កម្មករបម្រើការងារតាមបណ្ដារោងចក្រមួយចំនួនបានអំពាវនាវទៅរដ្ឋាភិបាលឱ្យជួយទប់ស្កាត់ការឡើងតម្លៃទំនិញនៅតាមទីផ្សារ ខណៈប្រាក់ឈ្នួលគោលរបស់ពួកគេឡើងបានត្រឹម៦ដុល្លារសម្រាប់ឆ្នាំ២០២៣។
រដ្ឋាភិបាល នៅថ្ងៃទី២១ ខែកញ្ញានេះ បានប្រកាសដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមារបស់កម្មករនិយោជិតផ្នែកវាយនភណ្ឌកាត់ដេរ និងផលិតស្បែកជើង សម្រាប់ឆ្នាំ២០២៣ ឡើងដល់ «២០០ដុល្លារ ក្នុង១ខែ» ខណៈប្រាក់ឈ្នួលគោលបច្ចុប្បន្ននេះមានចំនួន១៩៤ដុល្លារ។
កម្មករម្នាក់បម្រើការងារនៅរោងចក្រមួយក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ លោក ឈឹម សារិទ្ធ មានប្រសាសន៍ថា ការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលឱ្យកម្មករត្រឹម៦ដុល្លារនេះ គឺមិនជួយសម្រួលឱ្យកម្មកររស់នៅបានសមរម្យនោះទេ ប្រសិនបើទំនិញនៅលើទីផ្សារហក់ឡើងថ្លៃខ្ពស់ និងបន្ទប់ជួលឡើងថ្លៃដែរនោះ។
កម្មកររូបនេះបន្តថា បច្ចុប្បន្ន ទំនិញនៅលើទីផ្សារសឹងគ្រប់មុខ រួមទាំងប្រេងសាំងផង បានហក់ឡើងថ្លៃខ្ពស់។ លោកថា ត្រឹមរូបលោកម្នាក់ឯងរស់នៅរាជធានីភ្នំពេញ ត្រូវចំណាយប្រហែល៥០ម៉ឺនរៀល (ប្រហាក់ប្រហែល១២៥ដុល្លារ) ក្នុង១ខែ និងត្រូវចំណាយឱ្យកូនរៀន ឪពុកម្តាយចាស់ជរាចាយវាយនៅស្រុកកំណើត រួមទាំងថ្លៃមើលជំងឺផ្សេងៗផង សរុបជាង៣០០ដុល្លារក្នុង១ខែ។
លោក ឈឹម សារិទ្ធ បន្ថែមថា ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលជូនកម្មករត្រឹម៦ដុល្លារនោះ គឺរដ្ឋាភិបាលត្រូវជួយទប់ស្កាត់កុំឱ្យទំនិញនៅលើទីផ្សារ ផ្ទះជួល និងប្រេងសាំងឡើងថ្លៃខ្ពស់ពេក។
លោកបន្ថែមថា៖ «ប្រសិនបើទំនិញទីផ្សារនិងផ្ទះជួលនៅតែឡើងថ្លៃទេ គឺកម្មករនៅតែជួបការលំបាកដដែលហ្នឹង។ ឧទារហ៍ថា បើបន្ទប់ជួល គាត់ឡើងថ្លៃ៥ដុល្លារទៀត អ៊ីចឹងគាត់នៅសល់១ដុល្លារហ្នឹង ចុះគាត់ត្រូវការចំណាយផ្សេងៗទៀត? បើសម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំចាយម្នាក់ឯងប្រហែល៥០ម៉ឺនរៀលហើយហ្នឹង ហើយខ្ញុំនៅសល់លុយតិចតួចទុកឱ្យកូនរៀន កូនឈឺទៅពេទ្យទៅ គឺវាអត់សល់! វាត្រូវឱ្យយើងចាយក្បិតក្បៀតបំផុត។ អ៊ីចឹងក្នុងមួយខែ បើចង់ឱ្យគ្រប់គ្រាន់ ទាលល់តែ៣៥០ដុល្លារ»។
កម្មករបម្រើការងារនៅរោងចក្រមួយក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺ លោក ជេស វណ្ណា មានប្រសាសន៍ថា ការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលជូនកម្មករត្រឹម៦ដុល្លារនេះ មិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការចំណាយប្រចាំខែរបស់កម្មករឡើយ។
