បណ្ដាញសហគមន៍ព្រៃឡង់អះអាងថា សកម្មភាពកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើនៅតំបន់ព្រៃឡង់បានបន្ដកើតមានឥតឈប់ឈរ ដោយមួយផ្នែកមកពីវិធានការរឹតត្បិតសិទ្ធិសេរីភាពរបស់អាជ្ញាធរទៅលើបណ្ដាញសហគមន៍ព្រៃឡង់។
លោក ហឿន សុភាព ជាសកម្មជនព្រៃឡង់ និងជាអ្នកសម្របសម្រួលបណ្តាញព្រៃឡង់ខេត្តកំពង់ធំ មានប្រសាសន៍ថា បណ្តាញព្រៃឡង់នៅខេត្តកំពង់ធំមានសមាជិកប្រមាណ១០០នាក់ បានធ្វើសកម្មភាពចុះល្បាតព្រៃឡង់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៨មកម្ល៉េះ។ ប៉ុន្តែសកម្មភាពចុះល្បាតនេះ ត្រូវបានហាមឃាត់ទាំងស្រុង កាលពីអំឡុងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ រហូតដល់ពេលបច្ចុប្បន្ន ដោយសារអាជ្ញាធរបានចោទប្រកាន់ពួកគេថាជា «ក្រុមឧទ្ទាមក្រៅច្បាប់» និងចាត់ទុកសកម្មភាពយាមល្បាតថា មានចេតនាមិនស្មោះត្រង់ជាមួយនឹងអាជ្ញាធរ។
សកម្មជនព្រៃឡង់រូបនេះអះអាងថា មុនពេលហាមឃាត់ បណ្តាញសហគមន៍ព្រៃឡង់បានធ្វើសកម្មភាពចុះល្បាតនិងទប់ស្កាត់បទល្មើសស្ទើររាល់ថ្ងៃ។ លោកថា ពេលចុះល្បាតម្តងៗ ពួកគាត់បានជួបបទល្មើសជាច្រើនរាប់មិនអស់និងមិនឱ្យជនល្មើសរួចខ្លួនឡើយ ព្រមទាំងបានថតសកម្មភាពល្មើសនិងផ្សព្វផ្សាយភ្លាមៗតាមបណ្តាញសង្គមរួមទាំងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយផង ដើម្បីស្វែងរកអន្តរាគមន៍ពីអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ។
លោក ហឿន សុភាព និយាយថា៖ «យើងចូលទៅល្បាត យើងមានកាមេរ៉ាថត ពេលចេញមកវិញយើងផុសសកម្មភាពល្មើសតាមហ្វេសប៊ុកនូវស្នាមកាប់ឈើ សកម្មភាពគេកាប់ឈើតាមគោយន្ត។ គេខ្លាចពួកយើងថតផុសចេញ។ និយាយឱ្យចំ គេមិនចង់ឱ្យយើងថតសកម្មភាពព្រៃឡង់ដែលកំពុងរងការកាប់បំផ្លាញ បានជាគេហាមមិនឱ្យពួកខ្ញុំចូលទៅក្នុងព្រៃ»។
លោក ហឿន សុភាព បន្តថា រយៈពេលជាង១ឆ្នាំដែលអាជ្ញាធរហាមឃាត់នេះ ពួកគាត់មិនអាចចូលក្នុងព្រៃឡង់ឡើយ ដែលលោកថា ជាឱកាសសម្រាប់ជនល្មើសងាយស្រួលចូលទៅកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ។ លោកថា តាមរបាយការណ៍ដែលបណ្តាញព្រៃឡង់ចុះល្បាតតាមផ្លូវក្រៅព្រៃឡង់ គឺជួបគោយន្តដឹកឈើចេញពីព្រៃឡង់ក្នុងខេត្តកំពង់ធំ មួយថ្ងៃមិនតិចជាង១៥គោយន្តឡើយ ដែលគោលដៅចុងក្រោយ គឺតម្រង់ឆ្ពោះទៅកាន់ប្រទេសវៀតណាម។
