មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ក្រសួងផែនការ លើកឡើងថា កម្រិតនៃភាពក្រីក្រនៅកម្ពុជាមានការកើនឡើងក្នុងអំឡុងវិបត្តិជំងឺកូវីដ-១៩ បើធៀបជាមួយកម្រិតនៃភាពក្រីក្រ មុនមានការរាតត្បាតជំងឺជាសកលមួយនេះ។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងផែនការ លោក ស្រី ដា ថ្លែងប្រាប់វីអូឌីនៅថ្ងៃទី១៨ ខែវិច្ឆិកានេះថា កាលពីឆ្នាំ២០១៤ កម្ពុជា មានអត្រានៃភាពក្រីក្រជាង ១៣ភាគរយ(១៣,៥%) ក្នុងនោះ រដ្ឋាភិបាលមានគោលនយោបាយកាត់បន្ថយអត្រានេះចំនួន ១%ក្នុងមួយឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែលោកថា បន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាលបានប្តូរវិធីសាស្ត្រ គិតជាថ្មីនៃការកំណត់ខ្សែបន្ទាត់នៃភាពក្រីក្រ ភាគរយនៃជនក្រីក្រសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៩-២០២០ មានការកើនឡើងដល់ជិត ១៨ភាគរយ(១៧,៨%)។
យ៉ាងណា លោកថា ប្រទេសណាក៏ដូចប្រទេសណាដែរ ឱ្យតែមានការប្តូររបៀបគិតថ្មី តារាងចំណាយ តម្លៃផលិតផលឡើងថ្លៃជាដើម តាមលក្ខណៈបច្ចេកទេស នោះធ្វើឱ្យតួលេខអត្រានៃភាពក្រីក្រមានការកើនឡើងជាក់ជាមិនខាន។
លោក ស្រី ដា មានប្រសាសន៍ថា៖ «[កម្រិតនៃភាពក្រីក្រនៅកម្ពុជា] គឺកើនឡើង បើតាមព័ត៌មាន! ប៉ះពាល់ប្រហែលជាខ្ទង់ខែមេសា ២០២០។ ចឹងវាចាប់ពីពេលហ្នឹងទៅវាកើនឡើង ព្រោះបើធៀបជាមួយយើងធ្វើអង្កេតសេដ្ឋកិច្ចសង្គមកិច្ចនោះ ខែកក្កដា ២០១៩ ដល់ខែមិថុនា ២០២០។ ដល់ពេលចឹងយើងកូវីដ-១៩ដើមឆ្នាំ២០២០ អញ្ចឹងយើងបញ្ចប់ការងារហ្នឹងវាត្រូវខែមេសា។ ចឹងខែមេសា ឧសភា មិថុនា ចឹងវាកើនឡើង ៣ខែប៉ះពាល់ជាមួយកូវីដ-១៩ហ្នឹង»។
លោកបន្តថា កម្រិតនៃភាពក្រីក្រដែលមានចំនួនជិត ១៨ភាគរយ(១៧,៨%) បើគិតជាចំនួនពលរដ្ឋ គឺប្រមាណ ២លាន៧សែននាក់ ខណៈក្នុងស្ថិតិគេប្រើលេខប៉ាន់ស្មាន ដោយប្រើតួលេខប្រជាជនកម្ពុជារស់នៅក្នុងប្រទេសអំឡុងពេលជំរឿន២០១៩ សរុបមានចំនួនជាង១៥លាន៥សែននាក់ (១៥ ៥៥២ ២១១ នាក់)។
ប្រតិភូរដ្ឋាភិបាលទទួលបន្ទុកអគ្គនាយកផែនការនៃក្រសួងផែនការ លោក ថេង បញ្ញាធន អះអាងនៅថ្ងៃនេះថា រដ្ឋាភិបាលមិនបានបង្ហាញថា អត្រានៃភាពក្រីក្រថ្មីថាបានកើនឡើងប៉ុន្មានភាគរយ ដោយសារកូវីដ-១៩នោះទេ។
លោកថា រដ្ឋគ្រាន់តែគណនាតាមវិធីសាស្ត្រថ្មី ដោយសារតែទិន្នន័យដែលរដ្ឋាភិបាល បានប្រើប្រាស់សម្រាប់គណនានោះ គឺមានឥទ្ធិពលពីកូវីដ-១៩ ពោលគឺប៉ះពាល់រយៈពេលប៉ុន្មានខែ ដែលជំងឺជាសកលនេះបានរាតត្បាត ធ្វើឱ្យអត្រានៃភាពក្រីក្រក៏មានផលប៉ះពាល់ផងដែរ។