កម្មកររូបនេះអះអាងថា លោកត្រូវចំណាយក្នុងចំនួនច្រើនក្នុងមួយខែៗ ទៅលើថ្លៃអាហារ ប្រេងសាំង ថ្លៃធ្វើដំណើរ កូនរៀន និងជូនឪពុកម្តាយចាយវាយនៅផ្ទះ។ លោកថា ប្រសិនបើទំនិញទីផ្សារ និងប្រេងសាំងមិនឡើងថ្លៃ គឺការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោល៦ដុល្លារនោះអាចជួយសម្រួលការចំណាយរបស់កម្មករបានខ្លះដែរ។
លោក ជេស វណ្ណា បន្ថែមថា ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ការចំណាយគ្រប់គ្រាន់ លុះត្រាតែកម្មករបង្ខំចិត្តធ្វើការងារថែមម៉ោង និងចាយរិះថាំបំផុត។
លោកបន្ថែមថា៖ «ការដំឡើងប៉ុណ្ណឹង យើងដឹងថាវាមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ព្រោះទាក់ទងអតិផរណាទំនិញនៅលើទីផ្សារ គឺឡើងថ្លៃទាំងអស់។ អ៊ីចឹងការដំឡើងប៉ុណ្ណឹងមិនគ្រប់គ្រាន់ ប៉ុន្តែវាប្រសើរជាងអត់ដែរ។ យើងចង់ឱ្យចំណាយគ្រប់ លុះត្រាតែយើងចាយក្បិតក្បៀតបំផុត ទើបវាអាចគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់មួយខែ»។
ប្រធានសហភាពចលនាកម្មករកម្ពុជា លោក ប៉ាវ ស៊ីណា ដែលចូលរួមចរចាដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលកម្មករនេះ មានប្រសាសន៍ថា លោកមិនពេញចិត្តចំពោះការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលត្រឹម៦ដុល្លារនេះទេ ខណៈរូបលោក និងសហជីព៤នាក់ ដែលតំណាងឱ្យកម្មករពិតប្រាកដបានទាមទារដំឡើង១៩ដុល្លារ។
មេសហជីពរូបនេះបន្តថា ការដំឡើងត្រឹម៦ដុល្លារនេះ គឺមិនឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការចំណាយរបស់កម្មករនោះទេ ខណៈទំនិញនៅលើទីផ្សារគ្រប់សារពើហក់ឡើងថ្លៃខ្ពស់ និងផលប្រយោជន៍របស់កម្មករមួយចំនួនត្រូវបានកាត់បន្ថយ ដូចជា ការកាត់បន្ថយថ្ងៃឈប់សម្រាកថ្ងៃបុណ្យជាតិជាដើមនោះ។
លោកបន្ថែមថា៖ «រដ្ឋាភិបាលត្រូវគិតគូរបន្ថែមទៀត ជុំវិញការឡើងថ្លៃទំនិញនៅលើទីផ្សារ និងជួយសម្រួលបន្ថែមទៀតចំពោះការប្រើប្រាស់អគ្គិសនី ទឹក និងការផ្តល់សេវាដឹកជញ្ជូនកម្មករដោយសុវត្ថិភាព និងឥតគិតថ្លៃជាដើម។ ដោយសារយើងដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលបានប៉ុណ្ណឹង ហើយទំនិញទីផ្សារឡើងថ្លៃខ្ពស់ បើមិនទប់ស្កាត់បញ្ហានេះ និងការឡើងថ្លៃបន្ទប់ជួលទឹកភ្លើងនេះទេ វាច្បាស់ណាស់ថា ការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលនេះមិនឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការចំណាយរបស់បងប្អូនកម្មករឡើយ»។
