កាលពីសប្តាហ៍មុន ខណៈពេលកំពុងរង់ចាំឯកសារបញ្ជាក់លទ្ធផលត្រួតពិនិត្យសុខភាព កម្មការិនីម្នាក់ឈ្មោះ ស៊ី សុភី បានញ៉ាំតែទឹកកកមួយជិបៗ ហើយជជែកគ្នាលេងជាមួយមិត្តភក្តិធ្វើការនៅរោងចក្រ Grand Textiles ក្នុងសង្កាត់ចោមចៅ ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ។
កម្មការិនីវ័យ ២៣ឆ្នាំរូបនេះ ឱ្យដឹងថា នាងព្រមទទួលយកសេចក្តីសម្រេចរបស់និយោជកថា មិនបើកប្រាក់ឈ្នួលដល់នាង សម្រាប់រយៈពេល ១៤ថ្ងៃ ដែលនាងមិនបានទៅធ្វើការហើយនៅផ្ទះនោះ ដោយសារតែនាងបានឈប់សម្រាកអំឡុងពេលបុណ្យចូលឆ្នាំ ដោយឯកឯងគ្មានការអនុញ្ញាតពីនិយោជក។
កម្មការិនីរូបនេះ ត្រូវបានក្រុមគ្រូពេទ្យដាក់ឱ្យធ្វើចត្តាឡីស័កនៅបន្ទប់ជួលរបស់នាង នៅពេលដំណើរការនៃការត្រួតពិនិត្យសុខភាពបានបញ្ចប់។ ប៉ុន្តែ សុភី បានលើកឡើងថា នាងនឹងបដិសេធ ប្រសិនបើនាងត្រូវគេដាក់ឱ្យនៅមណ្ឌលចត្តាឡីស័កនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បីការពារករណីឆ្លងជំងឺកូវីដ-១៩នោះ ដោយសារតែនាងខ្លាចឆ្លងជំងឺនេះនៅពេលកំពុងស្នាក់នៅក្នុងបន្ទប់រៀននៃមណ្ឌលចត្តាឡីស័កណាមួយដែលបានកំណត់។
សុភីបាននិយាយដូច្នេះថា៖ «ពួកយើងដឹងហើយ អ្នកគ្រប់គ្រងមិនទទួលទេ ទោះជាយើងធ្វើពាក្យស្នើសុំ [ស្នើសុំឈប់សម្រាក] ក៏ដោយ អ៊ីចឹង យើងក៏ឈប់ហើយទៅស្រុកបណ្តោយទៅ។ ហើយបើគេឱ្យយើងនៅសាលា យើងសុខចិត្តឈប់ធ្វើការ ហើយចាំមើលពេលធូរស្រាលឡើងវិញ [ស្ថានភាពក្នុងវិស័យកាត់ដេរ] វិញ»។
អំឡុងពេលបុណ្យចូលឆ្នាំ ពីថ្ងៃទី១៣ ដល់១៦ ខែមេសា វិធានការដាក់កំហិតលើការធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ពីខេត្តមួយទៅខេត្តមួយទៀត ក្នុងគោលដៅបង្ការ និងទប់ស្កាត់ការរាតត្បាតនៃជំងឺកូវីដ-១៩។ ប៉ុន្តែ កម្មករ-កម្មការិនីជាច្រើនម៉ឺននាក់នៅតែមិនទៅធ្វើការអំឡុងពេលនោះ ហើយខ្លះទៀតនៅតែធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ខេត្ត ទោះបីជាមានបម្រាមនេះក៏ដោយ។ នៅពេលដែលពួកគេត្រឡប់មករាជធានីភ្នំពេញវិញ កម្មករ-កម្មការិនីដែលមិនបានទៅធ្វើការអំឡុងពេលបុណ្យនោះ ត្រូវបានដាក់ឱ្យធ្វើចត្តាឡីស័កនៅផ្ទះរយៈពេល ១៤ថ្ងៃ ចាប់ពីថ្ងៃទី២០ ខែមេសា។
