ពលរដ្ឋមួយចំនួននៅឃុំមេទឹក ស្រុកបាកាន ខេត្តពោធិ៍សាត់ កំពុងប្រឈមបញ្ហាខ្វះទឹកប្រើប្រាស់សម្រាប់ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងស្រោចស្រពដំណាំ ដោយពួកគាត់ថា បណ្ដាលពីកង្វះទឹកពីប្រព័ន្ធប្រឡាយទឹកផ្នែកខាងលើ គ្មានភ្លៀងធ្លាក់ជាច្រើនខែ និងអណ្ដូងបូមទឹកអត់ចេញ ជាដើម។
លោក ហឿន នី ពលរដ្ឋម្នាក់រស់នៅភូមិអូរព្រាល ឃុំមេទឹក បានប្រាប់ វីអូឌី នៅថ្ងៃទី៦ ខែកក្កដានេះថា ពលរដ្ឋរាប់សិបគ្រួសាររស់នៅក្នុងភូមិនេះ បានជួបប្រទះបញ្ហាកខ្វះទឹកប្រើប្រាស់ប្រមាណជា៣ខែមកហើយ។
លោកបន្តថា អណ្ដូងទឹករបស់លោកអាចបូមទឹកប្រើមួយគ្រាៗ ហើយម្ដងម្កាលក៏ដាច់ទឹក។ ចំណែកស្រូវនិងដំណាំផ្សេងៗរបស់លោកនិងអ្នកភូមិផ្សេងទៀតចាប់ផ្ដើមងាប់ ហើយលោកក៏សម្រេចចិត្តបោះបង់ចោល ដោយយកគោទៅចងឱ្យវាស៊ីស្រូវទាំងនោះតែម្តង។
លោក ហឿន នី បន្ថែមថា៖ «មានតែសំណូមពរឱ្យអាជ្ញាធរជួយដោះស្រាយរឿងទឹករឿងអីឱ្យបានធ្លាក់ដល់ បានប្រជាពលរដ្ឋប្រើ បានដាក់ស្រូវ បានឱ្យគ្នាប្រើ ស្រោចស្រពដំណាំបន្តិចបន្តួច និងឱ្យទឹកគោអីជាដើម។ បើស្រូវនោះវាជ្រុលពេលហើយ វាងាប់អស់ហើយ មានតែធ្វើថ្មី យើងម្នាក់ៗខាតរាប់លាន[រៀល] ឈានដល់ពាន់ដុល្លារ អ្នកណាដែលធ្វើច្រើន»។
ដូចគ្នានេះដែរ ពលរដ្ឋម្នាក់ទៀតរស់នៅភូមិអង្កាញ់ ឃុំមេទឹក លោក លីន អះអាងថា ពលរដ្ឋនៅក្នុងភូមិនេះ ក៏ដូចជាអ្នកភូមិជាច្រើនផ្សេងទៀតនៅក្នុងឃុំ កំពុងតែជួបបញ្ហាកង្វះទឹកប្រើប្រាស់នេះដែរ។ បញ្ហានេះ លោកបានសម្រេចចិត្តបុកអណ្ដូងមួយសម្រាប់ប្រើប្រាស់ ប៉ុន្ដែអណ្ដូងគ្មានទឹកចេញ ឯទឹកព្រែកនិងប្រឡាយជាដើមនោះបានរីងស្ងួតហែង មិនទាន់មានទឹកចូលដល់ ព្រោះតែមិនទាន់មានភ្លៀងធ្លាក់នៅឡើយ។
លោកបន្តថា គ្មានទឹកគឺមិនអាចបង្កបង្កើនផលអ្វីបានឡើយ ដែលនាំឱ្យប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពរស់នៅរបស់ពលរដ្ឋជាខ្លាំង ពិសេសស្រូវរាប់រយហិកតារបស់ពួកគាត់ប្រឈមនឹងការខូចខាតតែម្តង។
ប្រភពដដែលបញ្ជាក់ថា បញ្ហាកង្វះទឹកប្រើប្រាស់នេះមិនមែនជារឿងថ្មីនោះទេ ប៉ុន្តែមកទល់ពេលនេះ អាជ្ញាធរនៅពុំទាន់មានវិធានការជាក់លាក់ក្នុងការដោះស្រាយនោះឡើយ។
លោកបន្ថែមថា៖ «វាដូចតែរាល់ឆ្នាំដែរ ឆ្នាំមុនៗ ក៏នៅតែអ៊ីចឹង អត់មានធ្វើស្រែអីបានទេ ខែដើមដៃអីអ៊ីចឹង ហើយដល់តែខែចុងដៃ កាលឆ្នាំទៅមិញនេះ វាបានគេបាក់ទំនប់មកនោះគ្រាន់ ជ្រុលទៅជាលិចអស់ […] ប៉ះពាល់! ព្រោះស្រូវក៏ធ្វើអត់បាន អង្ករក៏អត់មាន ទិញតែគេហូប ហើយត្រូវទៅដឹកទឹក [យកមកប្រើប្រាស់] សុំពីគេដែលមានស្រះទឹកធំៗ»។
ពាក់ព័ន្ធបញ្ហានេះ អភិបាលខេត្តពោធិ៍សាត់ លោក ម៉ៅ ធនិន បានប្រាប់ វីអូឌី កាលពីថ្ងៃទី៦ ខែកក្កដា ថាលោកមិនដឹងប្រជាពលរដ្ឋខាងណាទេដែលជួបបញ្ហាកង្វះទឹកប្រើប្រាស់នេះ។ លោកបញ្ជាក់ថា ប្រសិនបើប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងខេត្តពោធិ៍សាត់នោះ ពួកគេនឹងហៅទូរសព្ទទៅលោកផ្ទាល់ដើម្បីសុំជំនួយមិនខាន ព្រោះប្រជាពលរដ្ឋមានលេខទូរសព្ទរបស់លោកហើយ។
