ព័ត៌មានកើតឡើងក្នុងខេត្តព្រះសីហនុដែលរួមមានករណីឃាតកម្ម ចាប់ពង្រត់ ការប្រទះឃើញសាកសពនៅតាមឆ្នេរសមុទ្រជាដើមនោះ បានបង្ហាញជារូបភាពនៃឧក្រិដ្ឋកម្មដ៏សាហាវ និងធ្ងន់ធ្ងរនៅក្នុងខេត្តជាប់មាត់សមុទ្រមួយនេះ។
ទោះជាយ៉ាងណា អាជ្ញាធរហាក់កំពុងបិទបាំងកាន់តែខ្លាំងឡើងនូវព័ត៌មានអំពីការបំពេញការងាររបស់សមត្ថកិច្ច និងថែមទាំងបានដាក់សម្ពាធលើអ្នកសារព័ត៌មានជុំវិញការរាយការណ៍ករណីធ្ងន់ធ្ងរទាំងឡាយផងដែរ។ នេះបើតាមការលើកឡើងដោយអ្នកយកព័ត៌មានឧក្រិដ្ឋកម្មនានា។
របាយការណ៍នៃឧក្រិដ្ឋកម្មក្នុងតំបន់ដែលកើតចេញពីខេត្តមួយនេះក្នុងរយៈពេល ២ឆ្នាំចុងក្រោយ រួមមានយ៉ាងតិចណាស់ ៦ករណីនៃសាកសព ដែលត្រូវបានគេប្រទះឃើញទាំងនៅទីតាំងសាធារណៈ ឬ តាមបណ្ដោយឆ្នេរ ខណៈករណីមនុស្សឃាត ការវាយដំ ឬការប្រើប្រើប្រាស់អាវុធមានចំនួន ១៩ ករណី ការជំរិតទារប្រាក់ និងឃុំខ្លួនចំនួន ១១ករណី រួមនឹងឧក្រិដ្ឋកម្មធ្ងន់ធ្ងរមួយចំនួនទៀត។
សារព័ត៌មានវីអូឌីបានពិនិត្យករណីចំនួន ១៤ក្នុងឆ្នាំ២០២០ និង ២៦ករណីក្នុងឆ្នាំ ២០២១ ដោយក្នុងនោះ ជាងពាក់កណ្តាលនៃករណីទាំងអស់នេះកើតឡើងក្នុងសង្កាត់លេខ៤ ក្រុងព្រះសីហនុ ខណៈផ្សេងទៀតកើតឡើងនៅតាមបណ្តោយឆ្នេរអូរត្រេះ ឆ្នេរអូរឈើទាល បុរី គុជអាស៊ី ក្នុងសង្កាត់លេខ៣ តំបន់ «ខ្សាច់មាស» និង តំបន់ឆៃណាថោន ដែលជនរងគ្រោះភាគច្រើន គឺជាជនជាតិចិន។
ក្រៅពីជនជាតិចិន ក្នុងនោះក៏មានករណីជនរងគ្រោះជាជនជាតិថៃ ៣៦នាក់ ដែលត្រូវបានជួយសង្គ្រោះពីកាស៊ីណូ Golden World 3 ក្នុងសង្កាត់លេខ៣ កាលពីខែកញ្ញាឆ្នាំមុន ការជួយសង្គ្រោះជនរងគ្រោះចំនួន ៣នាក់ ដែលមិនស្គាល់អត្តសញ្ញាណកាលពីខែវិច្ឆិកា និងស្ត្រីម្នាក់ត្រូវបានប្រទះឃើញស្លាប់ជាមួយឆ្កែរបស់ខ្លួនក្នុងខែតុលា។ ដំបូងឡើយ ស្ត្រីរូបនេះក៏ត្រូវបានគេសន្និដ្ឋានថាជាជនជាតិចិនផងដែរ មុននឹងត្រូវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណថាជាជនជាតិវៀតណាមវិញ។
ឧក្រិដ្ឋកម្មដែលរាយការណ៍ដោយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយក្នុងស្រុក ភាគច្រើនកើតចេញតែពីការឆ្លើយតបរបស់សមត្ថកិច្ចដែលទទួលភារកិច្ចលើផ្នែកឧក្រិដ្ឋកម្មប៉ុណ្ណោះ ខណៈដែលអ្នកយកព័ត៌មានកម្ពុជាក្នុងខេត្តព្រះសីហនុបានលើកឡើងថា ព័ត៌មានទាំងនោះពុំត្រូវបានរាយការណ៍ឱ្យបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយនោះទេ ដោយសារតែអ្នកសារព័ត៌មានក្នុងស្រុកជារឿយៗ តែងតែត្រូវបានរារាំងដោយអាជ្ញាធរពីការទទួលបានព័ត៌មានឧក្រិដ្ឋកម្មដែលពួកគេបានដឹងឮ។