កម្មករ-កម្មការិនីមួយចំនួនដែលត្រូវបានដាក់ឱ្យធ្វើចត្តាឡីស័កបានឱ្យដឹងថា ពួកគេមានអារម្មណ៍ថា មិនសូវនឿយហត់ ដោយសារតែបានសម្រាកពីការងាររយៈពេលពីរសប្តាហ៍ ទោះបីជាមិនមានប្រាក់ឈ្នួលក៏ដោយ ពីព្រោះពួកគេនៅតែមានសេរីភាពធ្វើដំណើរក្រៅផ្ទះបាន។ ប៉ុន្តែ កម្មករ-កម្មការិនីផ្សេងៗទៀតបានលើកឡើងថា ពួកគេអាចនឹងឆ្លងជំងឺ ប្រសិនបើត្រូវគេបង្ខំឱ្យស្នាក់នៅជាក្រុម ហើយការងាររបស់ពួកគេក៏អាចនឹងលែងមានធ្វើ នៅពេលដែលត្រឡប់ទៅធ្វើការផងដែរ។
សេចក្តីណែនាំចេញដោយក្រសួងការងារ កាលពីថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា បានបញ្ចាក់ថា អំឡុងពេលបុណ្យចូលឆ្នាំ ដែលថ្ងៃឈប់សម្រាកត្រូវបានលើកពេល កម្មករ-កម្មការិនីដែលមិនបានបង្ហាញខ្លួនធ្វើការនៅរោងចក្រ ត្រូវធ្វើចត្តាឡីស័ក។ កម្មករ-កម្មការិនីដែលបានស្នើសុំឈប់សម្រាកត្រឹមត្រូវ និងទទួលបានការអនុញ្ញាត នឹងទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលចំនួន ៧ថ្ងៃ ក្នុងរយៈពេលធ្វើចត្តាឡីស័ក ១៤ថ្ងៃ។ បើមិនដូច្នេះទេ ប្រាក់បន្ថែមម៉ោងរបស់ពួកគេនឹងមិនត្រូវបានទូទាត់ទេ។
ក្រសួងការងារ បានឱ្យដឹងថា គិតត្រឹមថ្ងៃសុក្រសប្តាហ៍មុន កម្មករ-កម្មការិនីជាង ៥០០០នាក់ ក្នុងចំណោមកម្មករ-កម្មការិនីប្រមាណជា ៣០០០០នាក់ ទូទាំងប្រទេស ដែលមិនបានទៅធ្វើការ អំឡុងពេលដែលដាក់កំហិតលើការធ្វើដំណើរ បានចូលរួមប្រតិបត្តិការត្រួតពិនិត្យសុខភាព។
កម្មករ-កម្មការិនីប្រហែល ២២២នាក់ ត្រូវបានដាក់ឱ្យធ្វើចត្តាឡីស័កនៅតាមសាលារៀនដែលបានកំណត់ អំឡុងពេលត្រួតពិនិត្យសុខភាពរយៈពេល ៥ថ្ងៃ កាលពីសប្តាហ៍មុន ហើយ ១២៥នាក់ក្នុងចំណោមកម្មករ-កម្មការិនីទាំងនោះ ត្រូវបានពិនិត្យរកវីរុសកូវីដ-១៩ ប៉ុន្តែ លទ្ធផលសុទ្ធតែអវិជ្ជមាន ហើយក្រុមគ្រូពេទ្យបានអនុញ្ញាតឱ្យកម្មករ-កម្មការិនី ចំនួន ២០២នាក់ ក្នុងចំណោម ២២២នាក់ដែលត្រូវធ្វើចត្តាឡីស័កនោះ ត្រឡប់ទៅធ្វើចត្តាឡីស័កនៅផ្ទះវិញ។ នេះបើយោងតាមសេចក្តីប្រកាសរបស់ក្រសួង។
ក្រសួងសុខាភិបាល បានឱ្យដឹងថា មិនមានករណីវិជ្ជមានវីរុសកូវីដ-១៩ ថ្មីទេ នាំឱ្យចំនួនអ្នកមានវីរុសកូវីដ-១៩ សរុបមាន ១២២នាក់ដដែល គិតពីខែមករាមក។
គ្លីនិកសុខភាព និងមណ្ឌលចត្តាឡីស័ក ត្រូវបានរៀបចំឱ្យមាននៅទូទាំងរាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បីត្រួតពិនិត្យសុខភាពរបស់កម្មករ-កម្មការិនី និងរករោគសញ្ញាសង្ស័យជំងឺកូវីដ-១៩ ប៉ុន្តែ កម្មករ-កម្មការិនីដែលត្រូវបានដាក់ឱ្យធ្វើចត្តាឡីស័កដោយខ្លួនឯងនោះ ជួនកាលនៅជាមួយគ្រួសារ ឬមិត្តភក្តិនៅក្នុងបន្ទប់ជួល។