លោកបន្ថែមថា៖ «និយាយឱ្យចំ តាំងពីគេហាមមិនឱ្យពួកខ្ញុំចូលល្បាតព្រៃឡង់ គឺសកម្មភាពកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើមិនដែលមានការថយចុះទេ។ តាមរបាយការណ៍ដែលយើងទទួលបានពីក្រុមបទល្មើស គឺក្រុមបទល្មើសទាំងអស់គេមិនខ្លាចសមត្ថកិច្ចអាជ្ញាធរទេ។ ពីព្រោះអ្វីដែលគេមិនខ្លាចនោះ គឺវាជាប្រពៃណីរបស់ពួកគេហើយ គឺគេគ្រាន់តែបង់លុយឱ្យអាជ្ញាធរឬសមត្ថកិច្ចតាមស្នាក់ការនីមួយៗ គឺគេអាចចេញបានដោយរលូនតែម្តង ប៉ុន្តែបើជួបពួកខ្ញុំ គឺមិនងាយរួចខ្លួនទេ»។
ចំណែកបណ្តាញព្រៃឡង់ខេត្តព្រះវិហារ លោក ស្រី ថេង និយាយថា រូបលោកនិងសមាជិកបណ្តាញព្រៃឡង់ផ្សេងទៀតដែលសកម្មក្នុងការចុះល្បាតនោះ ក៏ត្រូវបានអាជ្ញាធរនិងមន្ត្រីឧទ្យានុរក្សខេត្តព្រះវិហារហាមឃាត់ផងដែរ។ លោកថា តាមរយៈការចុះល្បាតនៅតាមច្រកក្រៅតំបន់ព្រៃឡង់ លោកសង្កេតឃើញបទល្មើសដឹកឈើចេញពីក្នុងព្រៃឡង់កើតមានជាប្រចាំ ដោយពុំមានការទប់ស្កាត់ពីអាជ្ញាធរនិងមន្ត្រីឧទ្យានុរក្សឡើយ។
លោក ស្រី ថេង បន្ដថា៖ «នៅលើផ្លូវ មួយយប់មិនតិចជាង១៥គោយន្តទេ សម្រាប់ផ្លូវក្នុងភូមិខ្ញុំ។ ចំណែកនៅភូមិគេផ្សេងវិញ ក៏មិនខុសគ្នាដែរ។ អញ្ចឹងមួយយប់ដឹកចេញប្រហែល៣០គោយន្ត។ អ្នកដឹក មានអ្នកភូមិខ្លះ អ្នកពីចម្ងាយខ្លះ។ គេដឹកកាត់មុខស្នាកការមន្ត្រីឧទ្យានុរក្សហ្នឹង»។
បណ្តាញសហគមន៍ព្រៃឡង់រូបនេះ ឱ្យដឹងថា អំឡុងពេលហាមឃាត់នេះ រូបលោកនិងបណ្តាញព្រៃឡង់មួយចំនួនបានព្យាយាមចូលយាមល្បាតព្រៃដែរ ប៉ុន្តែត្រូវបានអាជ្ញាធរគំរាមចាប់ខ្លួនដាក់ពន្ធនាគារជាច្រើនលើកច្រើនសារ ក្រោមហេតុផលថា មានជាប់ពាក់ព័ន្ធក្រុមនយោបាយប្រឆាំង ជាពិសេសចោទថា មិនស្មោះត្រង់ជាមួយអាជ្ញាធរ ដោយសារការបង្ហោះនិងចែកចាយព័ត៌មានអំពីបទល្មើសព្រៃឈើនៅតំបន់ព្រៃឡង់នៅលើបណ្ដាញសង្គម។
លោក ស្រី ថេង ចាត់ទុកថា ការចោទប្រកាន់បែបនេះ គឺជារឿងមិនត្រឹមត្រូវឡើយ។ លោកថាអាជ្ញាធរខ្លួនឯងបារម្ភខ្លាចប៉ះពាល់មុខមាត់របស់ខ្លួននិងអ្នកដែលទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីតំបន់ព្រៃឡង់នេះទៅវិញទេ។
លោក ស្រី ថេង បន្ថែមថា៖ «គេបានដៅពួកខ្ញុំទុកចំនួន៥នាក់ហើយ។ គេ[ថា]បើបងឯងហ៊ានតែដើរចូលព្រៃទៀត បងឯងនឹងជាប់គុក។ នេះក្រុមប្រឹក្សាឃុំ គេនិយាយផ្ទាល់»។
អ្នកស្រី ឈាង លី ជាគណៈកម្មការសម្របសម្រួលបណ្តាញព្រៃឡង់ខេត្តស្ទឹងត្រែង និយាយថា ក្រុមបណ្តាញសហគមន៍ព្រៃឡង់នៅខេត្តស្ទឹងត្រែង ក៏ត្រូវបានហាមឃាត់មិនឱ្យចូលល្បាតព្រៃឡង់ដែរ ប៉ុន្តែពួកគេបានព្យាយាមចូលព្រៃនេះម្តងម្កាលដែរ ដើម្បីតាមដានសកម្មភាពកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ។
