ភ្នំពេញ៖ ស្របពេលជំងឺកូវីដ-១៩កើនឡើងជាបន្ទាប់ គ្រឹះស្ថានសិក្សារដ្ឋនិងឯកជនទាំងអស់ក៏បានបន្តបិទទ្វារដោយមិនកំណត់។ ការអូសបន្លាយនៃជំងឺកូវីដ-១៩រយៈពេលជិត២ឆ្នាំមកនេះ បានធ្វើឱ្យសិស្សនិស្សិតមានការលំបាកក្នុងការសិក្សាណាស់ ពិសេសគឺសិស្សត្រៀមប្រលងសញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិ និងនិស្សិតនៅសាកលវិទ្យាល័យនានា។ និស្សិតមួយចំនួនត្រូវព្យួរការសិក្សា ខ្លះឈប់រៀន និងបន្តការសិក្សាតាមរយៈប្រព័ន្ធអ៊ិនធឺណិតទាំងត្រដាបត្រដួស។ ទន្ទឹមនេះដែរ ក៏ឃើញមានការត្អូញត្អែររបស់សិស្សនិស្សិត ព្រមទាំងមាតាបិតាមានការខកចិត្តលើការសិក្សារបស់កូនៗនៅតាមប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូនិចនេះ។
យុវជន ជា ដារ៉ូ ជាសិស្សរៀននៅថ្នាក់ទី១២ នៃវិទ្យាល័យចំណេះទូទៅ និងបច្ចេកទេសពួក ខេត្តសៀមរាប បានបង្ហាញការយល់ឃើញរបស់ខ្លួនថា ការរៀនអនឡាញវាអាចជារឿងពិបាកសម្រាប់សិស្សទាំងអស់គ្នា ប៉ុន្តែបើយើងចេះបែងចែកពេលវេលាឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់រៀន ពិតជាល្អដល់ការសិក្សា។
យុវសិស្សរូបនេះបានបន្តថា៖ «ការរៀនអនឡាញ គឺយើងត្រូវផ្ដោតអារម្មណ៍ស្ដាប់គ្រូពន្យល់ ក៏ដូចជាមើលគ្រូបង្រៀនឱ្យបានច្បាស់លាស់ ដើម្បីកុំឱ្យយើងពិបាកក្នុងការយល់ខ្លឹមសារមេរៀន ព្រោះយើងគ្មានពេលវេលាសួរគ្រូបានគ្រប់គ្រាន់ដូចដែលយើងរៀនរដ្ឋនោះទេ។ គ្រាន់តែជួនកាលជួបបញ្ហាខ្លះហ្នឹង ត្រូវចំណាយច្រើនទៅលើការបញ្ចូលលុយកាតទូរសព្ទតែប៉ុណ្ណោះ ហើយប្រសិនបើយើងមិនយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការរៀនតាមអនឡាញនោះ ការសិក្សាយើងនឹងមិនទទួលបានលទ្ធផលល្អឡើយ»។
ចំណែកយុវជន ឈឹម វិច្ឆិកា ជាសិស្សរៀនថ្នាក់ទី១១C2 នៅវិទ្យាល័យបណ្ដុះបណ្ដាលចំណេះទូទៅ និងបច្ចេកទេស ហ៊ុន សែន ជម្ពូវ័ន និយាយថា នៅពេលរៀនតាមអនឡាញ ការសិក្សារបស់ខ្លួនហាក់ចុះខ្សោយជាងមុន ដោយពេលខ្លះរៀនបានតែមួយភ្លែតៗ ជួនកាលពេលកំពុងរៀនត្រូវអ្នកផ្ទះប្រើឱ្យធ្វើនេះធ្វើនោះផ្សេងៗ ជាដើម។
យុវសិស្សរូបនេះបន្តថា៖ «ពេលខ្លះគ្រូមិនសូវបានបង្រៀន គឺរៀនបានតែ៤មុខវិជ្ជា ឯគ្រូមុខវិជ្ជាផ្សេងទៀតបាត់អត់ឃើញ។ និយាយរួមទៅ ការរៀនតាមប្រព័ន្ធអនឡាញ វាពិបាកណាស់ ខួរក្បាលពុំសូវចងចាំ ចុះខ្សោយជាងមុន។ ការសិក្សានៅសាលា គឺទទួលបានផលល្អច្រើនសម្រាប់សិស្ស ដោយលោកគ្រូអ្នកគ្រូបង្រៀនបានដិតដល់ ហើយការពន្យល់បានក្បោះក្បាយ ធ្វើឱ្យសិស្សងាយស្រួលរៀននិងយល់ពីមេរៀនបានច្បាស់ជាងការរៀនតាមអនឡាញ»។