ទាក់ទិននឹងករណីនេះ អ្នកកាសែតចិនមួយរូបបានប្រាប់វីអូឌីឱ្យដឹងថា រូបលោកដឹងអំពីករណីឧក្រិដ្ឋកម្មច្រើនជាងអ្វីដែលខ្លួនអាចរាយការណ៍បាន ខណៈដែលខ្លួនក៏ជួបឧបសគ្គផ្សេងទៀតក្នុងការប្រមូលព័ត៌មាន ដោយពេលខ្លះរងនូវការគំរាមកំហែងផងដែរ។
ការរាយការណ៍ពីឧក្រិដ្ឋកម្មទាក់ទងនឹងជនជាតិចិន
លោក Huang Yan ជាអ្នកសារព័ត៌មានប្រចាំគេហទំព័រព័ត៌មានជាភាសាចិនមួយរូប បានលើកឡើងថារូបលោកជារឿយៗតែងតែរាយការណ៍ពីការចាប់ជំរិត ការស្លាប់ និងឧក្រិដ្ឋកម្មផ្សេងៗដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងជនជាតិចិនក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ។
លោកបានប្រាប់វីអូឌីកាលពីចុងខែមករាថា លោកបានឮពីអំពើឧក្រិដ្ឋកម្មចំនួន ៧ផ្សេងគ្នានៅក្នុងខេត្តព្រះសីហនុមួយសប្តាហ៍មុនពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិនឈានចូលមកដល់ ដែលរួមមានការប្រទះឃើញសាកសពជាប់ខ្នោះចំនួន ២ករណី មនុស្ស ២នាក់ធ្លាក់ពីលើអគារ និងស្ត្រី ២នាក់ទៀតត្រូវបានគេប្រទះឃើញស្លាប់ក្នុងរថយន្តពីរផ្សេងគ្នាដោយមិនដឹងពីមូលហេតុច្បាស់លាស់។
លោក Huang Yan បន្តថា ខ្លួនបានឮពីបុរសម្នាក់នៅក្នុងប្រទេសចិន ដែលបានទទួលទូរសព្ទពីសមត្ថកិច្ចក្នុងតំបន់ថាឪពុករបស់គាត់បានស្លាប់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ប៉ុន្តែនៅពេលដែលបុរសរូបនោះសួរ រកព័ត៌មានបន្ថែមទៀត រូបលោកបែជាមិនមានព័ត៌មានលម្អិតគ្រប់គ្រាន់អំពីជនរងគ្រោះដើម្បីផ្ដល់ជូនត្រឡប់ទៅវិញនោះទេ។
លោកថា៖ «រហូតមកដល់ឥឡូវនេះ ខ្ញុំមិនដឹងថាករណីមួយណាជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងឪពុករបស់គាត់នោះទេ»។
លោកបន្ថែមថា រូបលោកបានឮអំពីឧក្រិដ្ឋកម្មនៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម និងពីប្រភពនានាក្នុងទីក្រុងច្រើនជាងអ្វីដែលគាត់អាចរាយការណ៍បាន ខណៈដែលព័ត៌មានមួយចំនួនហាក់ពិបាកក្នុងការទទួលបានព័ត៌មានលម្អិត។
លោក Huang Yan ក៏បានលើកឡើងពីករណីមួយក្នុងខែមករា ដែលនៅពេលនោះបុរសម្នាក់បានធ្លាក់ពីលើអគាររបស់ក្រុមហ៊ុនអនឡាញមួយ ប៉ុន្តែថៅកែអាចរៀបចំបិទបាំងព័ត៌មាននេះរួចទៅហើយ មុនពេលដែលអ្នកយកព័ត៌មាន ឬសមត្ថកិច្ចក្រុងព្រះសីហនុអាចរាយការណ៍ករណីនេះបាន។
លោកបន្តថា៖ «ខ្ញុំមិនអាចរាយការណ៍រឿងនេះបានទេ ពីព្រោះខ្ញុំមិនអាចបញ្ជាក់ពីអ្វីដែលបានកើតឡើងក្នុងករណីនេះ ហើយប្រសិនបើខ្ញុំមិនអាចបញ្ជាក់បានទេ ខ្ញុំមិនអាចរាយការណ៍ថាវាជាការពិតបាននោះទេ»។
