កម្មករមួយចំនួនស្នើទៅរដ្ឋាភិបាលឱ្យជួយផ្តល់ជាមធ្យោបាយធ្វើដំណើរបន្ថែមដល់ពួកគេ ដើម្បីបង្ការកុំឱ្យពួកគេឆ្លងកូវីដ-១៩ ព្រោះថា រថយន្តដែលធ្វើដំណើររាល់ថ្ងៃមានភាពចង្អៀតពិបាកក្នុងការរក្សានូវគម្លាតសុវត្ថិភាព។
កម្មការិនីម្នាក់ អ្នកស្រី ប្រាក់ ហ៊ន្នី ដែលជិះរថយន្តម៉ាកតូរីស ចេញពីខេត្តកំពង់ស្ពឺ មកបំពេញការងារនៅជាយរាជធានីភ្នំពេញ បានឱ្យដឹងថា អ្នកស្រីមានការបារម្ភជាខ្លាំងចំពោះការឆ្លងជំងឺកូវីដ-១៩ ប៉ុន្តែអ្នកស្រីបានប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ក្នុងការទប់ស្កាត់ដើម្បីកុំឱ្យឆ្លង ដូចជា ពាក់ម៉ាស់ និងបាញ់អាល់កុលជាប្រចាំ ទាំងពេលធ្វើដំណើរ និងពេលបំពេញការងារនៅក្នុងរោងចក្រ។
ប៉ុន្តែអ្វីដែលធ្វើឱ្យអ្នកស្រីបារម្ភខ្លាំងនិងពិបាកក្នុងដោះស្រាយនោះ គឺការធ្វើដំណើរតាមរថយន្តជាមួយកម្មករក្នុងចំនួនច្រើន ដែលមិនអាចរក្សាគម្លាតសុវត្ថិភាព ១ម៉ែត្រកន្លះ ទៅតាមច្បាប់កំណត់បានឡើយ។
អ្នកស្រីនិយាយថា៖ «បើឡានកូរ៉េវិញ ជិះគ្នា៦០ទៅជិត១០០នាក់ អាហ្នឹងវាពិបាករក្សាគម្លាតគ្នាណាស់។ ហើយទម្រាំពួកគាត់ឆ្លងមកពីខេត្តមួយៗមកដល់កន្លែងការងារ គឺពួកគាត់រងផលប៉ះពាល់ច្រើនណាស់ ច្រើនណាស់! យើងមានការបារម្ភណាស់! ប៉ុន្តែមិនដឹងធ្វើយ៉ាងម៉េច»។
កម្មករម្នាក់ទៀតនៅខេត្តស្វាយរៀង លោក អ៊ុក ស៊ុន និយាយថា រាល់ថ្ងៃលោកបានជិះឡានទ្រុងជាមួយកម្មករផ្សេងទៀតប្រហែល៦០នាក់ដែលមានភាពចង្អៀតខ្លាំង ដើម្បីទៅបំពេញការងារ។ លោកថា ករណីដែលច្បាប់តម្រូវរក្សាគម្លាត១ម៉ែត្រកន្លះនោះ គឺកម្មករពិបាកក្នុងការអនុវត្តណាស់។
លោកបន្តថា ក្នុងករណីរោងចក្រណាមួយមានបញ្ហា ដែលតម្រូវឱ្យរក្សាគម្លាតឱ្យខានតែបាននោះ រដ្ឋាភិបាលត្រូវផ្តល់មធ្យោបាយធ្វើដំណើរបន្ថែមដល់កម្មករ ដើម្បីឱ្យពួកគេអាចរក្សាគម្លាតបាន។
លោកបន្ថែមថា៖ «ពួកយើងមានការលំបាកដែរក្នុងការរក្សាគម្លាតគ្នានេះ ព្រោះយើងជិះឡានមានគ្នាច្រើន ហើយពេលមកដល់រោងចក្ររឹតតែលំបាក ព្រោះកន្លែងវាតូច មនុស្សក៏ច្រើន។ អញ្ចឹងបើឱ្យយើងរក្សាគម្លាតមួយម៉ែត្រឬមួយម៉ែត្រកន្លះហ្នឹង វាមិនអាចធ្វើទៅកើតទេ។ អញ្ចឹងរដ្ឋាភិបាលបើអាចជួយបាន ជួយផ្តល់ជារថយន្តក្រុងដែលវាមានគម្លាតឆ្ងាយស្រាប់»។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលរបស់សហភាពការងារកម្ពុជាប្រចាំខេត្តស្វាយរៀង លោក ឃុន សុខុម មានប្រសាសន៍ថា នៅខេត្តស្វាយរៀង កម្មករប្រហែលជា៨០ភាគរយបានជិះឡានក្នុងស្ថានភាពចង្អៀតណែនទៅបំពេញការងារ ដែលភាពច្រើនជាប្រភេទឡានទ្រុងឬឡានកូរ៉េ។
មន្ត្រីសហភាពរូបនេះមើលឃើញចំណុចប្រឈមរបស់កម្មករមួយផ្នែកទៀតនោះ គឺកន្លែងបំពេញការងារ កន្លែងញ៉ាំបាយ មានសភាពចង្អៀតណែន ស្របពេលដែលកម្មករមួយចំនួនខ្វះខាតម៉ាស់និងអាល់កុលសម្រាប់ប្រើប្រាស់។
លោកបន្ថែមថា៖ «បើសិនជាតម្រូវឱ្យពួកគាត់រក្សាគម្លាត១ម៉ែត្រកន្លះ អាហ្នឹងធ្វើឱ្យពួកគាត់មានការលំបាកដែរ ព្រោះអីពេលជិះឡាន ពេលបំពេញការងារនៅក្នុងរោងចក្រ និងកន្លែងញ៉ាំបាយរបស់ពួកគាត់ វាមានភាពចង្អៀតណែនដែរ។ អញ្ចឹងមានការផាកពិន័យ វាជាបន្ទុកមួយសម្រាប់បងប្អូនកម្មករដែរ»។