យុវសិស្សរូបនេះបានលើកឡើងបន្ថែមទៀតថា ប្រសិនបើការរៀនតាមអនឡាញនៅតែបន្តពន្យារពេលទៀត ប្អូននិងសិស្សដទៃទៀតប្រហែលមិនអាចបន្តរៀនរហូតដល់ចប់ការសិក្សានោះទេ។
យុវសិស្ស ឈឹម វិច្ឆិកា បន្តថា៖ «ខ្ញុំមិនប្រាកដទេថា ខ្ញុំអាចរៀនអនឡាញរហូត មិនថាទាំងខ្ញុំនិងសិស្សដទៃទៀត ពេលខ្លះពុំសូវចូលរៀនបានដិតដល់ ដោយសារតែម្នាក់ៗឆ្លៀតពេលរវល់ជួយកិច្ចការឪពុកម្ដាយរៀងៗខ្លួន។ បើសិនជាការសិក្សាតាមអនឡាញវានៅតែបន្តរហូត សិស្សមួយចំនួនតូចអាចសម្រេចចិត្តបញ្ឈប់ការសិក្សាដោយខ្លួនឯង ចំណែកអ្នកខ្លះទៀតឆ្លៀតទៅធ្វើការរហូតលែងនឹកនាដល់ការសិក្សា។ [ខ្ញុំ]សង្ឃឹមថា ក្រសួងនឹងបើកសាលាឆាប់ៗនេះចុះ»។
រីឯកញ្ញា រឿង គឹមសៀង ជានិស្សិតឆ្នាំទី៣ នៅដេប៉ាតឺម៉ង់ភាសាវិទ្យា នៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ យល់ឃើញថា ការរៀនតាមប្រព័ន្ធអនឡាញនេះ គឺមានទាំងចំណុចវិជ្ជមាននិងអវិជ្ជមាន។
កញ្ញាបានថ្លែងថា៖ «ចំណុចវិជ្ជមាននៃការរៀនអនឡាញនេះ គឺវាងាយស្រួលនិងចំណេញពេលវេលា ដោយយើងអាចឆ្លៀតពេលធ្វើអ្វីផ្សេងទៀតបាន តែវាក៏មានចំណុចអវិជ្ជមានមួយចំនួនដែរ ដូចជា សម្រាប់សិស្សមធ្យមឬខ្សោយ អាចរៀនអត់សូវទាន់ និងពិបាកយល់ខ្លឹមសារមេរៀន។ ចំពោះតម្លៃការសិក្សាវិញ គឺចំណាយច្រើនជាងមុន ជាពិសេសចំណាយច្រើនលើកាតទូរសព្ទ ហើយជួនកាលទៀតប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិតមានការរអាក់រអួលដែលធ្វើឱ្យពិបាកដល់ការរៀនសូត្រ»។
លោក យី គឹមថាន ប្រធានអង្គការភ្លែនអន្តរជាតិ មានប្រសាសន៍មកកាន់ វីអូឌី ថា៖ «យើងឃើញថា នៅក្នុងបរិបទកូវីដ-១៩នេះ សាលាបានបិទ អ៊ីចឹងកម្មវិធីពីក្រសួងអប់រំភាគច្រើនគឺរៀនតាមប្រព័ន្ធអនឡាញ ហើយក្នុងនោះមានកម្មវិធីសិក្សាផ្សេងៗដែលចាក់តាមទូរទស្សន៍ឬតាមប្រព័ន្ធអនឡាញផ្សេងៗ។ យើងឃើញថា កុមារជាច្រើនគាត់ចំណាយពេលយូរមែនទែន ដោយតាមការមើល ការសិក្សាតាមស្មាតហ្វូន[ឬ]កុំព្យូទ័រ ដែលធ្វើឱ្យពួកគាត់មានការថប់អារម្មណ៍ឬមានការធុញថប់ ព្រោះពួកគាត់មិនមានការលំហែកាយ មិនមានម៉ោងសម្រាកសម្រាប់លេងជាមួយមិត្តភក្តិ ដែលខុសពីរៀននៅសាលាមានម៉ោងសម្រាកនិងបានលេងជាមួយមិត្តរួមថ្នាក់»។