កម្មករឈរជាជួរក្រោមកម្តៅព្រះអាទិត្យ
នៅក្រោមតង់ដែលត្រូវបានគេរៀបចំនៅក្នុងសួនឧស្សាហកម្មវឌ្ឍនៈ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ បុគ្គលិកពេទ្យម្នាក់ដែលសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ បានប្រាប់ VOD កាលពីថ្ងៃចន្ទថា ក្រុមគ្រូពេទ្យបានធ្វើតេស្តកម្មករ-កម្មការិនីប្រមាណជា ១០០នាក់ កាលពីព្រឹកថ្ងៃចន្ទ ប៉ុន្តែ មានតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះមានកម្តៅឡើងដល់ ៣៨អង្សាសេ ត្រូវបានបញ្ជូនទៅមណ្ឌលចត្តាឡីស័កក្នុងវិទ្យាល័យជម្ពូវ័ន ក្នុងសង្កាត់ចោមចៅ។ បុគ្គលិកពេទ្យដែលពាក់ម៉ាស និងរបាំងមុខ បានពិនិត្យជីពចរ និងកម្តៅរបស់កម្មករ-កម្មការិនី ដោយប្រើឧបករណ៍ទែម៉ូមែត្រ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនបានពិនិត្យឧបករណ៍ឆ្លុះច្រមុះ ឬបំពង់ក ដើម្បីរកវីរុសកូវីដ-១៩ នៅទីតាំងមណ្ឌលទេ។
ក្រោមកម្តៅនៃព្រះអាទិត្យពេលថ្ងៃត្រង់ កម្មករ-កម្មការិនីជាច្រើននាក់ បានឱ្យដឹងថា ពួកគេបានមកដល់វិទ្យាល័យនោះនៅម៉ោងប្រហែល ៨ ឬ ៩ព្រឹក ប៉ុន្តែ នៅតែរង់ចាំឯកសារដែលបញ្ជាក់ថា ពួកគេត្រូវតែធ្វើចត្តាឡីស័ករយៈពេលពីរសប្តាហ៍ ហើយឱ្យទៅបង្ហាញអ្នកគ្រប់គ្រងរោងចក្ររបស់ពួកគេ។
ខា គន្ធា បានលើកឡើងថា នាងបារម្ភខ្លាចតែការងាររបស់នាងត្រូវបានគេបញ្ឈប់ បន្ទាប់ពីនាងបានបញ្ចប់កិច្ចការចត្តាឡីស័ក ដោយសារតែឮគេនិយាយតៗគ្នាបែបនេះ ពេលកំពុងរង់ចាំនៅក្រោមតង់នោះ។ ខណៈដែលកម្មករវ័យ ៣៧ឆ្នាំរូបនេះ កំពុងធ្វើដំណើរទៅខេត្តត្បូងឃ្មុំ កាលពីថ្ងៃទី៨ ដើម្បីទៅមើលថែទាំប្តីដើរមិនកើតរបស់នាង ស្រាប់តែបុគ្គលិកផ្នែកធនធានមនុស្សនៅរោងចក្រ King Fashion Garment បានទូរសព្ទហៅនាងជាច្រើនដង ដើម្បីឱ្យនាងត្រឡប់មកធ្វើការវិញ ឱ្យបានមុនពេលដែលវិធានការដាក់កំហិតលើការធ្វើដំណើរចូលជាធរមាននៅថ្ងៃទី១០ ខែមេសា ប៉ុន្តែ នាងបានសម្រេចចិត្តត្រឡប់ទៅនៅផ្ទះជាមួយគ្រួសារ។
នាងនិយាយដូច្នេះថា៖ «ខាង HR [ផ្នែកធនធានមនុស្ស] បានបញ្ជាក់ប្រាប់ខ្ញុំដែរ»។
នាងនិយាយសំដៅដល់សំណើសុំទៅនៅផ្ទះរបស់នាង អំឡុងពេលមានបម្រាមលើការធ្វើដំណើរនោះ។
