ជនជាតិដើមភាគតិចពូនង នៅភូមិឡៅកា សង្កាត់សុខដុម ក្រុងសែនមនោរម្យ ខេត្តមណ្ឌលគិរី ស្នើដល់អាជ្ញាធរចាត់វិធានការទប់ស្កាត់ការឈូសឆាយដីភ្នំដែលជាកន្លែងគោរពជំនឿ និងទាញយកអនុផលព្រៃឈើរបស់ពួកគាត់ ខណៈពួកគាត់អះអាងថា ថ្មីៗនេះមានជនល្មើសបានប្រើប្រាស់គ្រឿងចក្រឈូសឆាយដីភ្នំនោះអស់ប្រមាណ១០ហិកតា។
តំណាងជនជាតិដើមភាគតិចពូនង នៅភូមិឡៅកា អ្នកស្រី ភ្លឹក ភារម្យ បានឱ្យដឹងនៅថ្ងៃអង្គារនេះថា ភ្នំឆានានទ្រុប ជាទីកន្លែងគោរពបូជារបស់ជនជាតិពូនងនៅទីនេះ និងទាញយកអនុផលព្រៃឈើ រួមមាន ការរកជ័រ និងផ្កាអ័រគីដេ ជាដើម ខណៈនៅលើភ្នំនោះក៏មានសត្វទោច និងសត្វផ្សេងៗរស់នៅផងដែរ។ ប៉ុន្តែកាលពីសប្តាហ៍មុននេះ អ្នកស្រីអះអាងថា មានអ្នកមានអំណាចបានជួលជនល្មើសឱ្យទៅឈូសឆាយដីនៅលើភ្នំនោះអស់ចំនួន១០ហិកតា។
ករណីនេះ អ្នកស្រីស្នើដល់អាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចចាត់វិធានការជាបន្ទាន់ទៅលើជនល្មើសដែលបានឈូសឆាយដីភ្នំនេះ និងចូលរួមការពារព្រៃឈើនៅក្នុងសហគមន៍នេះឱ្យគង់វង្ស ដើម្បីទុកជាប្រយោជន៍សម្រាប់មនុស្សតជំនាន់។
អ្នកស្រីថា៖ «ការសំណូមពររបស់ពួកខ្ញុំ សុំឱ្យចេះសហការការពារដីហ្នឹងទុកជាសម្បត្តិរួមរបស់យើង ហើយទុកកន្លែងហ្នឹងឱ្យមានសត្វព្រៃសត្វអី និងជាកន្លែងគោរពបូជារបស់ភូមិឡៅកាហ្នឹងឯង»។
ពលរដ្ឋម្នាក់ទៀត លោក លក ឌឿន បានលើកឡើងថា ការឈូសឆាយដីភ្នំដែលជាជំនឿ និងជាកន្លែងរកផលអនុផលព្រៃឈើរបស់សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចនេះ បានបង្កផលប៉ះពាល់ដល់ជីវភាពរបស់ពលរដ្ឋ និងប៉ះពាល់ដល់ការគោរពជំនឿរបស់ជនជាតិដើមភាគតិចផងដែរ។
លោកថា៖ «កាលមុន ចាស់ៗតែងតែឃើញភ្នំ ឃើញជ្រោះ ឃើញថ្មអ៊ីចឹងទៅ តែងតែគោរព តែងតែហៅនាំគោរព នាំអីជំនឿទៅ! សារសំខាន់ មានផលប្រយោជន៍ច្រើនដែរសម្រាប់ជនជាតិពូនងអត់មានមុខរបររកស៊ី ពឹងផ្អែកទៅលើអនុផលធនធានធម្មជាតិនៅកន្លែងហ្នឹង»។
មេភូមិឡៅកា លោក គឹម ស៊ីម ឆ្លើយតបថា លោកពុំបានដឹងថាមានករណីឈូសឆាយភ្នំជំនឿរបស់សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចនោះទេ ហើយប្រសិនបើមានមែននោះ លោកស្នើដល់ប្រជាពលរដ្ឋរាយការណ៍ទៅមន្រ្តីបរិស្ថានទៅពិនិត្យនិងដោះស្រាយបញ្ហានេះ។
លោកថា៖ «ដូចអត់មានទេនៅភូមិហ្នឹង! បើមាន ឱ្យគាត់ជួយរាយការណ៍ទៅកាន់មន្រ្តីបរិស្ថាន ឬមេព្រៃទៅ។ កន្លងទៅ មានគេឈូសឆាយចម្ការគេដែរ មានខ្លះដែរ មិនមែនអត់ទេ»។
មន្ត្រីអង្កេតសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការអាដហុកប្រចាំខេត្តមណ្ឌលគិរី លោក គ្រើង តុលា មានប្រសាសន៍ថា ប្រសិនមានការឈូសឆាយដីព្រៃសហគមន៍ជនជាតិដើមណាមួយមែននោះ គឺជាកំហុសរបស់មន្រ្តីមូលដ្ឋាននៅទីនោះ ដែលបណ្ដែតបណ្ដោយឱ្យមានបទល្មើសកើតឡើង។ តែយ៉ាងណា លោកស្នើឱ្យមន្រ្តីសហការជាមួយសហគមន៍ក្នុងការពិនិត្យ និងដោះស្រាយជូនពលរដ្ឋ។
លោកថា៖ «ខ្ញុំយល់ថា ជាកម្សោយរបស់មន្រ្តី ដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងទិន្នន័យក្នុងការប្រើប្រាស់ដីធ្លីព្រៃឈើរបស់រដ្ឋបាលរបស់ខ្លួន។ អ៊ីចឹងនៅពេលកម្សោយក្នុងការគ្រប់គ្រង បានបាត់ទិន្នន័យ មិនដឹងថាដីនរណា ចម្ការនរណា អត់ដឹង»៕
