ម្ដាយកសិករម្នាក់នៅខេត្តបាត់ដំបងដែលត្រូវបានតុលាការកាត់ទោសឱ្យជាប់ពន្ធនាគារ១០ខែ ក្រោយរិះគន់អាជ្ញាធររឿងឱ្យបេះផ្លែមៀនហើយមិនយកវិញនោះ ទទូចទៅរដ្ឋាភិបាលនិងតុលាការឱ្យដោះលែងកូនប្រុសគាត់ ដោយថា សារដែលកូនរបស់គាត់បានបង្ហោះលើបណ្តាញសង្គមនោះ គឺជារឿងពិត។
ការទទូចសុំនេះ ធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីសាលាដំបូងខេត្តបាត់ដំបង កាលពីថ្ងៃទី២៤ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២១ បានសម្រេចកាត់ទោសលោក ងួន លី ជាកសិករ ឱ្យជាប់ពន្ធនាគារ១០ខែ ដោយចោទប្រកាន់ពីបទ «ញុះញង់ឱ្យប្រព្រឹត្តបទឧក្រិដ្ឋជាអាទិ៍» ក្រោយពីរូបលោកបានបង្ហោះសារលើបណ្ដាញសង្គមថា រដ្ឋាភិបាលបានឱ្យពួកគាត់កាច់ផ្លែមៀនពីចម្ការ ហើយបែរជាមិនយកផ្លែមៀនរបស់ពួកគាត់វិញ។
អ្នកស្រី គឹម ប៊ុល ដែលត្រូវជាម្ដាយរបស់លោក ងួន លី បានរៀបរាប់ប្រាប់ វីអូឌី នៅថ្ងៃទី២ ខែកញ្ញានេះថា បើសិនជាកូនរបស់គាត់បង្ហោះសារដោយប្រើពាក្យមិនសមរម្យមែន រដ្ឋាភិបាលគួរធ្វើការអប់រំនិងណែនាំ ដោយមិនគួរចាប់ខ្លួនហើយចោទប្រកាន់ពីបទ «ញុះញង់» បែបនេះឡើយ។ អ្នកស្រីបន្តថា សារដែលកូនប្រុសគាត់បានបង្ហោះលើបណ្ដាញសង្គមនោះជារឿងពិត ដោយថា អាជ្ញាធរស្រុកបានឱ្យកសិករកាច់ផ្លែមៀនពីចម្ការ ហើយមិនទិញពីកសិករប្រាកដមែន។
អ្នកស្រីថា៖ «[អាជ្ញាធរ]ស្រុកក៏ធ្វើខុសដែរ សម្ដេចមិនទាន់ចេញយក ឱ្យគេបេះ! បើសិនជាខ្ញុំអ្នកដឹកនាំវិញ ឱ្យគេបេះហើយ ចេញយកហើយ ម្នាក់ប៉ុន្មានលាន ឱ្យប្រជាជនឱ្យផុតទៅ។ ឱ្យគេបេះហួសកំណត់ សម្ដេចមិនទាន់ចេញ ឱ្យគេបេះ ដល់គេបេះ ចាប់តាំងធ្វើទោសអូសដំណើរ អត់ដឹងថាខ្លួនឯងខុសប៉ុនណាទេ។ បើខ្ញុំអ្នកដឹកនាំ ខ្ញុំអត់ធ្វើអ៊ីចឹងទេ កុំឱ្យប្រជាជនថ្កោលទោស ព្រោះយើងជាម៉ែឪគេ។ យើងនិយាយអីឱ្យពិតប្រាកដខ្លួនយើង នេះសង្កត់គេ ដំឡើងខ្លួនឯង ហើយសុទ្ធតែថាកូនខ្ញុំគណបក្សប្រឆាំង ហើយណាមួយមិនមកសួរមេភូមិមើល៍»។
ស្ត្រីមេម៉ាយវ័យ៦៦ឆ្នាំរូបនេះ បន្តថា ការដែលកូនរបស់គាត់និយាយដោយខឹងបែបនេះ បន្ទាប់ពីគួ្រសារគាត់បានរងគ្រោះ ដោយធ្លាក់ចូលក្នុងអន្ទាក់បំណុល រហូតដល់លក់ដីច្រើនចម្ការអស់ ដោយសារកសិផលដែលប្រមូលបាននោះមានតម្លៃថោកនិងគ្មានទីផ្សារ ខណៈប្រាក់ដែលពួកគាត់យកមកធ្វើស្រែចម្ការនោះជាប្រាក់ខ្ចីពីគេ។
អ្នកស្រីស្នើទៅរដ្ឋាភិបាលនិងតុលាការឱ្យដោះលែងកូនប្រុសរបស់គាត់វិញ ដោយថា កូនរបស់គាត់មិនបានញុះញង់បំពុលសង្គមដូចការចោទប្រកាន់ឡើយ ហើយអ្វីដែលកូនគាត់បង្ហោះវាជារឿងពិតមែន។ លើសពីនេះ អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា កូនរបស់គាត់ក៏មិនជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងនយោបាយដែរ ។
អ្នកស្រីថា៖ «ខ្ញុំគិតថា កូនខ្ញុំមិនខុសទេ ផ្សព្វផ្សាយហ្នឹងមិនខុសទេ! គ្រាន់តែឱ្យរាជរដ្ឋាភិបាលជួយទិញ កុំឱ្យថោកពេក! ហើយកុំឱ្យថាយកទៅហើយបែរជាមិនយកវិញ ព្រោះដឹកទៅ គ្នាអស់ទឹកចិត្ត។ រាជរដ្ឋាភិបាលគួរអធ្យាស្រ័យ មិនគួរចោទខុសសំណួរ មិនគួរថាគ្នាបំពុលសង្គម។ បើមិនជឿ រាជរដ្ឋាភិបាលចុះមកសួរតាមភូមិ តើមនុស្សហ្នឹងវាយ៉ាងម៉េច! ហើយសំណូមពរតែប៉ុណ្ណឹង សូមឱ្យកសាងណែនាំទៅ។ អ៊ីចឹងសូមឱ្យរាជរដ្ឋាភិបាលជួយលើកលែងទោសឱ្យផង»។