តាមរយៈការបំពេញកិច្ចការងារជាអ្នករាយកាណ៍ព័ត៌មានពីប្រទេសកម្ពុជាសម្រាប់ពលរដ្ឋ និងមិត្តអ្នកអានជនជាតិចិនអស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ លោក Huang Yan បានឱ្យដឹងថា បទល្មើសស្រដៀងគ្នាជាច្រើនបានកើតឡើងក្នុងឆ្នាំ២០១៩ ដោយសារតែល្បែងស៊ីសងតាមអ៊ីនធឺណិតបានរីកសាយភាយក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ មុនពេលដែលសកម្មភាពនេះត្រូវបានហាមឃាត់កាលពីខែមករា ឆ្នាំ២០២០ ហើយបន្ទាប់មកក៏មានការផ្ទុះឡើងនៃករណីឆ្លងរីករាលដាលនៃវីរុសកូវីដ-១៩។
លោកបន្ថែមថា ការវាយដំ និងការចោទប្រកាន់ពីបទមនុស្សឃាតបានកើតឡើងក្នុងចំនួនច្រើន ដែលក្រៅពីនេះ លោកក៏បានកត់សម្គាល់ឃើញមាននូវឧក្រិដ្ឋកម្មជាច្រើនផ្សេងទៀតដែលរួមមានការបាញ់កាំភ្លើងជាការគំរាមកំហែងដោយអនាធិបតេយ្យកើតឡើងផងដែរ។
លោកថា៖ «កាលពីពេលកន្លងទៅ ពួកគេបើកទូលាយខ្លាំងណាស់ ពីព្រោះល្បែងអនឡាញនៅពេលនោះគឺជាសកម្មភាពស្របច្បាប់មួយក្នុងប្រទេសកម្ពុថជា ដោយវាគឺជាឧស្សាហកម្មដ៏ពេញនិយមមួយសម្រាប់ខេត្តព្រះសីហនុមុនឆ្នាំ ២០១៩។ មុនពេលដែលល្បែងអនឡាញត្រូវបានបិទ វាហាក់បីដូចជាសកម្មភាពមួយនេះនឹងបន្តមាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាជារៀងរហូតអញ្ចឹង ដោយពួកគេមានអគារជាច្រើននៅកណ្តាលក្រុង»។
ទោះជាយ៉ាងណា លោក Huang Yan បានសង្កេតឃើញថាបន្ទាប់ពីមានការហាមឃាត់ ប្រតិបត្តិការល្បែងស៊ីសង និងការបោកប្រាស់តាមអ៊ីនធឺណិតនៅតែបន្តកើតមានឡើងក្រោមរូបភាពលាក់បាំង។
ប៉ុន្តែដោយសារតែមានការរឹតបន្តឹងការធ្វើដំណើរដែលបង្កឡើងដោយករណីវីរុសកូវីដ-១៩ វាបានធ្វើឱ្យមានជាការលំបាកក្នុងការជ្រើសរើស និងនាំយកជនជាតិចិនចូលមកកាន់សកម្មភាពមួយនេះ ដែលនាំឱ្យមានការកើនឡើងនៃករណីចាប់ពង្រត់ជំនួសមកវិញ ហើយបុគ្គលដែលត្រូវបានចាប់ជំរិតត្រូវបានគេរាយការណ៍ថា បានរងនូវការទាមទារទឹកប្រាក់ក្នុងទំហំជាង ១ម៉ឺនដុល្លារ ឬច្រើនជាងនេះជាថ្នូរនឹងការដោះលែង។
អ្នកកាសែតដដែលបន្ថែមថា រូបលោកម្តងម្កាលក៏រងនូវការគំរាមជុំវិញរបាយការណ៍របស់ខ្លួនផងដែរ។ មានពេលមួយកាលពីឆ្នាំមុន លោកបានរាយការណ៍អំពីបទល្មើសនៅក្រុមហ៊ុនល្បែងអនឡាញមួយដែលមានមូលដ្ឋាននៅរាជធានីភ្នំពេញ។ ដំបូងឡើយ ក្រុមហ៊ុនបានទាក់ទងមកកាន់រូបលោកដើម្បីលុបអត្ថបទនោះចោល ដោយលោកបានបដិសេធ។
ទោះជាយ៉ាងណា លោកនៅតែត្រូវលុបអត្ថបទនេះចេញ បន្ទាប់ពីប៉ូលិសកម្ពុជាបានគំរាមលោកតាមទូរសព្ទក្នុងរយៈពេលមួយសប្តាហ៍បន្ទាប់ផងដែរ។