លោកនិយាយថា៖ «រៀនអនឡាញ ទោះបីជាមានម៉ោងសម្រាក ក៏ពួកគាត់មិនមានគ្នាលេងដែរ ដោយសារមានការរឹតត្បិត ពិសេសគឺឪពុកម្តាយក៏មានការរឹតត្បិតមិនឱ្យកូនគាត់ចេញក្រៅសម្រាប់ដើរលេង ព្រោះពួកគាត់ខ្លាចឆ្លងកូវីដ។ នេះបើតាមរយៈការសង្កេតនិងទទួលព័ត៌មានពីអង្គការដៃគូមួយចំនួនដែលធ្វើការជាមួយអង្គការភ្លែន»។
លោក សុខ ឈន ជាគ្រូបង្រៀនដេប៉ាត់ដឺម៉ង់សូរវិទ្យានិងន័យវិទ្យា នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ បាននិយាយថា៖ «ការសិក្សាតាមប្រព័ន្ធអនឡាញមានចំណុចវិជ្ជមាននិងអវិជ្ជមាន។ ចំណុចវិជ្ជមាន មានន័យថា ទោះបីមានបញ្ហាកើតឡើង យើងនៅតែប្រព្រឹត្តទៅបាន ប៉ុន្តែចំណុចអវិជ្ជមាន គឺវាមានភាពមិនរស់រវើកដូចក្នុងថ្នាក់។ យើងរៀនបានក្នុងកញ្ចក់កុំព្យូទ័រនិងទូរសព្ទ អ៊ីចឹងប្រសិនបើម៉ោងរាងអូសបន្លាយ គឺធ្វើឱ្យឆាប់ធុញ សិស្សគឺអាចលាក់បាំងគ្រូបាន ដោយសារអនឡាញមើលគ្នាមិនឃើញ វិន័យគឺសេរី»។
លោកបន្ថែមថា៖ «ការបង្រៀននិងបង្ហាញតាមអនឡាញ ការបង្ហាញងាយជាង ដោយសារមាន PowerPoint។ តែបើក្នុងថ្នាក់វិញ ការរៀនជាទូទៅយើងមិនសូវបានបង្ហាញជាស្លាយ ជា PowerPoint ញឹកញាប់ទេ ដោយសារឧបករណ៍ខ្វះ។ អ៊ីចឹងជារួមមក បើនិយាយពីគុណភាព ចំណេះដឹងដែលសិស្សទទួលបានគឺថាប្រហាក់ប្រហែលគ្នា។ យើងអាចវាស់វែងបានដោយសារយើងសួរសិស្ស ការធ្វើសំណួរ ឬការប្រឡងត្រីមាស ឆមាស ឃើញសិស្សឆ្លើយមកហូរហែប្រហែលក្នុងថ្នាក់ដែរ។ ហើយមួយទៀត ដោយសារភាពសម្បូរបែបនៃបច្ចេកវិទ្យា ទាំងឯកសារមេរៀន យើងអាចផ្ញើតាមតេឡេក្រាម Microsoft Team ពេលបង្ហាញ វាងាយដែរ»។
លោកនិយាយថា៖ «ប្រសិនបន្តបិទសាលា វាប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវអារម្មណ៍សិស្សដែរ។ បើសិនយើងទៅសាលា សិស្សអាចរស់រវើកជាង ព្រោះបានឃើញគ្នា យើងហៅបរិយាកាសវាប្តូរជាង។ តែបើនៅអនឡាញ គាត់នៅតែឯង មើលតែកញ្ចក់កុំព្យូទ័រ ទូរសព្ទ វាធ្វើឱ្យអារម្មណ៍ធុញថប់ច្រើន នេះបើតាមស្តាប់សិស្សនិងរៀនជាក់ស្តែង»។
យ៉ាងណាក្តី លោក កែវ សារុន ជាអាណាព្យាបាលសិស្សមួយរូបរស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ លើកឡើងថា ការសិក្សារបស់កូនៗគាត់គឺមិនសូវទទួលបានគុណភាពពេញលេញនិងក្បោះក្បាយដូចការរៀននៅសាលាទេ ជាពិសេសការទទួលបានចំណេះដឹងពីការរៀនអនឡាញ គឺនៅមានកម្រិត។