អ្នកនាំពាក្យរដ្ឋបាលខេត្តបាត់ដំបង លោក សឿម ប៊ុនរិទ្ធ សុំមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយ ដោយបង្វែររឿងនេះឱ្យទៅសួរស្នងការនគរបាលខេត្តបាត់ដំបង លោក សាត គឹមសាន វិញ។ ប៉ុន្តែលោក សាត គឹមសាន សុំមិនឆ្លើយតបចំពោះរឿងនេះ ដោយឱ្យសួរទៅខាងតុលាការវិញ។
លោកថា៖ «សួរទៅតុលាការទៅ ព្រោះសំណុំរឿងនៅអយ្យការ។ អ៊ីចឹងតុលាការគេបានដំណើរការកាត់ក្ដីហើយ។ បាទ!សួរទៅនោះទៅ ព្រោះខ្ញុំមិនបំភ្លឺកើតទៀតទេ ព្រោះរឿងហ្នឹងឈានដល់តុលាការគេកាត់ក្ដីហើយ»។
អ្នកនាំពាក្យអយ្យការអមសាលាដំបូងខេត្តបាត់ដំបង លោក ដួង សារ៉ន មានប្រសាសន៍ថា តុលាការបានសម្រេចរួចហើយ ចំពោះរឿងនេះ ប៉ុន្តែប្រសិនបើគ្រួសារមិនសុខចិត្ត អាចប្ដឹងជំទាស់បាន។
លោកថា៖ «គាត់ធ្វើតាមនីតិវិធីតុលាការទៅ បើគាត់មិនសុខចិត្តនឹងសាលក្រមហ្នឹង អាចប្ដឹងឧទ្ធរណ៍ទៅ បើគាត់មិនសុខចិត្តនោះ»។
អ្នកសម្របសម្រួលសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុកប្រចាំខេត្តបាត់ដំបង លោក យ៉ិន ម៉េងលី ចាត់ទុកការចាប់ខ្លួននិងចោទប្រកាន់លោក ងួន លី ដោយគ្រាន់តែបញ្ចេញមតិពីបញ្ហាកសិផលរបស់ពួកគាត់ថា មិនបានចំណេញអ្វីដល់រដ្ឋាភិបាលឡើយ។ ករណីនេះ លោកស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាល ក៏ដូចជាតុលាការដោះលែងលោក ងួន លី ឱ្យមានសេរីភាពវិញ។
លោកថា៖ «ការចាប់ខ្លួនកសិករនេះ មិនមានផលចំណេញអ្វីនោះទេដល់រដ្ឋាភិបាល វារឹតធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់រដ្ឋាភិបាលវិញ ព្រោះរឿងរបស់លោក ងួន លី ជារឿងពិត អ្វីដែលកសិករលើកឡើងជារឿងពិត។ ហើយអាជ្ញាធរមិនបានធ្វើការស្រាវជ្រាវថាតើរឿងហ្នឹងពិតឬមិនពិត គឺអត់ទេ! បែរជានាំគ្នាធ្វើការបង្រ្កាបទៅលើការនិយាយទៅវិញ។ ដូច្នេះធ្វើឱ្យមានការរិះគន់ទៅលើសមត្ថកិច្ចឬរដ្ឋាភិបាលទៅនឹងការបំបិទសិទ្ធិសេរីភាពរបស់កសិករ ហើយធ្វើឱ្យលំហូរសិទ្ធិសេរីភាពបញ្ចេញមតិ ហើយធ្វើឱ្យលំហូរលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យរួមតូចទៅៗ»។
លោក ងួន លី រស់នៅភូមិដីក្រហម ឃុំតាសែន ស្រុកកំរៀង ខេត្តបាត់ដំបង ត្រូវបានសមត្ថកិច្ចចាប់ខ្លួននៅម៉ោង៨យប់ អំឡុងថ្ងៃទី២២ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២១ បន្ទាប់ពីលោកបង្ហោះសារលើបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុករបស់ខ្លួនកាលពីថ្ងៃទី២១ ខែសីហាថា លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានជួយទិញមៀនពីកសិករ ដោយឱ្យខាងស្រុកនិងឃុំចុះមកជួយកត់ត្រា ថាមៀនរបស់ពួកគេមានចំនួនប៉ុន្មានតោន ហើយឱ្យប្រជាពលរដ្ឋកាច់និងច្រកដាក់ថង់ ប៉ុន្តែនៅពេលច្រកដាក់ថង់រួច អាជ្ញាធរប្រាប់ថាមិនយក ដោយប្រែឱ្យដាក់ឡាំងជំនួសវិញ៕
អត្ថបទដោយ ខាន់ លក្ខិណា និង ឆន រស្មី