ដោយកម្រនឹងលុបអត្ថបទរបស់ខ្លួនចោល លោកថា៖ «[ពួកគេថ្លែងថា] យើងមានបញ្ជាឱ្យធ្វើការចាប់ខ្លួន ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកសុខចិត្តលុបអត្ថបទនោះចោល នោះនឹងគ្មានអ្វីកើតឡើងនោះទេ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើមិនលុបចោល ខ្ញុំនឹងធ្វើការចាប់ខ្លួន»។
ការគំរាមកំហែងលើអ្នកសារព័ត៌មានជនជាតិខ្មែរ
ស្របពេលដែលប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយជាភាសាចិន ទទួលបានរបាយការណ៍នៃឧក្រិដ្ឋកម្មទាក់ទងនឹងជនជាតិចិនក្នុងចំនួនច្រើន សារព័ត៌មានជាភាសាខ្មែរដែលមានមូលដ្ឋានក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ ហាក់មិនអាចរាយការណ៍អំពីឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងនោះដែលកើតឡើងក្នុងខេត្តមួយនេះឱ្យបានទូលំទូលាយនោះទេ។
ទាក់ទិននឹងករណីនេះ អ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជាពីររូបបម្រើការក្នុងក្រុងព្រះសីហនុ ដែលប្រើឈ្មោះថ្មីមួយដោយសារតែខ្លាចការគំរាមកំហែង និងការបំភិតបំភ័យពីអាជ្ញាធរបានលើកឡើងថា ពួកគេបានដឹងពីការកើនឡើងនៃឧក្រិដ្ឋកម្មជាច្រើន ប៉ុន្តែពួកគេមិនហ៊ានរាយការណ៍ពីករណីទាំងនេះនោះទេ។
អ្នកកាសែតក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ លោក ហុង រស្មី បានថ្លែងថា ក្នុងខេត្តនេះមានប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយជាង ៥០ ស្ថាប័ន។ ប៉ុន្តែ បើទោះបីជាអ្នកសារព័ត៌មានជាច្រើនបានដឹងឮពីបទឧក្រិដ្ឋក៏ដោយ ពួកគេមិនអាចរាយការណ៍ពីបទល្មើសទាំងនោះបានទេ ដោយសារតែពួកគេទាំងនោះមិនអាចទទួលបានព័ត៌មានពីអាជ្ញាធរ ឬក៏រងសម្ពាធក្នុងការមិនឱ្យបង្ហាញពីភាពអវិជ្ជមានរបស់ក្រុងព្រះសីហនុ។
លោកបន្តថា នៅពេលដែលខ្លួនព្យាយាមទូរសព្ទទាក់ទងទៅកាន់សមត្ថកិច្ចដើម្បីសួរផ្ទៀតផ្ទាត់ពីបទល្មើសទាំងឡាយ អាជ្ញាធរតែងតែឆ្លើយតបថាមិនដឹងអំពីរឿងអស់ទាំងនេះ។
លោក ហុង រស្មី បន្ថែមថា៖ «ពួកគេលាក់បាំងស្ទើរតែគ្រប់ឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងអស់ ជាពិសេសករណីដែលធ្ងន់ធ្ងរ។ មានពេលខ្លះទៀត អ្នកសារព័ត៌មានដឹងពីករណីកើតឡើង ប៉ុន្តែពួកគេមិនមានប្រភពច្បាស់លាស់ ដូច្នេះហើយពួកគេមិនហ៊ានរាយការណ៍អំពីករណីទាំងនេះនោះទេ។ យោងទៅតាមវិជ្ជាជីវៈ នៅពេលដែលយើងដឹងពីករណីទាំងឡាយ ប៉ុន្តែយើងមិនមានប្រភពច្បាស់លាស់ នោះយើងមិនអាចសរសេរអំពីវាបាននោះទេ បើគ្មានប្រភពពីសមត្ថកិច្ច ឬសាធារណជនទូទៅ»។
