ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនដែលកំពុងមានជម្លោះដីធ្លីជាមួយក្រុមហ៊ុនចិន ញូញៀន (Union Development Group ឬ UDG) ក្នុងខេត្តកោះកុង បដិសេធទទួលយកសំណង ដោយថា យន្តការដោះស្រាយរបស់អាជ្ញាធរពុំមានតម្លាភាព។
កាលពីខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២១ រដ្ឋបាលខេត្តកោះកុង បានប្រកាសអំពីដំណើរការដោះស្រាយវិវាទដីធ្លីជូនពលរដ្ឋចំនួន៣ប្រភេទ ដែលមានប្រមាណ១ ៣៣០គ្រួសារ ដែលកំពុងរងផលប៉ះពាល់ពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍របស់ក្រុមហ៊ុនញូញៀន ស្ថិតនៅស្រុកបទុមសាគរ និងស្រុកគិរីសាគរ ព្រមទាំងបានជូនដំណឹងជាបន្តបន្ទាប់ទៀត ឱ្យប្រជាពលរដ្ឋទៅចាប់ឆ្នោតយកដីឡូត៍ទៅតាមការកំណត់របស់អាជ្ញាធរ។
អ្នកស្រី សាំង ពុយ អះអាងថាជាតំណាងប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅឃុំកោះស្ដេច ស្រុកគិរីសាគរ ប្រាប់ វីអូឌី នៅថ្ងៃពុធនេះថា រហូតមកដល់ពេលនេះ ក្រុមពលរដ្ឋពួកគាត់ជាង៥០គ្រួសារទៀតមិនព្រមទទួលយកសំណងតាមការដោះស្រាយរបស់អាជ្ញាធរ ដោយថា សំណងនោះតិចតួចពេក ខណៈដីធ្លីរបស់ពួកគាត់ដែលប៉ះពាល់មានទំហំច្រើនលើសលុប។
អ្នកស្រីបន្តថា គ្រួសារគាត់បានប៉ះដីទំហំ៨ហិកតា ខណៈម្ដាយអ្នកស្រីប៉ះពាល់ដីទំហំ១២ហិកតាដែលពេញទៅដោយដំណាំហូបផ្លែ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរដោះស្រាយដោយផ្ដល់ជូនពួកគាត់វិញ ត្រឹមតែដី២ហិកតាប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «មូលហេតុថាការដោះស្រាយរបស់គាត់ វាអយុត្តិធម៌ពេក វាអត់ស្មើភាពគ្នា ដីយើងច្រើន ដីពួកយើងមានចាប់ពី១០ទៅ៤០ហិកតាអ៊ីចឹង គាត់ផ្ដល់សំណងមកយើងវិញត្រឹមតែ២ហិកតា ហើយដីនៅឆ្ងាយទៀត។ ដីនៅកន្លែងនោះមិនដឹងជាត្រូវទៅរកស៊ីអីកើត។ដីហ្នឹងនៅខាងក្នុង ហើយជាដីព្រៃលិចទឹកទៀត»។
អ្នកស្រី ទិត្យ តេន ដែលអះអាងថាជាតំណាងពលរដ្ឋនៅឃុំព្រែកខ្សាច់ និយាយថា សំណងត្រឹមដី២ហិកតានោះ អ្នកស្រីមិនអាចទទួលយកបានឡើយ ខណៈដីអ្នកស្រីដែលប៉ះពាល់មានទំហំប្រមាណ៦៩ហិកតា ដែលមានលិខិតបញ្ជាក់ការកាន់កាប់ពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានត្រឹមត្រូវ។
តំណាងពលរដ្ឋរូបនេះបានបង្ហាញការខកចិត្តចំពោះអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធដែលចុះដោះស្រាយ ដោយមានការបែងចែកពលរដ្ឋជាប្រភេទទី១ ទី២ និងទី៣ ដោយមិនដោះស្រាយតាមទំហំដីជាក់ស្ដែងជូនពលរដ្ឋ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកស្រីថា ការផ្លាស់ប្ដូរទីលំនៅថ្មីនឹងធ្វើឱ្យប៉ះដល់ពាល់ជីវភាព និងបាត់បង់មុខរបរ ជាដើម។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «អ៊ុំមិនអាចទទួលយកបានទេ យ៉ាងណាៗ អ៊ុំស៊ូនៅទីនេះ ដាច់ខាតមិនចាកចេញពីភូមិចាស់ឡើយ។ នៅនេះ យើងមានមុខរបរដូចជាធ្វើនេសាទ និងធ្វើចម្ការ។ បើយើងប្ដូរទៅនៅខាងលើ វាអត់មានកន្លែងចតទូក វាអត់មានកន្លែងនេសាទដូចនៅទីនេះទេ អ៊ីចឹងយើងជួបផលលំបាកខ្លាំង»។
កាលពីចុងឆ្នាំ២០២១ រដ្ឋបាលខេត្តកោះកុងបានឱ្យដឹងថា ការដោះស្រាយវិវាទដីធ្លីជូនពលរដ្ឋដែលកំពុងរងផលប៉ះពាល់ពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍របស់ក្រុមហ៊ុន ញូញៀន ត្រូវបានបែងចែកជា៣ប្រភេទ ដោយប្រភេទទី១ ជាប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងទីតាំងវិនិយោគរបស់ក្រុមហ៊ុន មានចំនួន២៤៧គ្រួសារ ដោយទទួលបានសំណងគោលនយោបាយជាដីលំនៅឋានទំហំ០,៥ហិកតា ដីចម្ការ៣ហិកតា និងថវិកា៩ ០០០ដុល្លារ។