អ្នកស្រីអះអាងថា រយៈពេល១ឆ្នាំមកនេះ ដើមឈើធំៗជាច្រើននៅតំបន់ព្រៃឡង់ក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែងដែលពួកគាត់ធ្លាប់ជួបពីមុននោះ បានបាត់បង់ឬនៅសល់តែស្លាកស្នាមកាប់ផ្ដួលរំលំប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកស្រី ឈាង លី បន្ដថា៖ «រាល់ថ្ងៃ យើងឃើញថា វាមានភាពខុសគ្នាខ្លាំង។ កាលពីពួកខ្ញុំសកម្មចុះការពារ គឺដើមឈើធំៗវានៅច្រើន។ ប៉ុន្តែរយៈពេលជិត១ឆ្នាំនេះ ឃើញថា ព្រៃឈើនិងដើមឈើធំបាត់បង់អស់ច្រើន។ ហើយសកម្មភាពដឹកឈើ ឃើញថា មានសកម្មភាពច្រើនជាងមុន ជាពិសេសនៅតំបន់គឺតាមផ្លូវទឹកច្រើនជាងគេ»។
សកម្មជនព្រៃឡង់រូបនេះខកចិត្តចំពោះក្រសួងបរិស្ថាន ដែលហាមឃាត់មិនឱ្យពួកគេចូលយាមល្បាតនៅតំបន់ព្រៃឡង់នេះ ដោយចាត់ទុកថា ការហាមនេះគឺជាការរំលោភសិទ្ធិ និងមានចេតនាចង់បិទបាំងបទល្មើសព្រៃឈើក្នុងតំបន់ព្រៃឡង់។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថាន លោក នេត្រ ភក្ត្រា មានប្រសាសន៍ថា ក្រសួងស្វាគមន៍គ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធដែលចង់ចូលរួមចុះល្បាតនិងការពារព្រៃឡង់ ខណៈដែលក្រសួងកំពុងខ្វះកម្លាំងស្រាប់។ ប៉ុន្តែលោកថា ការហាមមិនឱ្យបណ្តាញព្រៃឡង់ចូលល្បាតព្រៃ ដោយសារពួកគេមានសកម្មភាពចុះល្បាតដោយមិនគោរពតាមគោលការណ៍ច្បាប់។
ម្យ៉ាងទៀត លោកថា បណ្តាញសហគមន៍ព្រៃឡង់ទាំងនោះមិនបានចុះបញ្ជី ធ្វើសកម្មភាពចុះល្បាតមានចរិតញុះញង់ មិនស្មោះត្រង់ និងបម្រើឱ្យផលប្រយោជន៍នយោបាយ។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា មានប្រសាសន៍ថា៖ «បណ្តាញសហគមន៍នេះមិនបានស្ថិតនៅក្រោមច្បាប់ទេ ដោយសារមិនបានចុះបញ្ជី។ សូម្បីតែទៅជាសហគមន៍ព្រៃឈើ ឬសហគមន៍ការពារតំបន់ធម្មជាតិ សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិច ក៏ពួកគាត់មិនព្រមចុះដែរ។ គាត់សុខចិត្តនៅជាតំណាងសហគមន៍ហ្នឹងនៅក្រៅច្បាប់ ប៉ុន្តែគាត់ធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗដែលមិនស្ថិតក្រោមច្បាប់របស់យើង»។