នាងនិយាយបន្តទៀតថា៖ «ឥលូវនេះ មានគេនិយាយយ៉ាងច្រើនថា រោងចក្រមួយចំនួនកំពុងបញ្ឈប់កម្មករ ដោយសារតែឈប់សម្រាកអ៊ីចឹង»។
វីអូឌី មិនអាចបញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់ពីពាក្យនិយាយតៗគ្នាដែលអ្នកនាង គន្ធា និងកម្មករ-កម្មការិនីដទៃទៀតបានរៀបរាប់ទេ។
កាលពីថ្ងៃពុធសប្តាហ៍មុន កម្មករ-កម្មការិនីនៅរោងចក្រកាត់ដេរនានា ក្នុងសង្កាត់ចោមចៅ ដែលត្រូវបានដាក់ឱ្យធ្វើចត្តាឡីស័កនៅផ្ទះ បានឱ្យដឹងថា ពួកគេបានអនុវត្តតាមវិធានការរបស់រដ្ឋាភិបាលហើយ ប៉ុន្តែ ពួកគេនៅតែចេញដើរហើរក្រៅបន្ទប់ ទៅកាន់ទីសាធារណៈនានាដដែល។
អ៊ុន យិម កម្មករធ្វើការនៅរោងចក្រកាត់ដេរ Eclat Highter International Garment ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ បានឱ្យដឹងថា គាត់ត្រូវកំណត់ចំនួនទឹកប្រាក់ត្រូវចំណាយរបស់កូនស្រីពេញវ័យ អំឡុងពេលធ្វើចត្តាឡីស័ករយៈពេលពីរសប្តាហ៍។ ប៉ុន្តែ យិម បានលើកឡើងថា នាងហាក់ដូចជា មានសកម្មភាពរំខានគេច្រើន ដោយសារតែនាងចំណាយពេលជាច្រើនម៉ោងនៅក្នុងបន្ទប់ ជាមួយកូនស្រីរបស់នាង ធ្វើម្ហូប ដេក និងលេងទូរសព្ទ។
នាងបាននិយាយទាំងអស់សំណើចតិចៗថា៖ «យើងស៊ាំនឹងការធ្វើការ អ៊ីចឹងទៅ ដូចជាមានអារម្មណ៍ធុញៗម៉េចទេ»។
អនាគតការងារមិនច្បាស់លាស់
អំឡុងពេលកំពុងខិតខំទប់ស្កាត់ករណីថ្មីនៅក្នុងរោងចក្រកាត់ដែរនានា ម្ចាស់រោងចក្របានកាត់បន្ថយម៉ោងធ្វើការឱ្យកាន់តែតិចជាងមុន ឬផ្អាកប្រតិបត្តិការ ដើម្បីទប់ទល់នឹងស្ថានភាពដែលបញ្ជាទិញសម្លៀកបំពាក់នៅលើពិភពលោកកំពុងធ្លាក់ចុះ។ ក្នុងចំណោមគោលដៅទីផ្សារនាំចេញធំៗបំផុតរបស់ប្រទេសកម្ពុជា ឃើញថា បរិមាណលក់រាយនៅសហរដ្ឋអាមេរិក បានធ្លាក់ចុះ ៨.៧ភាគរយក្នុងខែមីនា ហើយសមាជិកភាគច្រើននៃសហភាពអឺរ៉ុប ដែលប្រកបជំនួញក្នុងវិស័យវាយនភណ្ឌ បានព្យាករថា បរិមាណលក់ និងបរិមាណផលិតកម្មនឹងធ្លាក់ចុះ ៥០ភាគរយ។
អំឡុងពេលមានកង្វះខាតទីផ្សារ រោងចក្រចំនួន ១០០កន្លែងនៅប្រទេសកម្ពុជា បានស្នើសុំផ្អាកប្រតិបត្តិការរបស់ខ្លួន បើគិតត្រឹមដើមខែមេសា ជាហេតុបណ្តាលឱ្យកម្មករ-កម្មការិនី ជាង ៩៦០០០នាក់ រងផលប៉ះពាល់។
លោក ខេន លូ អគ្គលេខាធិការសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា (Garment Manufacturers Association in Cambodia) បានលើកឡើងថា មិនមានវិធីទស្សន៍ទាយអំពីពេលវេលា ដែលវិស័យនេះអាចរើបឡើងវិញទេ ហើយរំពឹងថា នឹងមានសំណើផ្អាកបន្តទៀតទៀតផង។