លោក កែវ សារុន បាននិយាយថា៖ «ការរៀនតាមប្រព័ន្ធអនឡាញនេះពុំសូវទទួលបានគុណភាពដូចការរៀននៅតាមសាលាផ្ទាល់ទេ ប៉ុន្តែគ្មានជម្រើសណាដែលល្អជាងនេះក្នុងពេលដែលស្រុកទេសជួបវិបត្តិជំងឺកូវីដ-១៩។ ដូច្នេះ ចង់ឬមិនចង់ មានតែឱ្យកូនរៀនជាជាងអត់បានរៀនសោះដែរ»។
លោកបន្ថែមថា៖ «ចាប់តាំងពីកូនៗរៀនតាមអនឡាញមក គឺជួបប្រទះនូវបញ្ហាមួយចំនួនដូចជា ការដាច់សេវាអ៊ិនធឺណិតពេលកំពុងរៀនជាដើម ហើយក្មេងៗអាចប្រឈមនឹងបញ្ហាភ្នែកផងដែរ ព្រោះខំសម្លឹងមេរៀននៅលើកញ្ចក់ទូរសព្ទជារៀងរាល់ថ្ងៃ រីឯតម្លៃលើការសិក្សាវិញ គឺមានចុះថ្លៃខ្លះនិងអត់ចុះខ្លះ»។
ជាមួយគ្នានេះដែរ អ្នកស្រី ហេង គីមស័ង ជាអាណាព្យាបាលសិស្សមួយរូបទៀត រស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ បានលើកឡើងស្រដៀងគ្នាថា ការរៀនសូត្ររបស់កូនៗគាត់គឺមិនសូវទទួលបានគុណភាពល្អដូចការរៀនផ្ទាល់នៅសាលាទេ អាចថាបានប្រហែល ៥០% តែប៉ុណ្ណោះ។ ហើយគាត់ត្រូវឆ្លៀតតាមដានការសិក្សា និងជួយបង្រៀនកូនៗបន្ថែមផងដែរ ព្រោះពួកគាត់នៅតូច ហើយពេលខ្លះកូនគាត់ឆ្លៀតលេងហ្គេមឬធ្វើអ្វីផ្សេងទៀតពេលកំពុងរៀន។
អ្នកស្រីនិយាយថា៖ «ការរៀនតាមអនឡាញនេះ គឺពុំសូវទទួលបានគុណភាពប៉ុន្មានទេ ហើយចំពោះតម្លៃសិក្សាវិញ គឺចុះថ្លៃតិចត្រឹមតែ ១៥% ឬ ២០ % ប៉ុណ្ណោះ។ រីឯការសិក្សាវិញ គឺជួបបញ្ហារអាក់រអួល Wi-Fi ធ្វើឱ្យកូនៗពិបាកចូលរៀន។ មួយទៀត គឺខ្ញុំបារម្ភពីសុខភាពភ្នែកកូនរបស់ខ្ញុំ និយាយទៅការរៀនតាមអនឡាញនេះ គឺវាមានទាំងចំណុចល្អនិងមិនល្អ»។
យ៉ាងណាក្តី ទាក់ទងករណីនេះ លោក រស់ សុវាចា ជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា មានប្រសាសន៍ប្រាប់ វីអូឌី ថា គ្រឹះស្ថានសិក្សាសាធារណៈនិងឯកជនត្រូវបន្តការបង្រៀននិងរៀនពីចម្ងាយនិងតាមអនឡាញស្របតាមគន្លងជីវិតថ្មីនៃវិស័យអប់រំ។
ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បានចេញរួចហើយនូវសេចក្តីណែនាំស្ដីពីការបង្រៀននិងរៀនពីចម្ងាយនិងតាមប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូនិច សម្រាប់គ្រឹះស្ថានបឋមសិក្សានិងមធ្យមសិក្សាសាធារណៈ ឆ្នាំសិក្សា២០២០-២០២១។ ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា នឹងចេញសេចក្តីណែនាំស្ដីពីការបង្រៀននិងរៀនពីចម្ងាយនិងតាមប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូនិច សម្រាប់គ្រឹះស្ថានសិក្សាឯកជនឆ្នាំសិក្សា២០២០-២០២១។