របាយការណ៍របស់ក្រសួងបរិស្ថានឱ្យដឹងថា រយៈពេល៩ខែ ឆ្នាំ២០២០នេះ មន្ត្រីឧទ្យានុរក្សនិងសហគមន៍បានចុះល្បាតចំនួន១ ៨២៣លើក ដោយបានបង្ក្រាបបទល្មើសចំនួន៩៥៤ករណី ក្នុងនោះបញ្ជូនសំណុំរឿងទៅតុលាការចំនួន៤០ករណី និងរឹបអូសបានវត្ថុតាងមួយចំនួនទៀត ខណៈបទល្មើសព្រៃឈើនៅតំបន់ព្រៃឡង់មួយចំនួនបានថយចុះ ដោយថា បទល្មើសទ្រង់ទ្រាយធំលែងមាន និងមានតែបទល្មើសតូចៗប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកសម្របសម្រួលបណ្តាញព្រៃឡង់ប្រចាំនៅខេត្តកំពង់ធំ លោក ហឿន សុភាព មិនជឿទៅលើរបាយការណ៍ដែលចេញដោយក្រសួងបរិស្ថាននេះទេ ដោយថា វាមិនបង្ហាញការពិតទាំងស្រុងនិងបទល្មើសព្រៃឈើដទៃទៀតដែលគេព្យាយាមលាក់បាំងឡើយ។ លោកថា បទល្មើសអាចកើតមានច្រើនករណីជាងនេះពី២ទៅ៣ដងឯណោះ។
លោក ហឿន សុភាព បន្ដថា៖ «ខ្ញុំគិតថា ទិន្នន័យជាក់ស្តែងគឺច្រើនជាងនេះ៣ដង។ ពីព្រោះអ្វីដែលគេ[បង្ហាញ]នេះ ជាការងារដែលគេចង់ដាក់។ ប៉ុន្តែការងារដែលលាក់លាម ហើយមន្ត្រីទាំងអស់នោះកំពុងយកលុយនិងត្រូងដៃជើងជាមួយជនល្មើសដែលចាប់បានទ្វេជាពីរដងទ្វេជាបីដងនោះ គេមិនបានដាក់ទេ»។
ប៉ុន្តែអ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថាន លោក លោក នេត្រ ភក្ត្រា បង្ហាញការជឿជាក់ទៅលើរបាយការណ៍និងការងាររបស់មន្ត្រីឧទ្យានុរក្ស ថាធ្វើការងារដោយត្រឹមត្រូវនិងស្មោះត្រង់។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា មានប្រសាសន៍បន្ដថា៖ «យើងខ្ញុំជឿជាក់ទៅលើមន្ត្រីឧទ្យានុរក្សរបស់យើងនិងសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិទាំង១៩ ដែលសហគមន៍នេះក៏ជាប្រជាពលរដ្ឋដូចបណ្តាញសហគមន៍ព្រៃឡង់ដែរ ប៉ុន្តែគាត់បានអនុវត្តទៅតាមច្បាប់ គាត់បានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងជាមួយក្រសួងបរិស្ថាន ធ្វើការងារជាមួយក្រសួង។ ហើយអង្គការដៃគូមួយចំនួនទៀត ក៏បានសហការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយក្រសួងបរិស្ថានដែរ។ ដែលភាគច្រើនទាំងអស់គ្នាបានតម្កល់នូវផលប្រយោជន៍ការងារនិងអភិរក្សធនធានធម្មជាតិនេះជាធំ»។
បណ្ដាញសហគមន៍ព្រៃឡង់ទាំង៤ខេត្ត អះអាងថា ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ពួកគេតែងចេញរបាយការណ៍តាមដាននិងស៊ើបអង្កេតទៅលើការបំផ្លាញព្រៃឈើនៅតំបន់ព្រៃឡង់។ ប៉ុន្ដែដោយសារបំរាមរបស់ក្រសួងបរិស្ថាន នៅឆ្នាំនេះ ពួកគេពិបាកធ្វើរបាយការណ៍លម្អិតលាតត្រដាងសកម្មភាពកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ។ អ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើបាននៅអំឡុងពេលហាមឃាត់នេះ គឺឃ្លាំមើលសកម្មភាពដឹកឈើប្រណិត និងប្រមែប្រមូលភស្ដុតាងសំខាន់ៗដែលពួកគេរកបាននៅខាងក្រៅតំបន់ព្រៃឡង់។