អ្នកសារព័ត៌មានមួយរូបទៀត លោក ហេង សម្បត្តិ បានឱ្យដឹងផងដែរថា លោកអាចដឹងអំពីករណីដូចជាការប្រទះឃើញសាកសពជាប់ខ្នោះនៅទីតាំងពីរផ្សេងគ្នាក្នុងខែមករាតាមរយៈអ្នករស់នៅក្បែរនោះតែប៉ុណ្ណោះ ខណៈដែលសមត្ថកិច្ចមិនបាននិយាយអ្វីអំពីករណីនេះនោះទេ។
លោកបន្តថា មានពេលខ្លះទៀត សមត្ថកិច្ចផ្តល់ព័ត៌មានចំពោះតែអ្នកកាសែតទាំងឡាយណាដែលពួកគេជ្រើសរើសជាពិសេសប៉ុណ្ណោះ។
ទាំងលោក ហុង រស្មី និងលោក ហេង សម្បត្តិ បានលើកឡើងដូចគ្នាថា ខ្លួនបានកត់សម្គាល់ពីការប្រែប្រួលនៃការទទួលបានព័ត៌មាននេះបន្ទាប់ពីលោក គួច ចំរើន ក្លាយជាអភិបាលខេត្ត ដោយថារដ្ឋាភិបាលហាក់ដូចជាមិនសូវមានឆន្ទៈក្នុងការផ្តល់បទសម្ភាសន៍ និងការពិតដល់អ្នកសារព័ត៌មានឡើយ។
លោក ហុង រស្មី ថា៖ «ការរឹតបន្តឹងនានាត្រូវបានអនុវត្ត [លើអ្នកសារព័ត៌មាន] បន្ទាប់ពីអភិបាលខេត្តថ្មីឡើងកាន់តំណែង ហើយប្រសិនបើនរណាម្នាក់ហ៊ានផ្សព្វផ្សាយពីការរិះគន់ក្នុងន័យស្ថាបនា ឬព័ត៌មានអំពីផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមាននោះ អាជ្ញាធរនឹងស៊ើបអង្កេតលើពួកគេ។ ដូច្នេះហើយ យើងត្រូវបានរឹតបន្តឹងយ៉ាងខ្លាំងនៅក្រោមអាណត្តិអភិបាលខេត្តនាពេលបច្ចុប្បន្ន»។
ឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួរអំពីការរឹតបន្តឹងអ្នកសារព័ត៌មានដែលផ្សព្វផ្សាយបទល្មើសនៅខេត្តព្រះសីហនុ ប្រធានមន្ទីរព័ត៌មានប្រចាំខេត្តមួយនេះ លោក ឱ សាវឿន ថ្លែងដោយសួរត្រឡប់មកវិញថា៖ «តើអ្នកបានព័ត៌មាននេះមកពីណា»?
ប្រធានមន្ទីរព័ត៌មានដដែលបន្ថែមថា ការទទួលបានព័ត៌មានក្នុងខេត្តគឺមិនមានភាពខុសគ្នានោះទេ ដោយលោកថា វាអាចជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងសមត្ថភាពរបស់អ្នកសារព័ត៌មានក្នុងការបំពេញការងាររបស់ពួកគេ។
លោកបន្ថែមថា៖ «អាជ្ញាធរនៅតែគាំទ្រ ផ្តល់សិទ្ធិ និងសេរីភាពពេញលេញដល់អ្នកជំនាញក្នុងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ ប៉ុន្តែតាមទស្សនៈរបស់ខ្ញុំ វាអាស្រ័យលើទេពកោសល្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង។ យើងត្រូវតែមានសមត្ថភាពអនុវត្តជំនាញ ហើយមិនមែនគ្រប់ការងារទាំងអស់សុទ្ធតែងាយស្រួលនោះទេ»។
ទាក់ទងនឹងសំណួរថាតើអ្នកសារព័ត៌មានទទួលបានព័ត៌មានតិចតួចពីអាជ្ញាធរឬយ៉ាងណានោះ លោក ឱ សាវឿន បន្តថាមន្ត្រីពេលខ្លះមានការរវល់ខ្លាំង ខណៈដែលអ្នកកាសែតទាំងឡាយគួរតែយល់អំពីករណីនេះ។
