលជាការកត់សម្គាល់នៅក្នុងពេលសវនាការក្ដីសំណុំរឿងរបស់លោកនោះ គឺលោក កាំង ហ្គេចអៀវ បានទទួលស្គាល់នូវកំហុសទាំងអស់ និងបានថ្លែងសុំទោសដល់ជនរងគ្រោះដែលបានស្លាប់នៅមន្ទីរសន្ដិសុខដែលលោកបានគ្រប់គ្រង ក៏ដូចជាមន្ទីរសន្ដិសុខផ្សេងទៀតផងដែរ។
លោក ឌុច ថ្លែងថា៖ «ជាអ្នកទទួលខុសត្រូវក្នុងមន្ទីរស ២១ ក្នុងឋានៈជាប្រធាននៃយន្តការឧក្រិដ្ឋនេះ ខ្ញុំបានតាំងចិត្តរួចហើយថានៅតែទទួលខុសត្រូវនូវរាល់ឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងអស់ដែលកើតមាននៅស ២១ ទាំងខាងផ្លូវច្បាប់ទាំងខាងផ្លូវចិត្ត។ ទីពីរ ខ្ញុំ កាំង ហ្គេចអៀវ ហៅឌុច មិនមែនជាអ្នកទទួលខុសត្រូវលើមន្ទីរសន្ដិបាលនៅទូទាំងប្រទេសទេ ក៏ប៉ុន្ដែខ្ញុំបាទជាបក្សជនម្នាក់នៃបក្សកុំមុយនីស្តកម្ពុជាខ្ញុំនៅតែទទួលខុសត្រូវខាងផ្លូវចិត្តនូវរាល់ឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងអស់ទៅលើជាតិប្រជាជនកម្ពុជាគ្រប់រូបក្នុងរបបនោះ។ ជាតិប្រជាជនកម្ពុជាចង់ធ្វើខ្ញុំយ៉ាងមិចធ្វើចុះ»៕