អ្នកគ្រប់គ្រងកម្មវិធីស្រាវជ្រាវនិងតស៊ូមតិនៃបណ្តាញយុវជនកម្ពុជា លោក ស ម៉ូរី មានប្រសាសន៍ថា បណ្ដាញសហគមន៍ព្រៃឡង់នឹងប្រមែប្រមូលភស្ដុតាងនៃបទល្មើសព្រៃឈើដែលពួកគេរកបាននៅក្រៅតំបន់ព្រៃឡង់នេះ ដើម្បីចេញជារបាយការណ៍ដាក់ជូនទៅក្រសួងបរិស្ថានពិនិត្យនិងផ្ដល់ជាអនុសាសន៍មួយចំនួន។
លោកមានប្រសាសន៍ថា វិធានការរបស់ក្រសួងបរិស្ថានដែលហាមមិនឱ្យបណ្តាញព្រៃឡង់ចូលល្បាតនេះ មិនបានរួមចំណែកការពារធនធានធម្មជាតិឡើយ ខណៈនៅអំឡុងពេលហាមឃាត់នេះ បទល្មើសព្រៃឈើនៅក្នុងតំបន់ព្រៃឡង់បន្តកើនឡើង។
លោក ស ម៉ូរី បន្ដថា៖ «ខណៈពេលក្រសួងបរិស្ថាននិងមន្ត្រីឧទ្យានុរក្សហាមឃាត់បណ្តាញសហគមន៍ ពួកក្រុមល្មើសនៅតែបន្តចូលទៅក្នុងព្រៃឡង់ កាប់ឈើ ដឹកឈើក្នុងព្រៃឡង់បាន។ យើងមើលឃើញថា វិធានការរបស់ក្រសួងបរិស្ថានមិនបានរួមចំណែកទៅដល់ការការពារព្រៃឈើឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ វាផ្តល់ឱកាសឱ្យជនល្មើសលួចកាប់ឈើក្នុងតំបន់ព្រៃឡង់កាន់តែច្រើនជាងមុន»។
លោក ស ម៉ូរី ក៏បង្ហាញការខកចិត្តនិងច្រានចោលការចោទប្រកាន់របស់ក្រសួងបរិស្ថានមកលើបណ្តាញព្រៃឡង់ ដែលថា សហគមន៍ព្រៃឡង់ចូលល្បាតព្រៃដោយមិនស្មោះត្រង់និងមានចរិតនយោបាយ។ លោកថា ការណែនាំឱ្យបណ្ដាញសហគមន៍ព្រៃឡង់ត្រូវចុះបញ្ជីជាមួយក្រសួង ដើម្បីបន្ដសកម្មភាពយាមល្បាត គឺជាវិធានការដែលរំលោភលើសិទ្ធិរបស់បណ្តាញសហគមន៍ព្រៃឡង់ និងមិនអាចឱ្យពួកគេបំពេញការងារដោយឯករាជ្យឡើយ។
លោក ស ម៉ូរី បន្ដថា៖ «ព្រៃឡង់ជាទ្រព្យសម្បត្តិសាធារណៈ។ ក្នុងនាមជាប្រជាពលរដ្ឋ ក្នុងនាមជាសហគមន៍ ពួកគាត់មានសិទ្ធិចូលរួមការងារដែរ ដែលសិទ្ធិទាំងអស់នោះត្រូវបានធានាដោយរដ្ឋធម្មនុញ្ញ»។
ដែនជម្រកសត្វព្រៃព្រៃឡង់ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយអនុក្រឹត្យ នៅខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៦ មានផ្ទៃដីជាង៤៣ម៉ឺនហិកតា (៤៣១ ៦៨៣ហិកតា) ក្នុងនោះមានជីវចម្រុះជិត៤០០ប្រភេទកំពុងរស់នៅ។ ដែនជម្រកសត្វមួយនេះស្ថិតនៅក្នុងភូមិសាស្ត្រខេត្តចំនួន៤ រួមមាន ខេត្តកំពង់ធំ ខេត្តព្រះវិហារ ខេត្តក្រចេះ និងខេត្តស្ទឹងត្រែង។