លោក ខេន លូ បានពោលដូច្នេះកាលពីសប្តាហ៍មុនថា៖ «ទិដ្ឋភាពទៅមុខ ឥលូវនេះមើលមិនដឹងយ៉ាងម៉េចយ៉ាងម៉ាទេ! រោងចក្រជាច្រើនបានចាប់ផ្តើមដាក់ពាក្យស្នើសុំផ្អាកដំណើរការហើយក្នុងសប្តាហ៍នេះ»។
កាលពីថ្ងៃពុធសប្តាហ៍មុនផងដែរ អ្នកស្រី អាន គឹមសេង អាយុ ៤០ឆ្នាំ បានកត់សម្គាល់ឃើញថា មុនពេលគាត់ត្រូវបានគេដាក់ឱ្យធ្វើចត្តាឡីស័ក ការងារនៅរោងចក្រកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់បានធ្លាក់ចុះទៅហើយ។ ជាបុគ្គលិកថ្មីម្នាក់ដែលមានបទពិសោធន៍តិចជាងមួយឆ្នាំនៅរោងចក្រនេះ បងស្រីធ្វើការជាប់តែប្រាំបីម៉ោងប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយថ្ងៃកាលពីខែមុន ដូច្នេះ បានជាបងស្រីបាត់បង់ប្រាក់បន្ថែមម៉ោង។
បងស្រីបានឱ្យដឹងទៀតថា បងស្រីបានស្នើសុំសម្រាក ដើម្បីទៅជួបគ្រូពេទ្យអំឡុងពេលបុណ្យចូលឆ្នាំ ប៉ុន្តែ រោងចក្រផ្តល់ពេលវេលាឈប់សម្រាកលើសរយៈពេលដែលបងស្រីបានស្នើសុំ។
បងស្រី គឹមសេង បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំបានស្នើសុំបីថ្ងៃ ប៉ុន្តែ គេឱ្យខ្ញុំកន្លះខែទៅវិញ»។
ពេលកំពុងប៉ាក់រូបអប្សរារាំនៅខាងក្រៅបន្ទប់ជួលរបស់នាង នាព្រឹកថ្ងៃពុធសប្តាហ៍មុន ដែលជាធម្មតាពេលនោះកំពុងធ្វើការ លោកស្រី គឹមសេង បានឱ្យដឹងពីអារម្មណ៍របស់បងស្រីថា បងស្រីបារម្ភអំពីលទ្ធភាពបង់ថ្លៃឈ្នួលបន្ទប់ប្រចាំខែចំនួន ៤៥ដុល្លារ។
បងស្រីបាននិយាយថា៖ «បើគ្មានលុយបង់ទេ [ម្ចាស់ផ្ទះ] គេនឹងពិន័យយើងហើយ។ គេមិនខ្វល់ថា យើងមានលុយ ឬអត់ទេ»។
នៅពេលទំនាក់ទំនងទៅសាកសួរបន្ថែមកាលពីថ្ងៃសុក្រ លោកស្រី គឹមសេង បានឱ្យដឹងទៀតថា ក្តីបារម្ភគ្មានលទ្ធភាពបង់ថ្លៃឈ្នួលបន្ទប់របស់បងស្រី មានកាន់តែខ្លាំងឡើងៗហើយ។ បងស្រីត្រូវបានព្យួរពីការងារដោយគ្មានសំណង និងគ្មានថ្ងៃកំណត់៕
បកប្រែ និងកែសម្រួលពីអត្ថបទដើមដែលផ្សាយលើគេហទំព័រវីអូឌីអង់គ្លេស
ចំណាំ៖ «ការស្រាវជ្រាវនេះ ផលិតឡើងដោយមានការគាំទ្រពីមូលនិធិ Rosa Luxemburg ក្រោមជំនួយហិរញ្ញវត្ថុរបស់ក្រសួងសហព័ន្ធនៃកិច្ចសហប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ច និងការអភិវឌ្ឍ»។
គាំទ្រដោយ៖
