ស្ថាបនិកសាលាដូង នៅក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺ ដែលទទួលយកសំរាមពីសិស្សជំនួសឱ្យថ្លៃបង់សាលានោះ បានសម្រេចបន្ថយការទទួល ដោយបញ្ជាក់ថា សំរាមមានចំនួនច្រើនពេកកែច្នៃមិនទាន់។
លោក អ៊ុក វណ្ណដេ ជាស្ថាបនិកសាលាដូង នៅរមណីយដ្ឋានគិរីរម្យ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ថ្លែងថា លោកសម្រេចបន្ថយការយកសំរាមពីសិស្ស ដោយសារបរិវេណសាលាចង្អៀត ម្យ៉ាងទៀតការកែច្នៃសំរាមដើម្បីរៀបចំធ្វើជាសាលារៀននេះចំណាយពេលយូរ។
មូលហេតុមួយទៀតដែលនាំឱ្យលោកកាត់បន្ថយការទទួលយកសំរាមពីសិស្សនេះ លោកថា អ្នកទេសចរនិងប្រជាសហគមន៍រស់នៅក្បែរនោះមិនយល់ពីគោលបំណងរបស់លោកដែលទទួលយកសំរាមពីសិស្សនេះ គឺលោកចង់ឱ្យប្រជាពលរដ្ឋចេះកាត់បន្ថយនិងកែច្នៃសំរាមប្រើប្រាស់ឡើងវិញក្នុងជីវភាពរស់នៅជួយដល់បរិស្ថាន។
លោក អ៊ុក វណ្ណដេ បន្តថា អ្នកទេសចរនិងប្រជាសហគមន៍នៅក្បែរនោះនៅតែបន្តចោលសំរាម ទោះជាលោកបង្កើតសាលានេះ និងព្យាយាមអប់រំពីការកាត់បន្ថយនិងកែច្នៃសំរាមរយៈពេល៣ឆ្នាំហើយក៏ដោយ ដូច្នេះទើបពេលនេះលោកផ្តោតគោលដៅតែលើការអប់រំកុមារជាសិស្សរបស់លោក។
លោក អ៊ុក វណ្ណដេ៖ «យើងមិនអាចផ្លាស់ប្តូរអ្នកទេសចរបាន ប៉ុន្តែយ៉ាងហោចក៏ខ្ញុំអាចធ្វើចលនាពីក្មេងតូចៗឱ្យគាត់កាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់សំរាម ក្មេងតូចៗដែលខ្ញុំបង្រៀនភាគច្រើនគាត់យល់ថា គាត់ទៅណាគាត់មិនដាក់ប្លាស្ទិក គាត់កាន់ដៃបាន គាត់កាន់! ផឹកអីអញ្ចឹង បើគាត់អត់ត្រូវការទុយោ គាត់អត់យកទេ ទៅដាក់សំរាមនៅក្នុងធុង គាត់ចេះហើយ វាជាជាងចាស់មួយចំនួនដែលគាត់អត់ចេះដាក់សំរាមក្នុងឡាន ចេះតែបោះចោលចេញមករហូតអញ្ចឹង»។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា អ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថាន បានមានប្រសាសន៍ថា ដើម្បីអាចកាត់បន្ថយសំរាមបាន ប្រជាពលរដ្ឋត្រូវរៀបចំញែកសំរាមជាផ្នែក ដើម្បីអាចងាយស្រួលយកមកកែច្នៃឡើងវិញ ដូចជា សំណល់ផ្ទះបាយ សំណល់ជ័រប្លាស្ទិកនិងដបកំប៉ុង ហើយនិងសំណល់គ្រោះថ្នាក់ និងត្រូវព្យាយាមកាត់បន្ថយនូវការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិក។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា៖ «សំណល់ប្លាស្ទិកនេះ សុំឱ្យប្រជាពលរដ្ឋគាត់អាចប្រើប្រាស់គោលការណ៍ “៤អ៊ែរ” [ទី]១ កាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិក ទី២ ការប្រើប្រាស់ឡើងវិញនូវប្លាស្ទិក ទី៣ ការកែច្នៃឡើងវិញនូវប្លាស្ទិក និងទី៤ ការបដិសេធមិនប្រើប្លាស្ទិកតែម្តង តែបើសិនយើងមិនអាចចៀសវាងបានទេ ធ្វើម៉េចអនុវត្តនូវគោលការណ៍មួយ គឺកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកនិងការប្រើប្រាស់ឡើងវិញ ចៀសវាងការប្រើប្រាស់ម្តងបោះចោល ដែលបង្កើតឱ្យមានសំរាមច្រើន»។
បើតាមលោក អ៊ុក វណ្ណដេ សាលាដូង ដែលបង្កើតឡើងនៅក្នុងរមណីយដ្ឋានគិរីរម្យ នៅក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺ មានរយៈពេល៣ឆ្នាំមកហើយ លើទំហំដី១ហិកតា ដែលបច្ចុប្បន្ន ផ្ទុកសំរាមប្រមាណ៣តោន។ លោកបង្រៀនភាសាខ្មែរ និងភាសាអង់គ្លេស ក្នុងកម្រិតបឋមសិក្សាដល់កុមារចំនួន៧៥នាក់។ លោកទទួលយកសំរាមពីសិស្ស ៥០សំរាម ក្នុង១ខែ ដើម្បីមកដូរក្នុងការសិក្សា ដែលមានសំរាម៨ប្រភេទ ដូចជា ដប អំបែង កំប៉ុង ដបប្លាស្ទិក កង់ឡាន គម្របដប ថង់ប្លាស្ទិក និងទុយោបំពង់បឺត៕
អត្ថបទដោយ នង មៃ ចរីយា