ក្រសួងបរិស្ថានឱ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្ន មានមន្ត្រីឧទ្យានុរក្ស៨៤នាក់បានឈរជើងការពារ និងមានសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិចំនួន១៩ នៅក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃព្រៃឡង់ ដែលបានចូលរួមសហការចុះល្បាតជាមួយមន្ត្រីឧទ្យានុរក្ស។
កាលពីពេលថ្មីៗនេះ បណ្តាញសហគមន៍ព្រៃឡង់បានទទួលពានរង្វាន់ពីកម្មវិធី«សប្តាហ៍បៃតង»របស់សហភាពអឺរ៉ុប (EU Green Week) ដែលជាពានរង្វាន់លើកទី៥ ដែលពួកគេធ្លាប់ទទួលបានចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១២មក។ កាលពីឆ្នាំមុន បណ្តាញព្រៃឡង់ក៏បានឈ្នះពានរង្វាន់«National Energy Globe Award ២០១៩» ពីអង្គការថាមពលពិភពលោកដែរ ចំពោះសកម្មភាពរបស់ពួកគេក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងការពារព្រៃឈើនិងបរិស្ថានដែលកំពុងរងការបំផ្លាញ។
អ្នកសម្របសម្រួលបណ្តាញព្រៃឡង់ខេត្តកំពង់ធំ លោក ហឿន សុភាព និយាយថា ឈើធំៗក្នុងតំបន់ព្រៃឡង់នឹងវិនាសហិនហោចក្នុងពេលដ៏ខ្លីខាងមុខ ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលនៅតែបន្ដប្រើភាសាមួលបង្កាច់និងហាមឃាត់មិនឱ្យពួកគេចូលយាមល្បាត ដើម្បីរកឃើញអ្នកជាប់ពាក់ព័ន្ធ ដែលសុទ្ធសឹងជាអ្នកមានអំណាចនិងមានខ្សែធំនៅពីក្រោយ។
លោក ហឿន សុភាព និយាយថា៖ «យើងមើលតែមន្ត្រីឧទ្យានុរក្សតាមស្នាក់ការនីមួយៗទៅ ដែលគាត់ចាំយាមនៅច្រកចេញឈើ ហេតុអីបានជាឈើនៅតែបន្តចេញនៅតាមច្រកនោះ យើងគិតតែប៉ុណ្ណឹងបានហើយ។ ខ្ញុំវាយតម្លៃយ៉ាងយូរ៥ឆ្នាំទៀត ប្រសិនបើគ្មានសមាសភាពក្រុមយើងចូលរួមល្បាតទេ យ៉ាងយូរ៥ឆ្នាំ ព្រៃឡង់នឹងអស់ឈើធំហើយ»។
កាលពីខែសីហា ឆ្នាំ២០២០ បណ្តាញយុវជនកម្ពុជា និងអង្គការ Jesuit Service Cambodia (JSC) បានបង្ហាញរបាយការណ៍មួយដោយបង្ហាញថា ក្នុងរយៈពេលប្រមាណ២០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ព្រៃឈើក្នុងតំបន់ព្រៃឡង់ជាង១០ម៉ឺនហិកតា បានក្លាយជាវាលរហោឋាន និងកន្លែងខ្លះបានក្លាយទៅជាចម្ការជំនួសវិញ។
របាយការណ៍ដដែលបន្តថា គិតត្រឹមឆ្នាំ២០១៩ ផ្ទៃដី៥៨ ១៣៨ហិកតាដែលបានមកពីការបាត់បង់ព្រៃឈើជាង១០ម៉ឺនហិកតា ត្រូវបានបំប្លែងទៅជាដីចម្ការដំណាំ ខណៈផ្ទៃដីចំនួន១ ១១១ហិកតា ត្រូវបានដុះឡើងវិញដោយធម្មជាតិនិងការដាំដុះដោយកម្មវិធីដាំដើមឈើ៕