លោកមានប្រសាសន៍បញ្ជាក់យ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ក្នុងបរិបទកូវីដ-១៩ គោលបំណងធំ២សម្រាប់ការសិក្សា គឺឱ្យមានការរៀនសូត្រជាបន្ត និងចូលរួមជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាលក្នុងការគ្រប់គ្រង ទប់ស្កាត់ និងបង្ការការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩»។
យ៉ាងណាមិញ គេសង្កេតឃើញថា ការរៀនសូត្រតាមប្រព័ន្ធអនឡាញបានជះឥទ្ធិពលលើផ្លូវអារម្មណ៍ទៅកាន់សិស្សនិស្សិតមួយចំនួន ដោយពួកគាត់ពិបាកទទួលយក ព្រោះយល់ថា ការរៀននេះពុំសូវទទួលបានចំណេះដឹងពេញលេញដូចការរៀននៅសាលាផ្ទាល់ជាមួយលោកគ្រូ-អ្នកគ្រូ រហូតធ្វើឱ្យសិស្ស-និស្សិតមួយចំនួនបាក់ទឹកចិត្ត និងសម្រេចចិត្តបោះបង់ចោលការសិក្សាឬព្យួរការសិក្សា ជាដើម។
កាលពីថ្ងៃទី១៦ ខែមិថុនា អង្គការ UNICEF បានលើកឡើងថា ការបើកសាលារៀនឡើងវិញមិនអាចពន្យារពេលបន្តទៀតទេ។ អង្គការនេះបានលើកឡើងថា ក្នុងពេលដែលការរាតត្បាតជាសកលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ បានចូលមកដល់ឆ្នាំទីពីរ ការបើកដំណើរការសាលារៀនឡើងវិញប្រកបដោយសុវត្ថិភាព បានក្លាយជាអាទិភាពបន្ទាន់មួយ។ ការរៀននៅក្នុងសាលា មានសារៈសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងសម្រាប់ការអប់រំរបស់កុមារ និងសក្តានុពលសម្រាប់ជីវិតពួកគេ។ ការខាតបង់រយៈពេលវែងចេញពីការបិទទ្វារសាលារៀន មានទំហំធំធេងក្រៃលែង ទាំងសម្រាប់កុមារម្នាក់ៗ និងសម្រាប់សង្គមទាំងមូល ដែលពិបាកនឹងលើកហេតុផលណាមួយសម្រាប់ការបន្តបិទទ្វារសាលារៀនទៀត។
អង្គការនេះបន្តថា ការបិទទ្វារសាលារៀនអូសបន្លាយរយៈពេលយូរ បង្កផលប៉ះពាល់យ៉ាងច្រើន មិនត្រឹមតែមកលើការទទួលបានជំនាញរបស់កុមារនិងសក្តានុពលរបស់ពួកគេក្នុងការរកចំណូលប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងលើសុខភាពផ្លូវកាយនិងសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់ពួកគេផងដែរ៕
ដោយ៖ មាស គឹមធួន និង សុន រស្មី
អត្ថបទទាក់ទង
រដ្ឋាភិបាលផ្ញើសារឱ្យអ្នកពាក់ព័ន្ធបន្តយកចិត្តទុកដាក់ដល់សិស្សក្រីក្រ
សង្គមស៊ីវិលជំរុញឱ្យរដ្ឋាភិបាលប្រមូលកុមារឱ្យបានចូលរៀនគ្រប់ៗគ្នា