ទាក់ទិននឹងករណីនេះ លោក ហេង សម្បត្តិ បានបន្ថែមថា អ្នកសារព័ត៌មានមួយចំនួននៅខេត្តព្រះសីហនុក៏បានសម្រេចផ្លាស់ប្តូរការងារផងដែរ ដោយសារតែពួកគេពិបាករាយការណ៍ពីការពិតទាំងឡាយ។
ហើយសម្រាប់ករណីដែលអាជ្ញាធរដាក់សម្ពាធលើអ្នកកាសែតវិញ លោកបន្តថា លោកនិយាយមិនចេញនោះទេ។
លោកថា៖ «អ្វីដែលពិបាកខ្លាំងនោះគឺថាអភិបាលខេត្តមិនផ្តល់សិទ្ធិ និងសេរីភាពដល់អ្នកសារព័ត៌មាននោះទេ»។
លោកបានបន្ថែមថាពួកគេហាក់មានអារម្មណ៍ងាយស្រួលជាង ក្នុងការរាយការណ៍អំពីឧក្រិដ្ឋកម្មក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ ក្រោមការដឹកនាំរបស់អតីតអភិបាលខេត្តព្រះសីហនុ លោក យន់ មីន។
«ខ្ញុំមិនដឹងអំពីករណីនេះនោះទេ»
ទាក់ទងនឹងសំណួរអំពីបទល្មើសដែលត្រូវបានរាយការណ៍ មន្ត្រីប៉ូលិស និងមេភូមិទាំងឡាយហាក់មិនហ៊ាននិយាយអំពីករណីទាំងនេះនោះឡើយ។
ជាក់ស្ដែង នាយនគរបាលប៉ុស្តិ៍សង្កាត់លេខ៤ លោក សំ ប្រាក់ នៅពេលសួរអំពីការប្រទះឃើញសាកសពក្នុងខែកញ្ញា លោកបានថ្លែងយ៉ាងខ្លីថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងអំពីករណីនេះនោះទេ»។
ចំពោះករណីប្រទះឃើញសាកសពជាប់ខ្នោះដែលត្រូវបានរកឃើញកាលពីថ្មីៗនេះវិញ នាយនគរបាលប៉ុស្តិ៍ដដែលបានលើកឡើងថា ប៉ូលិសបានស៊ើបអង្កេត និងរកឃើញមនុស្សពាក់ព័ន្ធ ប៉ុន្តែបដិសេធមិនផ្តល់ព័ត៌មានលម្អិតនោះទេ។
ចំណែកឯមេភូមិលេខ៣ ក្នុងសង្កាត់ដដែលនេះ លោក សោម ស្រេង ក៏បាននិយាយយ៉ាងសាមញ្ញថារូបលោកមិនបានដឹងពីបទល្មើសនោះឡើយ ខណៈដែលមេភូមិលេខ៦ លោក ជា រីង ដំបូងឡើយបានបដិសេធថា មិនមានបទល្មើសនៅក្នុងតំបន់របស់លោកទេ។
លោក ជា រីង បន្ថែមថានៅក្នុងភូមិរបស់លោកគឺមិនមានការបាញ់បោះនោះទេ ដោយលោកថាមានតែករណីមនុស្សមួយចំនួនបានព្យាយាមចាកចេញពីតំបន់នេះ ដោយសារតែការឆ្លងរីករាលដាលនៃវីរុសកូវីដ-១៩ ប៉ុណ្ណោះ។
លោកបន្តថា៖ «ក្នុងឆ្នាំ២០២០ នៅពេលដែលពួកគេមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យចេញទៅខាងក្រៅដោយសារតែការបិទខ្ទប់ ពួកគេបានព្យាយាមរត់គេចខ្លួនចេញ។ វាមិនមែនជាឧក្រិដ្ឋកម្មធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ ហើយវាកើតឡើងក្នុងចំណោមប្រជាជនចិនតែប៉ុណ្ណោះ»។
ទាក់ទងនឹងការប្រទះឃើញសាកសពជាប់ខ្នោះ លោក ជា រីង បានទទួលស្គាល់ថា មានអ្នកឃ្វាលគោមួយរូបក៏បានធុំក្លិនសាកសពនេះដែរ ដោយសារតែសាកសពនេះមិនត្រូវបានកប់ឱ្យបានត្រឹមត្រូវ និងត្រូវបានគេរកឃើញប្រមាណ ៥០០ម៉ែត្រពីតំបន់ឆៃណាថោន។ ទោះជាយ៉ាងណា ទីតាំងដែលជនរងគ្រោះរូបនេះត្រូវបានសម្លាប់គឺមិនត្រូវបានដឹងច្បាស់នោះទេ។