វីអូឌី មិនអាចសុំការឆ្លើយតបពីអ្នកនាំពាក្យក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម លោក លោក ប៉ែន សុវិជាតិ បានទេ ពាក់ព័ន្ធរឿងនេះ។
ការចរចាចុងក្រោយសម្រាប់ការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមារបស់កម្មករនិយោជិតផ្នែកវាយនភណ្ឌកាត់ដេរ និងផលិតស្បែកជើង សម្រាប់ឆ្នាំ២០២៣ គឺភាគីនិយោជកបានស្នើតួលេខ ១៩៨ដុល្លារ និងភាគីរដ្ឋាភិបាលស្នើតួលេខ១៩៨ដុល្លារដែរ ខណៈភាគីតំណាងកម្មករស្នើតួលេខចំនួន៣ខុសៗគ្នា រួមមាន ២០៦ដុល្លារ, ២១០ដុល្លារ និង២១៣ដុល្លារ។
ប៉ុន្តែក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា សម្រេចបោះឆ្នោតយកតួលេខ «១៩៨ដុល្លារ» ហើយលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ផ្តល់ឱ្យ២ដុល្លារបន្ថែមទៀត ដែលធ្វើឱ្យប្រាក់ឈ្នួលគោលកម្មករឡើងដល់ ២០០ដុល្លារ នៅឆ្នាំ២០២៣ខាងមុខនេះ។
បើតាមលិខិតរបស់ក្រសួងការងារ កាលពីថ្ងៃទី១៣ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២ ក្រោមការពិភាក្សាប្រាក់គោលកម្មករសម្រាប់ឆ្នាំ២០២៣នេះ គឺតំណាងកម្មករ និងតំណាងថៅកែ បានដាក់សំណើររៀងៗខ្លួនទៅកាន់រដ្ឋាភិបាល។
លិខិតដដែលឱ្យដឹងថា តំណាងកម្មករស្នើឱ្យបង្កើនសោហ៊ុយធ្វើដំណើរ អាហារថ្ងៃត្រង់បន្ថែមទៀត និងស្នើរដ្ឋាភិបាលបន្តអនុវត្តគោលនយោបាយបញ្ចុះតម្លៃទឹកភ្លើង រួមទាំងតបណ្តាញទឹកភ្លើងដល់កន្លែងស្នាក់នៅរបស់កម្មករ និងសំណើផ្សេងៗទៀតផងដែរ។
ចំណែកតំណាងថៅកែបានស្នើទៅរដ្ឋាភិបាលឱ្យកាត់បន្ថយថ្លៃភស្តុភារ ជាពិសេសកម្រៃសេវាបញ្ចេញទំនិញ កម្រៃសេវាកំពង់ផែ និងកម្រៃអតុល្យភាពកុងតឺន័ររបស់ក្រុមហ៊ុនកប៉ាល់។ មួយទៀតនោះ ខាងតំណាងថៅកែក៏បានស្នើកាត់បន្ថយថ្លៃអគ្គិសនី និងផ្តល់គោលនយោបាយអំណោយផលសម្រាប់ការដំឡើងថាមពលពន្លឺព្រះអាទិត្យ និងសំណើផ្សេងៗទៀត។
អង្គការសង្គមស៊ីវិលផ្នែកសិទ្ធិការងារ និងសហជីព បានលើកឡើងថា កម្មករនឹងបន្តប្រឈមបញ្ហាជីវភាពនិងសុខភាព ប្រសិនបើការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលមិនឆ្លើយតបទៅនឹងការឡើងថ្លៃទំនិញទីផ្សារ ខណៈផលប្រយោជន៍មួយចំនួនរបស់កម្មករត្រូវបានបាត់បង់ ក្រោយកាត់បន្ថយថ្ងៃឈប់សម្រាក និងមិនលើកពេលថ្ងៃបុណ្យជាតិ៕