លោក ម៉ៅ ធនិន៖ «ខ្ញុំ វាមិនដឹងថាប្រជាពលរដ្ឋខ្ញុំឬលោកឯងទេ ព្រោះប្រជាពលរដ្ឋខ្ញុំ មានលេខខ្ញុំ គួរតេមកខ្ញុំ ព្រោះប្រជាពលរដ្ឋខ្ញុំខ្វះខាត តែងតេមកខ្ញុំ។ ហើយបើតេទៅលោកឯង លោកឯងដោះស្រាយយ៉ាងម៉េច ខ្ញុំសួរ […] ឥលូវលោកឯងដោះស្រាយយ៉ាងម៉េច បើតេទៅលោកឯង បើមិនតេមកខ្ញុំ! ឥលូវប្រាប់គាត់ទៅ ប្រាប់ថា ចៅហ្វាយខេត្តមានលេខ ឱ្យតេមកចៅហ្វាយខេត្តមក។ ការងារហ្នឹងការងារខ្ញុំ លោកឯងប្រាប់គាត់ ប្រាប់ថា មីងពូតេទៅចៅហ្វាយខេត្តទៅ គាត់ដោះឱ្យទាន់ទេ»។
វីអូឌី នៅមិនទាន់សុំអត្ថាធិប្បាយពីអ្នកនាំពាក្យក្រសួងធនធានទឹក និងឧតុនិយម លោក ចាន់ យុត្ថា បាននៅឡើយទេ។
យ៉ាងណា អ្នកនាំពាក្យគណៈកម្មាធិការជាតិគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយ លោក ឃុន សុខា មានប្រសាសន៍ថា ៦ខែដើមឆ្នាំ២០២១នេះ មិនមែនមានតែគ្រោះរាំងស្ងួតតែមួយមុខប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែកម្ពុជានៅជួបបញ្ហាអាកាសធាតុផ្សេងៗជាច្រើនទៀត។
លោកថា ជាធម្មតា របាយទឹកភ្លៀងប្រចាំឆ្នាំគឺមិនស្មើគ្នាទេ ហើយណាមួយរដូវវស្សាឆ្នាំនេះទើបនឹងចាប់ផ្ដើម ដូច្នេះផលប៉ះពាល់នៃភាពរាំងស្ងួតប្រាកដជាមានតាមតំបន់ខ្លះជាក់ជាមិនខាន។ លោកបញ្ជាក់ថា បញ្ហានេះមិនទាន់ចោទជាបញ្ហាធំដុំឡើយ ខណៈលោកក៏មិនទាន់ទទួលរបាយការណ៍ពីផលប៉ះពាល់នៃគ្រោះរាំងស្ងួតពីអាជ្ញាធរថ្នាក់ក្រោមជាតិនៅឡើយដែរ។
លោក ឃុន សុខា បានថ្លែងថា៖ «បើសិនមានករណីរាំងស្ងួត [ទ្រង់ទ្រាយធំ] កើតឡើង រដ្ឋាភិបាលមិននៅស្ងៀមទេ នឹងចុះទៅធ្វើអន្តរាគមន៍ហើយ ដោយសហការជាមួយក្រសួងពាក់ព័ន្ធ ដូចជាខាងធនធានទឹក និងកសិករ នឹងចុះទៅធ្វើអន្តរាគមន៍»។
ប្រធានសម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា លោក ថេង សាវឿន យល់ឃើញថា អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធត្រូវដោះស្រាយបញ្ហាកង្វះទឹកប្រើប្រាស់នេះ ដូចជា បុកអណ្ដូង ការបូមទឹកមកពីប្រភពផ្សេងតាមតែអាចធ្វើទៅបាន ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឱ្យពួកគាត់អាចសង្គ្រោះស្រូវនិងដំណាំទាន់ពេលវេលា។
លោកថា ប្រសិនបើអាជ្ញាធរមិនដោះស្រាយទាន់ពេលវេលា នឹងធ្វើឱ្យកសិករប្រឈមផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរក្នុងជីវភាព ពិសេសផលដំណាំរបស់ពួកគេនឹងរងការខូចខាតទាំងស្រុង។
លោក ថេង សាវឿន បានគូសបញ្ជាក់ថា៖ «រឿងទី២ អាជ្ញាធរក៏ត្រូវតែត្រៀមសម្រាប់ករណីនេះ មិនអាចដោះស្រាយបាន ដោយសារតែរាំងស្ងួតខ្វះទឹកបំផុតហើយ អាជ្ញាធរត្រូវតែរៀបចំស្រូវពូជសម្រាប់ទុកជួយផ្ដល់ជូនប្រជាពលរដ្ឋ ដើម្បីឱ្យពួកគាត់អាចសាបព្រោះឡើងវិញ ក្រោយរងគ្រោះ។ មួយទៀត បើសិនបញ្ហាខ្វះទឹកនៅតែជាបញ្ហាចោទ មិនអាចដាំដំណាំ ឬធ្វើស្រែបាន អាជ្ញាធរត្រូវតែគិតគូរទៅលើដំណាំជាយុទ្ធសាស្ត្រផ្សេងៗ ឬក៏គិតគូរទៅលើការធ្វើកសិកម្មបែបធន់ទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុឬក៏គ្រោះរាំងស្ងួត»៕