លោក ថេង បញ្ញាធន រៀបរាប់ថា៖ «អាទិភាពបន្ទាប់របស់រាជរដ្ឋាភិបាល គឺដោយសារតែយើងឃើញថា ភាពក្រីក្រហ្នឹងវាភាគច្រើននៅតំបន់ជនបទ។ អ៊ីចឹងទេ អាទិភាពដែលរដ្ឋាភិបាលត្រូវធ្វើការអភិវឌ្ឍហ្នឹង គឺផ្តោតការដោយយកចិត្តទុកដាក់ ជាពិសេសគឺការអភិវឌ្ឍនៅតំបន់ជនបទឱ្យបានច្រើន។ បើយើងប្រៀបធៀបចំណូលកាលពីការវាស់វែងអត្រាភាពក្រីក្រចាស់នោះ[២០១៤] គឺ រង្វង់តែ ៦ ០០០រៀលទេ ក្នុងមួយថ្ងៃប៉ុន្តែឥឡូវគឺវាដល់ជាង១០ ៩៥១ រៀល វាខុសគ្នាអញ្ចឹង»។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងផែនការ លោក ឆាយ ថន ថ្លែងក្នុងសន្និសីទសារព័ត៌មានផ្សព្វផ្សាយ ស្តីពី ខ្សែបន្ទាត់ភាពក្រីក្រថ្មី និងអត្រាភាពក្រីក្រនៅកម្ពុជា ឆ្នាំ២០១៩-២០២០ កាលពីថ្ងៃទី១៧ ខែវិច្ឆិកាថា ផ្អែកលើវិធីសាស្ត្រដែលបានកែសម្រួល និងទិន្នន័យអង្កេតសេដ្ឋកិច្ច សង្គមកិច្ចកម្ពុជា ឆ្នាំ២០១៩-២០២០ ខ្សែបន្ទាត់ភាពក្រីក្រថ្នាក់ជាតិសម្រាប់កម្ពុជា មានចំនួន ១០ ៩៥១រៀល សម្រាប់មនុស្សម្នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃ។
លោកថា៖ «ផ្អែកលើមូលដ្ឋាននៃខ្សែបន្ទាត់ភាពក្រីក្រថ្នាក់ជាតិនេះ ខ្សែបន្ទាត់ភាពក្រីក្រ តាមតំបន់មាន ១០ ៩៥១រៀល សម្រាប់មនុស្សម្នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃ នៅរាជធានីភ្នំពេញ រីឯនៅតំបន់ទីប្រជុំជនផ្សេងមាន ៩ ៥៧១រៀល និង ៨ ៩០៨រៀល សម្រាប់មនុស្សម្នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃនៅតំបន់ជនបទ»។
លោកបន្តថា តាមរយៈការប្រើប្រាស់ខ្សែបន្ទាត់ភាពក្រីក្រថ្មីនេះ អត្រានៃភាពក្រីក្រនៅកម្ពុជា សម្រាប់ឆ្នាំ ២០១៩-២០២០ មានកម្រិតជិត១៨ភាគរយ(១៧,៨%) ក្នុងនោះ អត្រាភាពក្រីក្រនៅរាជធានីភ្នំពេញមានជាង ៤ភាគរយ(៤,២% ) តំបន់ទីប្រជុំជនផ្សេងទៀតជាង ១២ភាគរយ(១២,៦%) និងអត្រាភាពក្រីក្រនៅតំបន់ជនបទ ជិត២៣ភាគរយ(២២,៨%)។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងផែនការ និយាយថា អត្រានៃភាពក្រីក្រនៅកម្ពុជា សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៩-២០២០ បានរងផលប៉ះពាល់ខ្លះពីការរីករាលដាលនៃមេរោគកូវីដ-១៩ ហើយការរីករាលដាលជំងឺនេះទៅលើសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា ដែលចាប់ផ្ដើមពីដើមឆ្នាំ២០២០ បានបង្កផលប៉ះពាល់ដល់ខ្សែច្រវាក់ផ្គត់ផ្គង់លើវត្ថុធាតុដើម សម្រាប់ការផលិតផលិតផលនាំចេញ ការថយចុះការបញ្ជាទិញពីក្រៅប្រទេស និងការធ្លាក់ចុះនៃចំនួនភ្ញៀវទេសចរ។
យ៉ាងណា លោកថា ផលប៉ះពាល់លើកម្រិតជីវភាពរស់នៅរបស់គ្រួសារប្រជាជនកម្ពុជា អាចចាប់ផ្តើមពីខែមេសាឆ្នាំ២០២០ នៅពេលដែលវិធានការណ៍ការរឹតបន្តឹងនានា ត្រូវបានអនុវត្ត។
ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍និងសន្តិភាព លោក យ៉ង់ គិមអេង មានប្រសាសន៍ថា ការកំណត់អត្រានៃភាពក្រីក្រតាមរយៈប្រាក់ចំណូលក្នុងមួយថ្ងៃរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗនេះ គឺមិនស្របតាមស្ថានភាពជាក់ស្តែងនៃតម្លៃទំនិញសម្រាប់ការហូបចុករបស់ប្រជាជនឡើយ។ លោកថា តម្លៃទំនិញសព្វសារពើមានការឡើងថ្លៃ ចំណែកម្ហូបអាហារក៏មានការឡើងថ្លៃដែរ។
លោកបន្តថា ថវិកាតាមការបែងចែកទាំងនោះ មិនបានគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់បាយ ៣ពេលរបស់ពួកគាត់ក្នុងមួយថ្ងៃឡើយ ហើយការវាយតម្លៃតាមរបៀបថ្មីនេះ មានការគិតល្អម្យ៉ាងហើយ បើប្រៀបជាមួយលើកមុន។
លោកគូសបញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំសង្ស័យថា អត្រានៃភាពក្រីក្រនេះប្រហែលជាយើងមិនបានធ្វើឱ្យបានម៉ត់ចត់ ព្រោះការវាយតម្លៃភាពក្រីក្រនៅក្នុងកាលនេះប្រហែលជាអាចថា នៅមានអ្នកដែលអត់ការងារធ្វើច្រើន អ្នកដែលបាត់បង់ការងារក៏ច្រើន អ្នកដែលធ្លាក់ចូលទៅក្នុងភាពក្រីក្រហ្នឹងអាចនឹងមានចំនួនលើសពីហ្នឹងទៀត»។
លោក គិមអេង បន្ថែមថា ដើម្បីដោះស្រាយអត្រានៃភាពក្រីក្រឱ្យមានការថយចុះ រដ្ឋាភិបាលគួរផ្តល់លក្ខណៈងាយស្រួលដល់ពលរដ្ឋក្នុងការរកចំណូល ដើម្បីឱ្យពួកគាត់អាចងើបចេញពីភាពក្រីក្រ។
យ៉ាងណា លោកថា ក្នុងស្ថានភាពកូវីដ-១៩នេះ វាមានលក្ខណៈពិបាកណាស់សម្រាប់សម្រួលដល់ពួកគាត់ ដែលករណីនេះ លោកបានជំរុញទៅស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ គួរមានការបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈសម្រាប់រយៈពេលមធ្យម ឬខ្លី ការជំរុញដល់វិស័យអប់រំសម្រាប់រយៈពេលវែង និងដោះស្រាយឧបត្ថម្ភទុនមួយចំនួន សម្រាប់វិស័យឯកជនទាំងផ្លូវការ និងមិនផ្លូវការ។
លោក យ៉ង់ គិមអេង បន្តទៀតថា ក្រៅពីនោះរដ្ឋគួរសម្រួលសេវាមួយចំនួនរបស់រដ្ឋ ដូចជា បន្ធូរបន្ថយពន្ធ បន្ធូរសេវាអគ្គិសនី សេវាទឹក ភ្លើងជាដើម ដើម្បីជាចំណែកផ្តល់ការលើកទឹកចិត្ត និងសម្រាលបន្ទុករបស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលមានជីវភាពក្រីក្រ។
អង្គការសហប្រជាជាតិ (UN) ប្រចាំកម្ពុជា កាលពីថ្ងៃទី១៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២១នេះ បានលើកឡើងថា គ្រួសារងាយរងគ្រោះជាច្រើនដែលរងផលប៉ះពាល់ពីវិបត្តិកូវីដ-១៩ និងគ្រោះទឹកជំនន់ បានកាត់បន្ថយរបបអាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគាត់ ខណៈគ្រួសារខ្លះលក់ទ្រព្យសម្បត្តិនិងខ្ចីបំណុលគេកាន់តែច្រើន ដើម្បីយកមកដោះស្រាយជីវភាព ដែលជាតម្រូវការចាំបាច់របស់ពួកគេ៕