វីអូឌី មិនអាចសុំការឆ្លើយតបពីអ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ លោក ហេង សួរ បានទេនៅថ្ងៃនេះ។
ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជា លោក អាត់ ធន់ បានសាទរចំពោះច្បាប់ដែលតម្រូវឱ្យមានការរក្សាគម្លាតនិងការផាកពិន័យ ដើម្បីចូលរួមទប់ស្កាត់និងការពារការឆ្លងរាលដាលជំងឺកូវីដ-១៩ ប៉ុន្តែលោកថា កម្មករអាចនឹងមានភាពលំបាកក្នុងការអនុវត្ត ដោយសារការធ្វើដំណើរនិងកន្លែងបំពេញការងាររបស់កម្មករមានភាពចង្អៀតណែន។
មេសហជីពរូបនេះលើកឡើងថា ប្រសិនបើរោងចក្រណាមួយសង្ស័យថាកម្មករកើតជំងឺកូវីដ-១៩ ឬ ឆ្លងជំងឺកូវីដ-១៩ អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធគួរតែផ្អាកដំណើរការបណ្ដោះអាសន្ន និងរកវិធីផ្សេងជួយដល់កម្មករដើម្បីរក្សាបានគម្លាតគ្នា ជាជាងការពិន័យក្នុងចំនួនទឹកប្រាក់ច្រើនបែបនេះ។
លោកបន្ថែមថា៖ «ដើម្បីអនុវត្តច្បាប់ វាត្រូវមានការពិន័យ ប៉ុន្តែបើការពិន័យហ្នឹងទៅពួកគាត់ក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ វាកាន់តែធ្វើឱ្យពួកគាត់ពិបាកហើយ។ អញ្ចឹងមានមធ្យោបាយអ្វីផ្សេងទៀត ដូចជា ការណែនាំ ឬក៏អាចទិញរថយន្តក្រុង ឬទិញអ្វីដែលអាចឱ្យពួកគាត់អាចរក្សាគម្លាតបាន វាកាន់តែល្អ។ តែដូចរាល់ថ្ងៃ ពួកគាត់ជិះរ៉ឺម៉ក ជិះឡានទ្រុង វាមិនអាចទេ»។
មាត្រា១៩ នៃអនុក្រឹត្យស្តីពីវិធានការសុខាភិបាល ដើម្បីទប់ស្កាត់ការឆ្លងរាលដាលជំងឺកូវីដ-១៩ ចែងពីការពិន័យអន្តរការណ៍ពី ២០០ ០០០រៀល ទៅ ១ ០០០ ០០០រៀល ចំពោះបុគ្គលទាំងឡាយណាដែលមិនអនុវត្តនូវកាតព្វកិច្ចរក្សាគម្លាតសុវត្ថិភាព ទៅតាមសេចក្តីណែនាំរបស់មន្ត្រីសុខាភិបាលនិងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌ លោក កើត រិទ្ធ មានប្រសាសន៍បញ្ជាក់ក្នុងសន្និសីទមួយនៅព្រឹកថ្ងៃចន្ទម្សិលមិញនេះថា ដើម្បីអនុវត្តទោសប្បញ្ញត្តិបាន លុះត្រាតែបុគ្គលឬស្ថានប័ននោះបានជាប់កាតព្វកិច្ចពាក់ម៉ាស់និងរក្សាគម្លាតតាមការកំណត់របស់ក្រសួងសុខាភិបាល ហើយមិនអនុវត្តតាម។
លោកបន្ថែមថា៖ «អញ្ចឹងដើម្បីអនុវត្តនូវទោសប្បញ្ញត្តិបាន លុះត្រាក្រសួងសុខាភិបាលចេញសេចក្តីសម្រេចឬក៏ប្រកាសមួយសិនថា តើបុគ្គលណាដែលត្រូវជាប់កាតព្វកិច្ចពាក់ម៉ាស់ ទីកន្លែងណាខ្លះដែលជាប់កាតព្វកិច្ចត្រូវពាក់ម៉ាស់ឬរក្សាគម្លាតសុវត្ថិភាព ហើយផ្អែកទៅតាមកម្រិតនៃការឆ្លងរាលដាល បើការឆ្លងរាលដាលនេះដល់ដំណាក់កាលមួយដែលថាមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន អញ្ចឹងកាតព្វកិច្ចពាក់ម៉ាស់ត្រូវធ្វើទូទៅ ប៉ុន្តែម៉ោងនេះអត់ដល់ទូទៅទេ»។
កាលពីថ្ងៃទី១២ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២១នេះ កម្ពុជាសម្រេចដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការនូវច្បាប់ស្តីពី «វិធានការទប់ស្កាត់ការឆ្លងរាលដាលនៃជំងឺកូវីដ-១៩ និងជំងឺឆ្លងកាចសាហាវនិងប្រកបដោយគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរផ្សេងទៀត» ជាសាធារណៈ ខណៈសង្គមស៊ីវិលស្នើឱ្យមានការផ្សព្វផ្សាយច្បាប់នេះឱ្យបានទូលំទូលាយជាមុនសិន ដោយថា មាត្រាខ្លះនៃច្បាប់នេះមានការដាក់ទោសទណ្ឌធ្ងន់ធ្ងរពេក ដែលធ្វើឱ្យពលរដ្ឋមិនយល់ពីច្បាប់នេះកាន់តែរងគ្រោះ៕