ចំណែកពលរដ្ឋប្រភេទទី២ ជាប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅខុសមូលដ្ឋាន ឬខុសភូមិឃុំ មានចំនួន២៥៥គ្រួសារ ដោយទទួលបានសំណងជាដីចម្ការ២ហិកតាក្នុងមួយគ្រួសារ បើទោះបីជាពួកគេមានដីទំហំប៉ុណ្ណាក៏ដោយ ខណៈប្រភេទទី៣ ជាប្រជាពលរដ្ឋស្នើសុំគោលនយោបាយបន្ថែម មានចំនួន៨៣១គ្រួសារ ត្រូវទទួលបានសំណង១ហិកតាក្នុងមួយគ្រួសារ។
រដ្ឋបាលខេត្តកោះកុង និងអាជ្ញាធរជាតិដោះស្រាយទំនាស់ដីធ្លី ក៏បានព្រមានពីការមិនទទួលខុសត្រូវលើការបាត់បង់ផលប្រយោជន៍ ចំពោះពលរដ្ឋណាដែលមិនព្រមទៅចាប់ឆ្នោតយកដីឡូត៍តាមការកំណត់របស់អាជ្ញាធរផងដែរ។
អ្នកនាំពាក្យ និងជាអភិបាលរងខេត្តកោះកុង លោក សុខ សុទ្ធី ប្រាប់ថា ជាប់រវល់ប្រជុំមិនអាចនិយាយបាន។
មេឃុំកោះស្ដេច លោក សុខ ចេង អះអាងថា នៅឃុំរបស់លោកមានពលរដ្ឋប្រភេទទី១ ចំនួន៦គ្រួសារ និងប្រភេទទី២ នៅប្រហែល៤គ្រួសារទៀតដែលពុំទាន់ទៅទទួលយកសំណង ដោយថា សំណងដែលអាជ្ញាធរឱ្យតិចតួចពេក ខណៈដីពួកគាត់មានចំនួនច្រើន។
លោកបន្ថែមថា៖ «ដោយសារគាត់យល់ថាដីរបស់គាត់ធំ អ៊ីចឹងគាត់សុំទាមទារធំដែរ តែនេះជាការដោះស្រាយគោលនយោបាយ វាមិនអាចដោះស្រាយបានមួយតូចមួយធំបានទេ ព្រោះគេដោះស្រាយរួម ដែលជាការកំណត់របស់រដ្ឋាភិបាល»។
ចំណែកមេឃុំព្រែកខ្សាច់ លោក ឈួន ឈាង ពុំទាន់បានដឹងចំនួនពលរដ្ឋដែលមិនទាន់ទទួលយកសំណងនោះនៅឡើយ។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលគម្រោងធុរកិច្ច និងសិទ្ធិមនុស្ស នៃមជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា លោក វណ្ណ សុផាត មានប្រសាសន៍ថា ក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ច្បាប់ភូមិបាល និងអស្សាមិករណ៍ បានកំណត់បានចែងយ៉ាងច្បាស់ថា ការយកដីធ្លីពលរដ្ឋមានបណ្ណកម្មសិទ្ធិទៅអភិវឌ្ឍបាន លុះត្រាតែមានការព្រមព្រៀងពីម្ចាស់អចលនទ្រព្យ និងការមានការដោះស្រាយសំណងសមរម្យនិងយុត្តិធម៌ជូនពួកគេជាមុន។
លោកបន្តថា ប្រសិនបើការអភិវឌ្ឍធ្វើឡើងដោយប៉ះពាល់ដីធ្លីពលរដ្ឋ ហើយបង្ខិតបង្ខំឱ្យពួកគេយកសំណងទាំងមិនពេញចិត្តនោះ គឺជាទង្វើខុសច្បាប់ និងរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ។ លោក វណ្ណ សុផាត ស្នើដល់រដ្ឋាភិបាលធ្វើយ៉ាងណាដោះស្រាយសំណងជូនពលរដ្ឋឱ្យបានសមរម្យ ដើម្បីបញ្ចប់ការតវ៉ា។
លោកបន្ថែមថា៖ «ប៉ះពាល់ទី១ ដល់ជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ និងសិទ្ធិរស់នៅសមរម្យមានដីមានលំនៅឋានសមរម្យ ហើយនិងប៉ះពាល់ដល់សិទ្ធិមនុស្សផ្សេងទៀត ដែលមានចែងក្នុងកតិកាសញ្ញាស្ដីពីសិទ្ធិពលរដ្ឋដែលរដ្ឋយើងបានផ្ដល់សញ្ចាបណ្ណ»។
កាលពីឆ្នាំ២០០៨ រដ្ឋាភិបាលបានសម្រេចផ្ដល់ដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចទំហំ៣៦ ០០០ហិកតា ស្ថិតនៅក្នុងស្រុកបទុមសាគរ និងស្រុកគិរីសាគរ ខេត្តកោះកុង ទៅដល់ក្រុមហ៊ុនចិន Union Development Group ដើម្បីធ្វើការអភិវឌ្ឍពាណិជ្ជកម្មនិងរមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍។
របាយការណ៍និងការវិភាគផ្លូវច្បាប់របស់មជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍ (CLEC) ឆ្នាំ២០១២ រកឃើញថា គម្រោងផ្ដល់ដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចទៅឱ្យក្រុមហ៊ុនចិននេះបានធ្វើឱ្យប្រជាពលរដ្ឋចំនួន១ ១៤៣គ្រួសារ ត្រូវបង្ខំឱ្យបោះបង់ចោលដីធ្លីប្រមាណជាង១ម៉ឺនហិកតា និងផ្ទះ១ ៥០០ខ្នងត្រូវបង្ខំឱ្យរុះរើនិងឈូសឆាយ៕