លោកបន្តថា៖ «មានករណីតែមួយប៉ុណ្ណោះ»។ ហើយនៅពេលដែលព្យាយាមសួរអំពីរបាយការណ៍ ៣ ផ្សេងទៀត មេភូមិរូបនេះដំបូងឡើយបាននិយាយថាខ្លួនមិនដឹងនោះទេ។ ប៉ុន្តែក្រោយមកលោកបានទទួលស្គាល់ដោយថ្លែងថា៖ «មានសាកសពពី ២ ទៅ ៣ ត្រូវបានរកឃើញនៅទីនេះ»។
លោកបន្ថែមថា៖ «ពួកគេគឺជាជនបរទេស ដូច្នេះយើងពិបាកតាមដានករណីនេះណាស់»។
ទោះជាយ៉ាងណា អធិការនគរបាលក្រុងព្រះសីហនុ លោក តី វិសាល ថ្លែងថា លោកមិនបានដឹងអំពីករណីនៅក្នុងតំបន់ឆៃណាថោននោះទេ។
ងាកទៅកាន់តំបន់ខាងក្រៅក្រុងព្រះសីហនុវិញ នាយប៉ុស្តិ៍នគរបាលរដ្ឋបាលឃុំអូរឧកញ៉ាហេង ស្រុកព្រៃនប់ លោក ជូ ម៉ារឿន បានឱ្យដឹងថា មានករណីសាកសពមួយត្រូវបានរកឃើញនៅទីនោះកាលពីខែមករាកន្លងទៅ។
លោកថា៖ «ប្រជាពលរដ្ឋមានការតក់ស្លុតយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលដែលពួកគេប្រទះឃើញសាកសព។ យើងក៏ភ្ញាក់ផ្អើលដែរ ខណៈដែលយើងមិនដែលឃើញករណីបែបនេះពីមុននោះទេ»។
លោកបន្តថា សាកសពហាក់មើលទៅដូចជាក្មេងស្រីជនជាតិចិនមិនទាន់គ្រប់អាយុមួយរូប ហើយមានស្នាមជាំលើខ្លួន។
អំពើឆបោក និងឧក្រិដ្ឋកម្ម
ឧក្រិដ្ឋកម្មពាក់ព័ន្ធនឹងឧស្សាហកម្មឆបោកតាមប្រព័ន្ធអនឡាញក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ បានចាប់ផ្តើមទាញចំណាប់អារម្មណ៍ពីអន្តរជាតិ ជាពិសេសសម្រាប់តំបន់ចិនដីគោក បន្ទាប់ពីមានរបាយការណ៍កាលពីខែមុន អំពីករណីបូមឈាមលក់រហូតធ្វើឱ្យជនរងគ្រោះខ្សោះឈាមពីក្នុងខ្លួន។
ទោះជាយ៉ាងណា ករណីរបស់បុរសខាងលើនេះត្រូវបានច្រានចោលដោយសមត្ថកិច្ចកម្ពុជា ខណៈដែលជនរងគ្រោះដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ និងស្គាល់ថាជាប្រធានក្រុមស្ម័គ្រចិត្តកម្ពុជា-ចិនមួយរូបត្រូវបានឃាត់ខ្លួនដើម្បីសាកសួរ។
លោក Chen Baorong ត្រូវបានបញ្ជូនទៅកាន់ខេត្តព្រះសីហនុ រួមជាមួយនឹងមនុស្សពីរនាក់ផ្សេងទៀត ដើម្បីធ្វើការសាកសួរ ដោយអ្នកនាំពាក្យខេត្តបានឱ្យដឹងកាលពីពេលកន្លទៅថា ពួកគេកំពុងរៀបចំសំណុំរឿងដើម្បីធ្វើការចោទប្រកាន់ពីបទឧក្រិដ្ឋលើប្រធានក្រុមស្ម័គ្រចិត្តរូបនេះ។
យោងតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយថៃកាលពីពេលថ្មីៗនេះ ក៏បានរាយការណ៍ករណីចោទប្រកាន់មួយទៀតដែលទាក់ទងនឹងសកម្មភាពនៃការបូមឈាមលក់លើជនជាតិថៃមួយរូបដែលត្រូវបានសង្គ្រោះពីការធ្វើជាទាសករក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ដោយស្រ្តីរូបនេះក៏បានប្រឈមនឹងហានិភ័យនៃយកសរីរាង្គផ្សេងទៀតផងដែរ។ ប៉ុន្តែករណីនេះក៏ត្រូវបានអាជ្ញាធរកម្ពុជាបដិសេធ និងថាជារឿងប្រតិដ្ឋប៉ុណ្ណោះ។
លោក Huang Yan បានបន្តឱ្យដឹងទៀតថា អ្នកតាមដានព័ត៌មានជាជនជាតិចិន ជាពិសេសប្រជាជននៅចិនដីគោក កំពុងតែតាមដានយ៉ាងដិតដល់នូវរបាយការណ៍ឧក្រិដ្ឋកម្មដែលទាក់ទងនឹងជនជាតិចិន ពីព្រោះពួកគេតក់ស្លុត និងភ័យខ្លាចក្នុងការស្តាប់ព័ត៌មានលម្អិតនៃឧក្រិដ្ឋកម្មដែលកំពុងកើតឡើងនៅកម្ពុជា។
ក្នុងរយៈពេលប្រមាណមួយឆ្នាំកន្លងទៅ លោកក៏បានរាយការណ៍ពីឃាតកម្មលើអតីតនាយកប្រតិបត្តិក្រុមហ៊ុន Tencent លោក Xiao Bo ក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ ជាមួយនឹងវីដេអូដែលឃើញមានបុរសពីរនាក់ទាញលោក Xiao Bo និងមិត្តស្រីរបស់គាត់ចេញពីជណ្តើរយន្ត ដោយយកដៃរុំក និងមានអាវុធជាប់នៅនឹងចង្កេះរបស់ពួកគេ។
លោកបន្ថែមថា ស្ថាប័នព័ត៌មានភាសាចិនធំៗមួយចំនួន ក៏បានរាយការណ៍ពីករណីនេះផងដែរ ដោយសារតែករណីនេះកើតឡើងលើសហគ្រិនលេចធ្លោមួយរូប។
នៅពេលនោះ លោក Huang Yan បានឱ្យដឹងថា រូបលោកបានព្យាយាមតាមដានជាមួយសមត្ថកិច្ចកម្ពុជា ប៉ុន្តែខ្លួនអាចទទួលបានព័ត៌មានតិចតួចតែប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុងចំណុចមួយ អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានបានលើកឡើងថា អ្នកចាប់ជំរិតដែលត្រូវបានជាប់ចោទទាំងពីរនាក់នោះនៅជិតព្រំដែនថៃ ហើយបន្ទាប់មក លោកក៏បានទូរសព្ទទាក់ទងទៅកាន់ប៉ូលីសថៃ ប៉ុន្តែលោកទទួលបានការឆ្លើយតបថា ជនសង្ស័យទាំងនេះមិនបានឆ្លងកាត់ចូលដែនសមត្ថកិច្ចរបស់ពួកគេនោះទេ។
លោកបន្តថា៖ «កាមេរ៉ាសុវត្ថិភាពបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់នូវអ្វីដែលបានកើតឡើង ដូច្នេះហើយយើងឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីបានករណីនេះនៅតែមិនអាចស្វែងរកការពិតបាន?។ ចំពោះប្រជាជនចិន ពួកគេក៏ឆ្ងល់ដែរថា ហេតុអ្វីបានជារឿងនេះកើតឡើង ដូច្នេះវាគឺជាព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់មួយដែលយើងរាយការណ៍ ។ ប៉ូលិសក៏បានលើកឡើងដែរថា ពួកគេនឹងព្យាយាមស្វែងរកចម្លើយ ប៉ុន្តែគិតរហូតមកដល់ពេលនេះ គឺមានរយៈពេលមួយឆ្នាំហើយ យើងនៅតែមិនដឹងច្បាស់ថាមានអ្វីកើតឡើងនោះទេ»៕
បកប្រែនិងសម្រួលដោយលោក ភុន ច័ន្ទឧសភា ចេញពីអត្ថបទដើមភាសាអង់គ្លេស៖ Crimes in Shadows: Sihanoukville’s Grisly Reports, Pressure on Journalists
